Pułk Piechoty Nadwiślańskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Piechoty Legii Nadwiślańskiej
Historia
Państwo

 Księstwo Warszawskie
 I Cesarstwo Francuskie

Sformowanie

1813

Dowódcy
Pierwszy

płk Stanisław Malczewski

Ostatni

płk Kosiński

Działania zbrojne
Wojny napoleońskie
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Piechota

Pułk Piechoty Nadwiślańskiej – polski pułk piechoty na żołdzie francuskim.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Powstały 18 czerwca 1813 z połączenia 2 pułku piechoty Legii Nadwiślańskiej z pozostałymi pułkami piechoty Legii Nadwiślańskiej[1]. W sierpniu przyłączono go do 27 Dywizji Izydora Krasińskiego[2].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułkiem dowodzili[1]:

Walki pułku[edytuj | edytuj kod]

Bitwy i potyczki[1]

  • Kratzen (27 sierpnia 1813),
  • Kulm (30 lipca 1813),
  • Schluckenau (4 września 1813),
  • Ebersbach (6 września 1813),
  • Löbau (9 września 1813),
  • Neustadt (15 września 1813),
  • Borna (6 października 1813),
  • Bitwa pod Lipskiem (16,18 i 19 października 1813),
  • obrona Soissons (1814),
  • Arcis-sur-Aube (31 marca 1814).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Gembarzewski 1925 ↓, s. 50.
  2. Wimmer 1978 ↓, s. 447.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]