Igor Janik

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igor Janik
Ilustracja
Igor Janik podczas mistrzostw Polski seniorów
w Bielsku-Białej (2010)
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1983
Gdynia

Wzrost

200 cm

Informacje klubowe
Klub

AZS-AWFiS Gdańsk

Trener

Mirosław Szybowski (kadra)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kingston 2002 rzut oszczepem
Uniwersjada
złoto Taegu 2003 rzut oszczepem
srebro Bangkok 2007 rzut oszczepem
brąz Shenzhen 2011 rzut oszczepem
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Erfurt 2005 rzut oszczepem
srebro Bydgoszcz 2003 rzut oszczepem
Multimedia w Wikimedia Commons

Igor Janik (ur. 18 stycznia 1983 w Gdyni) – polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem.

Dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich – 2008 w Pekinie[1] oraz w 2012 w Londynie odpadał w eliminacjach[2]. Trzykrotny reprezentant Polski podczas mistrzostw świata[3][4][5]. Zdobywał medale międzynarodowych imprez w kategorii juniora[6] oraz młodzieżowca[7], trzy razy stawał na podium uniwersjady[8][9]. Uczestnik meczów międzypaństwowych i zawodów pucharu Europy, drużynowego czempionatu Starego Kontynentu oraz zimowego pucharu w rzutach lekkoatletycznych[10]. Członek grupy lekkoatletycznej Silesiathletics[11].

Rekord życiowy – 84,76 m (19 września 2008, Ustka)[12].

W 2007 w Ustce ustanowił nieoficjalny rekord świata w rzucie kamieniem nadmorskim – 155 metrów[13][14].

4 października 2014 ożenił się z fizjoterapeutką Katarzyną Andryskowską[potrzebny przypis].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Janik zaczął startować już jako młodzik[15] – na koniec sezonu 1998 był, z wynikiem 60,32 uzyskanym oszczepem o wadze 600 gramów, liderem polskich tabel w tej kategorii wiekowej[16][17], we wrześniu 1998 triumfował w małym memoriale Janusza Kusocińskiego[17]. Podczas mistrzostw Polski juniorów młodszych w 1999 zajął 5. miejsce przegrywając jedynie z zawodnikami ze starszego rocznika[18]. W 2001 po wypełnieniu minimum wystąpił na mistrzostwach Europy juniorów w Grosseto zajmując w tej imprezie szóste miejsce[19]. W swoim trzecim starcie w 2002 roku oszczepnik 16 czerwca podczas memoriału Kusocińskiego ustanowił wynikiem 78,90 rekord Polski juniorów[20][21]. Miesiąc później w stolicy Jamajki Kingston najpierw wygrał eliminacje (z wynikiem 73,84), a następnie rzutem na odległość 74,16 zapewnił sobie tytuł mistrza świata juniorów[6]. Dzięki temu sukcesowi Janik został pierwszym polskim oszczepnikiem, który zdobył złoto juniorskiego czempionatu globu oraz drugim po Dariuszu Trafasie Polakiem, który wywalczył medal tych zawodów w rzucie oszczepem[22].

2003–2005[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sezon wśród młodzieżowców (zawodników do lat 23) Janik rozpoczął 31 maja 2003 ustanawiając w Białej Podlaskiej rekord życiowy wynikiem 81,91 – pierwszy raz w karierze rzucając ponad 80 metrów[23]. 18 lipca był drugi w eliminacjach, a dwa dni później zdobył w Bydgoszczy srebrny medal mistrzostw Europy młodzieżowców[7] ustawiając wynikiem 82,54 rekord Polski w tej kategorii wiekowej[20][21]. Miesiąc po czempionacie wystartował w uniwersjadzie w Daegu – w finale tej imprezy uzyskał wynik 76,83 i zdobył złoty medal[8]. Po powrocie z Korei Południowej oszczepnik wygrał jeszcze młodzieżowe mistrzostwa Polski (13 września)[24] oraz z wynikiem 80,40 memoriał Michała Barty w Kołobrzegu[25].

W sezonie 2004 borykał się z kontuzją, która sprawiła, że wystąpił tylko w czterech mityngach, a najlepszy rezultat – 74,49 – uzyskał 29 maja w Białej Podlaskiej[12].

