Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/Call of Duty 4: Modern Warfare

Call of Duty 4: Modern Warfare

Producent	Infinity Ward Aspyr (port na Mac) Treyarch (port na Wii)
Wydawca	Activision
Seria gier	Call of Duty
Scenarzysta	Jesse Stern
Kompozytor	Stephen Barton, Harry Gregson-Williams
Silnik	IW engine
Wersja	Windows: 1.7 Xbox 360: 1.4.79 PlayStation 3: 1.4.19
Data wydania	Xbox 360, PS3, Windows: Am.Płn.: 5 listopada 2007 AUS: 7 listopada 2007 EU: 9 listopada 2007 Macintosh: Am.Płn.: 26 września 2008 Wii: 10 listopada 2009
Gatunek	First-person shooter
Tryby gry	jedno- i wieloosobowa (online, LAN, Nintendo Wi-Fi Connection, PlayStation Network, Xbox Live)
Kategorie wiekowe	BBFC: 15 ESRB: M ACB: MA15+ PEGI: 16+
Wymagania sprzętowe
Platforma	Mac OS X, Microsoft Windows, PlayStation 3, Wii, Xbox 360, Nintendo DS
Nośniki	Blu-ray, DVD-DL, Wii Optical Disc, pobranie
Wymagania	Procesor: Intel Pentium 4 2.4 GHz lub AMD Athlon 64 2800+ bądź jakikolwiek procesor dwurdzeniowy 1.8 GHz RAM: 512 MB RAM (768 MB dla Windowsa Visty) Dysk twardy: 8 lub więcej GB wolnej przestrzeni Karta graficzna: NVIDIA Geforce 6600 bądź lepszy lub ATI Radeon 9800 Pro bądź lepszy
Kontrolery	joypad, klawiatura, mysz, Wii Remote, Nunchuk
Rozdzielczość natywna	600p (Xbox 360 and PS3 versions) 480p (Wii version)

Call of Duty 4: Modern Warfare – gra komputerowa z gatunku first-person shooter, wyprodukowana przez Infinity Ward i wydana przez Activision na konsole gier wideo Xbox 360, PlayStation 3 i Wii oraz systemy operacyjne Microsoft Windows i Mac OS X. Oddzielna gra przenośna powstała na Nintendo DS. Gra została wydana w Ameryce Północnej, Australii i Europie w listopadzie 2007 na konsole gier wideo oraz Windows. Na Macintosha ukazała się we wrześniu 2008, a na Wii – w listopadzie 2009, zyskując nazwę Reflex Edition. Jest to czwarta część serii gier wideo Call of Duty (przy wyłączeniu dodatków) i pierwsza z podserii Modern Warfare, po której powstał bezpośredni sequel, Call of Duty: Modern Warfare 2. Gra jest pozbawiona scenerii II wojny światowej, charakterystycznej dla poprzednich gier z serii i osadzona w czasach współczesnych. Call of Duty 4 była produkowana przez dwa lata i używa zastrzeżonego silnika gry.

Akcja gry ma miejsce w 2011 roku, kiedy przywódca radykałów dokonuje zamachu na życie prezydenta fikcyjnego kraju na Bliskim Wschodzie, a ruch ultranacjonalistyczny rozpoczyna wojnę domową w Rosji. Konflikty są widoczne z perspektyw amerykańskiego marine oraz brytyjskiego komandosa SAS-u, a toczą się one w wielu lokacjach takich jak Bliski Wschód, Azerbejdżan, Rosja i Prypeci na Ukrainie. Wieloosobowa część gry oferuje różne tryby gry i zawiera system poziomów, który pozwala graczowi na odblokowanie dodatkowych rodzajów broni, dodatków do niej oraz maskowań w miarę awansowania w hierarchii.

Gra zdobyła uznanie wśród krytyków, osiągając średnią ocen 94%, zarówno w agregatorze Game Rankings jak i Metacritic. Chwalono w szczególności rozgrywkę, tryb gry wieloosobowej oraz fabułę, podczas gdy krytyka dotyczyła nieudanej próby gry wprowadzenia innowacji do gatunku first-person shooterów. Gra wygrała liczne nagrody portali o grach komputerowych takie jak Best Xbox 360 Game strony IGN. Była grą o najwyższej sprzedaży na świecie w roku 2007, wynoszącej około 7 milionów kopii do 19 stycznia 2007 i 13 milionów do maja 2009.

Rozgrywka

Przeniesienie akcji gry w czasy współczesne oznaczało wprowadzenie nowych rodzajów broni i technologii do serii Call of Duty, na przykład karabinu M14, karabinka M4A1 z akcesoriami SOPMOD, karabinu wyborowego M40A3, granatnika M203, celownika laserowego AN/PEQ-2 w połączeniu z noktowizorem, pistoletu maszynowego MP5SD, AK-47 i modyfikacji AK-47u oraz granatnika przeciwpancernego. Broń poległych wrogów można podnieść w celu zastąpienia nią arsenału gracza. Gracze mają także specjalne zdolności, między innymi zamontowanie granatnika na posiadanej broni, obsługa min przeciwpiechotnych Claymore z kablowym detonatorem i C4 oraz umiejętność wezwania ataku powietrznego bądź śmigłowca szturmowego.

