Zespół jelita drażliwego: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Pedros.lol (dyskusja | edycje) →Leczenie: info |
Pedros.lol (dyskusja | edycje) →Leczenie: poprawiam akapit o zaleceniach dietetycznych |
||
Linia 141: | Linia 141: | ||
* Unikanie [[Stres|stresu]]. |
* Unikanie [[Stres|stresu]]. |
||
* Odpowiednia dieta, szczególnie dieta FODMAP oraz bogata w rozpuszczalny [[błonnik]]<ref>{{Cytuj|autor=S. S. C. Rao, S. Yu, A. Fedewa|tytuł=Systematic review: dietary fibre and FODMAP-restricted diet in the management of constipation and irritable bowel syndrome|czasopismo=Alimentary Pharmacology & Therapeutics|data=2015-06-01|data dostępu=2016-11-11|issn=1365-2036|wydanie=12|s=1256–1270|doi=10.1111/apt.13167|url=http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/apt.13167/abstract|język=en}}</ref>. Dieta bogata w rozpuszczalny błonnik zmniejsza ogólne objawy IBS oraz bóle brzucha, szczególnie przy łagodniejszych formach IBS oraz IBS z biegunką, przy czym błonnik nierozpuszczalny jest nieskuteczny<ref>{{Cytuj|autor=Neeraja Nagarajan, Amanda Morden, Danielle Bischof, Elizabeth A. King, Martin Kosztowski|tytuł=The role of fiber supplementation in the treatment of irritable bowel syndrome|czasopismo=European Journal of Gastroenterology & Hepatology|data dostępu=2016-11-11|doi=10.1097/meg.0000000000000425|url=http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?sid=WKPTLP:landingpage&an=00042737-900000000-98688}}</ref>. Dieta FODMAP ogranicza produkty, które zawierają ciężkostrawne węglowodany oraz inne substancje, mogące wpływać na objawy chorób przewodu pokarmowego, np. [[Laktoza|laktozę]], [[gluten]] lub [[Fruktoza|fruktozę]]. Dieta ta skutecznie zmniejsza ogólne objawy IBS oraz bóle brzucha u niektórych pacjentów, przy czym dalszych badań wymaga ocena jej bezpieczeństwa przy dłuższym czasie stosowania<ref>{{Cytuj|autor=Abigail Marsh, Enid M. Eslick, Guy D. Eslick|tytuł=Does a diet low in FODMAPs reduce symptoms associated with functional gastrointestinal disorders? A comprehensive systematic review and meta-analysis|czasopismo=European Journal of Nutrition|data=2015-05-17|data dostępu=2016-11-11|issn=1436-6207|wydanie=3|s=897–906|doi=10.1007/s00394-015-0922-1|url=http://link.springer.com/article/10.1007/s00394-015-0922-1|język=en}}</ref>. |
|||
* Odpowiednia dieta (zależna od postaci choroby). W postaci zaparciowej zaleca się spożywanie pokarmów bogatych we włókna roślinne (albo suplementacja zawierającymi je preparatami) oraz przyjmowanie odpowiedniej ilości niegazowanych płynów (minimum 1,5 litra/doba). W postaci biegunkowej należy stosować dietę niskoresztkową oraz jedzenie produktów gotowanych, pieczonych lub duszonych. W postaci tej poprawę przynosi również wprowadzenie diety bezglutenowej, szczególnie u osób z antygenami HLA-DQ2 i HLA-DQ8.<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Wpływ diety bezglutenowej na zespół jelita nadwrażliwego| czasopismo = Medycyna po dyplomie| wolumin = 22| strony = 9-12| data = lipiec-sierpień 2013| wydawca = Medical Tribune Polska| issn = 1231-1812}}</ref> W obu przypadkach zaleca się eliminację mocnej herbaty, kawy oraz alkoholi. |
|||