Swój ostatni sezon w gronie młodzieżowców oszczepnik rozpoczął od startu na mityngu w Poznaniu wygrywając go z wynikiem 74,80. 19 czerwca zadebiutował w reprezentacji kraju na zawody superligi pucharu Europy – z rezultatem 75,36 zajął wówczas piąte miejsce[26]. 25 czerwca zdobył pierwszy w karierze medal mistrzostw Polski seniorów stając w Białej Podlaskiej na najniższym stopniu podium i przegrywając ze startującymi od lat zawodnikami Dariuszem Trafasem i Tomaszem Damszelem[27]. W połowie lipca odbywały się w Erfurcie młodzieżowe mistrzostwa Europy, podczas których Janik zdobył złoty medal osiągając wynik 77,25[7]. Nie udało mu się powtórzyć sukcesu z 2003 roku i na uniwersjadzie w Izmirze zajął piątą lokatę[28].

2006–2008[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2006 rozpoczął od pierwszego w karierze startu w zawodach zimowego pucharu Europy w rzutach – z wynikiem 81,16 zwyciężył w tych zawodach[10]. W maju był trzeci w Halle[29] oraz czwarty na mityngu Zlatá Tretra w Ostrawie, podczas którego wynikiem 82,86 ustanowił rekord życiowy[12][30]. 22 lipca zdobył brąz mistrzostw Polski seniorów[27], a dwa dni później na mityngu w Salonikach nie oddał żadnej mierzonej próby[31]. Kontuzja uniemożliwiła mu wyjazd na mistrzostwa Europy w Göteborgu[potrzebny przypis].

Sezon 2007 rozpoczął od startów w Azji i Ameryce Południowej – 5 maja z wynikiem 80,50 zajął drugie miejsce na zawodach w Osace[32], 16 maja był trzeci w Foratalezie, a 20 maja z rezultatem 80,02 uplasował się na drugiej lokacie w zawodach Grande Premio Brasil Caixa de Atletismo w Belém[33]. Po powrocie do Europy zajął piąte miejsce w memoriale Braci Znamieńskich[34]. 30 czerwca w Poznaniu zdobył swój pierwszy w karierze tytuł mistrza Polski seniorów[27]. Na początku sierpnia podczas kolejnej edycji uniwersjady, która odbywała się w Tajlandii, Janik był trzeci w eliminacjach, a w finale zdobył srebrny medal z wynikiem 82,28 przegrywając z Łotyszem Vadimsem Vasiļevskisem[9][35]. Najważniejszą imprezą sezonu były mistrzostwa świata w Osace – Polak w eliminacjach nie osiągnął minimum kwalifikacyjnego (82,00) ale awansował do finału (jako pierwszy polski oszczepnik w historii[36]) dzięki wynikowi 80,83 (dziewiątemu wśród startujących)[37]. W finale – 2 września – Polak oddał tylko dwa mierzone rzuty – w pierwsze kolejce na odległość 79,82 oraz w trzeciej na odległość 83,38[36]. Ostatecznie Janik uplasował się na siódmej pozycji ustanawiając rezultatem z trzeciej serii nowy rekord życiowy[3][36].

Rok olimpijski 2008 Janik rozpoczął od zajęcia – 9 maja – drugiego miejsca w zawodach w Dosze – wynikiem 83,21 wypełnił minimum uprawniające do startu w igrzyskach olimpijskich w Pekinie[38]. Podczas pucharu Europy w Annecy (22 czerwca) był trzeci[39], dwa tygodnie później drugi raz w karierze zdobył złoto mistrzostw Polski seniorów[27]. W ostatnim starcie przed igrzyskami – 27 lipca w Sopocie podczas Grand Prix im. Janusza Sidły – zajął trzecie miejsce z wynikiem 75,61 przegrywając z Niemcem Manuelem Nau i aktualnym mistrzem świat juniorów Robertem Szpakiem[40]. 21 sierpnia na stadionie w Pekinie uzyskał w eliminacjach wynik 77,63 i został sklasyfikowany na szesnastym miejscu, które nie dawało prawa występu w finale konkursu olimpijskiego[1]. W pierwszym starcie po nieudanych zawodach w Chinach był dla Polaka mityng w Rovereto we Włoszech, gdzie z wynikiem 73,90 uplasował się na czwartej lokacie[41]. 19 września w Ustce na festiwalu rzutów lekkoatletycznych ustanowił – w drugiej serii – swój nowy rekord życiowy wynikiem 84,76[42]. W ostatnim starcie w roku 2008 – 25 września w południowokoreańskim Daegu – zajął szóste miejsce z wynikiem 75,05[43].

