Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m -POV |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
Od samego początku do roku [[1962]], skoczkowie rozgrywali tylko jeden konkurs indywidualny i to na dużo mniejszych niż obecnie obiektach (najwyższa skocznia o punkcie konstrukcyjnym K-70). Od [[1962]] do [[1989]] r. skoczkowie skakali na dwóch rodzajach skoczni: K-70 i K-90, gdzie wyłaniano dwóch mistrzów świata. W roku [[1991]] po raz pierwszy skakano na skoczniach K-120. Od [[1982]] roku w skład mistrzostw świata weszły konkursy drużynowe – do roku [[2001]] tylko jeden konkurs, a dopiero w 2001 – pod naciskiem gospodarzy – zorganizowano w Lahti aż dwa konkursy drużynowe: na skoczni K-90 i K-120. Od [[2009]] roku rozgrywany jest również konkurs pań na skoczni normalnej. |
Od samego początku do roku [[1962]], skoczkowie rozgrywali tylko jeden konkurs indywidualny i to na dużo mniejszych niż obecnie obiektach (najwyższa skocznia o punkcie konstrukcyjnym K-70). Od [[1962]] do [[1989]] r. skoczkowie skakali na dwóch rodzajach skoczni: K-70 i K-90, gdzie wyłaniano dwóch mistrzów świata. W roku [[1991]] po raz pierwszy skakano na skoczniach K-120. Od [[1982]] roku w skład mistrzostw świata weszły konkursy drużynowe – do roku [[2001]] tylko jeden konkurs, a dopiero w 2001 – pod naciskiem gospodarzy – zorganizowano w Lahti aż dwa konkursy drużynowe: na skoczni K-90 i K-120. Od [[2009]] roku rozgrywany jest również konkurs pań na skoczni normalnej. |
||
Trzykrotnie mistrzostwa świata odbyły się w Polsce, w Zakopanem (1929, 1939 i 1962). W całej historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym reprezentanci Polski zdołali wywalczyć w skokach narciarskich 10 medali, a to za sprawą [[Stanisław Marusarz|Stanisława Marusarza]] ([[1938]]) – srebro, [[Antoni Łaciak|Antoniego Łaciaka]] ([[1962]]) – srebro, [[Stanisław Gąsienica Daniel|Stanisława Gąsienicy Daniela]] ([[1970]]) – brąz, [[Adam Małysz|Adama Małysza]] – ([[2001]]) – złoto i srebro, ([[2003]]) – dwa złota, ([[2007]]) – złoto, ([[2011]]) – brąz oraz [[Kamil Stoch|Kamila Stocha]] ([[2013]]) – złoto. |
Trzykrotnie mistrzostwa świata odbyły się w Polsce, w Zakopanem (1929, 1939 i 1962). W całej historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym reprezentanci Polski zdołali wywalczyć w skokach narciarskich 10 medali, a to za sprawą [[Stanisław Marusarz|Stanisława Marusarza]] ([[1938]]) – srebro, [[Antoni Łaciak|Antoniego Łaciaka]] ([[1962]]) – srebro, [[Stanisław Gąsienica Daniel|Stanisława Gąsienicy Daniela]] ([[1970]]) – brąz, [[Adam Małysz|Adama Małysza]] – ([[2001]]) – złoto i srebro, ([[2003]]) – dwa złota, ([[2007]]) – złoto, ([[2011]]) – brąz oraz [[Kamil Stoch|Kamila Stocha]] ([[2013]]) – złoto. Adam Małysz jest natomiast rekordzistą jeśli chodzi o liczbę zdobytych tytułów indywidualnego mistrza świata w skokach narciarskich. Zdobył ich jako jedyny dotychczas skoczek narciarski w historii czterokrotnie (2001, 2003 x2 i 2007). Jest on również rekordzistą pod względem zdobytych indywidualnych medali mistrzostw świata w historii. Zdobył ich 6, w tym 4 złote (2001, 2003 x2 i 2007), 1 srebrny (2001) i 1 brązowy (2011). |
||
== Medaliści mistrzostw świata (konkurs indywidualny) == |
== Medaliści mistrzostw świata (konkurs indywidualny) == |
Wersja z 02:13, 1 gru 2013
Mistrzostwa świata | |
Rozgrywane od | 1925 |
---|---|
Najwięcej złotych medali[1] |
A. Małysz |
Najwięcej medali[1] |
A. Małysz |
Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym (znane też jako mistrzostwa świata w skokach narciarskich[2]) są częścią mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym odbywających się co 2 lata. Pierwszy konkurs odbył się w 1925 roku w Jańskich Łaźniach (Czechosłowacja). Przed II wojną światową impreza rozgrywana była praktycznie corocznie, a od 1950 roku wprowadzono czteroletni cykl, na przemian z sezonem olimpijskim. Dopiero w 1985 roku zdecydowano o 2 letniej przerwie między mistrzostwami.