* Niektóre [[Probiotyk|probiotyki]], np. jogurtowe, łagodzą ogólne objawy IBS oraz towarzyszące bóle, jednakże dalszych badań wymaga ocena, które z nich i w jakich dawkach są najskuteczniejsze<ref>{{Cytuj|autor=Alexander C Ford, Eamonn M M Quigley, Brian E Lacy, Anthony J Lembo, Yuri A Saito|tytuł=Efficacy of Prebiotics, Probiotics, and Synbiotics in Irritable Bowel Syndrome and Chronic Idiopathic Constipation: Systematic Review and Meta-analysis|czasopismo=The American Journal of Gastroenterology|wydanie=10|s=1547–1561|doi=10.1038/ajg.2014.202|url=http://www.nature.com/doifinder/10.1038/ajg.2014.202}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=Alexander C Ford, Eamonn M M Quigley, Brian E Lacy, Anthony J Lembo, Yuri A Saito|tytuł=Efficacy of Prebiotics, Probiotics, and Synbiotics in Irritable Bowel Syndrome and Chronic Idiopathic Constipation: Systematic Review and Meta-analysis|czasopismo=The American Journal of Gastroenterology|wydanie=10|s=1547–1561|doi=10.1038/ajg.2014.202|url=http://www.nature.com/doifinder/10.1038/ajg.2014.202}}</ref>. |
* Niektóre [[Probiotyk|probiotyki]], np. jogurtowe, łagodzą ogólne objawy IBS oraz towarzyszące bóle, jednakże dalszych badań wymaga ocena, które z nich i w jakich dawkach są najskuteczniejsze<ref>{{Cytuj|autor=Alexander C Ford, Eamonn M M Quigley, Brian E Lacy, Anthony J Lembo, Yuri A Saito|tytuł=Efficacy of Prebiotics, Probiotics, and Synbiotics in Irritable Bowel Syndrome and Chronic Idiopathic Constipation: Systematic Review and Meta-analysis|czasopismo=The American Journal of Gastroenterology|wydanie=10|s=1547–1561|doi=10.1038/ajg.2014.202|url=http://www.nature.com/doifinder/10.1038/ajg.2014.202}}</ref><ref>{{Cytuj|autor=Alexander C Ford, Eamonn M M Quigley, Brian E Lacy, Anthony J Lembo, Yuri A Saito|tytuł=Efficacy of Prebiotics, Probiotics, and Synbiotics in Irritable Bowel Syndrome and Chronic Idiopathic Constipation: Systematic Review and Meta-analysis|czasopismo=The American Journal of Gastroenterology|wydanie=10|s=1547–1561|doi=10.1038/ajg.2014.202|url=http://www.nature.com/doifinder/10.1038/ajg.2014.202}}</ref>. |
||
* Środki farmakologiczne – pełnią funkcję wspomagającą. W postaci bólowo-zaparciowej można stosować: [[cholinolityki|środki antycholinergiczne]] ([[Oksyfenonium|bromek oksyfenonium]]), [[drotaweryna|drotawerynę]], [[mebeweryna|mebewerynę]] lub [[trimebutyna|trimebutynę]]. W postaci biegunkowej można stosować: [[rifaksymina|rifaksyminę]], [[difenoksylat]], [[loperamid]], [[Kolestyramina|cholestyraminę]]. Przy wzdęciach: [[rifaksymina|rifaksyminę]], [[symetykon]], [[dimetykon]]. Przy ciężkiej depresji z chudnięciem i bezsennością – [[amitryptylina]]. Chorzy z niepokojem – [[Leki przeciwlękowe|anksjolityki]], ale dłuższa kuracja jest niewskazana{{r|jama}}. |
* Środki farmakologiczne – pełnią funkcję wspomagającą. W postaci bólowo-zaparciowej można stosować: [[cholinolityki|środki antycholinergiczne]] ([[Oksyfenonium|bromek oksyfenonium]]), [[drotaweryna|drotawerynę]], [[mebeweryna|mebewerynę]] lub [[trimebutyna|trimebutynę]]. W postaci biegunkowej można stosować: [[rifaksymina|rifaksyminę]], [[difenoksylat]], [[loperamid]], [[Kolestyramina|cholestyraminę]]. Przy wzdęciach: [[rifaksymina|rifaksyminę]], [[symetykon]], [[dimetykon]]. Przy ciężkiej depresji z chudnięciem i bezsennością – [[amitryptylina]]. Chorzy z niepokojem – [[Leki przeciwlękowe|anksjolityki]], ale dłuższa kuracja jest niewskazana{{r|jama}}. |