2009–2012[edytuj | edytuj kod]

Oszczepnik podczas mistrzostw Polski w 2010

W trzecim starcie w sezonie 2009 podczas mityngu w hiszpańskim wynikiem 83,30 wypełnił minimum kwalifikujące go do składu reprezentacji Polski na mistrzostwa świata[44]. Tydzień później oszczepnik ponownie uzyskał wynik lepszy od wymaganego przez Polski Związek Lekkiej Atletyki minimum na światowy czempionat uzyskując w Berlinie rezultat 83,52 podczas prestiżowego mityngu Internationales Stadionfest 2009[45]. 21 czerwca wystąpił w pierwszej edycji drużynowych mistrzostw Starego Kontynentu – z wynikiem 76,48 zajął trzecie miejsce zdobywając dla reprezentacji dziesięć punktów[46]. Po zajęciu trzeciego miejsca w eliminacjach 10 lipca uplasował się tuż za podium – na czwartym miejscu – rozgrywanej w Belgradzie uniwersjadzie[47][48]. Kolejnym startem dla Janika były mistrzostwa Polski seniorów w Bydgoszczy – 31 lipca wygrał eliminacje, a dzień później zdobył z wynikiem 77,53 srebrny medal przegrywając z Adrianem Markowskim, który niespodziewanie zdobył złoto ustanawiając wynikiem 84,85 rekord życiowy[49][50][51]. Na mistrzostwach świata w Berlinie oszczepnik uzyskał w eliminacjach wynik 75,20 i ostatecznie zajmując 31. miejsce nie awansował do konkursu finałowego[4].

W sezonie 2010 pierwszy start Polak miał w Daegu, gdzie podczas mityngu Colorful zajął pierwsze miejsce z wynikiem 80,46[52]. Dzięki zwycięstwu w europejskim festiwalu lekkoatletycznym w Bydgoszczy (6 czerwca)[53] uzyskał prawo startu w drużynowych mistrzostwach Europy[54] – na stadionie w Bergen, 20 czerwca, zajął siódmą lokatę z rezultatem 76,47[55]. Kilkanaście dni później podczas mistrzostw Polski zdobył złoty medal[56]. Nie udało mu się uzyskać minimum uprawniającego do startu w lipcowych mistrzostwach Europy, które wynosiło 80,50[57]. 4 września w Krakowie podczas zawodów ligowych uzyskał swój najlepszy rezultat w sezonie rzucając na odległość 80,83[12][58].

Podczas swojego pierwszego startu w sezonie, na mityngu Colorful w Daegu, zwyciężył z wynikiem 82,18, który był lepszy o 18 centymetrów od minimum kwalifikacyjnego na mistrzostwa świata, które w Daegu odbyły się na przełomie sierpnia i września[59]. W stojącym na wysokim poziomie mityngu Diamentowej Ligi IAAF Shanghai Golden Grand Prix 2011 objął prowadzenie po pierwsze serii rzutów wynikiem 79,69, a ostatecznie z rezultatem 82,09 uplasował się w tych zawodach na piątej lokacie[60][61]. 28 maja wygrał międzynarodowe mistrzostwa Tajwanu uzyskując wynik 80,75[62]. Na mityngu w Rehlingen (13 czerwca) zwyciężył z wynikiem 81,94 (w pozostałych trzech ważnych rzutach osiągnął 81,29; 81,53 oraz 80,53)[63]. Z powodu kontuzji stopy nie mógł reprezentować Polski podczas zawodów superligi drużynowych mistrzostw Europy[64]. Podczas uniwersjady w Shenzhen zdobył brązowy medal[65]. Na mistrzostwach świata w Daegu uzyskał w eliminacjach trzynasty rezultat pośród startujących i nie awansował do finału – wynik Janika (80,88) dałby mu kwalifikacje do finałów wszystkich poprzednich mistrzostw świata od roku 2001[5].

