Rafael Benítez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafael Benítez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rafael Benítez Maudes

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1960
Madryt

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Celta Vigo (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1981 Real Madryt Castilla 247 (7)
1981 Guardamar (wyp.)
1981–1985 Parla 124 (8)
1985–1986 Linares 34 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1995 Real Madryt Castilla
1995–1996 Real Valladolid
1996 Osasuna
1997–1999 Extremadura
2000–2001 Tenerife
2001–2004 Valencia
2004–2010 Liverpool
2010 Inter
2012–2013 Chelsea
2013–2015 Napoli
2015–2016 Real Madryt
2016–2019 Newcastle United
2019–2021 Dalian Yifang
2021–2022 Everton
2023– Celta Vigo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Transparent kibiców Liverpoolu przedstawiający utytułowanych trenerów. Benítez pierwszy z prawej

Rafael „Rafa” Benítez Maudes (ur. 16 kwietnia 1960 w Madrycie) – hiszpański piłkarz i trener. Jest wychowankiem Realu Madryt. Ponadto był zawodnikiem klubów z Parli i Linares. W wieku dwudziestu sześciu lat zakończył piłkarską przygodę i poświęcił się działalności szkoleniowej. Początkowo pracował z dziećmi i młodzieżą, m.in. w Realu Madryt. Jako trener zespołu seniorów zadebiutował w 1995 roku w Realu Valladolid. Aż do 2001 roku, kiedy został szkoleniowcem Valencii CF, prowadził drużyny drugoligowe lub walczące o utrzymanie się w Primera División. Z Valencią dwukrotnie wywalczył mistrzostwo Hiszpanii oraz – w 2004 roku – Puchar UEFA. Dobrą passę kontynuował w Liverpoolu FC i dzięki wygraniu Pucharu Anglii oraz dwukrotnemu awansowi do finału Ligi Mistrzów stał się jednym z najbardziej cenionych współczesnych szkoleniowców. Kontrakt z Liverpoolem rozwiązał za porozumieniem stron 3 czerwca 2010 roku. Z dniem 8 czerwca 2010 roku stał się trenerem włoskiego klubu Inter Mediolan[1]. 23 grudnia 2010 roku został zwolniony z funkcji trenera Interu Mediolan.

Kariera szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie lat 80. zajmował się szkoleniem dzieci i młodzieży w Castilli i Realu Madryt. Później przez pięć lat był trenerem drugiej drużyny Realu.

Samodzielną pracę z zespołem seniorów rozpoczął w 1995 roku, w pierwszoligowym Realu Valladolid, z którym na koniec sezonu 1995–1996 zajął szesnaste miejsce w lidze. Później pracował w drugoligowej Osasunie Pampeluna oraz Extremadurze Almendralejo, z którą najpierw wywalczył awans do Primera División, by po roku znów zawitać do drugiej ligi. W rozgrywkach 2000/2001 był trenerem również grającej na przedsionku ekstraklasy CD Tenerife Santa Cruz.

Kiedy latem 2001 roku szefowie Valencii pożegnali się z Héctorem Raúlem Cúperem, ku zaskoczeniu większości obserwatorów nowym trenerem został właśnie Benítez, który wówczas razem z Tenerife przygotowywał się do powrotu do I ligi. Już w pierwszym sezonie spędzonym w Walencji 42-letni madrytczyk zdobył mistrzostwo kraju. Kiedy w 2004 roku odchodził do Liverpoolu miał na swoim koncie dwa tytuły mistrza Hiszpanii oraz pierwszy w historii klubu Puchar UEFA.

Największą niespodziankę sprawił jednak wiosną 2005 roku, gdy prowadzony przez niego zespół z Liverpoolu pokonał faworytów (Chelsea F.C., A.C. Milan) i zdobył najważniejsze piłkarskie trofeum – Puchar Mistrzów. Pomimo że w rozgrywkach ligowych nie odniósł większych sukcesów, to Rafa Benítez był uważany ówcześnie za jednego z wybitniejszych szkoleniowców. Między innymi był trzecim w historii trenerem (po swoim poprzedniku w Liverpool FC – Bobie Paisleyu oraz José Mourinho), który zdobył z rzędu Puchar UEFA i Puchar Mistrzów.