Rozgrywka w Call of Duty 4 udostępnia kilka cech powtórzonych we wcześniejszych częściach serii. Ponownie gracze walczą wraz z kontrolowanymi przez sztuczną inteligencję towarzyszami. Pomagają oni podczas misji w grze poprzez prowadzenie ognia zaporowego, zabijanie wrogów i oczyszczanie pokojów przed wejściem.

Bohater może przyjmować trzy postawy: stojącą, kucającą lub leżącą; każda wpływa na szybkość ruchu żołnierza, jego celność i wytrzymałość. Używanie osłon pomoga graczowi unikać wrogiego ognia lub wyleczyć rany po odniesieniu poważnych obrażeń, jako że nie ma tu pancerzy ani apteczek. W przypadku, gdy bohater odniesie poważne obrażenia, wierzchołki ekranu czerwienią się, a bicie serca żołnierza przyspiesza. Jeżeli ten schroni się przed ostrzałem, może się wyleczyć. Gdy bohater znajduje się w polu rażenia granatu, wskaźnik pokazuje położenie granatu, co pomaga graczowi uciec lub odrzucić granat w stronę wroga.

Kampania

Gracz przejmuje podczas kampanii jednoosobowej kontrolę nad wieloma bohaterami. Ich zaangażowanie w fabułę ma miejsce w jednakowym czasie i pokrywa się z wydarzeniami w grze. Jako taka perspektywa gracza może się zmienić w czasie misji z jednego bohatera na drugiego.

Każda misja zawiera serię celów; gracz jest kierowany do danego celu przez główny wyświetlacz, na którym oznaczony jest jego kierunek i odległość. Kilka celów wymaga od gracza przybycia do punktu kontrolnego, podczas gry inne – wyeliminowania wrogów w określonym miejscu, obrony obiektu bądź podłożenia ładunków wybuchowych na instalacji wroga. Po napisach odblokowany zostaje specjalny epilog grywalny, przedstawiający czteroosobową drużynę ratującą ważną osobę od terrorystów, którzy porwali samolot. SAS ratuje zakładnika i ewakuuje się przed zniszczeniem samolotu.

Gra wieloosobowa

Call of Duty oferuje tryby gry wieloosobowej oparte na działaniach drużynowych lub deathmatch na różnych mapach. Każdy tryb posiada cel, który wymaga swoistej strategii do jego wykonania. Gracze mogą przywołać rozpoznawcze bezzałogowe aparaty latające, ataki powietrzne oraz śmigłowce szturmowe, gdy zabiją odpowiednio trzech, pięciu i siedmiu wrogów. Gra kończy się, gdy któraś z drużyn (bądź graczy) zdobyła określoną ilość punktów lub gdy wyznaczony czas się skończy, w wyniku czego wygrywa drużyna lub gracz z największą ilością punktów. W przypadku gdy gracze mają jednakową ilość punktów po upływie czasu, aktywowany zostaje tryb Sudden Death (Nagła śmierć), w którym nie ma odradzania się, a drużyna, która nie straci wszystkich członków lub wykona cel, wygrywa. Jeżeli gracz brał udział w dwu meczach, następuje specjalny mecz Overtime, w którym zwycięska drużyna zostaje uhonorowana nagrodą.

Osiągnięcia gracza w trybie gry wieloosobowej są oznaczone punktami doświadczenia, które można dostać za zabijanie wrogich graczy, wykonywanie wyzwań i celów albo ukończenie rundy bądź meczu. W miarę jak gracz zdobywa doświadczenie, awansuje na wyższy poziom, odblokowując nowe rodzaje broni, dodatki, wyzwania i tryby rozgrywki. Najwyższy osiągalny poziom to 55., lecz w konsolowych wersjach gry gracz ma możliwość wejścia w tryb "Prestige", który przywraca 1. poziom i usuwa wszelkie odblokowane dodatki. Ten proces może być potwórzony 10 razy z innymi odznakami darowanymi za każdym razem.

Po ukończeniu wyzwania gracz zyskuje punkt doświadczenia i może odblokować nowe dodatki do broni. W przypadku gdy wzrośnie poziom gracza, ten może odblokować nowe rodzaje broni, bonusy i wyzwania. Na niższych poziomach doświadczenia gracz ma dostęp jedynie do pięciu ustalonych klas i nie może stworzyć własnej z wybranym rodzajem broni. Jednak, w miarę zdobywania kolejnych poziomów, gracz zyskuje możliwość stworzenia własnej klasy. Wliczone w to jest wybranie głównej broni, strony, z której widoczna jest ręka i specjalny typ granatu. Ponadto gracz może wybrać niewielką liczbę bonusów, które później wpłyną na indywidualizację bohatera. Do efektów bonusów zaliczane są między innymi zwiększenie obrażeń zadawanych przez gracza lub detonacja granatu po śmierci w akcie męczeństwa. Gracz dostaje także wyzwania do podjęcia, takie jak zabicie określonej ilości przeciwników za pomocą określonego rodzaju broni czy dokonanie pewnej liczby specyficznych typów trafień.