W styczniu 2012 przeszedł zabieg artroskopii kolana[66]. Olimpijski sezon rozpoczął od startu 16 maja na mityngu Colorful Daegu Meeting 2012 w Daegu, podczas którego zajął trzecie miejsce z wynikiem 80,23[67]. 9 czerwca zwyciężył w Grand Prix Sopotu im. Janusza Sidły z wynikiem 79,65[68], a dzień później w St. Wendel uzyskał wynik 82,11 – lepszy od wskaźnika PZLA na igrzyska olimpijskie jednak mityng nie znajdował się w kalendarzu European Athletics i rezultat Janika nie mógł być brany pod uwagę jako kwalifikacja olimpijska[69]. Tydzień później zdobył w Bielsku-Białej złoty medal mistrzostw Polski seniorów zapewniając sobie start w mistrzostwach Europy[70]. Podczas mistrzostw w Helsinkach w eliminacjach rzucił 82,37 i wypełnił wskaźnik PZLA na igrzyska w Londynie, a dzień później – 28 czerwca – z wynikiem 81,21 zajął szóste miejsce w finale[71]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie nie awansował do finału[72].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik Źródła
2001 Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Grosseto 6. miejsce 72,05 [19]
2002 Mistrzostwa świata juniorów Jamajka Kingston 1. miejsce 74,16 [6]
2003 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz 2. miejsce 82,54 [7]
2003 Uniwersjada Korea Południowa Daegu 1. miejsce 76,83 [8]
2005 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Niemcy Erfurt 1. miejsce 77,25 [7]
2005 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 5. miejsce 75,36 [26]
2005 Uniwersjada Turcja Izmir 5. miejsce 75,98 [28]
2006 Zimowy puchar Europy w rzutach Izrael Tel Awiw-Jafa 1. miejsce 81,16 [10]
2006 Superliga pucharu Europy Hiszpania Malaga 3. miejsce 79,30 [73]
2007 Superliga pucharu Europy Niemcy Monachium 3. miejsce 78,70 [74]
2007 Uniwersjada Tajlandia Bangkok 2. miejsce 82,28 [9]
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 7. miejsce 83,38 [3]
2008 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 3. miejsce 75,65 [75]
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin el. – 16. miejsce 77,63 [1]
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 3. miejsce 76,48 [46]
2009 Uniwersjada Serbia Belgrad 4. miejsce 79,16 [47][48]
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin el. – 31. miejsce 75,20 [4]
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Norwegia Bergen 7. miejsce 76,47 [55]
2011 Uniwersjada Shenzhen 3. miejsce 79,65 [76]
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu el. – 13. miejsce 80,88 [5]
2012 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki 6. miejsce 81,21 [71]
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn el. – 19. miejsce 78,90 [2]

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Medaliści mistrzostw Polski seniorów w rzucie oszczepem.

Igor Janik w latach 2004–2013 dziesięć razy startował w wąskim finale mistrzostw Polski seniorów[27]. W klasyfikacji medalowej wszech czasów mistrzostw Polski oszczepnik zajmuje ósme miejsce z czterema złotymi, jednym srebrnym i czterema brązowy medalami[77]. Janik stawał także na podium mistrzostw Polski juniorów[78] oraz był mistrzem kraju w gronie młodzieżowców[79].

Mistrzostwa Polski Pozycja Wynik
Bydgoszcz 2004 8. miejsce 69,95
Biała Podlaska 2005 3. miejsce 76,06
Bydgoszcz 2006 3. miejsce 76,30
Poznań 2007 1. miejsce 79,13
Szczecin 2008 1. miejsce 79,79
Bydgoszcz 2009 2. miejsce 77,53
Bielsko-Biała 2010 1. miejsce 78,59
Bydgoszcz 2011 3. miejsce 79,14
Bielsko-Biała 2012 1. miejsce 81,31
Toruń 2013 3. miejsce 75,85

Progresja wyników[edytuj | edytuj kod]

