UR-77 Meteorit
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Charkowska Fabryka Traktorów |
| Typ pojazdu |
pojazd rozminowujący |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Prototypy |
1978 |
| Egzemplarze |
ok. 500 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik wysokoprężny JAMZ-238N o mocy 300 KM (220 kW) |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa |
550 l |
| Pancerz |
15–20 mm |
| Długość |
7,86 m |
| Szerokość |
2,85 m |
| Wysokość |
2,535 m |
| Prześwit |
0,4 m |
| Masa |
15 500 kg |
| Moc jedn. |
19,1 KM/t |
| Nacisk jedn. |
0,5 kg/cm2 |
| Osiągi | |
| Prędkość |
60 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
500 km (po drodze) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
pływający |
| Rowy (szer.) |
2,2 m |
| Ściany (wys.) |
0,8 m |
| Kąt podjazdu |
35° |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| brak | |
| Użytkownicy | |
| Rosja, Syria | |
UR-77 Meteorit (ros. УР-77 «Метеорит», inna nazwa to Змей Горыныч – smok z rosyjskiej mitologii, pol. Smok Gorynycz) – pojazd rozminowujący skonstruowany w ZSRR, użytkowany przez armię Federacji Rosyjskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pojazd powstał jako rozwinięcie wcześniej eksploatowanego UR-67. Nowa konstrukcja została stworzona na bazie samobieżnej haubicy 2S1 Goździk. UR-77 jest produkowany seryjnie od 1978 r. w Charkowskiej Fabryce Traktorów, w tym też roku wszedł na wyposażenie Armii Radzieckiej[1]. Stany wyposażenia jednostek przewidywały, że batalion inżynieryjny dywizji czołgów miał na wyposażeniu dwa pojazdy UR-77, a inżynieryjny batalion szturmowy sześć takich pojazdów. Produkcję zakończono na początku lat 90. XX w., wraz z rozpadem ZSRR[2].
Przeznaczeniem UR-77 jest usuwanie min lądowych za pomocą tzw. ładunku wydłużonego, czyli ładunku w formie elastycznego węża wypełnionego materiałem wybuchowym. Na nadwoziu zamontowana jest podwójna wyrzutnia dająca możliwość wystrzelenia pocisku DM-140, który służy do napięcia liny z materiałem wybuchowym. Ładunek bojowy UZ-67 (ros. УЗ-67) może być wystrzelony na odległość 200 lub 350 metrów i pozwala na rozminowanie powierzchni o wymiarach 75-80 x 6 m. Ładunek UZP-77 (ros. УЗП-77) ma zasięg 250 lub 500 m i rozminowuje obszar 80-90 x 6 m. Najnowszy ładunek ZRSz (ros. ЗРШ) składa się z modułów o długości 6 m i pozwala na rozminowanie obszaru o powierzchni 100 x 6 m[3]. Do wypełnienia ładunku wydłużonego używane są materiały wybuchowe: TNT, PVV-7 lub TGAF-25[4]. Pojazd może przewozić dwa ładunki miotające i bojowe. Przygotowanie do odpalenia ładunku zajmuje obsłudze od 3 do 5 minut, ponowne załadowanie wyrzutni trwa 30-40 min[5].
Załoga pojazdu składa się z dwóch osób (kierowcy i operatora). UR-77, po zbliżeniu się do zaminowanego obszaru, wystrzeliwuje ładunek miotający z podłączonym ładunkiem bojowym. Po jego opadnięciu na ziemię załoga wycofuje pojazd i za pomocą liny łączącej go z ładunkiem poprawia jego ułożenie na polu minowym i dokonuje detonacji[6].
Wybuch ładunku detonuje miny za pomocą oddziaływania fali uderzeniowej na ich zapalniki. Jest nieskuteczny w przypadku min o zapalniku napięciowym, zapalników wymagających podwójnej aktywacji (zabezpieczających miny przed wytrałowaniem) czy zapalników niekontaktowych lokalizujących i identyfikujących cele za pomocą wielosensorowych czujników elektronicznych (magnetycznych, termicznych, akustycznych oraz sejsmicznych)[3].
Poza zastosowaniem zgodnym z przeznaczeniem pojazdy UR-77 wykorzystywano do torowania przejść w terenach zurbanizowanych. Wiązało się to z wyburzaniem budynków, barykad, przeszkód inżynieryjnych lub umocnionych punktów oporu[7].