Streszczenie

Bohaterowie

Podczas kampanii jednoosobowej gracz obejmuje kontrolę nad sześcioma różnymi bohaterami z perspektywy pierwszej osoby. Gracz wciela się przez większość czasu gry w rolę brytyjskiego rekruta Special Air Service, sierżanta Johna "Soap" MacTavisha, zaczynając od jego zaciągu do 22. SAS. Sierżant Paul Jackson jest członkiem sił rozpoznawczych United States Marine Corps przerzuconym na Bliski Wschód, a gracz kontroluje go w trakcie pięciu poziomów aktu 1. Kapitan/porucznik John Price jest oficerem SAS-u, którym można kierować w dwu retrospekcyjnych misjach. Głosu Price'owi użyczył aktor Billy Murray. Yasir Al-Fulani jest prezydentem nieokreślonego, bliskowschodniego państwa w grze i można nim kierować jedynie w otwierającej grę sekwencji przed jego egzekucją. Gracz wciela się w trakcie jednego poziomu w rolę amerykańskiego operatora telewizyjnego za sterami śmigłowca AC-130, a w kończącym grę etapie – w brytyjskiego antyterrorystę SAS-u infiltrującego porwany samolot pasażerski w celu ochrony VIP-a.

Bohaterowie niezależni gry wyraźnie oddziałują na wydarzenia w opowieści. Kapitan John Price (jako bohater niezależny) oraz jego prawa ręka, Gaz (głos mu podkłada Craig Fairbrass, służą jako mentorzy MacTavisha. Pluton USMC Jacksona jest dowodzony przez porucznika Vasqueza (o głosie Davida Sobolova) i sierżanta sztabowego Griggsa (głos mu podkłada główny animator Infinity Ward, Mark Grigsby); Griggs później towarzyszy MacTavishowi w Rosji. Sierżant Kamarow dowodzi rosyjskimi lojalistami, sprzymierzonymi z SAS-em i siłami USMC. "Nikolaj" to rosyjski informator, który pomaga SAS-owi. Kapitan MacMillan jest mentorem Price'a i dowodzącym oficerem podczas retrospekcji do próby zamachu na Zakajewa. Czarnymi charakterami fabuły są: Imran Zachajew, przywódca Ultranacjonalistycznej Partii Rosyjskiej i główny przeciwnik w grze; Khaled Al-Asad, dowódca sił rewolucyjnych na Bliskim Wschodzie i sprzymierzeniec Imrana Zachajewa; oraz Wiktor Zachajew, syn Imrana Zachajewa i ważna osobistość Partii Ultranacjonalistycznej.

Opis fabuły

Gra rozpoczyna się w momencie, gdy sierżant John "Soap" McTavish rozpoczyna swą karierę w brytyjskim SAS na obozie treningowym w Credenhill w Wielkiej Brytanii. Tam trenuje przed akcją na statku handlowym.

Po dotarciu na statek położony na Morzu Beringa Soap, kapitan Price, Gaz i kilku członków SAS-u próbują znaleźć ładunek nuklearny na pokładzie. Po tym, jak oczyszczają okręt z pilnujących go rosyjskich żołnierzy i załogi, ten zostaje zaatakowany przez rosyjskie MiGi i zaczyna tonąć. Drużyna ucieka w manifeście okrętowym, który staje się dowodem powiązań Rosyjskiej Partii Ultranacjonalistycznej z frakcją buntowników na Bliskim Wschodzie.

Przywódca rosyjskich ultranacjonalistów Imran Zakajew, który planuje przywrócić w swej ojczyźnie czasy Związku Radzieckiego, odwraca uwagę świata od swych planów wsparcia zamachu stanu w nieokreślonym państwie bliskowschodnim, zorganizowanego przez wodza lokalnych separatystów zwanego Khaled Al-Asad. W miarę rozwoju fabuły amerykański rząd rozpoczyna akcję policyjną w celu powstrzymania powstania, podczas gdy SAS kontynuuje operację w Rosji. Po tym, jak prezydent Al-Fulani z państwa bliskowschodniego zostaje zamordowany na żywo w telewizji i władzę nad krajem przejmuje Al-Asad, SAS ratuje swojego skompromitowanego informatora Nikołaja od sił rosyjskich utlranacjonalistów.

