Juan Manuel Márquez
| |
| Pseudonim |
Dinamita |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
170 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
lekka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
64 |
| Zwycięstwa |
56 |
| Przez nokauty |
40 |
| Porażki |
7 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
Juan Manuel Márquez (ur. 23 sierpnia 1973 w Meksyku) – meksykański bokser, mistrz świata WBO w wadze junior półśredniej, mistrz świata WBA i WBO w kategorii lekkiej (do 135 funtów), były mistrz świata organizacji WBA i IBF w kategorii piórkowej (do 126 funtów) oraz organizacji WBC w kategorii junior lekkiej (do 130 funtów). Był także tymczasowym mistrzem federacji WBO w kategorii piórkowej. W swojej karierze pokonał 8 zawodników o tytuł mistrza świata[1]. Starszy brat boksera Rafaela Márqueza.
Początki kariery[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową rozpoczął w maju 1993. Już w pierwszej walce doznał porażki, na skutek dyskwalifikacji za uderzenia głową. W kwietniu 1996, w swojej szesnastej walce, znokautował w ósmej rundzie byłego mistrza świata WBA w kategorii junior piórkowej Julio Gervacio. W następnych latach stoczył kilkanaście zwycięskich pojedynków. Pokonał między innymi przyszłego mistrza świata WBO w kategorii junior piórkowej Agapito Sancheza oraz byłego mistrza świata WBA w kategorii koguciej Alfreda Koteya.
11 września 1999 przegrał na punkty z Freddiem Norwoodem walkę o tytuł mistrza świata WBA w kategorii piórkowej[2]. Po tej porażce do końca 2001 roku wygrał kolejnych osiem pojedynków, w tym z byłym mistrzem świata WBO w kategoriach koguciej i junior piórkowej Danielem Jiménezem.
Mistrzostwo świata IBF i WBA w kategorii piórkowej[edytuj | edytuj kod]
9 marca 2002 wygrał w walce eliminacyjnej IBF z Australijczykiem Robbiem Pedenem[3]. 1 lutego 2003 w pojedynku o wakujący tytuł mistrza świata IBF w kategorii piórkowej pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Manuela Medinę, pięciokrotnego mistrza świata w tej kategorii wagowej[2].
Pierwszy raz obronił swój tytuł w listopadzie 2003 w walce z Derrickiem Gainerem, zdobywając dodatkowo pas mistrzowski organizacji WBA. Sędzia przerwał walkę w siódmej rundzie, po tym jak Gainer doznał rozcięcia głowy po niezamierzonym uderzeniu głową[4]. 8 maja 2004 zmierzył się z Mannym Pacquiao. Walka zakończyła się remisem, mimo że Márquez w pierwszej rundzie trzy razy leżał na deskach[5].
Po walce z Pacquiao jeszcze dwukrotnie zdołał obronić swoje mistrzowskie pasy. 18 września 2004 pokonał na punkty późniejszego mistrza IBF w kategorii piórkowej Orlandem Salido[6]. 7 maja 2005 takim samym rezultatem zakończyła się jego walka z Victorem Polo[7]. W sierpniu 2005 IBF odebrała Márquezowi tytuł mistrzowski, ponieważ nie udało się zorganizować walki z oficjalnym pretendentem do tytułu Phafrakorbem Rakkietgymem. W konsekwencji WBA odebrała Márquezowi status Super Mistrza (Super Champion) i nakazała walczyć z posiadaczem zwykłego pasa mistrzowskiego w tej kategorii wagowej Chrisem Johnem. Walka odbyła się 4 marca 2006 – Márquez przegrał ją na punkty jednogłośną decyzją sędziów[8].
Tytuł tymczasowego mistrza świata WBO w kategorii piórkowej[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 2006 wygrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Terdsakiem Jandaengiem[9]. Stawką pojedynku był tytuł tymczasowego mistrza świata WBO w kategorii piórkowej, ponieważ dotychczasowy mistrz Scott Harrison nie był w stanie bronić swego tytułu z powodu problemów zdrowotnych. W listopadzie tego samego roku, broniąc wywalczonego trzy miesiące wcześniej tytułu, znokautował w dziewiątej rundzie Jimrexa Jaca[10].
Mistrzostwo świata WBC w kategorii junior lekkiej[edytuj | edytuj kod]
Po tej walce Márquez zmienił kategorię wagową na wyższą. 3 marca 2007 zmierzył się z mistrzem świata WBC w kategorii junior lekkiej Markiem Antoniem Barrerą. Márquez wygrał ten pojedynek i odebrał Barrerze pas mistrzowski[2]. Następnie we wrześniu miał się zmierzyć z Jorge Rodrigiem Barriosem, jednak Argentyńczyk zrezygnował z walki z powodu kontuzji. 3 listopada 2007 wygrał na punkty ze srebrnym medalistą olimpijskim z Sydney Rockym Juarezem[11].