||
* Olej z [[Mięta pieprzowa|mięty pieprzowej]] zmniejsza ogólne objawy IBS oraz łagodzi bóle brzucha<ref>{{Cytuj|autor=Reena Khanna, John K. MacDonald, Barrett G. Levesque|tytuł=Peppermint Oil for the Treatment of Irritable Bowel Syndrome|czasopismo=Journal of Clinical Gastroenterology|data dostępu=2016-11-11|doi=10.1097/mcg.0b013e3182a88357|url=http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?sid=WKPTLP:landingpage&an=00004836-900000000-98766}}</ref>. |
* Olej z [[Mięta pieprzowa|mięty pieprzowej]] zmniejsza ogólne objawy IBS oraz łagodzi bóle brzucha<ref>{{Cytuj|autor=Reena Khanna, John K. MacDonald, Barrett G. Levesque|tytuł=Peppermint Oil for the Treatment of Irritable Bowel Syndrome|czasopismo=Journal of Clinical Gastroenterology|data dostępu=2016-11-11|doi=10.1097/mcg.0b013e3182a88357|url=http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?sid=WKPTLP:landingpage&an=00004836-900000000-98766}}</ref>. |
||
* Do alternatywnych metod leczenia zalicza się jeszcze medytację i jogę<ref>{{Cytuj pismo|tytuł = A randomized trial of yoga for adolescents with irritable bowel syndrome|url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2673138/|czasopismo = Pain Research & Management : The Journal of the Canadian Pain Society|data = 2006-01-01|data dostępu = 2015-09-21|issn = 1203-6765|pmc = 2673138|pmid = 17149454|strony = 217-224|wolumin = 11|wydanie = 4|imię = Leora|nazwisko = Kuttner|imię2 = Christine T|nazwisko2 = Chambers|imię3 = Janine|nazwisko3 = Hardial|imię4 = David M|nazwisko4 = Israel|imię5 = Kevan|nazwisko5 = Jacobson}}</ref><ref>{{Cytuj pismo|tytuł = Systematic review: complementary and alternative medicine in the irritable bowel syndrome|url = http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2036.2006.02776.x/abstract|czasopismo = Alimentary Pharmacology & Therapeutics|data = 2006-02-01|data dostępu = 2015-09-21|issn = 1365-2036|strony = 465-471|wolumin = 23|wydanie = 4|doi = 10.1111/j.1365-2036.2006.02776.x|język = en|imię = Z.|nazwisko = Hussain|imię2 = E. M. M.|nazwisko2 = Quigley}}</ref>. |
* Do alternatywnych metod leczenia zalicza się jeszcze [[Medytacja|medytację]] i [[Przegląd zastosowań hathajogi w medycynie zachodniej|jogę]]<ref>{{Cytuj pismo|tytuł = A randomized trial of yoga for adolescents with irritable bowel syndrome|url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2673138/|czasopismo = Pain Research & Management : The Journal of the Canadian Pain Society|data = 2006-01-01|data dostępu = 2015-09-21|issn = 1203-6765|pmc = 2673138|pmid = 17149454|strony = 217-224|wolumin = 11|wydanie = 4|imię = Leora|nazwisko = Kuttner|imię2 = Christine T|nazwisko2 = Chambers|imię3 = Janine|nazwisko3 = Hardial|imię4 = David M|nazwisko4 = Israel|imię5 = Kevan|nazwisko5 = Jacobson}}</ref><ref>{{Cytuj pismo|tytuł = Systematic review: complementary and alternative medicine in the irritable bowel syndrome|url = http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2036.2006.02776.x/abstract|czasopismo = Alimentary Pharmacology & Therapeutics|data = 2006-02-01|data dostępu = 2015-09-21|issn = 1365-2036|strony = 465-471|wolumin = 23|wydanie = 4|doi = 10.1111/j.1365-2036.2006.02776.x|język = en|imię = Z.|nazwisko = Hussain|imię2 = E. M. M.|nazwisko2 = Quigley}}</ref>. |