W trakcie amerykańskiej inwazji na bliskowschodnie państwo pluton z 1. Siły Rozpoznawczej USMC, dowodzony przez sierżanta Vasqueza, poszukuje Al-Asada, lecz żołnierze się spóźniają i jedynie ratują stację telewizyjną przed planem Al-Asada. Potem przystępują do udzielenia pomocy innym jednostkom amerykańskim, które toczą bitwę przeciwko separatystom. W trakcie końcowych etapów operacji Centralne Dowództwo Stanów Zjednoczonych dowiaduje się o pozycjach Al-Asada w stolicy, lecz zostaje także poinformowana przez SEAL Team Six o pobliskiej rosyjskiej broni jądrowej i wysyła drużynę wsparcia do działań antynuklearnych. Jednak ładunek nuklearny nagle wybucha, rażąc większość miasta, zabijając własną armię i cywili, a także amerykańskie siły inwazyjne składające się z 30 tysięcy marines. Tuż przed wybuchem drużyna Vasqueza ewakuuje się w śmigłowcu Bell AH-1 Cobra. Podczas ucieczki z miasta helikopter drużyny zostaje dotknięty falą uderzeniową, w wyniku czego ginie cała jego załoga.

Potem Brytyjczycy dowiadują się, że Al-Asad uciekł z kraju przed amerykańską inwazją i ukrywa się w zabezpieczonej posiadłości w Azerbejdżanie. Z pomocą logistyczną Nikołaja i wsparciem żołnierzy rosyjskich lojalistów SAS oczyszcza wioskę z sił ultranacjonalistycznych, a także dokonuje pojmania i przesłuchania Al-Asada w jego domu. Po wysłuchaniu głosu dzwoniącego na telefon Al-Asada ten zostaje zabity przez kapitana Price'a, który dowiaduje się, że Zachajew jest protektorem Al-Asada. Potem Price wspomina swoją misję zabicia Zachajewa w Prypeci na Ukrainie 15 lat wcześniej.

W następstwie katastrofy elektrowni jądrowej w Czarnobylu oraz rozpadu Związku Radzieckiego Zachajew wykorzystał niepokoje społeczne do odnoszenia zysku z proliferacji i użył swojego nowego majątku do zwabienia żołnierzy Armii Czerwonej w celu utworzenia Partii Ultranacjonalistycznej. W 1996 Price wraz z kapitanem MacMillanem, szkockim kapitanem SAS-u, miał dokonać tajnego zamachu na Zachajewa. Po przekradnięciu się do Prypeci i ukryciu w opuszczonym hotelu Price postrzelił Zachajewa, który przeżył, tracąc lewą rękę. Price and MacMillian ledwo się ewakuowali.

Następuje powrót do teraźniejszości, kiedy przeprowadzona zostaje połączona operacja jednostki SAS-u Price'a, sił USMC dowodzonych przez sierżanta sztabowego Griggsa oraz sił rosyjskich lojalistów dowodzonych przez sierżanta Kamarowa w celu powstrzymania Zakajewa. Próbują oni schwytać jego syna Wiktora w nieokreślonym mieście rosyjskim, by dowiedzieć się o położeniu Zakajewa, lecz otoczony Wiktor popełnia samobójstwo, chcąc uniknąć pojmania. Zakajew wścieka się, obwiniając narody zachodnie o śmierć syna i planuje wziąć odwet poprzez odpalenie uzbrojonego w głowice nuklearne pocisku ICBM w kierunku wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych ze stratami szacowanymi na około 41 milionów ludzi. Gdy członkowie grupy operacyjnej przybywają do instalacji w Rosji, Zachajew próbuje odpalić pociski ICBM w kierunku Stanów Zjednoczonych. Jednak drużyna skutecznie przejmuje kontrolę nad pokojem dowodzenia silosem i detonuje pocisk na Atlantyku. Żołnierze opuszczają instalację w ciężarówkach wojskowych, ścigani przez siły Zachajewa.

Zanim drużyna zdoła uciec przez pobliski most, ten zostaje zniszczony przez Mi-24, przez co żołnierze wpadają w pułapkę. Siły Zachajewa przybywają i nawiązują walkę z pozostałymi członkami sił uderzeniowych. Gaz otrzymuje wiadomość od Kamarowa, który informuje go, że jego siły wkrótce udzielą pomocy. Na moście wybucha cysterna z gazem, co obezwładnia większość pobliskich żołnierzy, z wyjątkiem Griggsa, który zostaje zabity podczas próby przeniesienia Soapa w bezpieczniejsze miejsce. Zachajew wraz z dwoma jego żołnierzami rozpoczyna egzekucję Gaza i innych ocalałych członków sił uderzeniowych. Zanim dochodzi do Soapa i Price'a, jego uwagę odwraca zniszczenie jego śmigłowca i przybycie śmigłowców lojalistów. Gdy Zachajew odwraca wzrok, Price podaje pistolet Soapowi, który zabija Zachajewa i jego dwóch strażników. Gdy Kamarow i jego drużyna przybywają, Soap zostaje ewakuowany w bezpieczne miejsce, podczas gdy rosyjski sanitariusz próbuje dokonać resuscytacji Price'a.

Po zakończeniu gry następuje końcowa misja, w której nieokreślony operator SAS-u wraz z jego drużyną musi uratować ważną osobistość polityczną od terrorystów, którzy porwali samolot, w którym przebywał.

