ZSU-57-2
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
6 |
Historia | |
Prototypy |
1955 |
Produkcja |
1955–1960 |
Egzemplarze |
2023 szt. |
Dane techniczne | |
Silnik |
1 silnik wysokoprężny, 12-cylindrowy, 4-suwowy, widlasty W-54 o mocy 520 KM (382 kW) przy 2000 obr./min. |
Transmisja |
mechaniczna |
Poj. zb. paliwa |
640 l (zasadniczy) |
Pancerz |
spawany z płyt walcowanych 15 mm |
Długość |
8,48 m (całkowita) |
Szerokość |
3,27 m |
Wysokość |
3,27 m |
Prześwit |
0,43 m |
Masa |
28 000 kg (bojowa) |
Moc jedn. |
18,6 KM/t |
Nacisk jedn. |
0,63 kg/cm² |
Osiągi | |
Prędkość |
48 – 50 km/h (po drodze) |
Zasięg pojazdu |
400 – 420 km (po drodze) |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
1,40 m |
Rowy (szer.) |
2,70 m |
Ściany (wys.) |
0,80 m |
Kąt podjazdu |
30º |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 sprzężone armaty automatyczne S-68 wz. 1952 kal. 57 mm (zapas amunicji – 300 szt.) | |
Użytkownicy | |
Aktualni – kolor niebieski Byli – kolor czerwony ZSRR, Angola, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chiny, Chorwacja, Czechosłowacja, Egipt, Etiopia, Finlandia, Irak, Iran, Izrael, Jugosławia, KRLD, Kuba, Niemcy, Polska, Rumunia, Serbia i Czarnogóra, Syria, Węgry, Wietnam | |
Rzuty | |
ZSU-57-2 – samobieżne działo przeciwlotnicze konstrukcji radzieckiej z okresu po II wojnie światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Doświadczenia II wojny światowej wykazały konieczność posiadania przez jednostki pancerne i zmechanizowane uzbrojenia przeciwlotniczego zdolnego do poruszania się w szykach tych oddziałów i zapewniającego im stałą ochronę przed atakami z powietrza. Zaczęto więc konstruować samobieżne działa przeciwlotnicze. Problem ochrony wojsk przed atakami z powietrza nabrał szczególnego znaczenia w związku z rolą lotnictwa w trakcie i po II wojnie światowej.
Pojazdy takie jak niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze – Wirbelwind (z czterema działkami 20 mm FlaK 30) czy dostarczone w ramach programu Lend-Lease 450 sztuk M5 Half-track i 1000 sztuk M17 Half track (samobieżne zestawy przeciwlotnicze z 4x0,5 cala (12,7 mm) karabinem maszynowym Browning) były używane z dobrym skutkiem w ostatnich bitwach II wojny światowej i znane radzieckim konstruktorom.
Jedną z pierwszych radzieckich konstrukcji tego typu było działo ZSU-37. Nie spełniało ono wszystkich stawianych przed tego rodzaju sprzętem wymagań. Prowadzono więc dalsze prace konstrukcyjne. Doprowadziły one do skonstruowania i przyjęcia na uzbrojenie Armii Radzieckiej w latach 50. XX wieku nowego modelu działa nazwanego ZSU-57-2. Do budowy pojazdu wykorzystano wiele części i podzespołów czołgu T-54. Wóz uzbrojony został w dwie sprzężone armaty automatyczne typu S-68 (nieco zmodernizowana wersja armaty S-60). Działo przeznaczone było do niszczenia celów powietrznych lecących z prędkością poddźwiękową na pułapie do 4000 m. Mogło być także stosowane do zwalczania lekko opancerzonych celów naziemnych. Działo ZSU-57-2 zostało pierwszy raz zademonstrowane publicznie na defiladzie w Moskwie w listopadzie 1957.
Służba
[edytuj | edytuj kod]Działo samobieżne ZSU-57-2 zostało przyjęte do uzbrojenia pododdziałów przeciwlotniczych dywizji pancernych i zmechanizowanych Armii Radzieckiej. Weszło także na uzbrojenie państw Układu Warszawskiego, w tym także ludowego Wojska Polskiego. Dysponowały nim armie państw arabskich, fińska, wietnamska i kubańska. Było używane bojowo w konfliktach na Bliskim Wschodzie i w Indochinach. W późniejszym czasie zostało ono zastąpione przez nowocześniejsze działo ZSU-23-4.
W muzeach
[edytuj | edytuj kod]- Lubuskie Muzeum Wojskowe w Drzonowie
- Muzeum Historii i Tradycji Żołnierzy Suwalszczyzny w Suwałkach
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
- Park plenerowy przed siedzibą główną MWP
- Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej
Inne zachowane egzemplarze
- Centralny Poligon Sił Powietrznych w Wicku Morskim
- Muzeum Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie[1]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Wirbelwind – 4 x 2 cm FlaK 30
- Ostwind – 1 × 3,7 cm FlaK 43 L/57
- Flakpanzer IV Kugelblitz
- Flakpanzer Coelian – 2 x 3,7 cm Flak 43
- M5 Half-track
- M17 Half-track – 4 × 12,7 mm Browning
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Muzeum Obrony Przeciwlotniczej im. płk. Stanisława Paszkiewicza w Koszalinie [online], opl.muzeumsp.pl [dostęp 2019-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-06] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Janusz Magnuski: Wozy bojowe LWP: 1943-1983. Warszawa: Wyd. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5.
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 251. ISBN 83-86028-01-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Globalsecurity.org
- Gulflink.osd.mil. gulflink.osd.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)].
- FAS.org
- http://www.inetres.com/gp/military/cv/ada/ZSU-57-2.html
- Dokładny opis oraz obszerna galeria na stronie opisybroni.pl