Jean-Louis Trintignant

Jean-Louis Trintignant
Jean-Louis Trintignant (2012)
Imię i nazwisko	Jean-Louis Trintignant
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1930 Piolenc
Zawód	aktor, reżyser, scenarzysta
Współmałżonek	1. Stéphane Audran 2. Nadine Marquand
Nagrody Nagroda na MFF w Berlinie Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora 1968 Człowiek, który kłamie
Odznaczenia

Jean-Louis Trintignant (ur. 11 grudnia 1930 w Piolenc) – francuski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy i teatralny.

Życiorys

Ten bratanek słynnego kierowcy rajdowego Maurice'a Trintignanta (ur. 1917), poświęcił swoje zamiłowanie do samochodowych silników dla szkoły aktorskiej u Charlesa Dullina. W połowie lat 50. zaczął występować na ekranie. Wydawał się idealnym odtwórcą ról ludzi w typie „przeciętnego Francuza”: żwawy, o bystrym spojrzeniu zielonych oczu. Taki był w pierwszych swoich filmach, m.in. Gdyby wszyscy ludzie dobrej woli... (Si tous les gars du monde, 1956). Sławę przyniósł mu udział w filmie I Bóg stworzył kobietę (Et Dieu... créa la femme, 1956) Rogera Vadima – skandalizującym ówcześnie melodramacie, który wylansował Brigitte Bardot. Grając później w filmach francuskich i włoskich, wybierając mądrze role, udowodnił wkrótce swój profesjonalizm, inteligencję i wrażliwość.

Zapisał się w pamięci widzów dramatycznymi, złożonymi psychologicznie kreacjami z filmów Pojedynek na wyspie (Le Combat dans l'île, 1962), Moja noc u Maud (Ma nuit chez Maud, 1968), Pustynia Tatarów (Il Deserto dei Tartari, 1976), a przede wszystkim w wielkim przeboju Claude Leloucha Kobieta i mężczyzna (Un Homme et une femme, 1966). Nie dał się skusić perspektywami kariery hollywoodzkiej, wyjątek robiąc dla dramatu politycznego W ogniu/Pod ostrzałem (Under Fire, 1982) z Gene'em Hackmanem, Nickiem Nolte i Joanną Cassidy, którego akcja rozgrywa się w Ameryce Południowej.

Za rolę samotnego emerytowanego sędziego zajmującego się podsłuchiwaniem swoich sąsiadów w dramacie psychologicznym Trzy kolory: Czerwony (Three Colors: Red, 1994) Krzysztofa Kieślowskiego otrzymał nominację do nagrody Césara.

Rodzina

Był dwukrotnie żonaty: ze Stéphane Audran i Nadine Marquand (1960-1976), z którą ma troje dzieci: dwie córki – Marie (ur. 21 stycznia 1962, zm. 1 sierpnia 2003) i Pauline (zm. 1970) i syna Vincenta (ur. 3 września 1973).

Nagrody i nominacje

• 1999: jako Lucien Emmerich/Jean-Baptiste Emmerich w dramacie Ci którzy mnie kochają wsiądą do pociągu (Ceux qui m'aiment prendront le train,
• 1998: (nominacja) César najlepszy aktor drugoplanowy
• 1996: za rolą pułkownika Masaguala w dramacie Fiesta (1995, nominacja) César najlepszy aktor
• 1995: za rolę sędziego w dramacie psychologicznym Trzy kolory: Czerwony (Trois couleurs: Rouge
• 1994: (nominacja) César najlepszy aktor
• 1987: za rolę byłego alkoholika – Pierre'a w melodramacie Kobieta mego życia (La Femme de ma vie, 1986, nominacja) César najlepszy aktor drugoplanowy
• 1969: za rolę niedoświadczonego sędziego śledczego w inspirowanym autentycznymi wydarzeniami dramacie politycznym Z najlepszy aktor Cannes
• 1968: jako Jan Robin/Boris Varissa w dramacie wojennym Człowiek, który kłamie (L'Homme qui ment, 1968) Srebrny Niedźwiedź najlepszy aktor Berlin