Tworzenie

Wymagania gry

Minimalne Zalecane Microsoft Windows System operacyjny Windows XP + Service Pack 2-3 lub Windows Vista Procesor Intel Pentium 4 2.4 GHz, 1.8 Duo Core lub lepszy, bądź AMD Athlon 64 2800+ dwurdzeniowy 2.4 GHz Pamięć operacyjna 512 MB (768 MB dla Visty) Wolne miejsce na dysku twardym 8 GB Karta graficzna Nvidia GeForce 6600 (128 MB) lub ATI Radeon 9800 Pro (128 MB) Nvidia GeForce 7800 lub ATI Radeon X1800 Karta dźwiękowa kompatybilna w 100% z DirectX 9.0c Sound Blaster X-Fi (kompatybilna z EAX ADVANCED HD 4.0/5.0) Sieć Połączenie internetowe lub lokalne dla gry wieloosobowej Mac OS System operacyjny Mac OS X Leopard 10.5.4 Procesor Intel Core2Duo 2.0 GHz 2.4 GHz Core2Duo Pamięć operacyjna 1024 MB Wolne miejsce na dysku twardym 9 GB Karta graficzna Nvidia GeForce FX 7300 (128 MB) Nvidia GeForce FX 7300 (256 MB) Sieć Połączenie internetowe lub lokalne dla gry wieloosobowej

Call of Duty 4 została wyprodukowana przez zespół składający się ze stu ludzi, w ciągu dwóch lat. Po Call of Duty 2 studio Infinity Ward zdecydowało nie podejmować więcej tematyki II wojny światowej z poprzednich gier serii. Konsekwencją tego było powstanie dwóch konceptów: Call of Duty 4: Modern Warfare i Call of Duty: Modern Warfare 2. Podczas tworzenia fabuły dla Call of Duty 4 Infinity Ward podjęło decyzję unikania odwołań do współczesnych, prawdziwych wojen i utrzymania wspólnego dla serii tematu starcia dwóch równorzędnych sił. W celu zwiększenia uczucia realizmu gry studio odpowiedzialne za tworzenie uczestniczyło w ćwiczeniach bojowych w obozie szkoleniowym Marine Corps Air Ground Combat Center Twentynine Palms na pustynii kalifornijskiej. Pomogło to twórcom w symulowaniu efektów znajdowania się w pobliżu strzelającego Abramsa. Studio także rozmawiało z amerykańskimi marines, którzy podejmowali ostatnio działania bojowe, by zaznajomić się z tłem walk, emocjami i postawą marines w trakcie boju. Wynajęto także weteranów w celu kontroli sesji motion capture i zaprojektowania sztucznej inteligencji na potrzeby gry.

Tworzące grę studio zaprojektowało części składowe trybu gry wieloosobowej tak, aby był wyważony i dawał satysfakcję początkującym graczom, ale jednocześnie wciąż oferował coś doświadczonym zawodnikom. Wczesny pomysł wdrożenia wsparcia powietrznego (ataki powietrzne i śmigłowce szturmowe) uwikłał graczy w walkę w pobliżu stref specjalnych w celu uzyskania dostępu do wsparcia z powietrza przeciw wrogom. Ta idea została odrzucona, gdyż zniechęcała do rozgrywki typu deathmatch, jakiej oczekiwali. W jej miejsce wstawiono system nagradzania za określoną liczbę zabójstw, by zachęcić graczy do poprawiania ich umiejętności. Dostali oni możliwość wyboru broni przed meczami, by łatwiej przyzwyczaili się do określonego jej rodzaju i zminimalizować polowanie na oręż. Mapy zostały zaprojektowane głównie na potrzeby gier typu deathmatch – twórcy odczuwali, że będą pasować również dla innych trybów rozgrywki. Układy map zostały tak zaprojektowane, aby zminimalizować liczbę lokacji, w których gracze mogliby się schronić przed wrogim ostrzałem.

Ścieżka dźwiękowa

Większość muzyki do Call of Duty 4: Modern Warfare napisał brytyjski kompozytor Stephen Barton, który miał także wkład w muzykę filmową Harry'ego Gregsona-Williamsa. Gregson-Williams także skomponował muzykę do gry, na przykład główny motyw. Kilka utworów muzycznych z gry jest dostępnych na stronie Infinity Ward pod tytułem "7 Days of Modern Warfare", a niektóre – na prywatnej stronie Bartona. Utwór rapowy grany podczas napisów końcowych został wykonany przez głównego animatora Call of Duty 4, Marka Grigsby'ego.

Silnik gry

Call of Duty 4: Modern Warfare działa na silniku IW engine i posiada takie efekty jak dynamiczne oświetlenie w czasie rzeczywistym, efekty oświetleniowe HDR, dynamiczne cienie i głębia ostrości. Penetracja pocisków jest obliczana przez silnik, biorący pod uwagę czynniki takie jak typ powierzchni i gęstość obiektu. Gra jest wyświetlana w natywnej rozdzielczości 600p na Xboxa 360 i PS3.

