Socjalistyczna gospodarka rynkowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
do dyskusji Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
m lit. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Socjalizm}} |
{{Socjalizm}} |
||
'''Socjalistyczna gospodarka rynkowa''' ([[uproszczone pismo chińskie|chiń. upr.]] 社会主义市场经济, [[tradycyjne pismo chińskie|chiń. trad.]] 社會主義市場經濟, [[Hanyu pinyin|pinyin]]: ''Shèhuìzhǔyì Shìchǎng Jīngjì'') - [[system gospodarczy]] wprowadzony w [[Chińska Republika Ludowa|Chińskiej Republice Ludowej]]. Opiera się na dominacji sektora państwowego i [[gospodarka rynkowa|gospodarki rynkowej]], i |
'''Socjalistyczna gospodarka rynkowa''' ([[uproszczone pismo chińskie|chiń. upr.]] 社会主义市场经济, [[tradycyjne pismo chińskie|chiń. trad.]] 社會主義市場經濟, [[Hanyu pinyin|pinyin]]: ''Shèhuìzhǔyì Shìchǎng Jīngjì'') - [[system gospodarczy]] wprowadzony w [[Chińska Republika Ludowa|Chińskiej Republice Ludowej]]. Opiera się na dominacji sektora państwowego i [[gospodarka rynkowa|gospodarki rynkowej]], i ma swoje początki w chińskich reformach gospodarczych wprowadzonych przez [[Deng Xiaoping]]a. Ideologicznym uzasadnieniem jest to, że Chiny znajdują się we wczesnym stadium socjalizmu, wczesnym etapie socjalistycznego sposobu produkcji, a zatem do rozwoju muszą być dostosowane techniki [[kapitalizm|kapitalistyczne]], by dobrze prosperować w globalnym systemie rynkowym. |
||
== Historia i założenia == |
== Historia i założenia == |
||
⚫ | Po [[Wielki skok naprzód|Wielkim Skoku]] (1958-1961) i aresztowaniu [[Banda czworga|Bandy Czworga]] przywódca Chin Deng Xiaoping chciał wziąć pod uwagę rynkowe metody wzrostu gospodarczego, aby ożywić [[gospodarka|gospodarkę]] Chin i znaleźć system gospodarczy zgodny z chińską specyfiką i warunkami. Jednak w ten sposób pozostawał zobowiązany do kontynuacji scentralizowanej kontroli i państwa jednopartyjnego zgodnie z [[leninizm]]em. Socjalistyczną gospodarkę rynkową stanowi koncepcja wprowadzona przez [[Deng Xiaoping]]a w celu włączenia rynku w [[gospodarka planowa|gospodarkę planową]] w [[Chińska Republika Ludowa|Chińskiej Republice Ludowej]]. Deng po raz pierwszy użył tego terminu podczas spotkania z wiceprzewodniczącym amerykańskiej Encyclopædia Britannica Company Frankiem Gibneyem i dyrektorem Instytutu Azji Wschodniej Studiów Uniwersytetu McGill, profesorem Paulem Lin Daguangiem w Montrealu, pytając: "dlaczego nie może być [[gospodarka rynkowa|gospodarki rynkowej]] w socjalizmie"? Nie możemy powiedzieć, że to jest kapitalizm. Nasza planowana gospodarka znajduje się w podstawowej pozycji; to integruje się z gospodarką rynkową, ale jest socjalistyczną gospodarką rynkową ". Koncepcja została następnie przyjęta w Wietnamie(Đổi Mới)<ref name=vn>Vuong, Quan Hoang (2010) Financial Markets in Vietnam's Transition Economy: Facts, Insights, Implications. {{ISBN|978-3-639-23383-4}}, [[VDM Verlag]], 66123 Saarbrücken, Germany.</ref>. Po wdrożeniu tego systemu w Chinach ten system gospodarczy zastąpił gospodarkę centralnie planowaną, przy czym w ciągu ostatnich dziesięcioleci Chiny odnotowały wysokie tempo wzrostu PKB. W ramach tego modelu przedsiębiorstwa prywatne stały się głównym składnikiem systemu gospodarczego obok centralnych przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw zbiorowego miasteczka i wsi. Istnieją pewne podobieństwa do zachodniej [[gospodarka mieszana|gospodarki mieszanej]], ale z pewnymi zasadniczymi różnicami. Podstawowa różnica między chińskim i zachodnim modelem gospodarki mieszanej leży w dominującej roli [[Gospodarka planowa|centralnego planowania]] i [[Autorytaryzm (ustrój)|autorytarnej]] [[filozofia polityczna|filozofii politycznej]], która unika zachodnich poglądów na demokrację, prawa jednostki i praworządność<ref>Yu, Verna (7 września 2010 r.) "Wystąpienia w Shenzhen pokazują podział w" reformie politycznej ","South China Morning Post</ref>. "Ten typ systemu gospodarczego jest broniony z perspektywy [[stalinizm|stalinowskiej]], w której stwierdza się, że w pełni rozwinięta [[socjalizm|socjalistyczna]] [[gospodarka planowa]] może powstać dopiero po ustaleniu niezbędnej i kompleksowej gospodarki rynkowej i umożliwić jej pełne rozwinięcie aż do wyczerpania jej historycznej fazy i stopniowego przekształcania się w planowaną gospodarkę (stalinowska dwuetapowa teoria rewolucji). Proponenci tego modelu gospodarczego wyróżniają go od [[socjalizm rynkowy|socjalizmu rynkowego]]: Socjaliści rynkowi uważają, że planowanie gospodarcze jest nieosiągalne, niepożądane lub nieskuteczne, a tym samym postrzegają rynek, jako integralną część socjalizmu, podczas gdy zwolennicy socjalistycznej gospodarki rynkowej postrzegają rynek jako przejściową fazę rozwoju centralnie planowanej gospodarki<ref>''[http://www.webcitation.org/69nfeZa23?.url=http://www.nodo50.org/cubasigloXXI/congreso06/conf3_zhonquiao.pdf Gospodarka rynkowa i droga socjalizmu]'' Duan Zhongqiao</ref>. |
