52°11′40″N 14°47′45″E/52,194444 14,795833Cybinka
| |||||
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Polska
| ||||
| Województwo |  lubuskie
| ||||
| Powiat | słubicki | ||||
| Gmina | Cybinka | ||||
| Data założenia | XV wiek | ||||
| Prawa miejskie | 1945 | ||||
| Burmistrz | Marek Kołodziejczyk | ||||
| Powierzchnia | 5,32 km² | ||||
| Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
2751[1] 517,1 os./km² | ||||
| Strefa numeracyjna | 68 | ||||
| Kod pocztowy | 69-108 | ||||
| Tablice rejestracyjne | FSL | ||||
Położenie na mapie gminy Cybinka  | |||||
Położenie na mapie Polski  | |||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||
Położenie na mapie powiatu słubickiego  | |||||
| 52°11′40″N 14°47′45″E/52,194444 14,795833
| |||||
| TERC (TERYT) | 0805014 | ||||
| SIMC | 0988365 | ||||
Urząd miejski ul. Szkolna 569-108 Cybinka | |||||
| Strona internetowa | |||||
| BIP | |||||
Cybinka (niem. Ziebingen, dolnołuż. Zebinki[2]) – miasto w Polsce w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Cybinka. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa zielonogórskiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Cybinka liczyła 2751 mieszkańców[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowana jako wieś w XV w. (1472), pod nazwą Ziebingen, od XVI do początku XIX w. należała do zakonu Joannitów z Łagowa. W 1802 r. kupiona przez Wilhelma von Finckensteina, prezydenta rejencji frankfurckiej, który zbudował tu pałac klasycystyczny, a przy nim założył park o regularnym układzie, który w połowie stulecia został przekształcony w park krajobrazowy. W 1845 r. pruska domena królewska kupiła Cybinkę, żeby po 12 latach wróciła ona ponownie do Finckensteinów, którzy mieszkali tutaj do 1945 roku. W okresie przedwojennym istniała tu kopalnia głębinowa węgla brunatnego, na początku XX w. budowano linie kolejową do Kunowic. Wojska niemieckie zostały wyparte z miasta 2-3 lutego 1945 roku przez oddziały 1 armii pancernej gwardii i 33 armii I Frontu Ukraińskiego[3]. W 1945 r. po przejęciu Cybinki przez administrację polską, miejscowość uzyskała prawa miejskie[4]. Jest jednym z najmłodszych miast historycznej ziemi lubuskiej. W maju 1945 w mieście stacjonował 32 Budziszyński Pułk Piechoty Wojska Polskiego, a później mieściła się tu komendantura 8 Komendy Odcinka Cybinka Wojsk Ochrony Pogranicza. Od 1996 siedziba Nadleśnictwa Cybinka.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[5]:
- kościół[6] ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pod wezwaniem MB Częstochowskiej, klasycystyczny z 1784 roku, 1866 roku
- park pałacowy, z XVIII wieku – XIX wieku, z początku XX wieku:
- część oficyny w parku
- ogrodzenie z bramą parkową
- cmentarz żołnierzy radzieckich
- cmentarz żydowski
- drugi cmentarz żołnierzy radzieckich[7]
- zespół młyński z początku XX wieku
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Źródło:[8][9][10]. Według danych z 4 kwietnia 2011 r. miasto miało 2947 mieszkańców[9].
- Piramida wieku mieszkańców Cybinki w 2014 roku[11].
Transport[edytuj | edytuj kod]
Transport drogowy[edytuj | edytuj kod]
Miasto znajduje się ok. 20 km na południowy wschód od Słubic, przy drodze krajowej nr 29 Słubice – Krosno Odrzańskie – Zielona Góra[12].
Transport kolejowy[edytuj | edytuj kod]
W Cybince znajduje się nieczynna stacja kolejowa Cybinka, która znajduje się na nieczynnej linii kolejowej nr 386 łączącej Kunowice z Cybinką[13].
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]
- zbór Cybinka (Sala Królestwa Radomicko 26)[14]
Sport i rekreacja[edytuj | edytuj kod]
W Cybince istnieje hala sportowa wyposażona w boiska centralne, boiska treningowe oraz trybuny składane. Znajduje się tu także Stadion Miejski o pojemności 600 miejsc (w tym 350 siedzących) wraz z boiskiem treningowym[15].
Swoją siedzibę ma tu Gminny Klub Sportowy „Syrena” Cybinka, założony w 1949 r. i reaktywowany w 2016 roku, grający obecnie w B-klasie. Charakterystyczne barwy zespołu: zielono-czarno-białe[16].
Burmistrzowie[edytuj | edytuj kod]
- 2002–2006: Ryszard Wincek
- 2006–2014: Roman Siemiński
- od 2014: Marek Kołodziejczyk
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz żołnierzy radzieckich przy ul. Lwowskiej
Kamień pamiątkowy
Budynek byłej strażnicy
Budynek dawnej komendantury WOP
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19].
- ↑ Letopis: Historiski letopis. Rjad B, Ausgabe 5. Institut za serbski ludospyt, Domowina, Bautzen 1959, S. 15f.
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 833
- ↑ Urząd Miejski w Cybince: Historia. [dostęp 10-06-2010].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 54. [dostęp 4.2.13].
- ↑ Urząd Miejski w Cybince: Zabytki (pol.). [dostęp 10-06-2010].
- ↑ Cmentarze przy ul. Lwowskiej i Białkowskiej.
- ↑ Ludność Cybinki w latach 1910-1939 (niem.). [dostęp 10 czerwca 2010].
- ↑ a b Plan odnowy miejscowości Cybinka (Stan w dniu 04 IV 2011 r.), Urząd Miasta i Gminy Cybinka.
- ↑ S. Szulc (red.), Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14.II 1946 r. zeszyt.II, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 50.
- ↑ Cybinka w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2016-01-09] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Pojezierze Lubuskie. Mapa turystyczna 1:120 000. Zakł. Kartogr. Sygnatura, Zielona Góra. 2007. ISBN 978-83-7499-100-1.
- ↑ www.kolej.one.pl: linia Kunowice-Cybinka (pol.). [dostęp 10-06-2010].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-11-27].
- ↑ Urząd Miejski w Cybince: Sport. [dostęp 2010-06-10].
- ↑ 90minut.pl: Skarb – Syrena Cybinka. [dostęp 10-09-2017].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Lewczuk, Błażej Skaziński, Bożena Grabowska: Zabytki północnej części województwa lubuskiego. Gorzów Wlkp.: WUOZ, 2004. ISBN 83-921289-0-7.
| |||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||