Pewne obiekty, na przykład samochody i część budynków, są podatne na zniszczenie. To czyni ważnym ukrywanie się za wyróżnionymi osłonami, ponieważ obiekty takie jak płoty drewniane i cienkie ściany nie chronią całkowicie graczy przed obrażeniami. Siła pocisku słabnie po przebiciu się przez obiekt, a osłabienie jego lotu jest uzależnione od grubości i typu powierzchni obiektu. Gra korzysta z dynamicznego silnika fizycznego, nieistniejącego w poprzednich grach z serii Call of Duty. Animacje śmierci są kombinacją wcześniej ustawionych animacji oraz fizyki ragdoll. Konsolowe wersje Call of Duty 4: Modern Warfare działają z szybkością 60 klatek na sekundę, a wersja na Wii – na 30 klatkach na sekundę. Kod został włączony w celu ustalenia punktów odradzania, opartych na pobliskiej broni i relacjach między pozycjami wroga a linią wzroku względem punktów. Różne kryteria mają na celu zminimalizowanie liczby graczy ginących natychmiast po dołączeniu do meczu lub zabitych w punkcie odrodzenia przez innych.

Silnik gry został użyty także przy tworzeniu dwóch innych gier Activision. Zmodyfikowana wersja oryginalnego silnika została użyta w Call of Duty: World at War, piątej części serii Call of Duty po Call of Duty 4, podczas gdy nieco zmieniona wersja została użyta na potrzeby gry z Jamesem Bondem Quantum of Solace.

Marketing i wydanie gry

27 kwietnia 2007, dzień po wydaniu oficjalnego zwiastunu gry, Inifnity Ward opublikowało stronę zwaną "Charlie Oscar Delta" w celu dostarczania informacji o grze. Charlie Oscar Delta zawiera system rankingu, który pozwala graczom na zaliczanie misji w celu podwyższenia ich poziomu i rywalizacji o nagrody. Charlie Oscar Delta pochodzi od alfabetu fonetycznego ICAO i pierwszych liter nazwy Call of Duty<refname="release">David Radd: Activision Gets StreetWise on Charlie Oscar Delta. GameDaily, 2007-11-12. [dostęp 2008-04-21].</ref>.

Pierwszy przedstawiający grę zwiastun Call of Duty 4: Modern Warfare został wydany 28 kwietnia 2007. Publiczny beta-test Call of Duty 4: Modern Warfare ogłoszono 30 sierpnia 2007. Celem zaprojektowania beta-testu było sprawdzenie serwerów, odnalezienie usterek i zrównoważenie broni. Był początkowo dostępny tylko dla mieszkańców USA, ale później został udostępniony innym krajom. Wersja beta przestała działać 30 września 2007. Początkowo najwyższą pozycją w wersji beta był poziom 16., lecz później limit ten został zwiększony do 25. poziomu do końca bety. Udostępiono do zabawy trzy mapy do trybu gry wieloosobowej: Crash, Vacant i Overgrown.

Wersja demonstracyjna dla jednego gracza na komputery osobiste została udostępniona 11 października 2007 do płatnego pobrania przez serwis Yahoo!, a obecnie można ją pobrać za darmo. Demo zawiera jeden poziom, "The Bog", który eksponuje zaawansowaną nocną wizję i połączone zdolności silnika graficznego.

Wersje detaliczne

Gra została wydana w wersji standardowej i kolekcjonerskiej. Edycja Kolekcjonerska zawiera standardową grę przeznaczoną do sprzedaży oraz DVD zawierające film dokumentalny zatytułowany "Great SAS Missions", który składa się z archiwalnych materiałów filmowych SAS-u w akcji i relacji byłych członków SAS-u. DVD zawiera też krótkometrażowy film o kulisach produkcji gry i przejście poziomu przez producentów. Ponadto w wersji kolekcjonerskiej znajdują się plakat i luksusowa książka w twardej okładce, która zawiera nigdy wcześniej niepublikowane pomysły, tworznie i końcowy projekt graficzny. Te elementy zostały spakowane do większej kartonowej wersji standardowego pudełka detalicznego. Edycja kolekcjonerska była początkowo dostępna jedynie w USA, lecz później została wydana w innych krajach.

Edycja Game of the Year została później wydana na komputery osobiste, Xboksa 360 i PlayStation 3. Wersja na PlayStation 3 obejmowała pakiet map Variety na dysku. Jakkolwiek edycja Game of The Year na Xboksa 360 początkowo zawierała wklejkę na opakowaniu, za którą można było uzyskać na Xbox Live Marketplace pakiet map Variety, później takich wklejek następne wydania nie zawierały, więc nie różniły się od oryginalnej wersji gry.

