Prusy Wschodnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
m Poprawiam Szablon:Uwagi i dodaję nagłówek, dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
Linia 406: | Linia 406: | ||
* [[Akt Tylżycki]] |
* [[Akt Tylżycki]] |
||
== Uwagi == |
|||
{{Uwagi| |
|||
<ref name="pz">Wówczas w granicach [[Prusy Zachodnie|Prus Zachodnich]].</ref> |
<ref name="pz">Wówczas w granicach [[Prusy Zachodnie|Prus Zachodnich]].</ref> |
||
}} |
|||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 07:56, 15 sty 2018
1772–1829 1878–1945 | |||||
| |||||
Język urzędowy | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Typ państwa | |||||
Zależne od |
1772–1871 Prusy | ||||
Głowa terytorium | |||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Liczba ludności (1905) • całkowita |
| ||||
Data powstania |
1772 | ||||
Data likwidacji |
1945 | ||||
Prusy Wschodnie (niem. Ostpreußen) – część Królestwa Pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec (do 1945 r.). Prowincja Prusy Wschodnie powstała w 1772 r. z części ziem Polski (Warmii) oraz Prus Książęcych (z wyłączeniem Kwidzyna). Stolicą prowincji był Królewiec. W maju 1939 roku prowincja miała powierzchnię 36 991,71 km² i liczyła 2 488 122 mieszkańców.
Zmiany terytorialne
W latach 1824–1829 funkcjonowała unia personalna między Prusami Zachodnimi i Prusami Wschodnimi, a w 1829 formalnie zjednoczono obie prowincje w jedną prowincję o nazwie Prusy. W 1878 unia została rozwiązana i wrócono do sytuacji z 1823. Po pierwszej wojnie światowej od Prus Wschodnich odłączono na mocy traktatu wersalskiego okręg działdowski (niem. Soldau), przyłączając go do Polski, oraz tzw. Okręg Kłajpedy, który przeszedł pod władanie Ligi Narodów, a w roku 1923 został anektowany przez Litwę. Do Prus Wschodnich przyłączono natomiast wschodnią część Prus Zachodnich, pozostałą we władaniu niemieckim po utworzeniu polskiego województwa pomorskiego, czyli tzw. polskiego korytarza. Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego przeprowadzono ponadto plebiscyt w południowej części Prus Wschodnich (Warmia, Mazury i Powiśle) w sprawie przynależności tych ziem do Polski lub Niemiec (choć oficjalnie wybierano między „Polską” a „Prusami”). 97,8 procent oddanych głosów padło wówczas na Prusy, a Polsce przyznano jedynie 8 gmin.
Na mocy układu poczdamskiego z 1945 r. Prusy Wschodnie zostały podzielone między Polskę (Warmia i Mazury) a ZSRR, przy czym Okręg Kłajpedy, zajęty przez Rzeszę Niemiecką w marcu 1939 r., ponownie przeszedł we władanie Litwy. Po rozpadzie Związku Radzieckiego rosyjska część byłych Prus Wschodnich (Obwód kaliningradzki) stała się eksklawą Federacji Rosyjskiej.
Podział administracyjny Prus Wschodnich w dniu 31 grudnia 1937
Stolica: Königsberg (Królewiec)
- Rejencja olsztyńska (Regierungsbezirk Allenstein)
- Rejencja gąbińska (Regierungsbezirk Gumbinnen)
- Rejencja królewiecka (Regierungsbezirk Königsberg)
- Rejencja zachodniopruska (Regierungsbezirk Westpreussen)
W latach 1939–1945 częścią Prus Wschodnich była również rejencja ciechanowska (Regierungsbezirk Zichenau) oraz „trójkąt suwalski”, a w latach 1941-1945 również obwód białostocki, rejencję zachodniopruską włączono zaś do Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie.
Szczegółowe podziały administracyjne rejencji znajdują się w poszczególnych opisach tych rejencji.
Demografia, warunki naturalne i gospodarka
Obszar Prus Wschodnich pokrywały w większości tereny rolnicze (pola uprawne 51%, łąki i pastwiska 23%), ze stosunkowo niewielkim udziałem obszarów leśnych (18%, wobec średniej dla całych Prus 23%)[1].
Prowincję zamieszkiwała głównie ludność niemieckojęzyczna, pochodzenia niemieckiego. Na Mazurach i Warmii występował stosunkowo duży (25-50%) odsetek ludności polskojęzycznej. Według szacunków w roku 1939 Prusy Wschodnie zamieszkiwało około 400 tys. Polaków[2]. Nad dolnym Niemnem zamieszkiwała ludność litewska – około 15-18 tysięcy w 1933 roku[2][a]. We wschodniej części przeważali wyznawcy protestantyzmu (do 90% ludności), na zachodzie, a szczególnie na Warmii większość stanowili katolicy[2].
Prusy Wschodnie cechował niski poziom przyrostu naturalnego (niższy niż w pozostałych prowincjach Prus, czy w krajach sąsiednich), wynikający głównie ze słabego poziomu rozwoju ekonomicznego tych terenów. Duża część ludności pracowała w rolnictwie (42,2% w 1931 roku), podczas gdy w przemyśle tylko 21,6% (w tym czasie średnia dla Niemiec wynosiła 39%)[2].