||
Po [[Wielki skok naprzód|Wielkim Skoku]] (1958-1961) i aresztowaniu [[Banda czworga|Bandy Czworga]] przywódca Chin Deng Xiaoping chciał wziąć pod uwagę rynkowe metody wzrostu gospodarczego, aby ożywić [[gospodarka|gospodarkę]] Chin i znaleźć system gospodarczy zgodny z chińską specyfiką i warunkami. Jednak w ten sposób pozostawał zobowiązany do kontynuacji scentralizowanej kontroli i państwa jednopartyjnego zgodnie z [[leninizm]]em. |
|||
Socjalistyczną gospodarkę rynkową stanowi koncepcja wprowadzona przez [[Deng Xiaoping]]a w celu włączenia rynku w [[gospodarka planowa|gospodarkę planową]] w [[Chińska Republika Ludowa|Chińskiej Republice Ludowej]]. |
|||
Deng po raz pierwszy użył tego terminu podczas spotkania z wiceprzewodniczącym amerykańskiej Encyclopædia Britannica Company Frankiem Gibneyem i dyrektorem Instytutu Azji Wschodniej Studiów Uniwersytetu McGill, profesorem Paulem Lin Daguangiem w Montrealu, pytając: "dlaczego nie może być [[gospodarka rynkowa|gospodarki rynkowej]] w socjalizmie"? Nie możemy powiedzieć, że to jest kapitalizm. Nasza planowana gospodarka znajduje się w podstawowej pozycji; to integruje się z gospodarką rynkową, ale jest socjalistyczną gospodarką rynkową ". Koncepcja została następnie przyjęta w Wietnamie(Đổi Mới)<ref name=vn>Vuong, Quan Hoang (2010) Financial Markets in Vietnam's Transition Economy: Facts, Insights, Implications. {{ISBN|978-3-639-23383-4}}, [[VDM Verlag]], 66123 Saarbrücken, Germany.</ref>. |
|||
⚫ | Po wdrożeniu tego systemu w Chinach ten system gospodarczy zastąpił gospodarkę centralnie planowaną, przy czym w ciągu ostatnich dziesięcioleci Chiny odnotowały wysokie tempo wzrostu PKB. W ramach tego modelu przedsiębiorstwa prywatne stały się głównym składnikiem systemu gospodarczego obok centralnych przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw zbiorowego miasteczka i wsi. Istnieją pewne podobieństwa do zachodniej [[gospodarka mieszana|gospodarki mieszanej]], ale z pewnymi zasadniczymi różnicami. Podstawowa różnica między chińskim i zachodnim modelem gospodarki mieszanej leży w dominującej roli [[Gospodarka planowa|centralnego planowania]] i [[Autorytaryzm (ustrój)|autorytarnej]] [[filozofia polityczna|filozofii politycznej]], która unika zachodnich poglądów na demokrację, prawa jednostki i praworządność<ref>Yu, Verna (7 września 2010 r.) "Wystąpienia w Shenzhen pokazują podział w" reformie politycznej ","South China Morning Post</ref>. "Ten typ systemu gospodarczego jest broniony z perspektywy [[stalinizm|stalinowskiej]], w której stwierdza się, że w pełni rozwinięta [[socjalizm|socjalistyczna]] [[gospodarka planowa]] może powstać dopiero po ustaleniu niezbędnej i kompleksowej gospodarki rynkowej i umożliwić jej pełne rozwinięcie aż do wyczerpania jej historycznej fazy i stopniowego przekształcania się w planowaną gospodarkę (stalinowska dwuetapowa teoria rewolucji). Proponenci tego modelu gospodarczego wyróżniają go od [[socjalizm rynkowy|socjalizmu rynkowego]]: Socjaliści rynkowi uważają, że planowanie gospodarcze jest nieosiągalne, niepożądane lub nieskuteczne, a tym samym postrzegają rynek, jako integralną część socjalizmu, podczas gdy zwolennicy socjalistycznej gospodarki rynkowej postrzegają rynek jako przejściową fazę rozwoju centralnie planowanej gospodarki<ref>''[http://www.webcitation.org/69nfeZa23?.url=http://www.nodo50.org/cubasigloXXI/congreso06/conf3_zhonquiao.pdf Gospodarka rynkowa i droga socjalizmu]'' Duan Zhongqiao</ref>. |
||
=== Sektor państwowy === |
=== Sektor państwowy === |
||
W 2005 r. reformy rynkowe, w tym prywatyzacja, zostały praktycznie zatrzymane i w znacznym stopniu odwrócone<ref>10 chińskich mitów na nową dekadę https://web.archive.org/web/20100910011308/http://www.heritage.org/research/reports/2010/01/10-china-myths-for-the-new-decade#_ftn23</ref>. W 2006 roku chiński rząd ogłosił, że przemysł zbrojeniowy, wytwarzanie i dystrybucja energii, ropy naftowej i produktów petrochemicznych, telekomunikacja, węgiel, przemysł lotniczy i żegluga muszą podlegać „bezwzględnej kontroli państwa i prawu własności publicznej”<ref>Chiny wymieniają kluczowe gałęzie przemysłu do absolutnej kontroli państwa http://www.chinadaily.com.cn/china/2006-12/19/content_762056.htm</ref>. Państwo zachowuje kontrolę pośrednią w kierowaniu gospodarką niepaństwową przez system finansowy, który działa zgodnie z priorytetami państwa. Liberalizacja kontynuowana jest w sektorze państwowym poprzez konsolidację państwowych przedsiębiorstw w dużych "mistrzów narodowych" w celu konsolidacji wysiłków i tworzenia konkurencyjnych na arenie międzynarodowej krajowych branż. |