||
== Rokowanie == |
== Rokowanie == |
Wersja z 13:28, 11 lis 2016
{{{nazwa naukowa}}} | |
Synonimy |
{{{synonimy}}} |
---|---|
Specjalizacja |
{{{specjalizacja}}} |
Objawy |
{{{objawy}}} |
Powikłania |
{{{powikłania}}} |
Początek |
{{{początek}}} |
Czas trwania |
{{{czas trwania}}} |
Typy |
{{{typy}}} |
Przyczyny |
{{{przyczyny}}} |
Czynniki ryzyka |
{{{czynniki ryzyka}}} |
Rozpoznanie |
{{{rozpoznanie}}} |
Różnicowanie |
{{{różnicowanie}}} |
Zapobieganie |
{{{zapobieganie}}} |
Leczenie |
{{{leczenie}}} |
Leki |
{{{leki}}} |
Rokowanie |
{{{rokowanie}}} |
Zapadalność |
{{{zapadalność}}} |
Śmiertelność |
{{{śmiertelność}}} |
Klasyfikacje | |
ICD-11 |
{{{ICD11}}} |
ICD-10 |
K58 |
DSM-5 |
{{{DSM-5}}} |
DSM-IV |
{{{DSM-IV}}} |
DiseasesDB | |
MedlinePlus | |
MeSH |
Zespół jelita drażliwego, zespół jelita nadwrażliwego (łac. colon irritabile; ang. Irritable Bowel Syndrome, w skrócie IBS) – przewlekła (trwająca przez co najmniej trzy miesiące) idiopatyczna choroba przewodu pokarmowego o charakterze czynnościowym charakteryzująca się bólami brzucha i zaburzeniami rytmu wypróżnień, nieuwarunkowana zmianami organicznymi lub biochemicznymi.
Zespół ten został dokładnie opisany przez Oslera w 1892 roku i był przez niego nazwany jako mucous colitis.
Epidemiologia
Gastroenterolodzy zgodnie stwierdzają, że zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego należą do najczęstszych schorzeń w ich specjalności (do 50% zgłaszających się na leczenie). IBS występuje u ok. 10–20% dorosłych ludzi, 2/3 z tej liczby to kobiety. Ocenia się, że w Polsce IBS dotyczy około 13% dorosłej populacji. Choroba zaczyna się przeważnie w wieku 30–40 lat.
Duża liczba pacjentów mimo dokuczliwości objawów wywołanych czynnościowymi zaburzeniami przewodu pokarmowego nie zgłasza się do lekarza (tylko 10-25% osób szuka pomocy u lekarza).[potrzebny przypis]
Patofizjologia
Pierwotna przyczyna nie jest znana. Czynniki patofizjologiczne, które mogą mieć wpływ na wystąpienie choroby to:
- nadmierny rozrost flory bakteryjnej (SIBO) nawet w 84% przypadków
- zaburzenia czucia trzewnego i funkcji motorycznej jelit co potwierdzają badania:
- niski próg bólowy odbytnicy rozszerzanej balonem
- zwiększona odpowiedź ruchowa jelita grubego na pobudzanie niektórymi lekami (prostygmina), hormonami (cholecystokinina) lub pokarmem
- zmiany w sferze psychicznej (u 70-90% pacjentów chorych na IBS występują zaburzenia osobowości, niepokój lub depresja)
- spożywanie pokarmów ubogoresztkowych (ubogich w błonnik)
- przebycie infekcji jelitowej (np. czerwonki) – u osób tych stwierdzono zwiększenie liczby komórek endokrynnych jelit i zawartości w nich serotoniny
- rola mózgu jest nie do końca wyjaśniona – nowe badania wykazują zmiany aktywności w obszarach kory mózgowej odpowiedzialnych za odczuwanie bólu.