Rok Wynik Data Miejsce Uwagi
1998 60,32 0000-09-04 4 września(dts) br Polska Sopot oszczep 600 g
1999 66,18 0000-05-22 22 maja(dts) br Polska Kielce oszczep 700 g
1999 59,67 0000-10-02 2 października(dts) br Polska Skórcz
2000 71,26 0000-09-16 16 września(dts) br Polska Wrocław oszczep 700 g
2000 62,41 0000-08-31 31 sierpnia(dts) br Polska Skórcz
2001 78,58 0000-08-31 31 sierpnia(dts) br Polska Olsztyn
2002 78,90 0000-06-16 16 czerwca(dts) br Polska Warszawa Memoriał Janusza Kusocińskiego
2003 82,54 0000-07-20 20 lipca(dts) br Polska Bydgoszcz mistrzostwa Europy U23
2004 74,49 0000-05-29 29 maja(dts) br Polska Biała Podlaska
2005 77,25 0000-07-17 17 lipca(dts) br Niemcy Erfurt mistrzostwa Europy U23
2006 82,86 0000-05-30 30 maja(dts) br Czechy Ostrawa Zlatá Tretra
2007 83,38 0000-09-02 2 września(dts) br Japonia Osaka mistrzostwa świata
2008 84,76 0000-05-19 19 maja(dts) br Polska Ustka Ustecki Festiwal Rzutów Lekkoatletycznych
2009 83,52 0000-06-06 6 czerwca(dts) br Niemcy Berlin ISTAF
2010 80,83 0000-09-04 4 września(dts) br Polska Kraków Finał ligi lekkoatletycznej
2011 82,81 0000-07-03 3 lipca(dts) br Rosja Żukowskij Memoriał Braci Znamieńskich
2012 82,37 0000-06-27 27 czerwca(dts) br Finlandia Helsinki Mistrzostwa Europy
2013 80,13 0000-06-11 11 czerwca(dts) br Szwajcaria Bellinzona Galà dei Castelli

