Nikołaj Siemionow
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 Nikołaj Siemionow (1956) |
||
| Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1896 Saratów, Imperium Rosyjskie |
|
| Data i miejsce śmierci | 25 września 1986 Moskwa, ZSRR |
|
| Miejsce spoczynku | Moskwa, Cmentarz Nowodziewiczy | |
| Zawód | chemik | |
| Odznaczenia | ||
| Bohater Pracy Socjalistycznej - dwukrotnie; Order Lenina - dziewięciokrotnie, Nagroda Nobla | ||
Nikołaj Nikołajewicz Siemionow (ros.) Николай Николаевич Семёнов (ur. 15 kwietnia 1896 w Saratowie, zm. 25 września 1986 w Moskwie) - rosyjski profesor chemii na politechnice w Leningradzie (1928-1944) i uniwersytecie w Moskwie (od roku 1944).
Prowadził prace badawcze w dziedzinie kinetyki chemicznej. Opracował teorię reakcji łańcuchowych (1927- 1934), teorię cieplnego spalania i eksplozji (1928-1940 oraz rozchodzenia się fal wybuchowych. Prowadził też badania nad reakcjami wolnych rodników[1].
W 1956 otrzymał nagrodę Nobla w zakresie chemii (z Cyrilem Hinshelwoodem). Dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej, dziewięciokrotnie odznaczony orderem Lenina[2].
Przypisy
- ↑ Н. Н. Семенов // В. А. Волков, Е. В. Вонский, Г. И. Кузнецова. Выдающиеся химики мира: Биографический справочник. — Wydawnictwo Высшая школа, 1991. — str. str. 400—403.
- ↑ Н. Н. Семенов // В. А. Волков, Е. В. Вонский, Г. И. Кузнецова. Выдающиеся химики мира: Биографический справочник. — Wydawnictwo Высшая школа, 1991. — str. str. 400—403.
