Wychował się w podparyskim Plaisir, w robotniczej rodzinie jako jeden z czterech synów Jacques’a Dujardin, przedsiębiorcy budowlanego. Aktorstwem zainteresował się, gdy odbywał obowiązkową służbę wojskową – rozśmieszał kolegów i jeden z nich stwierdził, że Jean powinien robić to zawodowo. Dorabiał jako ślusarz i rzemieślnik wyrabiący zwierciadła razem z ojcem w jego firmie remontowej. Uczęszczał do konserwatorium tańca, muzyki i sztuk dramatycznych oraz na kursy aktorstwa prowadzone przez Michèle i Yves’a Le Bras.
W 1995 roku rozpoczął swoją karierę estradową w barach i na małych scenach paryskich i kabaretach, a w 1996 roku razem z grupą Nous Ç Nous wziął udział się w znanym programie typu talent show. W 1997 roku był członkiem kabaretu Bande du Carré Blanc (Biały kwadrat). Popularność zyskał jednak dopiero później, kiedy dostał angaż w serialu Chłopak i dziewczyna (Un gars, une fille, 1999-2002) jako Jean ‘Loulou’ (w duecie z Alexandrą Lamy). W 2005 roku zachwycił Francję szaloną, specyficzną komedią Brice de Nice – nicejski ślizg (Brice de Nice), gdzie wymyślony przez niego bohater – 30-letni surfer zafascynowany Na fali z Patrickiem Swayzem – stał się postacią kultową. Jego powiedzonka weszły do języka potocznego. Rok później był już gwiazdą pierwszego formatu[5]. Za rolę tajnego agenta francuskich służb specjalnych Huberta Bonisseura de La Batha, ukrywającego się pod pseudonimem OSS 117, w czarnej komedii OSS 117 – Kair, gniazdo szpiegów (OSS 117, Le Caire nid d’espions, 2006) otrzymał nagrodę Étoile d’Or oraz zdobył nominację do nagrody Cezara. W 2006 roku zadebiutował w sztuce Dwoje na huśtawce (Deux sur la balançoire) na scenie Théâtre Édouard VII przy Kościele de la Madeleine w Paryżu.
W 2012 r. otrzymał Oscara za pierwszoplanową rolę w filmie Artysta (The Artist).
Ze związku z Gaëlle ma dwóch synów – Simona i Jules’a. W latach 2003-2013 związany był z Alexandrą Lamy, ich małżeństwo trwało cztery lata - od 25 lipca 2009 do listopada 2013[6]. W 2014 związał się z Nathalie Péchalat[7][8].