3 czerwca 2010 Liverpool poinformował za pośrednictwem oficjalnej strony internetowej o odejściu z klubu Rafaela Beníteza. Kontrakt został rozwiązany za porozumieniem stron. Już w niespełna tydzień później znalazł nową posadę w Internazionale, najlepszej ówcześnie drużynie w Europie (po wygraniu Ligi Mistrzów w 2010 r.)

23 grudnia 2010 Inter poinformował za pośrednictwem oficjalnej strony klubowej o zwolnieniu z funkcji trenera Rafaela Beníteza, jednocześnie dziękując za wygrane trofea: Klubowe Mistrzostwa Świata oraz Superpuchar Włoch.

21 listopada 2012 oficjalna strona Chelsea F.C. poinformowała, że zostanie on tymczasowym trenerem londyńskiego klubu, pełniącym swoją funkcję do końca sezonu. Podczas pracy w Chelsea zdobył puchar Ligi Europy.

24 maja 2013 roku ogłoszono, że po wygaśnięciu jego kontraktu z Chelsea, zostanie trenerem SSC Napoli.

3 czerwca 2015 został trenerem Realu Madryt[2], zaś 4 stycznia 2016 po remisie z Valencią zwolniony z tej funkcji[3].

11 marca 2016 został trenerem Newcastle United.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Trener[edytuj | edytuj kod]

Aktualne na 25 listopada 2023.

Zespół Od Do Statystyka
M W R P % W
Real Madryt Castilla 1993 1995 65 26 18 21 40,00
Real Valladolid 1995 1996 29 5 10 14 17,24
CA Osasuna 1996 1996 11 3 4 4 27,27
CF Extremadura 1997 1999 92 36 26 30 39,13
CD Tenerife 2000 2001 46 23 11 12 50,00
Valencia CF lipiec 2001 1 czerwca 2004 162 88 41 33 54,32
Liverpool F.C. 16 czerwca 2004 3 czerwca 2010 350 194 77 79 55,43
Inter Mediolan 10 czerwca 2010 23 grudnia 2010 25 12 6 7 48,00
Chelsea 21 listopada 2012 27 maja 2013 48 28 10 10 58,33
SSC Napoli 27 maja 2013 3 czerwca 2015 112 59 28 25 52,68
Real Madryt 3 czerwca 2015 4 stycznia 2016 25 17 5 3 68,00
Newcastle United 11 marca 2016 30 czerwca 2019 146 62 31 53 42,47
Dalian Yifang 2 lipca 2019 23 stycznia 2021 38 12 8 18 31,58
Everton 30 czerwca 2021 16 stycznia 2022 22 7 5 10 31,82
Celta Vigo 1 lipca 2023 Obecnie 15 2 5 8 13,33
Łącznie 1186 574 285 327 48,40

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

CF Extremadura
CD Tenerife
Valencia CF
Liverpool FC
Inter Mediolan
Chelsea FC
SSC Napoli
Newcastle United

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Menadżer roku według UEFA: 2003/04, 2004/05
  • Menadżer miesiąca Premier League: listopad 2005, grudzień 2005, styczeń 2007, październik 2008, marzec 2009, kwiecień 2013
  • Nagroda dla najlepszego trenera według magazynu „Don Balón”: 2002

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Serie A. Moratti potwierdza: Benitez oficjalnie w Interze, www.sport.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  2. Rafa Benítez, nuevo entrenador del Real Madrid. realmadrid.com. [dostęp 2015-06-03]. (hiszp.).
  3. Zidane, una leyenda en el banquillo. realmadrid.com. [dostęp 2016-01-04]. (hiszp.).