Maja (mitologia rzymska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maja
bogini wzrastania, matka-ziemia
Ilustracja
Występowanie

mitologia italików

Teren kultu

starożytny Rzym

Nazwa święta

pierwszego dnia maja

Maja (łac. Maia, Maiestas) – starożytna italska, a następnie rzymska matka-ziemia, bogini wzrastania.

Rzymianie identyfikowali ją z Ops, Fauną i Bona Deą. Uważali ją także niekiedy za żonę Wulkana[1]. W późniejszym okresie wskutek zbieżności imion utożsamiono ją z grecką Mają, matką Hermesa.

Jej święto obchodzono pierwszego dnia miesiąca nazwanego jej imieniem. Kapłan Wulkana (flamen volcanalis) składał jej wówczas w ofierze prosię.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 1983, s. 441. ISBN 83-01-03529-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 286. ISBN 83-207-1629-2.