Objawy
Sytuacje stresowe wyzwalają objawy, do których najczęściej należą:
- ostre, skurczowe, nękające bóle brzucha (zazwyczaj podbrzusza i lewego dołu biodrowego). Prawie nigdy nie budzą w nocy. Nasilają się po posiłkach. Mogą towarzyszyć biegunkom. Ulgę przynosi wypróżnienie lub oddanie gazów.
- biegunka – stolce mogą być wodniste lub półpłynne ale rzadko dochodzi do zwiększenia ich objętości. Zazwyczaj występuje po posiłkach, stresie psychicznym i w godzinach rannych.
- zaparcie – u chorych bez biegunki. Częstotliwość wypróżnień jest zmniejszona, stolec oddawany jest z wysiłkiem. Po oddaniu stolca często występuje uczucie niepełnego wypróżnienia.
- wzdęcie brzucha
- domieszka śluzu w kale
- odbijanie i gazy
- nudności i wymioty
- zgaga
- bóle głowy
- uczucie zmęczenia
- zaburzenia miesiączkowania
- częstomocz
- "przelewania w brzuchu"
Badanie przedmiotowe nie wykazuje odchyleń od normy.
Postacie
- biegunkowa
- zaparciowa
- mieszana
Objawy niepokojące
Każdy z poniższych objawów może wskazywać na przyczynę organiczną dolegliwości:
- gorączka
- zmniejszenie masy ciała
- krew w stolcu
- niedokrwistość
- nieprawidłowości w badaniu przedmiotowym
- rak lub zapalne choroby jelit w wywiadzie rodzinnym
Diagnostyka
Celem postępowania diagnostycznego jest wykluczenie organicznej przyczyny dolegliwości.
Zestaw zalecanych badań diagnostycznych:
- test wodorowy
- morfologia krwi
- OB
- badanie biochemiczne krwi
- badanie ogólne moczu
- badanie kału w kierunku obecności pasożytów i krwi utajonej
- posiewy bakteriologiczne stolca
- kalprotektyna w kale - wykluczenie chorób zapalnych jelit (m.in. bakteryjne, nieswoiste zapalenie jelita, czerwonka przewlekła).
- rektoskopia lub fiberosigmoidoskopia
Ponadto, w zależności od sytuacji:
- test tolerancji laktozy lub 2-tygodniowa próba z dietą bezlaktozową
- wlew kontrastowy doodbytniczy lub kolonoskopia
- u osób powyżej 45. roku życia
- pozytywny wywiad rodzinny w kierunku chorób nowotworowych
- brak poprawy
- USG lub tomografia komputerowa jamy brzusznej
- badanie radiologiczne jelita cienkiego – przy obfitej biegunce
- badanie radiologiczne lub endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego – przy dyspepsji
- oznaczenie stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego w moczu, oraz chromograniny A, gastryny, VIP i hormonów tarczycy we krwi
Rozpoznanie
Obecnie obowiązującymi są tzw. Kryteria Rzymskie III z 2006 roku. Według nich zespół jelita drażliwego można rozpoznać, gdy występuje ból lub dyskomfort (czyli przewlekłe odczucie nie określane jako ból) w jamie brzusznej, trwający co najmniej trzy dni w miesiącu, przez ostatnie trzy miesiące, i towarzyszą mu co najmniej dwa z trzech poniższych objawów: 1) zmniejszenie/ ustąpienie dolegliwości po wypróżnieniu 2) początek objawów związany ze zmianą częstości wypróżnień 3) początek dolegliwości wiążący się ze zmianą wyglądu stolca
Różnicowanie między postacią biegunkową a zaparciową
Biegunkowy typ choroby charakteryzują:
- więcej niż 3 wypróżnienia w ciągu dnia
- papkowaty lub wodnisty stolec
- parcie na stolec
Zaparciowy typ choroby charakteryzują:
- mniej niż 3 wypróżnienia w tygodniu
- twardy lub "bobkowaty" stolec
- duży wysiłek towarzyszący defekacji
Diagnostyka różnicowa
IBS należy różnicować z:
- nieswoiste i swoiste (infekcyjne) zapalenia jelit
- mikroskopowe zapalenie jelita grubego
- uchyłki okrężnicy
- biegunka u osób nadużywających środków przeczyszczających
- celiakia
- nowotwory jelita grubego: rak, gruczolak kosmkowy (adenoma villosum)
- guzy endokrynne: gastrinoma, VIPoma, rakowiak
- choroby metaboliczne: nadczynność tarczycy, cukrzyca, niedobór laktazy
Leczenie
Nie ma sposobu trwałego wyleczenia z zaburzeń, postępowanie lecznicze ma tylko na celu złagodzenie objawów chorobowych.