W 2005 r. reformy rynkowe, w tym prywatyzacja, zostały praktycznie zatrzymane i w znacznym stopniu odwrócone<ref>10 chińskich mitów na nową dekadę https://web.archive.org/web/20100910011308/http://www.heritage.org/research/reports/2010/01/10-china-myths-for-the-new-decade#_ftn23</ref>. W 2006 roku chiński rząd ogłosił, że przemysł zbrojeniowy, wytwarzanie i dystrybucja energii, ropy naftowej i produktów petrochemicznych, telekomunikacja, węgiel, przemysł lotniczy i żegluga muszą podlegać „bezwzględnej kontroli państwa i prawu własności publicznej”<ref>Chiny wymieniają kluczowe gałęzie przemysłu do absolutnej kontroli państwa http://www.chinadaily.com.cn/china/2006-12/19/content_762056.htm</ref>. Państwo zachowuje kontrolę pośrednią w kierowaniu gospodarką niepaństwową przez system finansowy, który działa zgodnie z priorytetami państwa. Liberalizacja kontynuowana jest w sektorze państwowym poprzez konsolidację państwowych przedsiębiorstw w dużych "mistrzów narodowych" w celu konsolidacji wysiłków i tworzenia konkurencyjnych na arenie międzynarodowej krajowych branż. Państwo zachowuje kontrolę pośrednią w kierowaniu gospodarką niepaństwową przez system finansowy, który działa zgodnie z priorytetami państwa. Liberalizacja kontynuowana jest w sektorze państwowym poprzez konsolidację państwowych przedsiębiorstw w dużych "mistrzów narodowych" w celu konsolidacji wysiłków i tworzenia konkurencyjnych na arenie międzynarodowej krajowych branż<ref>Wycofanie i odwrót liberalizacji https://web.archive.org/web/20100901055646/http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse</ref>. [[Sektor publiczny|Sektor państwowy]] koncentruje się na "dowodzących wysokościach" gospodarki przy rozwijającym się sektorze prywatnym, zajmującym się przede wszystkim produkcją towarów i przemysłu lekkiego. Scentralizowane i planowane dyrektywy oparte na obowiązkowych wymaganiach dotyczących produkcji i kwotach produkcyjnych zostały zastąpione przez mechanizm wolnorynkowy i planowanie dyrektywy w dużych przedsiębiorstwach państwowych<ref>Rola planowania w chińskiej gospodarce rynkowej https://web.archive.org/web/20090828061621/http://www.princeton.edu/~gchow/roleofplanning.html</ref>. Główną różnicą odróżniającą od starej gospodarki planowej jest restrukturyzacja przedsiębiorstw państwowych według zasad komercyjnych, z wyjątkiem 150 dużych przedsiębiorstw państwowych, które podlegają według raportów bezpośrednio rządowi centralnemu i w większości posiadają szereg zależnych od siebie przedsiębiorstw<ref>Chiny rosną szybciej ku zmartwieniu http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8153138.stm</ref>. |
||
⚫ | Do 2008 r. przedsiębiorstwa państwowe stały się bardziej dynamiczne, co przyczyniło się znacząco do wzrostu dochodów państwa<ref>Chińscy mistrzowie:dlaczego własność państwowa już nie jest martwą ręką? https://web.archive.org/web/20110711045431/https://us.ft.com/ftgateway/superpage.ft?news_id=fto031620081407384075</ref><ref>Dzsiejsze chińskie firmy państwowe https://web.archive.org/web/20110720024533/http://ufirc.ou.edu/publications/Enterprises%20of%20China.pdf</ref>. W roku 2009 rząd wprowadził system ubezpieczenia państwowego w celu rozszerzenia zakresu opieki zdrowotnej<ref>Chińska nowa opieka może kosztować miliony więcej http://content.time.com/time/world/article/0,8599,1890306,00.html</ref>. Sektor państwowy miał się przyczynić do procesu odbudowy gospodarczej i wzrostu gospodarczego w 2009 r.<ref>Chiny rosną szybciej wśród zmartwień http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8153138.stm</ref>.Wówczas udział sektora państwowego wynosił około 50 procent PKB w Chinach<ref>[http://www.theglobeandmail.com/report-on-business/international-news/asian-pacific/chinese-companies-shore-up-government-ties-to-survive/article2419522/ Przetrwanie chińskich firm powiązanych z rządem]</ref>. |
||
