Wacław Depo
.jpg) Wacław Depo (2019) | |||
| |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Arcybiskup metropolita częstochowski | |||
| Okres sprawowania |
od 2012 | ||
| Biskup diecezjalny zamojsko-lubaczowski | |||
| Okres sprawowania |
2006–2011 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
3 czerwca 1978 | ||
| Nominacja biskupia |
5 sierpnia 2006 | ||
| Sakra biskupia |
9 września 2006 | ||
| Data konsekracji |
9 września 2006 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Zamość | ||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
Wacław Tomasz Depo[1] (ur. 27 września 1953 w Szydłowcu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii dogmatycznej, biskup diecezjalny zamojsko-lubaczowski w latach 2006–2011, arcybiskup metropolita częstochowski od 2012.
Życiorys
Urodził się 27 września 1953 w Szydłowcu[1]. W 1972 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w Szydłowcu[1][2]. Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 3 czerwca 1978 w katedrze sandomierskiej biskup Piotr Gołębiowski, administrator apostolski w Sandomierzu[3][4]. Magisterium z teologii dogmatycznej uzyskał w 1980 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tamże w latach 1980–1984 kontynuował studia w tym zakresie. W 1982 uzyskał licencjat, a w 1984 doktorat na podstawie dysertacji Chrystus kerygmatyczny w nauce M. Koehlera pod kierunkiem ks. prof. Czesława Bartnika[5][1].
Po otrzymaniu święceń kapłańskich w latach 1978–1980 pracował jako wikariusz w parafii św. Jana Chrzciciela w Stromcu[6]. W latach 1984–1990 był duszpasterzem akademickim w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu[1]. W diecezji radomskiej pełnił funkcję dyrektora ds. życia konsekrowanego zakonów żeńskich[1], wszedł również w skład rady kapłańskiej i kolegium konsultorów[5]. Został mianowany kanonikiem honorowym kapituły katedralnej sandomierskiej oraz prałatem kustoszem kapituły Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. W 2004 Jan Paweł II nadał mu godność prałata honorowego Jego Świątobliwości[1].
W latach 1984–1989 był ojcem duchownym księży diakonów w Radomiu[7]. W 1989 został wicerektorem[8], a w 1990 rektorem radomskiego seminarium duchownego[1]. Od 1984 prowadził wykłady z teologii dogmatycznej, teologii ekumenicznej i wstępu do teologii w Wyższym Seminarium Duchownym i Instytucie Teologicznym w Radomiu, a od 1992 z teologii dogmatycznej w Kolegium Teologicznym Diecezji Radomskiej[1]. W latach 2000–2006 pracował jako adiunkt w Katedrze Personalizmu Chrześcijańskiego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie – Instytut Teologiczny w Radomiu, a w 2007 został wykładowcą w Katedrze Personalizmu Chrześcijańskiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie[1][9].
W latach 1995–1999 pełnił funkcję przewodniczącego Metropolitalnego Zespołu ds. II Synodu Plenarnego oraz członka Komisji Rektorów ds. Ratio studiorum. W 1999, 2002 i 2005 był wybierany na przewodniczącego Konferencji Księży Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych[1]. W Konferencji Episkopatu Polski w latach 2001–2006 był członkiem konsultorem Komisji ds. Duchowieństwa i Rady Naukowej[1]. Od maja do sierpnia 2006 pełnił funkcję współprzewodniczącego Rady Programowej Radia Maryja ze strony Konferencji Episkopatu Polski[1][10].
5 sierpnia 2006 po przyjęciu przez papieża Benedykta XVI rezygnacji Jana Śrutwy został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji zamojsko-lubaczowskiej[11][12]. Ingres do katedry Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu, w trakcie którego otrzymał święcenia biskupie, odbył 9 września 2006[9]. Głównym konsekratorem był Józef Michalik, arcybiskup metropolita przemyski, zaś współkonsekratorami Zygmunt Zimowski, biskup diecezjalny radomski, i Jan Śrutwa, biskup senior diecezji zamojsko-lubaczowskiej[3]. Następnego dnia odbył ingres do konkatedry bł. Jakuba Strzemię w Lubaczowie[4]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Ad Christum Redemptorem hominis” (Ku Chrystusowi Odkupicielowi człowieka)[13].
29 grudnia 2011 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą częstochowskim na miejsce Stanisława Nowaka[14][15]. Ingres do bazyliki archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie odbył 2 lutego 2012[8]. 29 czerwca 2012 otrzymał z rąk papieża paliusz metropolitalny[16].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski w czerwcu 2012 został przewodniczącym Rady ds. Środków Społecznego Przekazu[17]. W 2006 objął funkcję asystenta (delegata) przy Krajowej Radzie Katolików Świeckich[18], a w październiku 2012 delegata ds. Stowarzyszenia Żywego Różańca[19]. Wszedł w skład Komisji Duchowieństwa, Sekcji Nauk Teologicznych Komisji Nauki Wiary, Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych, Zespołu ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce 2016 r. oraz Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r.[20] Ponadto w październiku 2006 został przewodniczącym Komisji Mieszanej: Biskupi – Wyżsi Przełożeni Zakonni[17].