Bliżej nieznana liczba pojazdów była eksploatowana przez Siły Zbrojne Ukrainy, jednak zostały one utracone w walkach w 2014 r.[8] oraz w początkowym okresie rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022 r.[2] W Siłach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej eksploatuje się ok. 150 egzemplarzy UR-77.
Użycie bojowe[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze bojowe zastosowanie UR-77 przez Armię Radziecką miało miejsce podczas radzieckiej interwencji w Afganistanie[9]. Armia Federacji Rosyjskiej pierwszy raz użyła bojowo UR-77 podczas pierwszej i drugiej wojny czeczeńskiej. W 2015 r. wojska rosyjskie wykorzystały pojazd podczas walk o lotnisko w Doniecku oraz o miasto Rubiżne[10].
Podczas wojny domowej w Syrii w 2016 r. użyto UR-77 w czasie walk o Aleppo w celu stłumienia oporu bojowników na gęsto zabudowanych obszarach miejskich[11]. Syrian Network for Human Rights podało w swoim raporcie, że UR-77 było również użyte przez Siły Zbrojne Syrii w walkach z siłami opozycyjnymi pod Damaszkiem[12].
Kolejne bojowe wykorzystanie UR-77 nastąpiło podczas agresji Rosji na Ukrainę, kiedy to zastosowano go m.in. podczas walk w porcie Mariupola[10]. Do 15 sierpnia 2023 r. siły zbrojne Federacji Rosyjskiej utraciły 29 pojazdów tego typu[13].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
UR-77 na stanowisku -
Odpalenie pocisku DM-140 -
Widoczna trajektoria lotu ładunku wydłużonego -
Detonacja ładunku -
UR-77 zdobyty przez Siły Zbrojne Ukrainy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rosyjski UR-77 Meteoryt, czyli niszczyciel obszarów mieszkalnych. CHIP.pl. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-31)]. (pol.).
- ↑ a b УР-77 «Змей Горыныч»: российский «метеорит» в зоне СВО. AmalNews. [dostęp 2023-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-15)]. (ros.).
- ↑ a b Установка разминирования УР-77. saper.etel.ru/. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-31)]. (ros.).
- ↑ Установка разминирования УР-77, особенности и характеристика. Армия Cегодня. [dostęp 2023-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-16)]. (ros.).
- ↑ UR-77 Meteorit – pojazd do oczyszczania pól minowych. SmartAge Media Sp. z o.o. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-08)]. (pol.).
- ↑ Спасительный «змей»: как установка УР-77 сохраняет жизни на поле боя. ОАО «ТРК ВС РФ «ЗВЕЗДА». [dostęp 2023-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-06)]. (ros.).
- ↑ Ukraińcy znaleźli to w lesie. To pojazd UR-77 Meteoryt. WP Tech. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-22)]. (pol.).
- ↑ Секрет "Змея Горыныча": Почему танк, у которого нет ни одного орудия, наводит ужас на ВСУ. Life.ru. [dostęp 2023-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-14)]. (ros.).
- ↑ Взрыв против мины: «Змей Горыныч» в роли сапера. Военное обозрение. [dostęp 2023-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-16)]. (ros.).
- ↑ a b Russia’s ‘Meteorite’ Could Be Putin’s Secret Weapon to Kill Ukraine’s Cities. 19FortyFivev. [dostęp 2023-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-09)]. (ang.).
- ↑ УР-77 «Змей Горыныч»: российский «метеорит» в зоне СВО. AmalNews. [dostęp 2023-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-15)]. (ros.).
- ↑ The Explosive Hose, the Last Improvised Weapon to be Added to the Syrian Regime's Arsenal [online], Syrian Network for Human Rights, 16 maja 2017 [dostęp 2023-08-18].
- ↑ Attack On Europe: Documenting Russian Equipment Losses During The Russian Invasion Of Ukraine. AmalNews. [dostęp 2023-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-14)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Użycie UR-77 podczas walk Syrii, dostęp: 2023-08-17
- UR-77 podczas ćwiczeń Centrum-2019, dostęp: 2023-08-17
- Zniszczenie UR-77 przez Siły Zbrojne Ukrainy, dostęp: 2023-08-17
| Czołgi | |
|---|---|
| Działa samobieżne i moździerze | |
| Pojazdy przeciwlotnicze | |
| Samobieżne wyrzutnie rakietowe | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Pojazdy rozpoznawcze | |
| Samochody ciężarowe | |
| Inne pojazdy | |
| Pociągi pancerne | |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
| Pojazdy bezzałogowe |
