James Rothman
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1950 |
| profesor | |
| Specjalność: biochemia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Massachusetts Institute of Technology, |
| Nagrody | |
James E. Rothman (ur. 3 listopada 1950 w Haverhill) – amerykański biochemik pochodzenia żydowskiego[1], profesor Uniwersytetu Yale, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za „odkrycia dotyczące maszynerii regulującej transport pęcherzykowy, główny system transportowy w naszych komórkach” przyznanej mu wraz z Randym Schekmanem i Thomasem Südhofem[2].
W 1976 uzyskał doktorat w Harvard Medical School i objął posadę adiunkta w Massachusetts Institute of Technology, skąd przeniósł się w 1978 na Uniwersytet Stanforda. Tam rozpoczął swoje badania nad pęcherzykami. Był związany także z Uniwersytetem w Princeton, Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku oraz z Uniwersytetem Columbii.
Od 2008 był wykładowcą Uniwersytetu Yale w (w New Haven), gdzie piastował funkcję profesora i kierownika w Zakładzie Biologii Komórki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Israelis lose out to US-German trio for Nobel medicine prize. The Times of Israel, 2013-10-07. [dostęp 2013-10-09]. (ang.).
- ↑ Komunikat prasowy w sprawie Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. nobelprize.org, 2013-10-07. [dostęp 2013-10-07]. (ang.).
