Pismo khmerskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nazwa „Kambodża” w piśmie khmerskim
Starożytna inskrypcja khmerska

Pismo khmerskie (khm. អក្សរខ្មែរ) – alfabet sylabiczny wywodzący się z brahmi poprzez vatteluttu, używany do zapisywania głównie języka khmerskiego. Najstarsze znane zabytki pochodzą z VII w. Ze starożytnego pisma khmerskiego wyodrębniło się również pismo tajskie i laotańskie[1].

Podobnie jak w innych abugidach pochodzenia indyjskiego, samogłoski zaznacza się przy pomocy znaków diakrytycznych.

Sposób zapisu samogłosek w piśmie khmerskim[edytuj | edytuj kod]

Część znaku w kolorze pomarańczowym w poniższej tabelce oznacza spółgłoskę „k”, natomiast część zaznaczona na czarno dodatkowe, niesamodzielne znaki służące do zapisania poszczególnych samogłosek. Kombinacja tych dwóch elementów tworzy sylabę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Khmer (Cambodian) alphabet, pronunciation and language [online], www.omniglot.com [dostęp 2017-11-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franklin Huffman. 1970. Cambodian System of Writing and Beginning Reader. Yale University Press. ISBN 0-300-01314-0 (ang.).
  • Judith Jacob. 1974. A Concise Cambodian-English Dictionary. London, Oxford University Press (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]