Państwo zachowuje kontrolę pośrednią w kierowaniu gospodarką niepaństwową przez system finansowy, który działa zgodnie z priorytetami państwa. Liberalizacja kontynuowana jest w sektorze państwowym poprzez konsolidację państwowych przedsiębiorstw w dużych "mistrzów narodowych" w celu konsolidacji wysiłków i tworzenia konkurencyjnych na arenie międzynarodowej krajowych branż<ref>Wycofanie i odwrót liberalizacji https://web.archive.org/web/20100901055646/http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse</ref>. [[Sektor publiczny|Sektor państwowy]] koncentruje się na "dowodzących wysokościach" gospodarki przy rozwijającym się sektorze prywatnym, zajmującym się przede wszystkim produkcją towarów i przemysłu lekkiego. Scentralizowane i planowane dyrektywy oparte na obowiązkowych wymaganiach dotyczących produkcji i kwotach produkcyjnych zostały zastąpione przez mechanizm wolnorynkowy i planowanie dyrektywy w dużych przedsiębiorstwach państwowych<ref>Rola planowania w chińskiej gospodarce rynkowej https://web.archive.org/web/20090828061621/http://www.princeton.edu/~gchow/roleofplanning.html</ref>. Główną różnicą odróżniającą od starej gospodarki planowej jest restrukturyzacja przedsiębiorstw państwowych według zasad komercyjnych, z wyjątkiem 150 dużych przedsiębiorstw państwowych, które podlegają według raportów bezpośrednio rządowi centralnemu i w większości posiadają szereg zależnych od siebie przedsiębiorstw<ref>Chiny rosną szybciej ku zmartwieniu http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8153138.stm</ref>. |
|||
Do 2008 r. przedsiębiorstwa państwowe stały się bardziej dynamiczne, co przyczyniło się znacząco do wzrostu dochodów państwa<ref>Chińscy mistrzowie:dlaczego własność państwowa już nie jest martwą ręką? https://web.archive.org/web/20110711045431/https://us.ft.com/ftgateway/superpage.ft?news_id=fto031620081407384075</ref><ref>Dzsiejsze chińskie firmy państwowe https://web.archive.org/web/20110720024533/http://ufirc.ou.edu/publications/Enterprises%20of%20China.pdf</ref>. |
|||
⚫ | W roku 2009 rząd wprowadził system ubezpieczenia państwowego w celu rozszerzenia zakresu opieki zdrowotnej<ref>Chińska nowa opieka może kosztować miliony więcej http://content.time.com/time/world/article/0,8599,1890306,00.html</ref>. Sektor państwowy miał się przyczynić do procesu odbudowy gospodarczej i wzrostu gospodarczego w 2009 r.<ref>Chiny rosną szybciej wśród zmartwień http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8153138.stm</ref>.Wówczas udział sektora państwowego wynosił około |
||
==== Postacie przedsiębiorstw ==== |
==== Postacie przedsiębiorstw ==== |
||
Socjalistyczna gospodarka rynkowa składa się z szerokiej gamy |
Socjalistyczna gospodarka rynkowa składa się z szerokiej gamy przedsiębiorstw państwowych i przedsiębiorstw mieszanych.Po reformach z 1978 r. większość przedsiębiorstw przeorganizowano w korporacje i spółki akcyjne, przy czym rząd zachował kontrolę nad nimi poprzez posiadanie kontrolnych udziałów w tych korporacjach. |
||
* Przedsiębiorstwo państwowe:przedsiębiorstwa handlowe utworzone przez rząd centralny lub samorząd lokalny, w którym zarządzający są powoływani przez rząd lub organy publiczne. Ta kategoria obejmuje wyłącznie firmy finansowane przez państwo i zarządzane. Większość przedsiębiorstw państwowych nie jest jednostkami rządu centralnego. Rządowe przedsiębiorstwa państwowe są |
* Przedsiębiorstwo państwowe:przedsiębiorstwa handlowe utworzone przez rząd centralny lub samorząd lokalny, w którym zarządzający są powoływani przez rząd lub organy publiczne. Ta kategoria obejmuje wyłącznie firmy finansowane przez państwo i zarządzane. Większość przedsiębiorstw państwowych nie jest jednostkami rządu centralnego. Rządowe przedsiębiorstwa państwowe są pododdziałami Państwowej Komisji Nadzoru i Administacji Aktywami (SASAC)<ref>Przegląd chińskich przedsiębiorstw państwowych i kontrolowanych przez państwo https://www.uscc.gov/hearings/2012hearings/written_testimonies/12_02_15/12_2_15_szamosszegi_testimony.pdf</ref>. |
||
* Przedsiębiorstwo utrzymujące państwo:przedsiębiorstwa państwowe lub kontrolowane przez państwo są publicznie notowanymi na giełdzie firmami, w których państwo ma duży udział lub kontrolny udział w przedsiębiorstwach, co wpływa na zarządzanie firmą. Należą do nich firmy, które otrzymują bezpośrednie inwestycje zagraniczne. |
* Przedsiębiorstwo utrzymujące państwo:przedsiębiorstwa państwowe lub kontrolowane przez państwo są publicznie notowanymi na giełdzie firmami, w których państwo ma duży udział lub kontrolny udział w przedsiębiorstwach, co wpływa na zarządzanie firmą. Należą do nich firmy, które otrzymują bezpośrednie inwestycje zagraniczne. |
||
* Przedsiębiorstwo prywatne: |