Od samego początku do roku 1962, skoczkowie rozgrywali tylko jeden konkurs indywidualny i to na dużo mniejszych niż obecnie obiektach (najwyższa skocznia o punkcie konstrukcyjnym K-70). Od 1962 do 1989 r. skoczkowie skakali na dwóch rodzajach skoczni: K-70 i K-90, gdzie wyłaniano dwóch mistrzów świata. W roku 1991 po raz pierwszy skakano na skoczniach K-120. Od 1982 roku w skład mistrzostw świata weszły konkursy drużynowe – do roku 2001 tylko jeden konkurs, a dopiero w 2001 – pod naciskiem gospodarzy – zorganizowano w Lahti aż dwa konkursy drużynowe: na skoczni K-90 i K-120. Od 2009 roku rozgrywany jest również konkurs pań na skoczni normalnej.
Trzykrotnie mistrzostwa świata odbyły się w Polsce, w Zakopanem (1929, 1939 i 1962). W całej historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym reprezentanci Polski zdołali wywalczyć w skokach narciarskich 10 medali, a to za sprawą Stanisława Marusarza (1938) – srebro, Antoniego Łaciaka (1962) – srebro, Stanisława Gąsienicy Daniela (1970) – brąz, Adama Małysza – (2001) – złoto i srebro, (2003) – dwa złota, (2007) – złoto, (2011) – brąz oraz Kamila Stocha (2013) – złoto. Adam Małysz jest natomiast rekordzistą jeśli chodzi o liczbę zdobytych tytułów indywidualnego mistrza świata w skokach narciarskich. Zdobył ich jako jedyny dotychczas skoczek narciarski w historii czterokrotnie (2001, 2003 x2 i 2007). Jest on również rekordzistą pod względem zdobytych indywidualnych medali mistrzostw świata w historii. Zdobył ich 6, w tym 4 złote (2001, 2003 x2 i 2007), 1 srebrny (2001) i 1 brązowy (2011).
Medaliści mistrzostw świata (konkurs indywidualny)
- Osobny artykuł:
Kwestia podwójnego mistrzostwa
Do roku 1980 każdy medalista igrzysk olimpijskich zostawał automatycznie medalistą mistrzostw świata. Tym samym pierwszym Polakiem, który został mistrzem świata w skokach narciarskich jest Wojciech Fortuna, który wygrał złoto na olimpiadzie w Sapporo w 1972 roku. W poniższej statystyce nie uwzględniono jednak tego faktu, traktując te dwie imprezy niezależnie.
Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)
Najwięcej medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)
Konkursy drużynowe
Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
Miejsce | Kraj | Zwycięstwa |
---|---|---|
1. | Austria | 8 |
2. | Finlandia | 6 |
3. | Norwegia | 2 |
4. | Niemcy NRD |
2 |
Najwięcej medali w historii mistrzostw świata – mężczyźni
Miejsce | Kraj | Zwycięstwa | 2. miejsca | 3. miejsca | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | Austria | 8 | 2 | 4 | 14 |
2. | Finlandia | 6 | 5 | 1 | 12 |
3. | Niemcy NRD |
2 | 4 | 4 | 10 |
4. | Norwegia | 2 | 4 | 3 | 9 |
5. | Japonia | 0 | 3 | 3 | 6 |
6. | Czechy Czechosłowacja |
0 | 1 | 2 | 3 |
7. | Słowenia | 0 | 0 | 1 | 1 |
Polska | 0 | 0 | 1 | 1 |
Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – kobiety
(indywidualnie)
Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | Liczba |
---|---|---|---|
1. | Lindsey Van | Stany Zjednoczone | 1 |
Daniela Iraschko | Austria | 1 | |
Sarah Hendrickson | Stany Zjednoczone | 1 |
Najwięcej razy na podium w historii mistrzostw świata – kobiety
(indywidualnie)
Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | 1 miejsca | 2 miejsca | 3 miejsca |
---|---|---|---|---|---|
1. | Lindsey Van | Stany Zjednoczone | 1 | 0 | 0 |
Daniela Iraschko | Austria | 1 | 0 | 0 | |
Sarah Hendrickson | Stany Zjednoczone | 1 | 0 | 0 | |
2. | Ulrike Gräßler | Niemcy | 0 | 1 | 0 |
Elena Runggaldier | Włochy | 0 | 1 | 0 | |
Sara Takanashi | Japonia | 0 | 1 | 0 | |
3. | Anette Sagen | Norwegia | 0 | 0 | 1 |
Coline Mattel | Francja | 0 | 0 | 1 | |
Jacqueline Seifriedsberger | Austria | 0 | 0 | 1 |