Przejdź do zawartości

2S43 Małwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2S43 Małwa
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

Urałwagonzawod

Typ pojazdu

samobieżna haubicoarmata

Trakcja

kołowa

Załoga

5 osób

Historia
Prototypy

2020

Produkcja

2022 - do chwili obecnej

Dane techniczne
Silnik

YaMZ-8424.10, 470 KM

Długość

13 m

Szerokość

2,75 m

Wysokość

3,1 m

Masa

32 tony

Osiągi
Prędkość

80 km/h

Zasięg pojazdu

ok. 1000 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,4 m

Rowy (szer.)

ok. 2 m

Ściany (wys.)

ok. 0,6 m

Kąt podjazdu

60%

Przechył boczny

40%

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x haubicoarmata kalibru 152,4 mm 2A64 lub 2A88
Użytkownicy
 Rosja

2S43 Małwa (ros. 2C43 Малва, pol. ślaz) – rosyjska samobieżna haubicoarmata kalibru 152 mm zaprojektowana przez Centralny Instytut Badawczy „Buriewiestnik” z Niżnego Nowogrodu i produkowana przez zakłady Urałwagonzawod. Konstrukcja została oficjalnie ujawniona przez agencję TASS 20 lipca 2020 roku[1].

Małwa powstała w ramach projektu badawczo-rozwojowego Sketch zakładającego powstanie nowych systemów artyleryjskich różnego przeznaczenia (wraz z między innymi 2S39 Magnolia i 2S40 Floks). W założeniu miała być systemem o wysokiej mobilności pozwalającym na transport drogą lotniczą. Prace nad nią oraz podobnymi pojazdami rozpoczęły się pod koniec drugiej dekady XXI wieku i do lipca 2020 roku były utajnione[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Pojazd wykorzystuje podwozie kołowe BAZ-6010-027 w układzie 8x8 wyposażone w silnik Diesla YaMZ-8424.10 o mocy 470 KM sprzężony z 9-biegową przekładnią. Kabina pojazdu zapewnia ochronę przed bronią małokalibrową i odłamkami[3]. Podwozie zapewnia niską masę oraz wysoką mobilność pozwalającą na szybki przerzut i łatwy transport na miejsce działań kosztem opancerzenia, co wpisuje się w obowiązujące światowe trendy tworzenia lekkich systemów artyleryjskich[4].

Małwa jest uzbrojona w haubicoarmatę kalibru 152 mm w wersji 2A64 znanej z 2S19 Msta-S lub 2A88 pochodzącej z nowszej generacyjnie 2S35 Koalicji-SW[5][6]. Zasięg wynosi około 24,5 km przy szybkostrzelności 7 strzałów na minutę[3]. Na wyposażeniu znajduje się półautomatyczny system ładowania, a sam pojazd zabiera ze sobą zapas 30 pocisków[4].

Przewidywana jest wersja z armatą kalibru 155 mm dla klientów eksportowych, jednak jej opracowanie ma nastąpić po zakończeniu testów kwalifikacyjnych[7].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Armatohaubica Małwa została użyta bojowo w trakcie rosyjskiej inwazji na Ukrainę. 2 czerwca 2024 roku pojazdy tego typu, należące do 9 Brygady Artylerii rosyjskich sił zbrojnych, zostały wykryte przez ukraiński dron rozpoznawczy w okolicach Biełgorodu[8][9].

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]
  •  Rosja
    • Wojska Lądowe – od października 2023 roku[8]; pierwotnie zakończenie państwowych testów było planowane na koniec 2022 roku[10]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rafał Muczyński: 2S43 Małwa ujawniona. Milmag, 2020-07-21. [dostęp 2022-11-09]. (pol.).
  2. 2S43 "Malva" 152-mm self-propelled howitzer. Global Security. [dostęp 2022-11-09]. (ang.).
  3. a b 2S43 Malva. Military Today. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
  4. a b Juliusz Sabak: Testy rosyjskiej haubicy Malwa. Artyleryjski "bukiet" na kołach. Defence 24, 2021-01-14. [dostęp 2022-11-10]. (pol.).
  5. Andrzej Pawłowski: Rosjanie ujawnili zdjęcie haubicy samobieżnej 2S43 Malwa. Konflikty, 2020-07-22. [dostęp 2022-11-10]. (pol.).
  6. 2S43 Malva. Army Guide. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
  7. Russian 2S42 Malva Self-propelled Howitzer Enters Production in 2022. Military Leak, 2021-09-10. [dostęp 2022-11-10]. (ang.).
  8. a b Dylan Malyasov: Russia’s new Malva howitzer spotted on battlefield. Defence Blog, 2024-06-03. [dostęp 2024-06-04]. (ang.).
  9. На фронті вперше зафіксували новітню російську САУ 2С43 «Мальва». Militarnyi UA, 2024-06-02. [dostęp 2024-06-04]. (ukr.).
  10. Completion of Russian 152mm 2S43 Malva self-propelled howitzer tests planned for late 2022. Army Recognition, 2022-08-17. [dostęp 2022-11-09]. (ang.).