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Athletics at the 2008 Beijing Summer Games: Men's Javelin Throw [online], sports-reference.com [dostęp 2016-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-09] (ang.).
  2. ↑ a b Athletics at the 2012 London Summer Games: Men's Javelin Throw [online], sports-reference.org [dostęp 2016-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-26] (ang.).
  3. ↑ a b c Javelin Throw Men - 11th IAAF World Championships in Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  4. ↑ a b c MŚ W BERLINIE: Piątkowe wyniki Polaków [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-25] (pol.).
  5. ↑ a b c Rafał Bała, MŚ W DAEGU: Majewski w finale, sztafeta i Janik poza [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-09-01] (pol.).
  6. ↑ a b c World Junior Championships 2002. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e European Under 23 Championships [online], gbrathletics.com [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  8. ↑ a b c World Student Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2011-05-25] (ang.).
  9. ↑ a b c Mirko Jalava, WUG Bangkok THA 9 - 14 August 2007 / 24th World University Games, Rangsit Center – Javelin Throw Men's [online], tilastopaja.org [dostęp 2016-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
  10. ↑ a b c Zbigniew Jonik i Janusz Rozum, Historia Zimowego Pucharu Europy w Rzutach [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-25] (pol.).
  11. ↑ Kto to jest Fedaczyński? Silesiathletics da odpowiedź [online], Sport.pl Gazeta Wyborcza Katowice [dostęp 2011-06-21] (pol.).
  12. ↑ a b c d Igor Janik. worldathletics.org. [dostęp 2016-09-21]. (ang.).
  13. ↑ Rekord świata w rzucie kamieniem nadmorskim [online], twojaustka.pl [dostęp 2011-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2009-04-25] (pol.).
  14. ↑ Maciej Mikołajczyk: Olimpijskie przesłuchania: Igor Janik. wp.pl, 30 lipca 2012. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  15. ↑ Igor Janik – progresja wyników [online], forsport.info [dostęp 2011-05-25] (pol.).
  16. ↑ Michał Wróblewski, Adam Parczewski, Janusz Rozum: Zestawienie tabel 1998 roku – seniorzy/seniorki; młodzicy/młodziczki. Warszawa: Dział Sportowo-Techniczny PZLA, 1999.
  17. ↑ a b Lekkoatletyka w 1998. Sportpress, 1999, s. 287. ISBN 83-910012-1-0.
  18. ↑ LA'99. 2000, s. 126. ISBN 83-910012-5-3.
  19. ↑ a b European Junior Championships 2001. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  20. ↑ a b Janusz Rozum (opracowanie) oraz Komisja Statystyczna Polskiego Związku Lekkiej Atletyki: Rocznik PZLA 2006. Warszawa: Dział sportowo-techniczny PZLA, 2007.
  21. ↑ a b Janusz Rozum, Ryszard Pilarczyk oraz Komisja Statystyczna Polskiego Związku Lekkiej Atletyki: Rocznik PZLA 2010. Warszawa - Zamość: wydawnictwo Abacus, 2011. ISBN 978-83-61882-84-8.
  22. ↑ IAAF World Junior Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-05-25] (ang.).
  23. ↑ Młodzieżowe Rekordy Polski (U23) - stan na 31.12.2003 [online], PZLA [dostęp 2016-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2004-04-23] (pol.).
  24. ↑ Wyniki Młodzieżowych Mistrzostw Polski. domtel-sport.pl. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  25. ↑ Memoriał Michała Barty. wiadomosci24.katowice.pl. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  26. ↑ a b European Cup Super League Firenze - ITA [online], european-athletics.org [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  27. ↑ a b c d e Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  28. ↑ a b WUG Izmir TUR 15 - 20 August 2005 / 23rd World University Games [online], tilastopaja.org [dostęp 2016-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  29. ↑ Wioletta Potępa liderką tabel światowych!. pzla.pl, 20 maja 2006. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  30. ↑ Dobra postawa Polaków na mityngu w Ostrawie. pzla.pl, 31 maja 2006. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  31. ↑ Igor Janik - wyniki 2006 [online], domtel-sport.pl [dostęp 2016-09-21] (pol.).
  32. ↑ Janusz Rozum, Skolimowska i Trywiańska zdobywają w Osace minima na MŚ w Osace [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-26] (pol.).
  33. ↑ Janusz Rozum, Janik drugi w Brazylii [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-26] (pol.).
  34. ↑ Janusz Rozum, Dąbrowski drugi w Memoriale Braci Znamieńskich [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-26] (pol.).
  35. ↑ 24. Letnia Uniwersjada w Bangkoku – dwa medale Polaków w trzecim dniu zawodów [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-26] (pol.).
  36. ↑ a b c Janusz Rozum, Trzeci medal Polaków, brąz sztafety męskiej 4x400m – 9. dzień MŚ w Osace [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-26] (pol.).
