Niżankowice (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Lowdown (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
242 332 edycje
poprawa linków, kat.
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 28: Linia 28:


== Historia ==
== Historia ==
Pierwsze wzmianki o Krasnopolu czyli dzisiejszych Niżankowicach pochodzą z lat [[1377]]-[[1378]]. W [[1431]] r. [[Władysław II Jagiełło]] lokuje miasto na prawie polskim. [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] przenosi je w [[1448]] r. na [[Prawo magdeburskie|prawo niemieckie]]. W tym samym roku powstaje tutejsza parafia rzymskokatolicka. W [[1461]] r. powstaje kościół rzymskokatolicki. Około lat [[1498]] i [[1502]] oraz w roku [[1524]] Niżankowice doświadczają najazdów tatarskich. Z kolei w [[1601]] r. miasto zostało złupione przez starostę przemyskiego [[Tomasz Drohojowski|Tomasza Drohojowskiego]] a w [[1607]] r. przez [[Jan Szczęsny Herburt|Jana Szczęsnego Herburta]]. Z roku [[1602]] pochodzą pierwsze wzmianki o [[Żydzi|Żydach]] osiedlających się w mieście<ref name="historia_żyd">; zobacz stronę [[Żydowski Instytut Historyczny|Żydowskiego Instytutu Historycznego]] poświęconą Niżankowicom http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/828.html</ref>. Potem Niżankowice ponownie ulegają Tatarom - w latach [[1620]], [[1621]], [[1624]] oraz [[1626]], płonąc przy tym kilkakrotnie. W [[1647]] uzyskuje [[prawo składu|prawa składu]] wina. W [[1657]] miasto niszczy najazd [[Jerzy II Rakoczy|Rakoczego]]. W [[1759]] powstaje ratusz. W drugiej połowie [[XVIII wiek|XVIII]] wieku powstaje samodzielna gmina żydowska w Niżankowicach.
Pierwsze wzmianki o Krasnopolu czyli dzisiejszych Niżankowicach pochodzą z lat [[1377]]-[[1378]]. W [[1431]] r. [[Władysław II Jagiełło]] lokuje miasto na prawie polskim. [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] przenosi je w [[1448]] r. na [[Prawo magdeburskie|prawo niemieckie]]. W tym samym roku powstaje tutejsza parafia rzymskokatolicka. W [[1461]] r. powstaje kościół rzymskokatolicki. Około lat [[1498]] i [[1502]] oraz w roku [[1524]] Niżankowice doświadczają najazdów tatarskich. Z kolei w [[1601]] r. miasto zostało złupione przez starostę przemyskiego [[Tomasz Drohojowski|Tomasza Drohojowskiego]] a w [[1607]] r. przez [[Jan Szczęsny Herburt|Jana Szczęsnego Herburta]]. Z roku [[1602]] pochodzą pierwsze wzmianki o [[Żydzi|Żydach]] osiedlających się w mieście<ref name="historia_żyd">; zobacz stronę [[Żydowski Instytut Historyczny|Żydowskiego Instytutu Historycznego]] poświęconą Niżankowicom http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/828.html</ref>. Potem Niżankowice ponownie są najeżdżane przez Tatarów - w latach [[1620]], [[1621]], [[1624]] oraz [[1626]], płonąc przy tym kilkakrotnie. W [[1647]] uzyskuje [[prawo składu|prawa składu]] wina. W [[1657]] miasto w czasie Potopu niszczy najazd oddziałów siedmiogrodzko-kozackich [[Jerzy II Rakoczy|Rakoczego]]. W [[1759]] powstaje ratusz. W drugiej połowie [[XVIII wiek|XVIII]] wieku powstaje samodzielna gmina żydowska w Niżankowicach.


Od [[1772]] r. w składzie [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Królestwa Galicji i Lodomerii]] w [[Powiat przemyski|powiecie przemyskim]]. Od roku [[1872]] przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą [[Lwów]] z [[Budapeszt]]em tzw. [[Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna]], w mieście znajduje się dworzec kolejowy. W [[1880]] r. w Niżankowcach żyje 1646 a w pobliskim i wkrótce wchłoniętym Wyhadowie 106 mieszkańców. W tej liczbie 467 rzymskich katolików, 642 grekokatolików, 643 Żydów i wyznawców innych religii. W tymże roku pożar trawi miasto.
Od [[1772]] r. w składzie [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Królestwa Galicji i Lodomerii]] w [[Powiat przemyski|powiecie przemyskim]]. Od roku [[1872]] przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą [[Lwów]] z [[Budapeszt]]em tzw. [[Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna]], w mieście znajduje się dworzec kolejowy. W [[1880]] r. w Niżankowcach żyje 1646 a w pobliskim i wkrótce wchłoniętym Wyhadowie 106 mieszkańców. W tej liczbie 467 rzymskich katolików, 642 grekokatolików, 643 Żydów i wyznawców innych religii. W tymże roku pożar trawi miasto.

Wersja z 11:59, 24 cze 2016

Niżankowice
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Powierzchnia

2,07 km²

Wysokość

215 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


1879

Nr kierunkowy

+380 3238

Kod pocztowy

82043

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}
Multimedia w Wikimedia Commons
Uliczka z parterową zabudową w Niżankowicach

Niżankowice dawniej Krasnopol (ukr. Нижанковичі) – miasteczko (obecnie osiedle typu miejskiego) leżące na Ukrainie, obwód lwowski, rejon starosamborski nad Wiarem. Status osiedla typu miejskiego od 1940 r. Liczy około 1879 mieszkańców.