Prowincja miała charakter wybitnie rolniczy, odsetek osób zatrudnionych w rolnictwie był wyższy o kilkanaście punktów procentowych[3][4][5][6] w porównaniu do całych Prus. Słabo rozwinięta w porównaniu z resztą kraju była sieć kolejowa (55 km / 1000 km², wobec średniej 83 km / 1000 km² dla całych Prus)[7].
Rok | Liczba ludności | Liczba ludności mieszkająca w miejscowościach pow. 2 tys. mieszkańców (miasta) | Odsetek osób wyznania ewangelickiego | Odsetek osób wyznania rzymskokatolickiego | Odsetek osób wyznania mojżeszowego | Odsetek osób zatrudnionych w przemyśle i budownictwie | Odsetek osób zatrudnionych w handlu i transporcie | Odsetek osób zatrudnionych w rolnictwie, hodowli zwierząt i rybołówstwie | Przyrost naturalny |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1875[3] | 1 856 421 | 22% | 86% | 13% | 0,8% | 16% | 6% | 68% | 8‰ |
1895[4] | 2 006 089 | brak danych | 86% | 13% | 0,7% | 22% | 8% | 70% | 15‰ |
1910[5] | 2 064 175 | 33% | 84% | 14% | 0,6% | 22%[b] | 10%[b] | 68%[b] | 13‰[c] |
1939[6][d] | 2 186 314 | 61% | 83% | 15% | 0,13%[e] | 28% | 13% | 42% | 13‰ |
Nadprezydenci Prus Wschodnich (1765-1945)
Od 3 grudnia 1829 do 1 kwietnia 1878 Prusy Wschodnie były połączone z Prusami Zachodnimi.
Miasta
Populacja największych miast prowincji w latach 1890 i 1925 oraz ich współczesna przynależność państwowa:
miasto | pop. 1890 | rejencja (1890) |
pop. 1925 | rejencja (1925) |
źródło | 2014 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Królewiec | 161,666 | królewiecka | 279,926 | królewiecka | [8] | |
2. | Elbląg | - | [a] | 67,878 | zachodniopruska | [9] | |
3. | Tylża | 24,545 | gąbińska | 50,834 | gąbińska | [10] | |
4. | Wystruć | 22,227 | gąbińska | 39,311 | gąbińska | [11] | |
5. | Olsztyn | 19,375 | królewiecka | 38,105 | olsztyńska | [12] | |
6. | Memel | 19,282 | królewiecka | - | [b] | [13] | |
7. | Malbork | - | [a] | 21,039 | zachodniopruska | [14] | |
8. | Gąbin | 12,207 | gąbińska | 19,002 | gąbińska | [15] | |
9. | Ostróda | 9,410 | królewiecka | 16,482 | olsztyńska | [16] | |
10. | Ełk | 9,981 | gąbińska | 15,159 | olsztyńska | [17] | |
11. | Braniewo | 10,351 | królewiecka | 13,893 | królewiecka | [18] | |
12. | Rastembork | 7,304 | królewiecka | 13,859 | królewiecka | [19] | |
13. | Kwidzyn | - | [a] | 13,721 | zachodniopruska | [20] |
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ Kaiserlichen Statistischen Amt: Statistisches Jahrbuch fur das Deutsche Reich 1900. Berlin: von Puttkammer & Muhlbrecht, 1900, s. 21.
- ↑ a b c d Jan Dylik: Ziemie Powracające. Warszawa: Tajne Wojskowe Zakłady Wydawnicze, 1942, s. 15-19, seria: Biblioteka Ziem Zachodnich.
- ↑ a b Kaiserlichen Statistischen Amt: Statistisches Jahrbuch fur das Deutsche Reich 1880. Berlin: von Puttkammer & Muhlbrecht, 1880, s. 1,6,13,15,16.
- ↑ a b Kaiserlichen Statistischen Amt: Statistisches Jahrbuch fur das Deutsche Reich 1900. Berlin: von Puttkammer & Muhlbrecht, 1900, s. 1,4,8-9,11.
- ↑ a b Kaiserlichen Statistischen Amt: Statistisches Jahrbuch fur das Deutsche Reich 1914. Berlin: von Puttkammer & Muhlbrecht, 1914, s. 1,5,9,18-19,20.
- ↑ a b Statistischen Reichsamt: Statistisches Jahrbuch fur das Deutsche Reich 1942. Berlin: Verlag für Sozialpolitik, Wirtschaft und Statistik, Paul Schmidt, 1942, s. 1,5,9,18-19,20.
- ↑ Kaiserlichen Statistischen Amt: Statistisches Jahrbuch fur das Deutsche Reich 1914. Berlin: von Puttkammer & Muhlbrecht, 1914, s. 58.
- ↑ [2]
- ↑ [3]
- ↑ [4]
- ↑ [5]
- ↑ [6]
- ↑ [7]
- ↑ [8]
- ↑ [9]
- ↑ [10]
- ↑ [11]
- ↑ [12]
- ↑ [13]
- ↑ [14]
Bibliografia
- Sebastian Haffner: Prusy bez legendy: Zarys dziejów. Warszawa: Oficyna Historii XIX i XX wieku, 1996. ISBN 83-905989-3-0.