Przejdź do zawartości

Jacob Tullin Thams

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacob Tullin Thams
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1898
Oslo

Data i miejsce śmierci

27 lipca 1954
Oslo

Klub

Idrettsforeningen Ready

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Chamonix 1924 skoki narciarskie
(duża indywidualnie)
srebro Berlin 1936 żeglarstwo
(klasa 8 metrów)
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 1926 skoki indywidualnie
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
1926

Jacob Tullin Thams (ur. 7 kwietnia 1898 w Oslo, zm. 27 lipca 1954 tamże) – norweski skoczek narciarski oraz żeglarz, mistrz olimpijski i mistrz świata w skokach narciarskich, a także srebrny medalista olimpijski w żeglarstwie.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W latach 20. XX wieku należał do światowej czołówki skoczków narciarskich. 25 stycznia 1924 podczas igrzysk olimpijskich w Chamonix zdobył złoty medal w skokach narciarskich, wyprzedzając swojego rodaka Narve Bonnę oraz Andersa Haugena. Thams został tym samym pierwszym w historii mistrzem olimpijskim w skokach. Cztery lata później, na igrzyskach w Sankt Moritz w 1928 był faworytem do złotego medalu. Po pierwszej serii zajmował trzecie miejsce za swoimi rodakami: Alfem Andersenem i Sigmundem Ruudem. W drugiej serii, na wniosek ekipy szwajcarskiej, podniesiono rozbieg, mimo protestów ze strony reprezentantów Norwegii oraz USA. Andersen i Ruud wybijali się z progu na stojąco, by nie osiągnąć zbyt dużej prędkości, jednak Thams zignorował niebezpieczeństwo i oddał skok na odległość 73 metrów, 9 metrów dalej niż którykolwiek z jego rywali. Skoku tego jednak nie ustał, przez co zajął ostatecznie 28. miejsce.

W 1926 podczas mistrzostw świata w Lahti zdobył złoty medal na skoczni normalnej. Pozostałe miejsca na podium także zajęli Norwegowie: Thorleif Haug był drugi, a brąz wywalczył Einar Landvik. Był to jego jedyny start na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym.

Pierwsze mistrzostwa Norwegii w skokach odbyły się w 1933, wobec czego Thams startował w konkursach kombinacji norweskiej, wygrywając skoki do kombinacji w latach 1924–1927. Był jednakże przeciętnym biegaczem i ostatecznie jego najlepszym wynikiem było 12. miejsce w 1924.

W latach 30. XX wieku zaczął brać udział w zawodach żeglarskich. Wziął udział w letnich igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936, zdobywając srebrny medal w klasie 8mR. Jest drugim w historii sportowcem, który zdobył medale zarówno na letnich, jak i zimowych igrzyskach olimpijskich. Pierwszy był Amerykanin Edward Eagan.

Za swoje osiągnięcia w skokach narciarskich otrzymał medal Holmenkollen w 1926.

Osiągnięcia w skokach narciarskich

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1. 4 lutego 1924 Francja Chamonix Skocznia normalna indywidualnie 18.960 pkt - -
28. 18 lutego 1928 Sankt Moritz Skocznia normalna indywidualnie 12.562 pkt -6.646 pkt Norwegia Alf Andersen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1. 4 lutego 1926 Finlandia Lahti Skocznia normalna indywidualnie 18,98 pkt - -

Osiągnięcia w żeglarstwie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
2. 12 sierpnia 1936 Niemcy Berlin Mixed 8 metrów[1] 55 pkt -2 pkt  Włochy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]