* Przedsiębiorstwo prywatne: do tej kategorii należą prywatne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, prywatne spółki akcyjne, spółki z udziałem prywatnej spółki prywatnej oraz prywatne przedsiębiorstwa prowadzące działalność w zakresie wyłącznych inwestycji. |
||
* Kolektywy miejskie |
* Kolektywy miejskie |
||
* Przedsiębiorstwo miasteczkowe lub wiejskie |
* Przedsiębiorstwo miasteczkowe lub wiejskie |
||
==== Przebieg i skutki socjalistycznej gospodarki rynkowej ==== |
==== Przebieg i skutki socjalistycznej gospodarki rynkowej ==== |
||
Przejście do socjalistycznej gospodarki rynkowej rozpoczęło się w 1978 roku, kiedy to Deng Xiaoping przedstawił swój program "socjalizmu z chińskimi cechami". Wstępne reformy polegające na dekolektywizacji rolnictwa oraz umożliwieniu prywatnych przedsięwzięć i inwestycji zagranicznych pod koniec lat 70. i na początku lat osiemdziesiątych później doprowadziły do wielkoskalowych reform radykalnych, polegających na częściowej prywatyzacji sektora państwowego, liberalizacji handlu i cen oraz likwidacji "ryżu żelaza" misy "w systemie bezpieczeństwa pracy pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Od początku transformacji Deng Xiaopinga PKB Chin wzrósł z około 150 mld USD w 1978 roku do ponad 1,6 biliona USD w 2005 roku z rocznym wzrostem o 9,4 procenta<ref name="People's Daily Online 2005">''Chiny mają socjalistyczną gospodarkę rynkową'' (People's Daily Online, 2005).</ref>. |
Przejście do socjalistycznej gospodarki rynkowej rozpoczęło się w 1978 roku, kiedy to Deng Xiaoping przedstawił swój program "socjalizmu z chińskimi cechami". Wstępne reformy polegające na dekolektywizacji rolnictwa oraz umożliwieniu prywatnych przedsięwzięć i inwestycji zagranicznych pod koniec lat 70. i na początku lat osiemdziesiątych później doprowadziły do wielkoskalowych reform radykalnych, polegających na częściowej prywatyzacji sektora państwowego, liberalizacji handlu i cen oraz likwidacji "ryżu żelaza" misy "w systemie bezpieczeństwa pracy pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Od początku transformacji Deng Xiaopinga PKB Chin wzrósł z około 150 mld USD w 1978 roku do ponad 1,6 biliona USD w 2005 roku z rocznym wzrostem o 9,4 procenta<ref name="People's Daily Online 2005">''Chiny mają socjalistyczną gospodarkę rynkową'' (People's Daily Online, 2005).</ref>. Udział sektora prywatnego w PKB wzrósł z mniej niż 1% w 1978 do około 50% w 2009 roku , ale z powodu coraz mniej przychylnej polityki rządu wobec własności prywatnej udział sektora prywatnego w wytwarzaniu PKB spada. Ze względu na złe wyniki tradycyjnych przedsiębiorstw państwowych w gospodarce rynkowej Chiny podjęły ogromny program restrukturyzacji korporacji. Zgodnie z tym schematem państwo zachowuje własność i kontrolę nad dużymi przedsiębiorstwami, ale rząd centralny nie ma bezpośredniej kontroli nad działalnością przedsiębiorstw państwowych. |
||
Udział sektora prywatnego w PKB wzrósł z mniej niż 1% w 1978 do około 50% w 2009 roku , ale z powodu coraz mniej przychylnej polityki rządu wobec własności prywatnej udział sektora prywatnego w wytwarzaniu PKB spada. Ze względu na złe wyniki tradycyjnych przedsiębiorstw państwowych w gospodarce rynkowej Chiny podjęły ogromny program restrukturyzacji korporacji. Zgodnie z tym schematem państwo zachowuje własność i kontrolę nad dużymi przedsiębiorstwami, ale rząd centralny nie ma bezpośredniej kontroli nad działalnością przedsiębiorstw państwowych. |
|||
Administracja [[Hu Jintao]] wycofała większość reform Denga<ref name="Liberalizacja na odwrót">Scissors, Derek, ''[http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse Liberalizacja na odwrót]'', heritage.org (2009)</ref><ref>kopia artykułu liberalizacja na odwrót https://web.archive.org/web/20100901055646/http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse</ref>. |
Administracja [[Hu Jintao]] wycofała większość reform Denga<ref name="Liberalizacja na odwrót">Scissors, Derek, ''[http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse Liberalizacja na odwrót]'', heritage.org (2009)</ref><ref>kopia artykułu liberalizacja na odwrót https://web.archive.org/web/20100901055646/http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse</ref>. |
||
Linia 29: | Linia 23: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj książkę |nazwisko=Brodsgaard |imię=Kjeld Erik |nazwisko2=Rutten |imię2=Koen |tytuł=Od |