- Unikanie stresu.
- Odpowiednia dieta, szczególnie dieta FODMAP oraz bogata w rozpuszczalny błonnik[1]. Dieta bogata w rozpuszczalny błonnik zmniejsza ogólne objawy IBS oraz bóle brzucha, szczególnie przy łagodniejszych formach IBS oraz IBS z biegunką, przy czym błonnik nierozpuszczalny jest nieskuteczny[2]. Dieta FODMAP ogranicza produkty, które zawierają ciężkostrawne węglowodany oraz inne substancje, mogące wpływać na objawy chorób przewodu pokarmowego, np. laktozę, gluten lub fruktozę. Dieta ta skutecznie zmniejsza ogólne objawy IBS oraz bóle brzucha u niektórych pacjentów, przy czym dalszych badań wymaga ocena jej bezpieczeństwa przy dłuższym czasie stosowania[3].
- Niektóre probiotyki, np. jogurtowe, łagodzą ogólne objawy IBS oraz towarzyszące bóle, jednakże dalszych badań wymaga ocena, które z nich i w jakich dawkach są najskuteczniejsze[4][5].
- Środki farmakologiczne – pełnią funkcję wspomagającą. W postaci bólowo-zaparciowej można stosować: środki antycholinergiczne (bromek oksyfenonium), drotawerynę, mebewerynę lub trimebutynę. W postaci biegunkowej można stosować: rifaksyminę, difenoksylat, loperamid, cholestyraminę. Przy wzdęciach: rifaksyminę, symetykon, dimetykon. Przy ciężkiej depresji z chudnięciem i bezsennością – amitryptylina. Chorzy z niepokojem – anksjolityki, ale dłuższa kuracja jest niewskazana[6].
- Olej z mięty pieprzowej zmniejsza ogólne objawy IBS oraz łagodzi bóle brzucha[7].
- Do alternatywnych metod leczenia zalicza się jeszcze medytację i jogę[8][9].
Rokowanie
U większości chorych objawy nawracają. Choroba ma jednak łagodny przebieg i nigdy nie prowadzi do wyniszczenia.
Historia
Jednostka chorobowa opisana została po raz pierwszy w 1892 roku. W XIX wieku znana była pod wieloma nazwami, m.in. jako: enteritis membranacea, myxoneurosis intestinalis, colitis mucosa, colitis neuromembranacea[10].
- ↑ S.S.C. Rao , S. Yu , A. Fedewa , Systematic review: dietary fibre and FODMAP-restricted diet in the management of constipation and irritable bowel syndrome, „Alimentary Pharmacology & Therapeutics”, 12, 2015, s. 1256–1270, DOI: 10.1111/apt.13167, ISSN 1365-2036 [dostęp 2016-11-11] (ang.).
- ↑ Neeraja Nagarajan i inni, The role of fiber supplementation in the treatment of irritable bowel syndrome, „European Journal of Gastroenterology & Hepatology”, DOI: 10.1097/meg.0000000000000425 [dostęp 2016-11-11] .
- ↑ Abigail Marsh , Enid M. Eslick , Guy D. Eslick , Does a diet low in FODMAPs reduce symptoms associated with functional gastrointestinal disorders? A comprehensive systematic review and meta-analysis, „European Journal of Nutrition”, 3, 2015, s. 897–906, DOI: 10.1007/s00394-015-0922-1, ISSN 1436-6207 [dostęp 2016-11-11] (ang.).