Call of Duty 4 została wydana na kilka konsol i Windowsa 6 listopada 2007 w Ameryce Północnej, 7 listopada 2007 – w Australii, a 9 listopada 2007 – w Europie. Wersja gry na Mac OS X została opublikowana przez Aspyr 26 września 2008. Gra otrzymała klasyfikację wiekową 15 od organizacji BBFC, M – Mature od ESRB, MA 15+ od OFLC, 16+ od PEGI i 18 od USK.

Port gry na Wii, zatytułowany Call of Duty: Modern Warfare: Reflex, został wyprodukowany przez Treyarch i wydany 10 listopada 2009 wraz z Call of Duty: Modern Warfare 2 i Call of Duty: Modern Warfare: Mobilized.

Materiały dodatkowe

8 kwietnia 2008 Infinity Ward wydało pakiet map Variety na Xboksa 360. Zawiera on mapy do trybu gry wieloosobowej: "Killhouse", "Creek", "Chinatown" i "Broadcast". Taki sam pakiet został wydany 24 kwietnia 2008 na PlayStation 3. W ciągu dziewięciu dni od wydania pobrało go około milion osób, co było najwyższym notowaniem na usłudze Xbox Live i przyniosło zyski w wysokości 10 milionów dolarów. Został udostępniony do darmowego pobrania 5 czerwca 2008 na Windowsa przy sponsoracie NVIDII, wraz z aktualizacją 1.6. Kolejna łata na wersje gry na PlayStation 3 i Xboksa 360 została ogłoszona około rok później, w sierpniu 2009; była wymierzona w nadużycia w trybie gry wieloosobowej.

Odbiór gry

Modern Warfare została pozytywnie przyjęta przez wielu krytyków. Wersja na Xboksa 360 otrzymała średnią wynoszącą 94% maksymalnych ocen z 77 recenzji według agregatora Game Rankings i punktację 94/100, opartą na 70 recenzjach według Metacritic. Wersja na PlayStation 3 otrzymała średnią ocen 94% opartą na 46 recenzjach na Game Rankings i punktację 94/100 z 44 recenzji na Metacritic. Wersja na platformę Windows również została oceniona pozytywnie, osiągając średnią wynoszącą 92% maksymalnych ocen, bazującą na 38 recenzjach na Game Rankings oraz punktację 92/100 opartą na 40 recenzjach na Metacritic.

Will Tuttle z portalu TeamXbox ocenił rozgrywkę jako wnoszącą nowy poziom intensywności do gatunku. Ryan McCaffrey z Official Xbox Magazine pisał o trybie gry wieloosobowej, że utrwala on klasyczny status gry i przedłuża jej żywotność. Jeff Gerstmann z portalu GameSpot pozytywnie ocenił Call of Duty 4: Modern Warfare, chwaląc wysoką jakość kampanii oraz zróżnicowane tryby gry wieloosobowej. Według Jonathana Hunta z portalu X-Play gra była bliska zrewolucjonizowania gatunku. Travis Moses z magazynu GamePro stwierdził, że pod względem trybu gry wieloosobowej Call of Duty 4 może konkurować z istniejącym w Halo 3.

Fabuła gry otrzymała sporą ilość pozytywnych ocen od recenzentów. Travis Moses twierdził, że intensywny tryb gry jednoosobowej stanowi szczególne doznanie dla gracza. Jeff Gerstmann pisał, że kampania ze względu na jej krótki czas trwania jest jedyną wadą gry. Choć Hilary Goldstein z portalu IGN opisał grę jako bardzo linearną tak jak w przypadku poprzednich gier z serii, przez co ta oferuje mniej niż gry typu "piaskownica", stwierdził, że stanowi bogatsze doznanie od tego typu gier.

Call of Duty 4 stała się także obiektem krytyki. Recenzent z pisma Xbox World 360 uważał, że gra nie spowodowała rewolucji w gatunku. Krytyk z pisma Pelit stwierdził, że strukturę trybu gry wieloosobowej należy poprawić, a sama rozgrywka po pewnym czasie staje się powtarzalna.

Nagrody

Modern Warfare otrzymała nagrody różnych portali o grach i publikacji. Zarówno GameSpot, jak i GameTrailers dały grze nagrody Best Graphics of E3 2007 (Najlepsza oprawa graficzna na E3 2007) i Best PlayStation 3 Game of 2007 (Najlepsza gra roku 2007 na PlayStation 3), a później znalazła się na liście najlepszych 10 gier z gatunku FPS na 3. miejscu. Otrzymała pochwały od portali GamePro i GameSpy, otrzymując miano najlepszej gry roku 2007lub Gry Roku. Game Critics przyznał jej miano najlepszej gry akcji. Od innych organizacji, takich jak IGN, X-Play i Spike Video Game Awards, gra otrzymywała nagrody za najlepsze udźwiękowienie, dla najlepszego shootera roku 2007 i najlepszej gry militarnej. Od Academy of Interactive Arts & Sciences Call of Duty 4 otrzymała nagrody Console Game of the Year (Konsolowa gra roku), Action Game of the Year (Gra akcji roku) i Overall Game of the Year (Gra Roku). Podczas 5. ceremonii wręczenia nagród British Academy Video Games Awards Call of Duty 4 wygrała także nagrody Best Gameplay of the Year (Najlepsza rozgrywka roku), Best Story and Character of the Year (Najlepsza fabuła i bohater roku) oraz People's Choice Game of the Year (Gra roku według publiczności).

