Matematyka wyższa
Wyższa matematyka — przedmioty matematyczne nauczane w szkołach średnich i uczelniach wyższych, obejmujący m.in. wyższą (abstrakcyjną) algebrę i analizę matematyczną.
Słownikowo matematyka wyższa jest określana jako dział matematyki operujący pojęciem granicy[1]. Poza tym nie ma dokładnego określenia wykazu obszarów matematyki dla tego rodzaju nauczana. Np. może zawierać geometrię analityczną, elementy algebry wyższej i liniowej, rachunek różniczkowy i całkowy, równania różniczkowe, teorię mnogości, teorię prawdopodobieństwa i elementy statystyki matematycznej. Według innego przyporządkowania[2][3] matematyka wyższa to:
- logika,
- algebra Boole'a,
- równania liniowe,
- geometria analityczna,
- ciągi liczbowe,
- szeregi liczbowe,
- rachunek różniczkowy,
- geometria różniczkowa,
- rachunek całkowy,
- równania różniczkowe,
- funkcje zespolone,
- przekształcenie Laplace`a.
Jest stosowana w gospodarce i technice.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Określenie słownikowe pojęcia „Matematyka wyższa” [dostęp 2019-04-21]
- ↑ Roman Leitner: Zarys matematyki wyższej dla studentów. Cz. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2016. ISBN 978-83-01-18953-2.
- ↑ Roman Leitner: Zarys matematyki wyższej dla studentów. Cz. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2009. ISBN 978-83-204-3554-2.