15 marca 2008 stracił swój tytuł, przegrywając niejednogłośną decyzją na punkty z Mannym Pacquiao. Wielu komentatorów i widzów uznało ten wynik za kontrowersyjny[12].
Mistrzostwo świata WBA i WBO w kategorii lekkiej[edytuj | edytuj kod]
Po tej porażce po raz kolejny zmienił kategorię wagową na wyższą, aby zmierzyć się z Joelem Casamayorem. 13 września 2008 pokonał Kubańczyka przez techniczny nokaut w jedenastej rundzie, wcześniej dwukrotnie kładąc go na deski[13]. 28 lutego 2009 roku po zaciętej walce wygrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie z Juanem Díazem. Obaj bokserzy doznali rozcięć skóry w okolicach prawego oka – Márquez w rundzie piątej, Díaz w ósmej. Był to pojedynek o wakujące tytuły mistrzowskie WBA i WBO w kategorii lekkiej[14].
19 września 2009 roku zmierzył się z Floydem Mayweatherem Jr. Stawką walki nie były tytuły mistrzowskie należące do Márqueza, a umowny limit wagowy został ustalony na 144 funty[15]. Walka początkowo miała się odbyć 18 lipca 2009 roku, ale została przełożona z uwagi na kontuzję żeber Amerykanina. Ostatecznie Mayweather Jr. nie zdołał zmieścić się w umówionym limicie wagowym (ważył 146 funtów) i musiał zapłacić karę określoną w kontrakcie: 600 tys. dolarów – po 300 tys. dolarów za każdy funt nadwagi[16]. Pojedynek zdecydowanie na punkty wygrał Amerykanin. Sędziowie punktowali na jego korzyść w stosunku 118-109, 120-107 i 119-108. Márquez w drugiej rundzie leżał na deskach[17]. 31 lipca 2010 w swojej pierwszej obronie, a jednocześnie w pojedynku rewanżowym, pokonał jednogłośną decyzją Juana Díaza[18]. Cztery miesiące później pokonał przez techniczny nokaut tymczasowego mistrza WBO Michaela Katsidisa, pomimo że Marquez był liczony w trzeciej rundzie[19]. 16 lipca 2011 podczas kolejnej obrony znokautował już w pierwszej rundzie Likara Ramosa[20]. 21 listopada 2011 ponownie zmierzył się z Mannym Pacquiao, przegrywając decyzją sędziów, choć według większości obserwatorów to Márquez zasłużył na zwycięstwo[21]. 29 grudnia 2011 federacja WBA poinformowała o odebraniu Márquezowi pasa mistrzowskiego w wadze lekkiej[22], a 26 stycznia 2012 podobną decyzję podjęła federacja WBO[23].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juan Manuel Márquez. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
- ↑ a b c Don Steinberg: Marquez's most significant fights. ESPN.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Dan Rafael: Marquez, Pacquiao fight furiously to a draw. USA Today. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Chris Bronte: Marquez retains belts. Fightnews.com. [dostęp 2009-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-11-25)]. (ang.).
- ↑ Bob Furusho: Marquez Decisions Polo. EastSideBoxing.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Chris John Beats Marquez. EastSideBoxing.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Juan Manuel Marquez TKO7 Terdsak Jandaeng. Fightwriter.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Juan Manuel Marquez KO9 Jimrex Jaca. Fightwriter.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Marquez Scores Unanimous Decision Over Juarez. EastSideBoxing.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Manny Pacquiao W12 (split) Juan Manuel Marquez. Fightwriter.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ David A. Avila: Juan Manuel Marquez KO's Casamayor. The Sweet Science. [dostęp 2009-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-24)]. (ang.).
- ↑ Byron Spurlock, Jose Reyes: Marquez, new king at lightweights. Fightnews.com. [dostęp 2009-03-07]. (ang.).
- ↑ Mark Vester: Mayweather-Marquez To Take Place at 144, Not 147. BoxingScene.com, 20.05.2009. [dostęp 2009-10-10]. (ang.).
- ↑ Dan Rafael: Mayweather loses $300K per pound. EastSideBoxing.com, 18.09.2009. [dostęp 2009-10-10]. (ang.).
- ↑ Andreas Hale, David Hudson: Mayweather wins easily. Fightnews.com, 19.09.2009. [dostęp 2009-10-10]. (ang.).
- ↑ Marquez po raz drugi wygrywa z Diazem. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Marquez pokonał przed czasem Katsidisa. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Zwycięstwa braci Marquez. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Znowu kontrowersja w szlagierowej walce Pacquiao – Marquez. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Juan Manuel Marquez pozbawiony pasa WBA. ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Marquez pozbawiony pasa, Burns nowym mistrzem WBO. ringpolska.pl. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lista walk zawodowych Juana Manuela Márqueza. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-19)]. – BoxRec