Detective Comics

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Detective Comics
Kraj wydania

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Data pierwszego wydania

maj 1937

Wydawca

DC Comics

Tematyka

detektywistyczna
superbohaterowie

Detective Comicsamerykańska seria komiksów z udziałem postaci Batmana, który zadebiutował na łamach dwudziestego siódmego numeru pisma w maju 1939 roku[1]. Od skrótu tego czasopisma pochodzi nazwa jego wydawcy – DC Comics (pierwotnie nosiło ono nazwę Detective Comics, Inc.)[1]. Wydawana od maja 1937 roku, Detective Comics jest najdłużej wydawaną serią komiksową w Stanach Zjednoczonych, za co została uhonorowana wpisem do Księgi rekordów Guinnessa[2]. Detective Comics, obok Action Comics (komiksów z udziałem Supermana), jest sztandarową serią wydawniczą wydawnictwa DC Comics.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wczesna historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy numer Detective Comics ukazało w maju 1937 roku nakładem Detective Comics, Inc. (spółki wydawnictwa National Allied Publications i Harry’ego Donenfelda)[1]. Z początku komiks był antologią inspirowaną popularnymi w tamtych czasach historiami z powieści detektywistycznych z nurtu hardboiled i magazynów pulpowych[1]. Mimo to ukazujący się tam bohaterowie nie zdobywali szczególnej popularności. Najbardziej wyróżniającymi się postaciami byli Crimson Avenger i stworzona przez scenarzystę Jerry’ego Siegela i rysownika Joe Shustera (duet twórców późniejszego Supermana), postać twardego prywatnego detektywa – Slama Bradleya[1].

Batman[edytuj | edytuj kod]

Wraz z debiutem Supermana w Action Comics vol. 1 #1 (czerwiec 1938) narodził się gatunek komiksów o superbohaterach. Wydawcy zaczęli szukać nowych kostiumowych pogromców zbrodni, którzy przyciągnęliby nowych czytelników. Wówczas redaktor Vin Sullivan spotkał się z młodym rysownikiem – Bobem Kane’em, który wspólnie ze scenarzystą Billem Fingerem opracowali nową, bardziej mroczną niż Superman postać. Stworzony przez nich Batman miał być kombinacją cech różnych postaci: bohater był przede wszystkim wzorowany na Zorro, którego znał z oglądanej w młodości ekranizacji jego przygód, zatytułowanej Znak Zorro (The Mark of Zorro) z 1920 roku (odtwórcą tytułowej roli był Douglas Fairbanks), postaci ze słuchowiska radiowegoShadow, oraz postaci złoczyńcy z filmu The Bat Whispers z 1930 roku (skąd zaczerpnął ideę kostiumu nietoperza)[1][3][4]. Sullivan nabył postać, która przez kilka pierwszych numerów była nazywana „Bat-Man”. Debiut superbohatera miał miejsce w historii The Case of the Chemical Syndicate z komiksu Detective Comics vol. 1 #27[1].

Batman bardzo szybko zyskał popularność, mimo nieco surowego stylu rysowania Kane’a. W Detective Comics vol. 1 #33 Bill Finger zaprezentował jedną z najbardziej znanych opowieści w historii tego komiksu. W historii komiksowej zatytułowanej The Batman and How He Came to Be ukazał Bruce’a Wayne’a (alter ego Batmana), bogatego playboya, który został mścicielem w wyniku traumatycznych przeżyć z dzieciństwa, kiedy to jako dziecko był świadkiem morderstwa swoich rodziców z ręki bandyty[1].

W kolejnych numerach rozbudowywano franczyzę Batmana, dodając nowe watki. W latach 40. XX wieku na łamach Detective Comics zadebiutowali tacy znani antagoniści Mrocznego Rycerza jak: Hugo Strange (Detective Comics vol. 1 #36), Clayface (Detective Comics vol. 1 #40), Penguin (Detective Comics vol. 1 #58), oraz Two Face (Detective Comics vol. 1 #66)[1]. Najważniejsza innowacją w serii było wprowadzenie w Detective Comics vol. 1 #38 (kwiecień 1940) postaci młodego pomagiera Batmana – Robina. Wraz z wprowadzeniem tej postaci sprzedaż wzrosła prawie dwukrotnie[1]. Jego popularność szybko przyczyniła się spotykanej w okresie tzw. Złotej Ery Komiksu mody na superbohaterów, którym towarzyszą nastoletni pomocnicy[1].