Wybrana filmografia

Aktor

• 2012: Miłość (Amour) jako George
• 2004: Immortal – Kobieta pułapka (''Immortel (ad vitam)) jako Jack Turner
• 2003: Janis i John (Janis et John) jako M. Cannon
• 1998: Ci którzy mnie kochają wsiądą do pociągu (Ceux qui m'aiment prendront le train) jako Lucien Emmerich/Jean-Baptiste Emmerich
• 1996: Wielce skromny bohater (Un héros tres discret) jako Stary Albert Dehousse
• 1995: Fiesta jako pułkownik Masagual
• 1995: Miasto zaginionych dzieci (La Cité des enfants perdus) jako Wujek Irvin (głos)
• 1994: Trzy kolory: Czerwony (Trois couleurs: Rouge) jako sędzia
• 1991: Dziękuję ci życie (Merci la vie) jako oficer SS
• 1987: Dolina-widmo (La Vallée fantôme) jako Paul
• 1986: Kobieta i mężczyzna: 20 lat później (Un Homme et une femme, 20 ans déja) jako Jean-Louis Duroc
• 1986: Kobieta mego życia (La Femme de ma vie) jako Pierre
• 1985: Następne lato (L'Été prochain) jako Paul
• 1984: Szczególna przyjemność (Le Bon plaisir) jako prezydent
• 1984: Niech żyje życie! (Viva la vie!) jako François Gaucher
• 1984: Kobiety niczyje (Femmes de personne) jako Gilquin
• 1983: Byle do niedzieli (Vivement dimanche!) jako Julien Vercel
• 1983: Pod ostrzałem (Under Fire) jako Marcel Jazy
• 1982: Noc w Varennes (La Nuit de Varennes) jako Pan Sauce
• 1982: Cios w serce (Colpire al cuore) jako Dario
• 1981: Idzie morderca (Un assassin qui passe) jako Ravic
• 1981: Głębokie wody (Eaux Profondes) jako Vic Allen
• 1980: Bankierka (La Banquière) jako Horace Vannister
• 1980: Kocham was wszystkich (Je vous aime) jako Julien
• 1980: Taras (La Terrasse) jako Enrico
• 1978: Cudze pieniądze (L'Argent des autres) jako Henri Rainier
• 1978: Pan pływak (Le Maître-nageur) jako ogrodnik
• 1976: Podróż poślubna (Le Voyage de noces) jako Paul
• 1976: Deszcz nad Santiago (Il pleut sur Santiago) jako senator
• 1976: Kobieta na niedzielę (La Donna della domenica) jako Massimo Campi
• 1976: Śmierć z komputera (L'Ordinateur des pompes funebres)
• 1976: Pustynia Tatarów (Il Deserto dei Tartari) jako lekarz
• 1975: Agresja (L'Agression) jako Paul Varlin
• 1974: Skrzypce na balu (Les Violons du bal) jako Lui
• 1974: Tajemnica (Le Secret) jako David Daguerre
• 1974: Kariera na zlecenie (Le Mouton enragé) jako Nicolas Mallet
• 1973: Pociąg (Le Train) jako Julien Maroyeur
• 1973: Zabrania się wiedzieć (Défense de savoir) jako Jean-Pierre Laubray
• 1972: Porwanie (L'Attentat) jako Francois Darien
• 1970: Konformista (Il Conformista) jako Marcello Clerici
• 1970: Łobuz (Le Voyou) jako Simon Duroc „Szwajcar”
• 1969: Moja noc u Maud (Ma nuit chez Maud) jako Jean-Louis
• 1969: Złodziej zbrodni (Le Voleur de crimes, Le) jako Jean
• 1969: Z jako sędzia śledczy
• 1969: Miłosny krąg (Metti una sera a cena) jako Michaele
• 1968: Człowiek zwany Ciszą (Il Grande silenzio) jako Silence
• 1968: Łanie (Les Biches) jako Paul Thomas
• 1968: Człowiek, który kłamie (L'Homme qui ment) jako Jan Robin/Boris Varissa
• 1966: Czy Paryż płonie? (Paris brule-t-il) jako kapitan Serge
• 1966: Długa droga] (La Longue marche) jako Philippe
• 1966: Kobieta i mężczyzna (Un homme et une femme) jako Jean-Louis Duroc
• 1965: Piękna Angelika (Merveilleuse Angélique) jako Claude le Petit
• 1965: Przedział morderców (Compartiment tueurs) jako Eric
• 1964: Mata Hari, agent H-21 (Mata-Hari) jako François
• 1963: Zamek w Szwecji (Château en Suede) jako Eric
• 1963: Sukces (Il Successo) jako Sergio
• 1962: Siedem grzechów głównych (Les Sept péchés capitaux) jako Paul
• 1962: Fanfaron (Il Sorpasso) jako Roberto Mariani
• 1962: Pojedynek na wyspie (Le Combat dans l'île) jako Clement
• 1961: Źródło Trzech Prawd (Le Puits aux trois vérités)
• 1961: Światła na mordercę (Pleins feux sur l'assassin) jako Jean-Marie
• 1960: Bitwa pod Austerlitz (Austerlitz) jako Ségur, syn
• 1959: Niebezpieczne związki, 1960 (Les Liaisons dangereuses) jako Danceny
• 1959: Lato przemocy (L'Estate violenta) jako Carlo Romanazzi
• 1956: Prawo ulicy (La Loi des rues) jako Yves
• 1956: Gdyby wszyscy ludzie dobrej woli (Si tous les gars du monde) jako Jean-Louis
• 1956: Klub kobiet (Club de femmes) jako Michael
• 1956: I Bóg stworzył kobietę (Et Dieu... créa la femme) jako Michel Tardieu

Scenarzysta

• 1992: L'Oeil écarlate
• 1978: Pan pływak (Maître-nageur, Le)
• 1973: Une journée bien remplie

Reżyser

• 1978: Pan pływak (Le Maître-nageur)
• 1973: Une journée bien remplie

Linki zewnętrzne

• Jean-Louis Trintignant w bazie Internet Movie Database (IMDb) (ang.)
• Jean-Louis Trintignant w bazie filmweb.pl
• Jean-Louis Trintignant w bazie Notable Names Database (ang.)