- ↑ Alexander C Ford i inni, Efficacy of Prebiotics, Probiotics, and Synbiotics in Irritable Bowel Syndrome and Chronic Idiopathic Constipation: Systematic Review and Meta-analysis, „The American Journal of Gastroenterology”, 10, s. 1547–1561, DOI: 10.1038/ajg.2014.202 .
- ↑ Alexander C Ford i inni, Efficacy of Prebiotics, Probiotics, and Synbiotics in Irritable Bowel Syndrome and Chronic Idiopathic Constipation: Systematic Review and Meta-analysis, „The American Journal of Gastroenterology”, 10, s. 1547–1561, DOI: 10.1038/ajg.2014.202 .
- ↑ Vijaya L. Rao, Adam S. Cifu, Leslie W. Yang. Pharmacologic Management of Irritable Bowel Syndrome. „JAMA Clinical Guidelines Synopsis”. 314 (24), s. 2684-2685, December 22/29, 2015. DOI: 10.1001/jama.2015.16943. [dostęp 2015-12-30].
- ↑ Reena Khanna , John K. MacDonald , Barrett G. Levesque , Peppermint Oil for the Treatment of Irritable Bowel Syndrome, „Journal of Clinical Gastroenterology”, DOI: 10.1097/mcg.0b013e3182a88357 [dostęp 2016-11-11] .
- ↑ Leora Kuttner, Christine T Chambers, Janine Hardial, David M Israel i inni. A randomized trial of yoga for adolescents with irritable bowel syndrome. „Pain Research & Management : The Journal of the Canadian Pain Society”. 11 (4), s. 217-224, 2006-01-01. ISSN 1203-6765. PMID: 17149454. PMCID: PMC2673138. [dostęp 2015-09-21].
- ↑ Z. Hussain, E. M. M. Quigley. Systematic review: complementary and alternative medicine in the irritable bowel syndrome. „Alimentary Pharmacology & Therapeutics”. 23 (4), s. 465-471, 2006-02-01. DOI: 10.1111/j.1365-2036.2006.02776.x. ISSN 1365-2036. [dostęp 2015-09-21]. (ang.).
- ↑ Ernst Stein: Anorectal and colon diseases. Berlin: Springer, 2003, s. 376. ISBN 3-540-43039-3.
Bibliografia
- Yang J., Lee HR., Low K., Chatterjee S., Pimentel M. Rifaximin versus other antibiotics in the primary treatment and retreatment of bacterial overgrowth in IBS.. „Digestive diseases and sciences”. 1 (53), s. 169–74, styczeń 2008. DOI: 10.1007/s10620-007-9839-8. PMID: 17520365.
- Lin HC. Small intestinal bacterial overgrowth: a framework for understanding irritable bowel syndrome.. „JAMA : the journal of the American Medical Association”. 7 (292), s. 852–8, sierpień 2004. DOI: 10.1001/jama.292.7.852. PMID: 15316000.
- "Interna" pod redakcją prof. dr hab. med. Włodzimierza Januszewicza i prof. dr hab. med. Franciszka Kokota ISBN 83-200-2871-X
- "Choroby wewnętrzne" pod redakcją prof. dr hab. med. Andrzeja Szczeklika ISBN 83-7430-031-0
- "Medycyna wewnętrzna" Gerd Herold i współautorzy ISBN 83-200-3322-5
- Lu WZ., Gwee KA., Moochhalla S., Ho KY. Melatonin improves bowel symptoms in female patients with irritable bowel syndrome: a double-blind placebo-controlled study.. „Alimentary pharmacology & therapeutics”. 10 (22), s. 927–34, listopad 2005. DOI: 10.1111/j.1365-2036.2005.02673.x. PMID: 16268966.
- Bartłomiej Antoni Ziółkowski: Epidemiologia dolegliwości brzusznych w polskiej populacji. 2012. [dostęp 8.10.2012].