Henryk Reyman

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	178 cm
Pozycja	środkowy napastnik
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | opis grafiki = | data śmierci = | medale = | miejsce urodzenia = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | www = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | kariera trenerska = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | kariera seniorska = | numer w klubie = | odznaczenia = | klub = Nieznane pola: "wikiquote", "trener-lata", "miastośmierci", "data1", "masa_ciała", "występywreprezentacji(gole)", "krajurodzenia", "reprezentacja", "latawreprezentacji", "krajśmierci", "trener-kluby", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "występy(gole)", "zdjęcie", "pełneimięinazwisko", "miastourodzenia", "data2", "pseudonim", "imięinazwisko", "juniorskielata", "opis zdjęcia", "juniorskiekluby", "numer", "lata" oraz "dataśmierci".

Henryk Tomasz Reyman

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1897 Kraków
Data śmierci	11 kwietnia 1963
Przebieg służby
Siły zbrojne	cesarska i królewska Armia Wojsko Polskie
Jednostki	37 Pułk Piechoty
Stanowiska	dowódca batalionu piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Reyman w barwach Wisły Kraków – mistrza Polski 1927, stoi pierwszy od prawej

Henryk Tomasz Reyman (ur. 28 lipca 1897 w Krakowie, zm. 11 kwietnia 1963 tamże) – polski piłkarz (środkowy napastnik) Wisły Kraków i reprezentacji Polski, działacz sportowy, selekcjoner Reprezentacji Polski, podpułkownik Wojska Polskiego. Starszy brat Jana – również piłkarza.

Życiorys

Ukończył III Gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie. Podczas I wojny światowej walczył w szeregach armii austriackiej. Po przeszkoleniu został skierowany na front włoski na którym walczył od 1 marca 1915 do 31 grudnia 1916. Od 1 stycznia 1917 do 10 września 1918 walczył na froncie włoskim. Podczas walk na froncie włoskim został dwukrotnie ranny. 1 kwietnia 1917 został awansowany na podporucznika. W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. W latach 1918-1921 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, w czasie walk polsko-ukraińskich o Małopolskę Wschodnią oraz I i III Powstaniu Śląskim. Brał również udział w akcji plebiscytowej na terenie Spisza i Oławy. Za czyny bojowe został odznaczony Krzyżem Walecznych. 3 maja 1926 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 223. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 26 kwietnia 1928 został przeniesiony z 20 pułku piechoty w Krakowie do 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie. 28 stycznia 1931 roku został przeniesiony do 5 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Krakowie. Dwa miesiące później otrzymał przeniesienie do Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie. 28 czerwca 1933 roku ogłoszono jego przeniesienie do 18 pułku piechoty w Skierniewicach. W skierniewickim garnizonie pełnił służbę do 1936 roku. W marcu tego roku został awansowany na majora w korpusie oficerów piechoty. Tuż przed drugą wojną światową i w czasie wojny obronnej 1939 dowódca I batalionu 37 pułku piechoty z Kutna. 20 września został ranny w bitwie nad Bzurą. Trafił do szpitala w Rawie Mazowieckiej. Z powodu ciążącego na nim od 1940 roku wyroku sądu hitlerowskiego skazującego na karę śmierci ukrywał się w Krakowie u Benedyktynek oraz w majątku Tarnowskich w Dzikowie.

Kariera sportowa

W latach 1910–1933 występował w Wiśle Kraków, w barwach której w latach 1927–1934 grając w lidze zdobył 109 goli. Kilkukrotnie był kapitanem związkowym (selekcjonerem reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn) . W 1924 pełnił funkcję kapitana reprezentacji na olimpiadzie w Paryżu Był członkiem honorowym PZPN, honorowym prezesem TS „Wisła”. Będąc selekcjonerem reprezentacji stworzył zawołanie Orły, do boju!. Od kwietnia 1945 prowadził działalność w strukturach krajowych i okręgowych ruchu sportowego. Brał czynny udział w reaktywacji PZPN. Od 29 czerwca 1945 był członkiem zarządu związku i jednocześnie kapitanem związkowym. Fukncję kapitana związkowego pełnił do 30 sierpnia 1947 roku. W latach 1956-1959 ponownie pracował we władzach PZPN. Od 22 września 1956 do 17 lutego 1957 wchodził w skład kapitanatu. 14 lutego 1959 został przewodniczącym kapitanatu. W latach 1956-1962 pełnił również funkję selekcjonera Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej (KOPZN). Był jednocześnie wiceprezesem Wisły Kraków. W 1959 otrzymał honorowe cżłonkostwo PZPN. Ponadto posiadał także honorowe członkostwo KOPZN. Był też honorowym prezesem Wisły Kraków. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Sukcesy

• dwukrotne mistrzostwo Polski z Wisłą w 1927 i 1928
• dwukrotny król strzelców w 1925 (11 goli) i w 1927 (37 goli)
• dziewięciokrotny reprezentant kraju

Rekordy

• 1927 rok – strzelił 37 bramek w jednym sezonie
• 1927 rok – strzelił jako pierwszy w polskiej lidze 5 bramek w jednym meczu (z Warszawianką)

Upamiętnienie

Od 1972 roku jego imieniem nazwano jedną z ulic Krakowa (przylegającą do stadionu Wisły). Od 2006 jego imię nosi Stadion Miejski w Kutnie. 23 stycznia 2008 radni Krakowa podjęli decyzję, że stadion Wisły Kraków będzie nosił jego imię. W czerwcu 2009 roku Mirosław Szymkowiak, Marek Konieczny i Tomasz Frankowski założyli w Krakowie Akademię Piłkarską 21 im. Henryka Reymana.

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Niepodległości – 9 listopada 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Krzyż Walecznych
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Oficer Orderu Korony Rumunii

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
• Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 492-493. ISBN 978-83-64864-22-3.Sprawdź autora:1.