Pałac w Siemianowicach Śląskich: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
[[Plik:Siemianowice_palace_tower.jpg|thumb|Pałac (2007)]] |
[[Plik:Siemianowice_palace_tower.jpg|thumb|Pałac (2007)]] |
||
'''Pałac w Siemianowicach''' (nazywany również '''Pałacem Mieroszewskich''') – klasycystyczny pałac znajdujący się w [[Siemianowice Śląskie|Siemianowicach Śląskich]] przy ulicy Chopina. |
'''Pałac w Siemianowicach''' (nazywany również '''Pałacem Mieroszewskich''' lub Pałacem Donnersmarcków) – klasycystyczny pałac znajdujący się w [[Siemianowice Śląskie|Siemianowicach Śląskich]] przy ulicy Chopina. |
||
Budowę pałacu zapoczątkował ród Mieroszewskich w XVII wieku |
Budowę pałacu zapoczątkował ród Mieroszewskich w XVII wieku i z ich czasów pochodzi najstarsza [[barok]]owa część pałacu nakryta łamanym dachem. Dobra Mieroszewskich w 1692 roku stały się własnością Kaspera Hunter von Gradon, który następnie w 1718 roku sprzedał pałac Julianie Maksymilianie Coob von Neyding, po śmierci której odziedziczył go jej syn [[Karol Józef Erdmann Henckel von Donnersmarck|Karol Henckel von Donnersmarck]]. Jednak jako stałą rezydencję rodu wybrał go dopiero jego syn [[Łazarz III Henckel von Donnersmarck|Łazarz Henckel von Donnersmarck]]. Niedługo później, w latach 1760-1778 pałac został rozbudowany. W czasie wojen napoleońskich ([[IV koalicja antyfrancuska]]) w [[1807]] r. pałac został splądrowany. Niedługo później w latach 30. XIX wieku miała miejsce trzecia rozbudowa, podczas której połączono stare północne skrzydło z barokową wieżą z nowym skrzydłem zachodnim w stylu [[Klasycyzm|klasycystycznym]]. W skład kompleksu pałacowego wchodziły także dwie oficyny, brama i dwa budynki gospodarcze. Założenie otaczał park. Pod koniec XIX wieku Donnersmarckowie sprzedali pałac. |
||
[[Plik:Siemianowice palace gate house.jpg|thumb|left|Barokowa brama Mieroszewskich (2007)]] |
[[Plik:Siemianowice palace gate house.jpg|thumb|left|Barokowa brama Mieroszewskich (2007)]] |
||
W XX wieku pałac często zmieniał właścicieli. Jego ostatnim prominentnym lokatorem w latach 1926-1932 był [[Józef Kiedroń]] - b. minister w [[Drugi rząd Władysława Grabskiego|rządzie Władysława Grabskiego]], gdy pełnił funkcję dyrektora Górnośląskich Zjednoczonych Hut Królewska i Laura. <br /> |
W XX wieku pałac często zmieniał właścicieli. Jego ostatnim prominentnym lokatorem w latach 1926-1932 był [[Józef Kiedroń]] - b. minister w [[Drugi rząd Władysława Grabskiego|rządzie Władysława Grabskiego]], gdy pełnił funkcję dyrektora Górnośląskich Zjednoczonych Hut Królewska i Laura. <br /> |
||
W 1990 roku został przejęty przez władze miejskie od [[Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice|kopalni "Siemianowice"]] i |
W 1990 roku został przejęty przez władze miejskie od [[Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice|kopalni "Siemianowice"]]. W 2005 roku z bonifikatą kupiła go firma Silesia sp. z o.o. i opracowała plan adaptacji na hotel autorstwa inż. arch. Kazimierza Stamirowskiego z Siemianowic. W 2009 roku pałac zaczęto częściowo remontować. W 2011 roku pałac kupił firma Prestige Residences z Katowic. Obecnie [[kubatura]] głównego korpusu wynosi ponad 23 tys m³. |
||
W zapisach śląskiego wojewódzkiego konserwatora zabytków |
W zapisach śląskiego wojewódzkiego konserwatora zabytków zaniżono wiek obiektu, co zdecydowanie obniża jego rzeczywistą wartość historyczną pośród pałaców i zamków Śląska. <br /> |
||
W 2009 roku pałac zaczęto remontować. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 14:05, 13 mar 2012
nr rej. R.9/46 z 4.12.1946 A-1289/82 z z 19.04.1982[1] | |
Pałac w 2007 r. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Chopina 11-17 |
Typ budynku |
pałac |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy |
XVII wiek |
Ważniejsze przebudowy |
XVIII, XIX w. |
Pierwszy właściciel |
Mieroszewscy |
Kolejni właściciele |
Donnersmarckowie |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Pałac w Siemianowicach (nazywany również Pałacem Mieroszewskich lub Pałacem Donnersmarcków) – klasycystyczny pałac znajdujący się w Siemianowicach Śląskich przy ulicy Chopina.
Budowę pałacu zapoczątkował ród Mieroszewskich w XVII wieku i z ich czasów pochodzi najstarsza barokowa część pałacu nakryta łamanym dachem. Dobra Mieroszewskich w 1692 roku stały się własnością Kaspera Hunter von Gradon, który następnie w 1718 roku sprzedał pałac Julianie Maksymilianie Coob von Neyding, po śmierci której odziedziczył go jej syn Karol Henckel von Donnersmarck. Jednak jako stałą rezydencję rodu wybrał go dopiero jego syn Łazarz Henckel von Donnersmarck. Niedługo później, w latach 1760-1778 pałac został rozbudowany. W czasie wojen napoleońskich (IV koalicja antyfrancuska) w 1807 r. pałac został splądrowany. Niedługo później w latach 30. XIX wieku miała miejsce trzecia rozbudowa, podczas której połączono stare północne skrzydło z barokową wieżą z nowym skrzydłem zachodnim w stylu klasycystycznym. W skład kompleksu pałacowego wchodziły także dwie oficyny, brama i dwa budynki gospodarcze. Założenie otaczał park. Pod koniec XIX wieku Donnersmarckowie sprzedali pałac.
W XX wieku pałac często zmieniał właścicieli. Jego ostatnim prominentnym lokatorem w latach 1926-1932 był Józef Kiedroń - b. minister w rządzie Władysława Grabskiego, gdy pełnił funkcję dyrektora Górnośląskich Zjednoczonych Hut Królewska i Laura.
W 1990 roku został przejęty przez władze miejskie od kopalni "Siemianowice". W 2005 roku z bonifikatą kupiła go firma Silesia sp. z o.o. i opracowała plan adaptacji na hotel autorstwa inż. arch. Kazimierza Stamirowskiego z Siemianowic. W 2009 roku pałac zaczęto częściowo remontować. W 2011 roku pałac kupił firma Prestige Residences z Katowic. Obecnie kubatura głównego korpusu wynosi ponad 23 tys m³.
W zapisach śląskiego wojewódzkiego konserwatora zabytków zaniżono wiek obiektu, co zdecydowanie obniża jego rzeczywistą wartość historyczną pośród pałaców i zamków Śląska.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 .
Bibliografia
- Antoni Halor, Wokół dawnej kaplicy siemianowickiego pałacu, Siemianowice 1998
- Antoni Halor, Przewodnik Siemianowicki. Wędrówki po mieście i okolicy, Siemianowice 2000