  37. ↑ Javelin Throw - M: Qualification [online], worldathletics.org [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  38. ↑ Janusz Rozum, Bardzo dobry start Polaków w Doha [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  39. ↑ Polacy na drugim miejscu, Polki na czwartym podczas zawodów Pucharu Europy [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  40. ↑ Piotr Małachowski 68.65!. pzla.pl, 27 lipca 2008. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  41. ↑ Janusz Rozum, Marcin Lewandowski drugi w Rovereto [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  42. ↑ Janusz Rozum, 84.76 – rekord życiowy Janika w Ustce [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  43. ↑ Barbara Madejczyk wygrywa w Daegu (2). pzla.pl, 25 września 2008. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  44. ↑ Rekord życiowy Gardzielewskiego w Pucharze Europy, Janik 83.30 [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  45. ↑ Czworo Polaków na podium w Berlinie [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  46. ↑ a b DME: Polacy na piątym miejscu, wygrywają Niemcy. pzla.pl, 22 czerwca 2009. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  47. ↑ a b Lekkoatleci w Uniwersjadzie Belgrad 2009. pzla.pl, 2 lipca 2009. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  48. ↑ a b Uniwersjada: Piwowarska i Janik poza podium [online], sport.wp.pl [dostęp 2011-05-25] (pol.).
  49. ↑ Drugi dzień Mistrzostw Polski w Bydgoszczy [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  50. ↑ Rafał Bała, ADRIAN MARKOWSKI: Wielki powrót [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  51. ↑ Adrian Markowski Mistrzem Polski Seniorów w rzucie oszczepem [online], dzla.pl [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  52. ↑ 2010 Colorful Daegu Pre-Championships Meeting - zwycięstwo Janika [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  53. ↑ Igor Janik - wyniki 2010. domtel-sport.pl. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  54. ↑ Bydgoszcz gets the 2010 European Athletics Premium Meetings off to a great start [online], European Athletics [dostęp 2011-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
  55. ↑ a b ETC Bergen NOR 19 - 20 June 2010. tilastopaja.org. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
  56. ↑ Janusz Rozum, Mistrzostwa Polski w Bielsku-Białej - Dzień II - 6.67 Jagaciak [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  57. ↑ Paweł Kowalski, Sopockie międzynarodowe zawody lekkoatletyczne - XIII Memoriał im. Janusza Sidły zakończone [online], naszemiasto.pl [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  58. ↑ Lekkoatleci AZS AWF Kraków mistrzami Polski [online], sport.interia.pl [dostęp 2011-05-27] (pol.).
  59. ↑ Janusz Rozum, Daegu znów szczęśliwe dla Janika [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-25] (ang.).
  60. ↑ Samsung Diamond Leaugue 2011 - Shanghai - Javelin Throw Men. Samsung Diamond League. [dostęp 2016-09-21]. (ang.).
  61. ↑ Janusz Rozum, Diamentowa Liga w Szanghaju [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-25] (pol.).
  62. ↑ Maciek Jałoszyński, Zwycięstwo Polaka na Tajwanie [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-28] (pol.).
  63. ↑ Janik wygrywa w Rehlingen [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-13] (pol.).
  64. ↑ DME w Sztokholmie: Rakoczy za Janika [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-06-14] (pol.).
  65. ↑ Janusz Rozum, Uniwersjada dzień 4.: brąz Janika [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-08-19] (pol.).
  66. ↑ Rafał Sumowski: Gdańska konkurencja na igrzyskach. Oszczepnicy bez niezdrowej rywalizacji. trojmiasto.pl, 7 sierpnia 2012. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  67. ↑ Janik trzeci w Daegu [online], pzla.pl [dostęp 2012-05-16] (pol.).
  68. ↑ Maciek Jałoszyński, Dalekie rzuty na 15. Memoriale Sidły [online], pzla.pl [dostęp 2012-06-22] (pol.).
  69. ↑ Maciek Jałoszyński, Polskie starty zagraniczne [online], pzla.pl [dostęp 2012-06-22] (pol.).
  70. ↑ Maciek Jałoszyński i Janusz Rozum, II dzień rywalizacji w Bielsku-Białej [online], pzla.pl [dostęp 2012-06-22] (pol.).
  71. ↑ a b Igor Janik: w Londynie zamierzam się odkuć [online], pzla.pl [dostęp 2012-06-29] (pol.).
  72. ↑ Janusz Rozum, 7 medali dla USA w 4 finałach [online], pzla.pl [dostęp 2012-08-14] (pol.).
  73. ↑ Athletics - 2006 European Cup - Results Men [online], the.sposrt.org [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  74. ↑ Athletics - 2007 European Cup - Results Men [online], the-sports.org [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  75. ↑ Athletics - 2008 European Cup - Results Men [online], the-sports.org [dostęp 2016-09-21] (ang.).
  76. ↑ Uniwersjada dzień 4.: brąz Janika. pzla.pl, 18 sierpnia 2011. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
  77. ↑ Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
  78. ↑ NC-j Bielsko-Biala POL 29 - 30 June 2002 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-28] (ang.).
  79. ↑ NC-j Biala Podlaska POL 13 - 14 September 2003 [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-28] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata U20 w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

Medaliści uniwersjad w rzucie oszczepem
Złoto
Srebro
Brąz

Mistrzowie Europy U23 w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

10 najlepszych polskich oszczepników
Stary model oszczepu
do 1985
Nowy model oszczepu
od 1986
Mistrzowie uniwersjady w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

Mistrzowie Polski w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

Młodzieżowi mistrzowie Polski w rzucie oszczepem

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igor_Janik&oldid=72996276”