* {{cytuj książkę |nazwisko=Brodsgaard |imię=Kjeld Erik |nazwisko2=Rutten |imię2=Koen |tytuł=Od akceleracji przyśpieszonej do socjalistycznej gospodarki rynkowej w w Chinach: Dyskurs ekonomiczny i rozwój od 1953 r. do chwili obecnej |url=https://books.google.com/books?id=O1POAQAACAAJ |rok=2017 |wydawca=Brill |isbn=978-90-04-33008-5}} |
||
* {{cytuj książkę |nazwisko=Lou |imię=Jiwei |tytuł=Chińscy ekonomiści na temat reform gospodarczych - zebrane prace Lou Jiwei |url=https://books.google.com/books?id=k-FJAgAAQBAJ |data=4 grudnia 2013 |wydawca=Taylor & Francis |isbn=978-1-135-08246-8}} |
* {{cytuj książkę |nazwisko=Lou |imię=Jiwei |tytuł=Chińscy ekonomiści na temat reform gospodarczych - zebrane prace Lou Jiwei |url=https://books.google.com/books?id=k-FJAgAAQBAJ |data=4 grudnia 2013 |wydawca=Taylor & Francis |isbn=978-1-135-08246-8}} |
||
* {{cytuj książkę |imię=Mohamed Osman |nazwisko=Suliman |tytuł=Przejście Chin do socjalistycznej gospodarki rynkowej |url=https://books.google.com/books?id=zGS-0bNWDGAC |rok=1998 |wydawca=Greenwood Publishing Group |isbn=978-1-56720-142-0}} |
* {{cytuj książkę |imię=Mohamed Osman |nazwisko=Suliman |tytuł=Przejście Chin do socjalistycznej gospodarki rynkowej |url=https://books.google.com/books?id=zGS-0bNWDGAC |rok=1998 |wydawca=Greenwood Publishing Group |isbn=978-1-56720-142-0}} |
Wersja z 03:49, 3 mar 2019
Socjalistyczna gospodarka rynkowa (chiń. upr. 社会主义市场经济, chiń. trad. 社會主義市場經濟, pinyin: Shèhuìzhǔyì Shìchǎng Jīngjì) - system gospodarczy wprowadzony w Chińskiej Republice Ludowej. Opiera się na dominacji sektora państwowego i gospodarki rynkowej, i ma swoje początki w chińskich reformach gospodarczych wprowadzonych przez Deng Xiaopinga. Ideologicznym uzasadnieniem jest to, że Chiny znajdują się we wczesnym stadium socjalizmu, wczesnym etapie socjalistycznego sposobu produkcji, a zatem do rozwoju muszą być dostosowane techniki kapitalistyczne, by dobrze prosperować w globalnym systemie rynkowym.
Historia i założenia
Po Wielkim Skoku (1958-1961) i aresztowaniu Bandy Czworga przywódca Chin Deng Xiaoping chciał wziąć pod uwagę rynkowe metody wzrostu gospodarczego, aby ożywić gospodarkę Chin i znaleźć system gospodarczy zgodny z chińską specyfiką i warunkami. Jednak w ten sposób pozostawał zobowiązany do kontynuacji scentralizowanej kontroli i państwa jednopartyjnego zgodnie z leninizmem. Socjalistyczną gospodarkę rynkową stanowi koncepcja wprowadzona przez Deng Xiaopinga w celu włączenia rynku w gospodarkę planową w Chińskiej Republice Ludowej. Deng po raz pierwszy użył tego terminu podczas spotkania z wiceprzewodniczącym amerykańskiej Encyclopædia Britannica Company Frankiem Gibneyem i dyrektorem Instytutu Azji Wschodniej Studiów Uniwersytetu McGill, profesorem Paulem Lin Daguangiem w Montrealu, pytając: "dlaczego nie może być gospodarki rynkowej w socjalizmie"? Nie możemy powiedzieć, że to jest kapitalizm. Nasza planowana gospodarka znajduje się w podstawowej pozycji; to integruje się z gospodarką rynkową, ale jest socjalistyczną gospodarką rynkową ". Koncepcja została następnie przyjęta w Wietnamie(Đổi Mới)[1]. Po wdrożeniu tego systemu w Chinach ten system gospodarczy zastąpił gospodarkę centralnie planowaną, przy czym w ciągu ostatnich dziesięcioleci Chiny odnotowały wysokie tempo wzrostu PKB. W ramach tego modelu przedsiębiorstwa prywatne stały się głównym składnikiem systemu gospodarczego obok centralnych przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw zbiorowego miasteczka i wsi. Istnieją pewne podobieństwa do zachodniej gospodarki mieszanej, ale z pewnymi zasadniczymi różnicami. Podstawowa różnica między chińskim i zachodnim modelem gospodarki mieszanej leży w dominującej roli centralnego planowania i autorytarnej filozofii politycznej, która unika zachodnich poglądów na demokrację, prawa jednostki i praworządność[2]. "Ten typ systemu gospodarczego jest broniony z perspektywy stalinowskiej, w której stwierdza się, że w pełni rozwinięta socjalistyczna gospodarka planowa może powstać dopiero po ustaleniu niezbędnej i kompleksowej gospodarki rynkowej i umożliwić jej pełne rozwinięcie aż do wyczerpania jej historycznej fazy i stopniowego przekształcania się w planowaną gospodarkę (stalinowska dwuetapowa teoria rewolucji). Proponenci tego modelu gospodarczego wyróżniają go od socjalizmu rynkowego: Socjaliści rynkowi uważają, że planowanie gospodarcze jest nieosiągalne, niepożądane lub nieskuteczne, a tym samym postrzegają rynek, jako integralną część socjalizmu, podczas gdy zwolennicy socjalistycznej gospodarki rynkowej postrzegają rynek jako przejściową fazę rozwoju centralnie planowanej gospodarki[3].
