Wojciech Józef Gadomski
Wojciech Józef Gadomski herbu Rola[1] (ur. 21 kwietnia 1720 w Duczyminie, zm. 23 czerwca 1791 w Płocku) – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy płocki w latach 1782–1791.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Święcenia diakonatu otrzymał 16 grudnia 1744, a sakrament kapłaństwa 2 maja 1745. Profesor seminarium pułtuskiego, delegowany przez biskupa do zwiedzania i opisu kościołów diecezji. W roku 1756 dnia 5 maja robił taki opis w Zakroczymiu. Proboszcz w Sannikach, od dnia 11.12.1756-1758. Od 1758 proboszcz w Bejscach. Od roku 1773 proboszcz kościoła farnego w Płocku. Pełnił funkcję kantora w katedrze płockiej.
Wygłaszał kazanie podczas ingresu księcia Michała Jerzego Poniatowskiego na biskupstwo płockie dnia 25 maja 1776. Zostaje dziekanem kolegiaty płockiej, a następnie oficjałem generalnym. W 1784 roku mianowany dyrektorem szpitala założonego przez bp Poniatowskiego. 23 września 1782 wybrany na sufragana płockiego. Otrzymał biskupstwo bendeńskie. Głównym konsekratorem był biskup Józef Olechowski, współkonsekratorem biskup Marcin Chyczewski[2]. Podczas posługi biskupiej dokonał konsekracji kościoła Reformatów w Płocku (14.06.1789 roku).
Zmarł dnia 23 czerwca 1791. Pochowany w katedrze płockiej[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Herbarz polski, t. V, Warszawa 1902, s. 338.
- ↑ Bishop Wojciech Józef Gadomski [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-04-21].
- ↑ Encyklopedja powszechna, Tom 9, wyd. Orgelbranda, 1861