Ziemia przemyska

Ziemia przemyska – jednostka administracyjna Korony Królestwa Polskiego, (województwa ruskiego) w okresie I Rzeczypospolitej, 1434–1772. Stolicą ziemi przemyskiej był Przemyśl. Sejmiki ziemskie w Przemyślu.

Podział administracyjny

Powiaty (od 1434)

powiat przemyski, stolica Przemyśl, starostwo grodowe i sąd ziemski
powiat przeworski, siedziba Przeworsk, sąd ziemski z prawem karania śmiercią
powiat samborski, siedziba Sambor
powiat drohobycki, siedziba Drohobycz
powiat stryjski, siedziba Stryj

Starosta przemyski zwoływał popis całej szlachty ziemi przemyskiej pod Przemyślem. Powiaty obierały 6 deputatów na Trybunał Koronny i Trybunał Skarbowy Radomski na sejmiku deputackim i gospodarczym.

Drugim, najważniejszym ośrodkiem miejskim ziemi przemyskiej w XV i XVI w. był Przeworsk, gdzie dobrze rozwinięte było, m.in. tkactwo.^[1]

W XVI wieku największymi miastami były Przemyśl i Jarosław (powyżej 5 tys. mieszkańców), Stryj (powyżej 4 tys. mieszkańców), Przeworsk, Drohobycz, Grodzisko, Leżajsk, Rzeszów i Żołynia (powyżej 3 tys. mieszkańców)^[2]^[3]. Według lustracji królewskiej sporządzonej w roku 1676 znajdowało się w całej ziemi przemyskiej 32 miasta i 980 wsi.

Przypisy

↑ Przyboś K.: Granice ziemi przemyskiej w czasach nowożytnych XVI – XVIII wiek. „Rocznik Przemyski” T. 29-30: 1993.
↑ Chłopski adwokat , str. 26. 2020-07-08. [dostęp 2020-07-08].
↑ Przyboś K.: Granice ziemi przemyskiej w czasach nowożytnych XVI – XVIII wiek. „Rocznik Przemyski” T. 29-30: 1993.

Bibliografia

Lustracja województwa ruskiego, podolskiego i bełskiego, 1564–1565. Warszawa 2001, 289 s. ISBN 83-7181-193-4
Lustracje województw ruskiego, podolskiego i bełskiego 1564–1565. Wyd. K. Chłapowski, H. Żytkowicz. Cz. 1. Warszawa–Łódź 1992
Lustracja województwa ruskiego 1661–1665. Cz. 1: Ziemia przemyska i sanocka. Wyd. K. Arłamowski i W. Kaput. Wrocław–Warszawa–Kraków 1970
Przyboś K.: Granice ziemi przemyskiej w czasach nowożytnych XVI – XVIII wiek. „Rocznik Przemyski” T. 29-30: 1993. Fragmenty jako Granice Ziemi Przemyskiej w czasach nowożytnych XVI-XVIII wiek w: Przemyśl > Wykaz tematów > Dawne wieki. Oprac. P. Jaroszczak. Przemyśl 2003. [1]
Dr. Piotr Hrabyk, Ziemia Przemyska i Lwowska (szkic historyczno-geograficzny z mapą), Przemyśl, 1921

Linki zewnętrzne

Krótka podróż po Ziemi Przemyskiej - ilustrowany artykuł na portalu Kresy24.pl

[1] Przyboś K.: Granice ziemi przemyskiej w czasach nowożytnych XVI – XVIII wiek. „Rocznik Przemyski” T. 29-30: 1993.

[2] Chłopski adwokat , str. 26. 2020-07-08. [dostęp 2020-07-08].

[3] Przyboś K.: Granice ziemi przemyskiej w czasach nowożytnych XVI – XVIII wiek. „Rocznik Przemyski” T. 29-30: 1993.

[1]

[2]

[3]

Wielkopolska	ziemia kaliska Krajna ziemia poznańska ziemia wschowska
Kujawy	ziemia dobrzyńska
Ziemia łęczycko-sieradzka	ziemia łęczycka ziemia sieradzka ziemia wieluńska
Mazowsze	ziemie województwa płockiego ziemia płocka ziemia zawkrzeńska ziemie województwa rawskiego ziemia rawska ziemia sochaczewska ziemia gostynińska ziemie województwa mazowieckiego ziemia czerska ziemia warszawska ziemia zakroczymska ziemia ciechanowska ziemia łomżyńska ziemia wiska ziemia różańska ziemia nurska ziemia liwska ziemia wyszogrodzka
Podlasie	ziemia drohicka ziemia mielnicka ziemia bielska
Litwa	Suwalszczyzna
Ruś Czarna	Grodzieńszczyzna
Polesie	ziemia brzeska
Małopolska	ziemia krakowska Sądecczyzna Zagłębie Dąbrowskie Zagłębie Krakowskie ziemia sandomierska ziemia stężycka kasztelanie zapilickie ziemia lubelska ziemia łukowska
Ruś Czerwona / Grody Czerwieńskie	ziemia chełmska ziemia przemyska ziemia sanocka ziemia bełska
Spisz i Orawa
Śląsk	Dolny Śląsk Górny Śląsk ziemia lubliniecka ziemia prudnicka Śląsk Opolski Śląsk Cieszyński
Ziemia kłodzka
Łużyce	Dolne Łużyce Górne Łużyce
Ziemia lubuska	ziemia kiniecka
Pomorze	Pomorze Zachodnie ziemia słupsko-sławieńska ziemia lęborsko-bytowska Pomorze Przednie Pomorze Tylne Pomorze Wschodnie Pomorze Gdańskie ziemia chełmińska ziemia lubawska ziemia michałowska
Prusy	Prusy Królewskie ziemia malborska Warmia Prusy Książęce Prusy Dolne Prusy Górne