Przejdź do zawartości

Richard Martin Willstätter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Richard Martin Willstätter
Ilustracja
Państwo działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1872
Karlsruhe

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1942
Muralto

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Federalna w Zurychu
Uniwersytet w Monachium

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii

Richard Martin Willstätter (ur. 13 sierpnia 1872 w Karlsruhe, zm. 3 sierpnia 1942 w Muralto) – niemiecki chemik pochodzenia żydowskiego. Profesor chemii organicznej na Politechnice Federalnej w Zurychu (1905–1912) oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (1915–1925), laureat Nagroda Nobla w dziedzinie chemii w roku 1915 za badania barwników roślinnych, zwłaszcza chlorofilu.

W 1901 otrzymał tropinon[1], będący prekursorem kokainy w syntezie zaproponowanej przez Carla Liebermanna. Trudność otrzymania i niska wydajność nie pozwoliła jednak otrzymać samej kokainy[2]. Willstätter otrzymał syntetyczną kokainę dopiero w 1923 roku po opracowaniu przez Roberta Robinsona wielokrotnie wydajniejszej metody otrzymywania tropinonu[3]. Opracował warunki syntezy totalnej betainy oraz innych alkaloidów.

Prowadził badania nad strukturą chlorofilu, karotenu i ksantofilu. Otrzymał czyste antocyjany. W ramach badań nad przetwarzaniem drewna zajmował się jego scukrzaniem. Ponadto badał mechanizmy asymilacji, w tym fotosyntezy, oraz naturę, aktywność i metody oczyszczania enzymów.

Ze stanowiska na monachijskim uniwersytecie zrezygnował w roku 1924, protestując w ten sposób przeciwko nasilającemu się w Niemczech antysemityzmowi. W roku 1939 jego były pracownik, Arthur Stoll, pomógł mu uciec przed prawdopodobnym prześladowaniem do Szwajcarii, gdzie zmarł trzy lata później na zawał serca.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Richard Willstätter, III. Synthese des Tropans und Tropidins, „Justus Liebig's Annalen der Chemie”, 317 (3), 1901, s. 307–374, DOI10.1002/jlac.19013170303, ISSN 0075-4617 [dostęp 2019-06-24].
  2. Richard Willstätter, Adolf Bode, Synthese von r-Cocaïn, „Justus Liebig's Annalen der Chemie”, 326 (1-2), 1903, s. 42–78, DOI10.1002/jlac.19033260104, ISSN 0075-4617 [dostęp 2019-06-24].
  3. Organic Synthesis, Cambridge: Royal Society of Chemistry, 1998, DOI10.1039/9781847551573, ISBN 978-0-85404-544-0 [dostęp 2019-06-24] (ang.).