Historia

Pierwsze wzmianki o Krasnopolu czyli dzisiejszych Niżankowicach pochodzą z lat 1377-1378. W 1431 r. Władysław II Jagiełło lokuje miasto na prawie polskim. Kazimierz IV Jagiellończyk przenosi je w 1448 r. na prawo niemieckie. W tym samym roku powstaje tutejsza parafia rzymskokatolicka. W 1461 r. powstaje kościół rzymskokatolicki. Około lat 1498 i 1502 oraz w roku 1524 Niżankowice doświadczają najazdów tatarskich. Z kolei w 1601 r. miasto zostało złupione przez starostę przemyskiego Tomasza Drohojowskiego a w 1607 r. przez Jana Szczęsnego Herburta. Z roku 1602 pochodzą pierwsze wzmianki o Żydach osiedlających się w mieście[1]. Potem Niżankowice ponownie są najeżdżane przez Tatarów - w latach 1620, 1621, 1624 oraz 1626, płonąc przy tym kilkakrotnie. W 1647 uzyskuje prawa składu wina. W 1657 miasto w czasie Potopu niszczy najazd oddziałów siedmiogrodzko-kozackich Rakoczego. W 1759 powstaje ratusz. W drugiej połowie XVIII wieku powstaje samodzielna gmina żydowska w Niżankowicach.

Od 1772 r. w składzie Królestwa Galicji i Lodomerii w powiecie przemyskim. Od roku 1872 przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą Lwów z Budapesztem tzw. Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna, w mieście znajduje się dworzec kolejowy. W 1880 r. w Niżankowcach żyje 1646 a w pobliskim i wkrótce wchłoniętym Wyhadowie 106 mieszkańców. W tej liczbie 467 rzymskich katolików, 642 grekokatolików, 643 Żydów i wyznawców innych religii. W tymże roku pożar trawi miasto.

Niżankowice i okolice były areną walk podczas I wojny światowej oraz walk polsko-ukraińskich w latach 1918 - 1919.

W 1921 r. Niżankowce liczą 1865 mieszkańców, z czego 408 Żydów. Są miejscowością gminną województwa lwowskiego, gdyż w 1934 r. tracą prawa miejskie[2].

Po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę Niżankowice znalazły się w części kraju okupowanej przez Armię Czerwoną i anektowanej przez ZSRR zgodnie z ustaleniami paktu Ribbentrop-Mołotow i niemiecko-sowieckiego układu o granicach i przyjaźni. Od 4 grudnia 1939 r. znajdowały się w składzie USRR, w obwodzie drohobyckim. Po ataku Niemiec na ZSRR miasto znalazło się pod okupacją niemiecką. Od 3 listopada 1941 r. na terenie powiatu przemyskiego dystryktu krakowskiego w składzie Generalnego Gubernatorstwa. Po zajęciu miasta Niemcy utworzyli getto dla ludności żydowskiej, które zlikwidowali na przełomie lipca i sierpnia 1942 r. Między 27 lipca a 3 sierpnia 1942 r. Niemcy wywieźli niżankowickich Żydów do Przemyśla lub Dobromila. Jesienią Żydzi pochodzący z Niżankowic zostali stamtąd wywiezieni do obozu zagłady w Bełżcu. 31 lipca 1944 r. miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie[3]. Po II wojnie światowej ponownie w składzie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej - początkowo w obwodzie drohobyckim, później ponownie we lwowskim. Po uzyskaniu w 1991 r. niepodległości przez Ukrainę w jej składzie. Planowane jest otwarcie drogowego przejścia granicznego Malhowice-Niżankowice. Po II wojnie światowej istniało tutaj kolejowe przejście graniczne dla pociągów jeżdżących na trasie Przemyśl-Zagórz przez Związek Radziecki.

Rejon starosamborski, w którym leżą Niżankowice, należy do transgranicznego mikroregionu Dolina Wiaru.

Ważniejsze obiekty

Demografia

  • 1880 r. - 1752 z czego: 467 rzymskich katolików, 642 grekokatolików, 643 Żydów i wyznawców innych religii
  • 1917 r. - 2400 z czego: 1000 Polaków, 900 Ukraińców, 500 Żydów
  • 1921 r. - 1865 z czego: 408 Żydów

Związani z Niżankowicami

Urodzeni w Niżankowicach
  1. ↑ ; zobacz stronę Żydowskiego Instytutu Historycznego poświęconą Niżankowicom http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/828.html
  2. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 548
  3. ↑ ВОВ-60 - Сводки

Bibliografia

  • Maciej i Małgorzata Oziembłowscy Semper Fidelis nr 4(69), str.52-55, Wrocław 2002
  • Mapa WIG Dobromil Pas 50 Słup 35 Warszawa 1938
  • Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 762

Linki zewnętrzne

Osiedla typu miejskiego obwodu lwowskiego

Powiat przemyski (1920–39 i 1941–75) (► II RP) (► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →)
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 i 1945–75)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39, 1944–54 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Gminy (1941–44)
Miejskie[B]
Wiejskie[E][B]
  1. ↑ a b c d e f g obszar częściowo przecięty granicą GG–ZSRR 1939–41
  2. ↑ a b c d e f g strzałki wsteczne dotyczą stanu z 1 września 1939
  3. ↑ a b obszar gminy w granicach z 1939, zniesionej podczas wojny, częściowo przecięty granicą PRL–ZSRR 1944
  4. ↑ a b c d obszar częściowo przecięty granicą PRL–ZSRR 1944
  5. ↑ kursywą opisano gminy utworzone przez władze hitlerowskie
Miejscowości rejonu starosamborskiego
Miasta
Osiedla
Wsie
Zniesione wsie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Niżankowice_(Ukraina)&oldid=46177820”