W 1940 roku na wszystkich publikacjach National Allied Publications zaczęło pojawiać się logo zawierające litery „DC”. Lata później nazwa firmy została oficjalnie zmieniona na DC Comics na cześć swojego sztandarowego tytułu z Batmanem[1]. W latach 50. czasopismo zmieniło ton z mrocznego na bardziej lekki, przez co ukazujące się w nim historie stały się bardziej fantastycznonaukowe i mniej poważne[1]. Przełom nastąpił wraz Detective Comics vol. 1 #327 (1964), gdyż historie z Batmanem odzyskały pierwotny ton. W 2008 seria doczekała się 850 numeru.

Pozostałe historie[edytuj | edytuj kod]

Przez lata w serii debiutowały inne postacie niezwiązane z Batmanem. W Detective Comics vol. 1 #64 została wprowadzona przez Joe Simona i Jacka Kirby'ego drużyna Boy Commandos[5]. Martian Manhunter pierwszy raz pojawił się komiksie Detective Comics vol. 1 #225[1]. Kolejnymi znanymi bohaterami DC Comics, które zadebiutowały w Detective Comics były Elongated Man oraz Roy Raymond (TV Detective)[1].

Batwoman[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku gwiazdą czasopisma stała się przywrócona w komiksie 52 postać Batwoman (ukazana odtąd jako lesbijka) i towarzysząca jej postać Question[1][6]. Batwoman została wprowadzona do Detective Comics w zastępstwie Batmana, który był wówczas nieobecny w uniwersum DC z powodu poniesionej śmierci[6]. Batman znów stał się głównym bohaterem serii na początku 2010 roku.

New 52[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2011 roku, wraz zakończeniem crossoveru pod tytułem Flashpoint, zaszły gruntowne zmiany w postaci numeracji wszystkich serii (52 tytuły DC Comics ukazały się z numerem 1 na okładce)[7][8][9]. Pierwszym scenarzystą odnowionej serii Detective Comics został Tony Daniel, jednak opuścił ją po dwunastu numerach[10][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Charles Coletta: Encyclopedia of Comic Books and Graphic Novels. M. Keith Booker (red.). Santa Barbara: Greenwood, maj 2010, s. 150-151. ISBN 978-0-313-35746-6. (ang.).
  2. Stephen Schleicher: Batman sets world record. Major Spoilers, 27 lipca 2009. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).
  3. Ross Bonander: 5 Things You Didn't Know: Batman. AskMen. s. 1. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).
  4. Sarah Boxer: Bob Kane, 83, the Cartoonist Who Created 'Batman,' Is Dead. The New York Times, 07 listopada 1998. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).
  5. Harry Mendryk: “The Boy Commandos by Joe Simon and Jack Kirby” by DC. Jack Kirby Museum & Research Center, 27 listopada 2010. [dostęp 2014-09-12]. (pol.).
  6. a b Greg Rucka i J.H. Williams: Batwoman Takes Over 'Detective'. ICv2, 09 lutego 2009. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).
  7. Nowa 52 w dziesięciu odsłonach. Aleja komiksu, 29 sierpnia 2011. [dostęp 2014-09-12]. (pol.).
  8. Kubanino: Wielki restart uniwersum DC!. DC Multiverse, 1 czerwca 2011. [dostęp 2014-09-12]. (pol.).
  9. Wielki restart multiwersum DC. Wirtualna Polska, 06 czerwca 2011. [dostęp 2014-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 września 2014)]. (pol.).
  10. Brian Truitt: Tony Daniel makes history with 'Detective Comics' No. 1. USA Today, 05 września 2011. [dostęp 2014-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-07)]. (ang.).
  11. Michael Doran: Tony Daniel Leaving DETECTIVE COMICS. Newsarama, 29 czerwca 2012. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]