Marie François Sadi Carnot
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1837 Limoges | |
| Data i miejsce śmierci | 25 czerwca 1894 Lyon | |
| 5. Prezydent Republiki Francuskiej Współksiążę Andory | ||
| Okres | od 3 grudnia 1887 do 25 czerwca 1894 | |
| Poprzednik | Jules Grévy | |
| Następca | Jean Casimir-Périer | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
Marie-François Sadi Carnot, znany jako Sadi Carnot (ur. 11 sierpnia 1837 w Limoges, zm. 25 czerwca 1894 w Lyonie) – francuski polityk, przywódca lewicy w Zgromadzeniu Narodowym i prezydent III Republiki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze znanej francuskiej rodziny Carnot. Był synem Lazare'a Hipolita Carnota i wnukiem Lazare'a Nicolasa. Studiował w École polytechnique. W 1863 ukończył też École nationale des ponts et chaussées. Karierę polityczną zaczął jako członek Zgromadzenia Narodowego w latach (1871-1875). W roku 1876 został deputowany do umiarkowanej lewicy i został jej przewodniczącym w 1881 roku.
Piastował urząd ministra robót publicznych (1880-1881) oraz finansów (1885-1886). Pełnił urząd prezydenta Francji w latach 1887-1894. Podczas jego prezydentury ujawniono w latach 1892-1893 wielki skandal korupcyjny związany z budową kanału panamskiego.
Zawarł sojusz francusko-rosyjski przeciwko Niemcom. Był przeciwnikiem generała Boulangera.
W czasie wizytacji Wystawy Światowej w Lyonie został zasztyletowany przez włoskiego anarchistę Santa Caseria. Był to ostatni wielki zamach w ówczesnej fali anarchistycznego terroru.
|