Sprzedaż

Zanim wydano Call of Duty 4, przewidywano, że sprzeda się w większej ilości egzemplarzy niż ciesząca się powodzeniem Halo 3; zdobyła oceny równie wysokie jak Halo 3, ale działała na większej ilości platformach, podczas gdy konkurencyjny produkt – tylko na jednej. Spełniła przewidywania, a wersja na Xboksa 360, według NPD Group, była najlepiej sprzedającą się w Stanach Zjednoczonych grą od listopada 2007 do stycznia 2008. W USA wersje na Xboksa 360 i PlayStation 3 sprzedały się do listopada 2007 w ilości odpowiednio 1 570 000 i 444 000 egzemplarzy; do grudnia na Xboksa 360 sprzedało się kolejne 1 470 000 sztuk; w styczniu 2008 sprzedało się następne 331 000 egzemplarzy na Xboksa 360 i 140 000 na PlayStation 3. Wersja na Xboksa 360 była według NPD Group trzecią pod względem sprzedaży grą w 2007 roku w Stanach, wyprzedaną w ilości 3 040 000 sztuk, za Halo 3, która sprzedała się w ilości 4 820 000 egzemplarzy. W styczniu 2008 sprzedaż Call of Duty 4 liczyła 7 milionów sztuk na całym świecie i stanowiła ona najlepiej sprzedającą się grę roku 2007. 3 czerwca 2008 Infinity Ward poinformowało, że Call of Duty 4 sprzedała się w liczbie ponad 10 milionów egzemplarzy. Do maja 2009 gra osiągnęła sprzedaż 13 milionów egzemplarzy.

Call of Duty 4 jest celem piractwa, czego rezulatem jest mnóstwo nielegalnie pobranych w Internecie kopii gry. Według serwisu TorrentFreak w 2008 było ich 830 000, w związku z czym Call of Duty 4 była na 6. miejscu na liście najczęściej piraconych gier roku. Negatywnie o tym zjawisku wyraził się Robert Bowling, zarządca ds. społeczności z Infinity Ward.

Wersja na Wii

Odbiór gry na Wii
Recenzje Publikacja Ocena GameSpot 8.5/10 IGN 7/10 „Official Nintendo Magazine” 80%
Oceny z agregatorów Agregator Ocena Metacritic 76/100

Call of Duty: Modern Warfare - Reflex Edition została utworzona przez Treyarch. Wersja Modern Warfare na Wii ma mniej możliwości niż na inne platformy. Nie obsługuje podzielonego ekranu w trybie gry wieloosobowej, a grafika nie jest tak zaawansowana. Mark Bozon z IGN-u pisał, że oprawa graficzna i kontrola wskaźnika nie są tak dopracowane w wersji World at War na Wii, choć pochwalił możliwości dostosowania do potrzeb użytkownika i tryb gry wieloosobowej. Steve Bramble z Official Nintendo Magazine pochwalił zawartość gry podobną do wersji z innych platform, jednak także skrytykował grafikę. Chris Watters z GameSpotu twierdził, że gra wieloosobowa jest tak uzależniająca jak w innych wersjach, a kontroler jest precyzyjny i możliwy do dostosowania.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Call of Duty 4
• Call of Duty 4: Modern Warfare w bazie IMDb (ang.)

[[Kategoria:2007 w grach komputerowych]] [[Kategoria:Gry wydane przez Activision]] [[Kategoria:First-person shootery]] [[Kategoria:Gry na platformę Mac OS X]] [[Kategoria:Wieloosobowe gry internetowe]] [[Kategoria:Gry na platformę PlayStation 3]] [[Kategoria:Gry na platformę Wii]] [[Kategoria:Gry na platformę Windows]] [[Kategoria:Gry na platformę Xbox 360]] {{Link FA|en}} {{Link FA|zh}} {{Link FA|tr}} [[af:Call of Duty 4]] [[ar:كول أوف ديوتي 4: مودرن وورفير]] [[bg:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[ca:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[cs:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[da:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[de:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[en:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[et:Call of Duty 4]] [[es:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[fa:ندای وظیفه ۴: جنگ پیشرفته]] [[fr:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[ko:콜 오브 듀티 4: 모던 워페어]] [[id:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[it:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[he:Call Of Duty 4]] [[la:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[mk:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[nl:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[ja:コール オブ デューティ4 モダン・ウォーフェア]] [[no:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[nn:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[pt:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[ro:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[ru:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[simple:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[sk:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[sr:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[fi:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[sv:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[tr:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[uk:Call of Duty 4: Modern Warfare]] [[zh:決勝時刻4：現代戰爭]]