W 2017 został kapelanem stanowym Rycerzy Kolumba w Polsce[21].
Konsekrował biskupa pomocniczego częstochowskiego Andrzeja Przybylskiego (2017). Był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego kaliskiego Łukasza Buzuna (2014) i biskupa pomocniczego radomskiego Piotra Turzyńskiego (2015)[3].
Tytuły, wyróżnienia
W 2010 Rada Powiatu w Szydłowcu nadała mu tytuł „Zasłużony dla Powiatu Szydłowieckiego”[22]. W 2007 otrzymał Medal Pamiątkowy „Pro Masovia”[23].
W 2017 Stowarzyszenie Wydawców Katolickich wyróżniło go nagrodą Feniks Specjalny[24].
W 2012 został konfratrem zakonu paulinów[25], a w 2015 członkiem wspólnoty kanoników regularnych laterańskich[26].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Nota biograficzna Wacława Depy na stronie archidiecezji częstochowskiej. archiczest.pl. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Absolwenci w latach 1971–1972. liceum.webd.pl. [dostęp 2013-03-24].
- ↑ a b c Wacław Depo. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
- ↑ a b Ks. dr bp Wacław Depo – Drugi Pasterz Diecezji zamojsko-lubaczowskiej. konkatedra.zamojskolubaczowska.pl (arch.). [dostęp 2018-06-30].
- ↑ a b G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 62. ISBN 83-911554-0-4.
- ↑ Duszpasterze parafii Stromiec do 2011 roku. parafiastromiec.pl (arch.), 2011-03-31. [dostęp 2014-10-25].
- ↑ P. Chmieliński. Powołanie wymodlił na Jasnej Górze. „Niedziela”. nr 36/2006. s. 9. ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-03-24].
- ↑ a b Przychodzę z pokorą. ekai.pl (arch.), 2012-02-02. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ a b Zamość: ingres nowego biskupa zamojsko-lubaczowskiego W. Depo (opis). ekai.pl (arch.), 2006-09-09. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Bp Depo o pracach Rady Programowej Radia Maryja (wywiad). ekai.pl (arch.), 2006-09-29. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Rinuncia del vescovo di Zamość-Lubaczów (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2006-08-05. [dostęp 2013-12-22]. (wł.).
- ↑ Ks. Depo biskupem zamojsko-lubaczowski [sic!]. ekai.pl (arch.), 2006-08-05. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Ks. Depo biskupem zamojsko-lubaczowskim. ekai.pl (arch.), 2006-08-05. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Rinuncia dell'arcivescovo di Częstochowa (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2011-12-29. [dostęp 2013-12-22]. (wł.).
- ↑ Komunikat: Nowy metropolita częstochowski. episkopat.pl (arch.), 2011-12-29. [dostęp 2013-03-23].
- ↑ Abp Budzik: wszyscy i wciąż potrzebujemy nawrócenia. ekai.pl (arch.), 2012-06-29. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ a b Nowy przewodniczący Rady Episkopatu ds. Środków Społecznego Przekazu. ekai.pl (arch.), 2012-06-21. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Delegat KEP przy Krajowej Radzie Katolików Świeckich. episkopat.pl. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ Wybory 359. Zebrania Plenarnego. episkopat.pl (arch.), 2012-10-05. [dostęp 2016-07-26].
- ↑ Wacław Depo na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-10-11].
- ↑ Abp Wacław Depo Kapelanem Stanowym Rycerzy Kolumba w Polsce. niedziela.pl, 2017-06-08. [dostęp 2017-06-08].
- ↑ Uchwała Nr XXXIX/209/2010 Rady Powiatu w Szydłowcu. bip.szydlowiecpowiat.akcessnet.net, 2010-03-31. [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Pro Masovia – 2007 r.. mazovia.pl. [dostęp 2017-08-17].
- ↑ Warszawa: wręczono nagrody FENIKS 2017. ekai.pl, 2017-04-01. [dostęp 2017-04-04].
- ↑ Abp Depo dołączył do grona Konfratrów Zakonu Paulinów. wczestochowie.pl, 2012-12-10. [dostęp 2014-10-25].
- ↑ A. Mieczyńska: Abp Wacław Depo włączony we wspólnotę kanoników. fiat.fm, 2015-08-02. [dostęp 2015-08-05].
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Wacława Depy na stronie archidiecezji częstochowskiej [dostęp 2019-08-09]
- Nota biograficzna Wacława Depy na stronie diecezji zamojsko-lubaczowskiej [dostęp 2019-08-09]
- Wacław Depo w katalogu Biblioteki Narodowej [dostęp 2019-08-09]
- Wacław Depo na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-11].
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2010-11-08]
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB). [dostęp 2011-10-18]
- Biskupi zamojsko-lubaczowscy
- Biskupi częstochowscy
- Rektorzy wyższych seminariów duchownych w Polsce
- Wykładowcy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Wykładowcy Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
- Wyróżnieni Medalem Pamiątkowym „Pro Masovia”
- Absolwenci Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Ludzie urodzeni w Szydłowcu
- Urodzeni w 1953