Sektor państwowy
W 2005 r. reformy rynkowe, w tym prywatyzacja, zostały praktycznie zatrzymane i w znacznym stopniu odwrócone[4]. W 2006 roku chiński rząd ogłosił, że przemysł zbrojeniowy, wytwarzanie i dystrybucja energii, ropy naftowej i produktów petrochemicznych, telekomunikacja, węgiel, przemysł lotniczy i żegluga muszą podlegać „bezwzględnej kontroli państwa i prawu własności publicznej”[5]. Państwo zachowuje kontrolę pośrednią w kierowaniu gospodarką niepaństwową przez system finansowy, który działa zgodnie z priorytetami państwa. Liberalizacja kontynuowana jest w sektorze państwowym poprzez konsolidację państwowych przedsiębiorstw w dużych "mistrzów narodowych" w celu konsolidacji wysiłków i tworzenia konkurencyjnych na arenie międzynarodowej krajowych branż. Państwo zachowuje kontrolę pośrednią w kierowaniu gospodarką niepaństwową przez system finansowy, który działa zgodnie z priorytetami państwa. Liberalizacja kontynuowana jest w sektorze państwowym poprzez konsolidację państwowych przedsiębiorstw w dużych "mistrzów narodowych" w celu konsolidacji wysiłków i tworzenia konkurencyjnych na arenie międzynarodowej krajowych branż[6]. Sektor państwowy koncentruje się na "dowodzących wysokościach" gospodarki przy rozwijającym się sektorze prywatnym, zajmującym się przede wszystkim produkcją towarów i przemysłu lekkiego. Scentralizowane i planowane dyrektywy oparte na obowiązkowych wymaganiach dotyczących produkcji i kwotach produkcyjnych zostały zastąpione przez mechanizm wolnorynkowy i planowanie dyrektywy w dużych przedsiębiorstwach państwowych[7]. Główną różnicą odróżniającą od starej gospodarki planowej jest restrukturyzacja przedsiębiorstw państwowych według zasad komercyjnych, z wyjątkiem 150 dużych przedsiębiorstw państwowych, które podlegają według raportów bezpośrednio rządowi centralnemu i w większości posiadają szereg zależnych od siebie przedsiębiorstw[8]. Do 2008 r. przedsiębiorstwa państwowe stały się bardziej dynamiczne, co przyczyniło się znacząco do wzrostu dochodów państwa[9][10]. W roku 2009 rząd wprowadził system ubezpieczenia państwowego w celu rozszerzenia zakresu opieki zdrowotnej[11]. Sektor państwowy miał się przyczynić do procesu odbudowy gospodarczej i wzrostu gospodarczego w 2009 r.[12].Wówczas udział sektora państwowego wynosił około 50 procent PKB w Chinach[13].
Postacie przedsiębiorstw
Socjalistyczna gospodarka rynkowa składa się z szerokiej gamy przedsiębiorstw państwowych i przedsiębiorstw mieszanych.Po reformach z 1978 r. większość przedsiębiorstw przeorganizowano w korporacje i spółki akcyjne, przy czym rząd zachował kontrolę nad nimi poprzez posiadanie kontrolnych udziałów w tych korporacjach.
- Przedsiębiorstwo państwowe:przedsiębiorstwa handlowe utworzone przez rząd centralny lub samorząd lokalny, w którym zarządzający są powoływani przez rząd lub organy publiczne. Ta kategoria obejmuje wyłącznie firmy finansowane przez państwo i zarządzane. Większość przedsiębiorstw państwowych nie jest jednostkami rządu centralnego. Rządowe przedsiębiorstwa państwowe są pododdziałami Państwowej Komisji Nadzoru i Administacji Aktywami (SASAC)[14].
- Przedsiębiorstwo utrzymujące państwo:przedsiębiorstwa państwowe lub kontrolowane przez państwo są publicznie notowanymi na giełdzie firmami, w których państwo ma duży udział lub kontrolny udział w przedsiębiorstwach, co wpływa na zarządzanie firmą. Należą do nich firmy, które otrzymują bezpośrednie inwestycje zagraniczne.
- Przedsiębiorstwo prywatne: do tej kategorii należą prywatne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, prywatne spółki akcyjne, spółki z udziałem prywatnej spółki prywatnej oraz prywatne przedsiębiorstwa prowadzące działalność w zakresie wyłącznych inwestycji.
