Otto Bauer

Otto Bauer
Data i miejsce urodzenia	5 października 1881 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	5 lipca 1938 ; Paryż
	Minister spraw zagranicznych Austrii
Okres	od listopada 1918; do lipca 1919
Poprzednik	Victor Adler
Następca	Karl Renner
	Multimedia w Wikimedia Commons

Otto Bauer (ur. 5 października 1881 w Wiedniu, zm. 5 lipca 1938 w Paryżu) – austriacki filozof, polityk, ekonomista i socjolog żydowskiego pochodzenia. Po roku 1918 przywódca socjaldemokracji austriackiej, w latach 1918-1919 minister spraw zagranicznych Austrii.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Odbył studia prawnicze po których w 1906 uzyskał stopień doktora praw. Przed wojną członek partii socjaldemokratycznej, w 1915 dostał się do niewoli rosyjskiej. Po powrocie w 1917 w gabinecie socjalistycznym, po śmierci Adlera od 1918 sekretarz stanu spraw zagranicznych. Od 1919 roku premier Austrii. Jako premier reprezentował Austrię na konferencji pokojowej w Saint-Germain. W latach (1920-1934) poseł do parlamentu, przywódca odłamu austromarksistowskiego partii socjalistyczno-demokratycznej. Po upadku rewolty socjalistycznej w Wiedniu (od lutego 1934) na emigracji, pozbawiony obywatelstwa austriackiego. Stał na czele redakcji „Arbeiterzeitung”.

Działacz II Międzynarodówki. Przedstawiciel austromarksizmu. Twierdził, iż cechą demokracji powinno być zagwarantowanie wolności jednostki, rozwoju społecznego, wolności konkurencji i słowa. Demokrację burżuazyjną należy przebudować na ustrój socjalistyczny. Państwo dyktatury proletariatu opiera się na aktach terroru. Zmarł w wyniku niewydolności serca.^[1].

Jego siostra Ida Bauer była pacjentką Zygmunta Freuda. Historię jej choroby Freud spisał w 1901, a opublikował w roku 1905 pt. Fragment analizy pewnej histerii.

W 1951 jego praca Bolszewizm a socyalna demokracya^[2] została wycofana z polskich bibliotek oraz objęta cenzurą^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Otto Bauer [online], Lewicowo.pl [dostęp 2019-04-10] (pol.).
↑ Bolszewizm a socyalna demokracya [online], polona.pl [dostęp 2020-05-09] .
↑ Cenzura PRL : wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 1 X 1951 r.. posł. Zbigniew Żmigrodzki. Nortom: Wrocław, 2002, s. 5. ISBN 83-85829-88-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Otto Bauer, Fabryki dla aparatczyków
Publikacje Otto Bauera dostępne w serwisie Polona

[1] Otto Bauer [online], Lewicowo.pl [dostęp 2019-04-10] (pol.).

[2] Bolszewizm a socyalna demokracya [online], polona.pl [dostęp 2020-05-09] .

[cenzura-3] Cenzura PRL : wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 1 X 1951 r.. posł. Zbigniew Żmigrodzki. Nortom: Wrocław, 2002, s. 5. ISBN 83-85829-88-1.

[1]

[2]

[3]

Monarchia Habsburgów	Johann Christoph von Bartenstein (1727–1753) Anton Corfiz von Ulfeldt (1742–1753) Wenzel Anton von Kaunitz (1753–1792) Philipp von Cobenzl (1792–1793) Franz Maria von Thugut (1793–1800) Ferdinand von Trauttmansdorff (1800–1801) Johann Ludwig von Cobenzl (1801–1804)
Cesarstwo Austriackie	Johann Ludwig von Cobenzl (1804–1805) Johann Philipp von Stadion (1805–1809) Klemens Wenzel von Metternich (1809–1848) Karl Ludwig von Ficquelmont (1848) Johann Philipp von Wessenberg (1848) Felix zu Schwarzenberg (1848–1852) Karl Ferdinand von Buol (1852–1859) Johann Bernard von Rechberg (1859–1864) Alexander von Mensdorff-Pouilly (1864–1866) Friedrich von Beust (1866–1867)
Austro-Węgry	Friedrich von Beust (1867–1871) Gyula Andrássy (1871–1879) Heinrich Karl von Haymerle (1879–1881) Gustav Kálnoky (1881–1895) Agenor Gołuchowski (1895–1906) Alois Lexa von Aehrenthal (1906–1912) Leopold Graf Berchtold (1912–1915) István Burián (1915–1916) Ottokar Czernin (1916–1918) István Burián (1918) Gyula Andrássy młodszy (1918)
Republika Austriacka	Victor Adler (1918) Otto Bauer (1918–1919) Karl Renner (1919–1920) Michael Mayr (1920–1921) Johann Schober (1921–1922) Walter Breisky (1922) Leopold Hennet (1922) Alfred Grünberger (1922–1924) Heinrich Mataja (1924–1926) Rudolf Ramek (1926) Ignaz Seipel (1926–1929) Ernst Streeruwitz (1929) Johann Schober (1929–1930) Ignaz Seipel (1930) Johann Schober (1930–1932) Karl Buresch (1932) Engelbert Dollfuß (1932–1934) Stephan Tauschitz (1934) Egon Berger-Waldenegg (1934–1936) Kurt Schuschnigg (1936) Guido Schmidt (1936–1938) Wilhelm Wolf (1938)
Republika Austrii	Karl Gruber (1945–1953) Leopold Figl (1953–1959) Bruno Kreisky (1959–1966) Lujo Tončić-Sorinj (1966–1968) Kurt Waldheim (1968–1970) Rudolf Kirchschläger (1970–1974) Erich Bielka (1974–1976) Willibald Pahr (1976–1983) Erwin Lanc (1983–1984) Leopold Gratz (1984–1986) Peter Jankowitsch (1986–1987) Alois Mock (1987–1995) Wolfgang Schüssel (1995–2000) Benita Ferrero-Waldner (2000–2004) Ursula Plassnik (2004–2008) Michael Spindelegger (2008–2013) Sebastian Kurz (2013–2017) Karin Kneissl (2017–2019) Alexander Schallenberg (2019–2021) Michael Linhart (2021) Alexander Schallenberg (od 2021)

Rozwój socjaldemokracji	Humanizm Oświecenie Rewolucja francuska Socjalizm utopijny Ruch związkowy Wiosna Ludów Marksizm Rewizjonizm Reformizm Gradualizm Socjalizm dhammiczny
Idea	Demokracja pośrednia Gospodarka mieszana Nacjonalizacja Państwo opiekuńcze Sprawiedliwy handel Ochrona środowiska Sekularyzm Społeczna gospodarka rynkowa
Warianty	Bernsteinism Socjalliberalizm Model nordycki Trzecia droga
Działacze i ideolodzy	Clement Richard Attlee Obafemi Awolowo Eduard Bernstein Zulfikar Ali Bhutto Hjalmar Branting John Curtin Ignacy Daszyński Bülent Ecevit Jean Jaurès Ferdinand Lassalle Jack Layton René Lévesque Nelson Mandela Ramsay MacDonald Jawaharlal Nehru José Batlle y Ordóñez Gieorgij Plechanow Michael Savage Olof Palme Ralph Nader Eugene V. Debs
Organizacje międzynarodowe	PES IS ITUC SAMAK ECOSY IUSY