Prowincja Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
84081 Baronissi (SA) |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| zakon | |
| Prowincjał |
Antonio Michele Ridolfi OFM |
Położenie na mapie Kampanii  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
 40°44′59,65″N 14°46′24,29″E/40,749903 14,773414
| |
| Strona internetowa | |
Prowincja Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech (wł. Provincia Dell’Immacolata Concezione Dei Frati Minori in Italia «Salernitano-Lucana») − jedna z prowincji franciszkańskich z siedzibą prowincjała w Baronissi we Włoszech.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po kapitule generalnej franciszkanów w 1239 roku południowa Italia podzielona była na pięć okręgów administracyjnych, wśród których znalazła się kustodia z siedzibą w Salerno. Kustodia obejmowała obszar pomiędzy Salerno i rzeką Sarno oraz tereny zachodniej Basilicaty (Prowincja Potenza, Lukania). Pierwszymi konwentami minorytów odnotowanymi w źródłach były klasztory w Salerno (San Francesco, 1238) i Eboli (San Lorenzo, 1288). Kolejne powstały w Agropoli, w Amalfi oraz w Ravello. W 1330 roku na tych terenach istniało razem dziewiętnaście wspólnot franciszkańskich: Salerno, Sorrento, Castellammare, Amalfi, Ravello, Giffoni, Sarno, Nocera, Eboli, Auletta, Muro, Diano di Lucania, Saponara (obecnie Grumento Nova), Marsico, Cuccaro, Montella, Agropoli, Santa Maria d’Aspro (Marsico Vetere) oraz Potenza[1].
Po wielowiekowej historii, w której znoszono i ustanawiano na południu Włoch nowe prowincje, tworzono nowe odłamy w łonie zakonu franciszkańskiego i unifikowano istniejące (Unia Leoniańska), Pius XII motu proprio Pro peculiari studio z 14 lipca 1942 roku utworzył m.in. obecną Prowincję Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech, zwaną salernitańsko-lukańską. Po II wojnie światowej prowincja liczyła 343 zakonników, mieszkających w 31 konwentach[1]:
- S. Maria degli Angeli in Nocera Superiore,
- S. Maria di Materdomini in Nocera Superiore,
- S. Francesco in Vico Equense,
- S. Francesco in Cava dei Tirreni,
- S. Antonio in Sanseverino Rota,
- S. Francesco in Bracigliano,
- SS. Trinità in Baronissi (Salerno),
- S. Francesco in Sarno,
- S. Francesco in Tramonti,
- S. Francesco in Padula,
- S. Francesco in Serino,
- S. Francesco in Maiori,
- S. Michele Arcangelo (Potenza)
- S. Antonio in Capaccio,
- S. Francesco in Laureana Cilento,
- S. Maria in Banzi,
- S. Maria della Pace in Montecorvino Rovella,
- S. Maria della Lobra in Massalubrense,
- S. Maria dei Bagni in Scafati,
- S. Maria Incoronata in Montoro Superiore,
- S. Maria degli Angeli in Montoro Superiore,
- S. Maria in Sepolcro a Potenza,
- S. Maria della Pietà in Vatolla,
- S. Maria delle Grazie in Pollica,
- S. Antonio in Polla,
- S. Francesco in Sorrento,
- S. Maria della Foce in Sarno,
- S. Antonio in Oppido Lucano,
- SS. Crocifisso in Forenza,
- S. Croce in Moliterno,
- S. Francesco in Angri.
Obecnie kuria prowincjalna ma swoją siedzibę w klasztorze SS. Trinità w Baronissi, w prowincji Salerno[2]. Podczas kapituły prowincjalnej w 2022 roku wybrano ministrem prowincjalnym o. Antonio Ridolfiego OFM, zaś wikariuszem prowincjalnym o. Lucio Calabrese OFM[3]. Poprzednim prowincjałem był o. Giuseppe Iandiorio OFM, zaś wikariuszem o. Domenico Marcigliano OFM[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Breve Storia Della Provincia Salernitano-Lucana Dell’Immacolata Concezione Dei Frati Minori. ofmsalu.it. [dostęp 2022-05-14]. (wł.).
- ↑ Contattaci. ofmsalu.it. [dostęp 2022-05-14]. (wł.).
- ↑ Fr Antonio Ridolfi nuovo provinciale di Salerno. ofm.org, 2022-05-05. [dostęp 2022-05-14]. (wł.).
- ↑ Settori E Uffici. ofmsalu.it. [dostęp 2022-05-14]. (wł.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
