Mokra (Wrocław)
Mokra (niem. Muckerau) – peryferyjne osiedle w północno-zachodniej części Wrocławia, administracyjnie część osiedla Leśnica. W granicach miasta od 1973.
Spis treści
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Mocre we fragmencie Mocre est nova plantacio.[1][2]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Graniczy z wsią Żurawiniec oraz przysiółkami Miłoszyn i Krzęcin wsi Wilkszyn w gminie Miękinia. Położone wzdłuż ulicy Wińskiej (droga wylotowa z Leśnicy do Brzeziny i Brzezinki Średzkiej), obejmuje prócz kilku peryferyjnych uliczek i śladów średniowiecznego grodziska[3] – największy spośród lasów znajdujących się w granicach Wrocławia, łęgowy i grądowy Las Mokrzański, przez który przepływa zbierający wodę z łąk wokół Mokrej strumień Łękawica (dopływ Bystrzycy).
Wieś w 1289 roku lokowana na prawie niemieckim. W 1337 własność rycerska licząca w 1353 roku 50 łanów (według współczesnych miar – około 900 hektarów)[3].
Pod koniec wieku XVIII znajdował się tu dwór i folwark, a wieś liczyła 108 mieszkańców, w połowie XIX w 130[4]. Na początku XX wieku na skraju Mokrej, przy dzisiejszej ulicy Polkowickiej (niem. Am-Wasserturm-Straße), wzniesiono wieżę ciśnień dla pobliskiej Leśnicy[3].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Do Mokrej można dojechać autobusami linii:
137 (Leśnica – Las Mokrzański)
937 (Leśnica – Brzezina)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ a b c Encyklopedia Wrocławia. Wyd. 3. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 633. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ Zygmunt Antkowiak: Wrocław od A do Z. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1991, s. 191. ISBN 83-04-03723-8.