- Kolektywy miejskie
- Przedsiębiorstwo miasteczkowe lub wiejskie
Przebieg i skutki socjalistycznej gospodarki rynkowej
Przejście do socjalistycznej gospodarki rynkowej rozpoczęło się w 1978 roku, kiedy to Deng Xiaoping przedstawił swój program "socjalizmu z chińskimi cechami". Wstępne reformy polegające na dekolektywizacji rolnictwa oraz umożliwieniu prywatnych przedsięwzięć i inwestycji zagranicznych pod koniec lat 70. i na początku lat osiemdziesiątych później doprowadziły do wielkoskalowych reform radykalnych, polegających na częściowej prywatyzacji sektora państwowego, liberalizacji handlu i cen oraz likwidacji "ryżu żelaza" misy "w systemie bezpieczeństwa pracy pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Od początku transformacji Deng Xiaopinga PKB Chin wzrósł z około 150 mld USD w 1978 roku do ponad 1,6 biliona USD w 2005 roku z rocznym wzrostem o 9,4 procenta[15]. Udział sektora prywatnego w PKB wzrósł z mniej niż 1% w 1978 do około 50% w 2009 roku , ale z powodu coraz mniej przychylnej polityki rządu wobec własności prywatnej udział sektora prywatnego w wytwarzaniu PKB spada. Ze względu na złe wyniki tradycyjnych przedsiębiorstw państwowych w gospodarce rynkowej Chiny podjęły ogromny program restrukturyzacji korporacji. Zgodnie z tym schematem państwo zachowuje własność i kontrolę nad dużymi przedsiębiorstwami, ale rząd centralny nie ma bezpośredniej kontroli nad działalnością przedsiębiorstw państwowych. Administracja Hu Jintao wycofała większość reform Denga[16][17].
Przypisy
- ↑ Vuong, Quan Hoang (2010) Financial Markets in Vietnam's Transition Economy: Facts, Insights, Implications. ISBN 978-3-639-23383-4, VDM Verlag, 66123 Saarbrücken, Germany.
- ↑ Yu, Verna (7 września 2010 r.) "Wystąpienia w Shenzhen pokazują podział w" reformie politycznej ","South China Morning Post
- ↑ Gospodarka rynkowa i droga socjalizmu Duan Zhongqiao
- ↑ 10 chińskich mitów na nową dekadę https://web.archive.org/web/20100910011308/http://www.heritage.org/research/reports/2010/01/10-china-myths-for-the-new-decade#_ftn23
- ↑ Chiny wymieniają kluczowe gałęzie przemysłu do absolutnej kontroli państwa http://www.chinadaily.com.cn/china/2006-12/19/content_762056.htm
- ↑ Wycofanie i odwrót liberalizacji https://web.archive.org/web/20100901055646/http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse
- ↑ Rola planowania w chińskiej gospodarce rynkowej https://web.archive.org/web/20090828061621/http://www.princeton.edu/~gchow/roleofplanning.html
- ↑ Chiny rosną szybciej ku zmartwieniu http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8153138.stm
- ↑ Chińscy mistrzowie:dlaczego własność państwowa już nie jest martwą ręką? https://web.archive.org/web/20110711045431/https://us.ft.com/ftgateway/superpage.ft?news_id=fto031620081407384075
- ↑ Dzsiejsze chińskie firmy państwowe https://web.archive.org/web/20110720024533/http://ufirc.ou.edu/publications/Enterprises%20of%20China.pdf
- ↑ Chińska nowa opieka może kosztować miliony więcej http://content.time.com/time/world/article/0,8599,1890306,00.html
- ↑ Chiny rosną szybciej wśród zmartwień http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8153138.stm
- ↑ Przetrwanie chińskich firm powiązanych z rządem
- ↑ Przegląd chińskich przedsiębiorstw państwowych i kontrolowanych przez państwo https://www.uscc.gov/hearings/2012hearings/written_testimonies/12_02_15/12_2_15_szamosszegi_testimony.pdf
- ↑ Chiny mają socjalistyczną gospodarkę rynkową (People's Daily Online, 2005).
- ↑ Scissors, Derek, Liberalizacja na odwrót, heritage.org (2009)
- ↑ kopia artykułu liberalizacja na odwrót https://web.archive.org/web/20100901055646/http://www.heritage.org/Research/Commentary/2009/05/Liberalization-in-Reverse
Bibliografia
- Kjeld Erik Brodsgaard, Koen Rutten: Od akceleracji przyśpieszonej do socjalistycznej gospodarki rynkowej w w Chinach: Dyskurs ekonomiczny i rozwój od 1953 r. do chwili obecnej. Brill, 2017. ISBN 978-90-04-33008-5.
- Jiwei Lou: Chińscy ekonomiści na temat reform gospodarczych - zebrane prace Lou Jiwei. Taylor & Francis, 4 grudnia 2013. ISBN 978-1-135-08246-8.
- Mohamed Osman Suliman: Przejście Chin do socjalistycznej gospodarki rynkowej. Greenwood Publishing Group, 1998. ISBN 978-1-56720-142-0.
- Mengkui Wang: Chińscy ekonomiści o reformie gospodarczej - zebrane prace Wenga Mengkui. Routledge, 4 grudnia 2013. ISBN 978-1-135-09247-4.
- Xianzhi Zhang: System kontroli zarządzania przedsiębiorstwem w Chinach. Springer Science & Business, 30 kwietnia 2014. ISBN 978-3-642-54715-7.
- System socjalistycznej gospodarki rynkowej(kopia) https://web.archive.org/web/20180114184132/http://polish.cri.cn/chinaabc/chapter3/chapter30301.htm