6 Pułk Czołgów Ciężkich
Barwy wojsk pancernych | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
Drezdeński |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Piotr Skorniakow |
Organizacja | |
Numer |
JW 1674[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
6 Drezdeński Pułk Czołgów Ciężkich (6 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
- Formowany po raz pierwszy w Chełmie jesienią 1944 roku. 15 listopada zaniechano formowania jednostki. Odtworzony w 1946 roku na bazie rozformowywanej 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej. W 1955 roku przeformowany na 34 Drezdeński batalion czołgów ciężkich i artylerii pancernej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został Sformowany po raz pierwszy w Chełmie, na mocy rozkazu Nr 41 Naczelnego Dowódcy WP z 6 października 1944 roku, w składzie 3 Armii WP, według etatu Nr 010/460. Szkolenie prowadzono w Chełmie od chwili sformowania[3]. Pułk wyposażony był w czołgi IS-2. W związku z rezygnacją z formowania 3 Armii WP rozkazem Naczelnego Dowódcy WP nr 59 z 15 listopada pułk rozwiązano, a sprzęt zwrócono do magazynów Frontu.
Pułk odtworzono w 1946 roku, w garnizonie Opole, w wyniku przeformowania 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej. Wszedł w skład Okręgu Wojskowego Śląsk.
Na podstawie rozkazu MON Nr 0056/Org. z 30 marca 1949, pułk przeformowano i włączono w skład 10 Dywizji Pancernej.Etat Nr 5/57 z 30.03.1949 przewidywał 981 wojskowych i 26 pracowników kontraktowych. Przy reorganizacji wykorzystano też sprzęt i ludzi rozformowywanego 25 Pułku Artylerii Pancernej. Pułk przeniesiono z Bolesławca do Wrocławia w dniach 2-3 maja 1949 roku. W czerwcu 1950 wyłączono go ze składu 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej, przeniesiono na etat pułku czołgów ciężkich i podporządkowano dowódcy 2 Korpusu Pancernego.
Pułk dziedziczył tradycje i sztandar 3 Drezdeńskiej Brygady Pancernej 1 Korpusu Pancernego z 2 Armii WP. Jednostka stacjonowała we Wrocławiu do roku 1955, kiedy została przeniesiona do Biedruska i przeformowana na 34 Drezdeński Batalion Czołgów Ciężkich i Artylerii Pancernej[4].
Podstawowymi wozami bojowymi pułku były 23 czołgi ciężkie IS-2 oraz 42 działa pancerne ISU-152.
Żołnierze pułku
dowódcy:
- ppłk Piotr Skorniakow (od 24.10 - 28.11.1944)
- mjr Adam Badecki (25.05.1948–4.05.1951)
- ppłk Adolf Humeniuk (4.05.1951–1953)
- mjr Stanisław Rogowski (1953)
- mjr Kłosowski (1954)
- mjr Jan Krasny (1954–1955)
oficerowie:
Uwagi
- ↑ Koszary ul. Obornicka 100
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
- Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.