BMPT: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uzup. |
|||
Linia 45: | Linia 45: | ||
| Plik:BMPT at Engineering Technologies 2012 (8).jpg| |
| Plik:BMPT at Engineering Technologies 2012 (8).jpg| |
||
}} |
}} |
||
'''BMPT „Terminator”''' |
'''BMPT „Terminator”'''{{r|lenta}} ([[język rosyjski|ros.]] ''Боевая машина поддержки танков'') lub '''Obiekt 199 „Ramka”''' – rosyjski [[ciężki bojowy wóz wsparcia czołgów]] (ang. ''Tank Support Fighting Vehicle – TSFV''). Zaprojektowany do współdziałania z oddziałami pancernymi, a także piechotą, głównie w czasie walk toczonych na obszarach miejskich podczas konfliktów lokalnych. Idea pojazdu oparta jest głównie na doświadczeniach wojen w Czeczenii{{r|Bojewaja}}. |
||
== Opis konstrukcji == |
== Opis konstrukcji == |
||
Pojazd został zbudowany w oparciu o podwozie czołgu [[T-72|T-72 MBT]], możliwa jest również jego wersja z użyciem podwozia [[T-90]]. Jego uzbrojenie składa się z dwóch [[Działko automatyczne 2A42|działek automatycznych kal. 30 mm 2A42]] (900 szt. amunicji), jednego [[Karabin maszynowy PK/PKM|karabinu maszynowego PK/PKS]] (2 000 szt. amunicji), czterech wyrzutni rakiet przeciwpancernych 130 mm [[9M120 Ataka|9M120-1 Ataka-T ATGM]] z laserowym systemem naprowadzania (4 pociski) umieszczonych w bezzałogowej wieży i dwóch [[Granatnik AGS-17|granatników automatycznych AGS-17 kal. 30 mm]] (po 300 szt. amunicji każdy) ulokowanych w przedniej płycie pancerza nad gąsienicami |
Pojazd został zbudowany w oparciu o podwozie czołgu [[T-72|T-72 MBT]], możliwa jest również jego wersja z użyciem podwozia [[T-90]]. Jego uzbrojenie składa się z dwóch [[Działko automatyczne 2A42|działek automatycznych kal. 30 mm 2A42]] (900 szt. amunicji), jednego [[Karabin maszynowy PK/PKM|karabinu maszynowego PK/PKS]] (2 000 szt. amunicji), czterech wyrzutni rakiet przeciwpancernych 130 mm [[9M120 Ataka|9M120-1 Ataka-T ATGM]] z laserowym systemem naprowadzania (4 pociski) umieszczonych w bezzałogowej wieży i dwóch [[Granatnik AGS-17|granatników automatycznych AGS-17 kal. 30 mm]] (po 300 szt. amunicji każdy) ulokowanych w przedniej płycie pancerza nad gąsienicami{{r|Bojewaja}}. |
||
Uzbrojenie pojazdu zapewnia mu wyjątkową siłę ognia, który może prowadzić do czterech celów równocześnie pod maks. kątem 45 st. w skutecznym zasięgu do 5 km. Automatyczny system prowadzenia ognia „Ramka” zawiera naprowadzanie telewizyjne, laserowe i optyczne (360-stopniowe). Uzbrojeniem wieży operuje dowódca pojazdu. Dwaj strzelcy, wykorzystując stabilizowane systemy dzienno-nocne, obsługują granatniki AGS-17. Pojazd wyposażony jest w kompatybilne systemy nawigacji satelitarnej: [[Global Positioning System|GPS]] i [[GLONASS]]. Maszyna posiada systemy wykrywania namierzania wiązka laserową{{r|Bojewaja}}. |
Uzbrojenie pojazdu zapewnia mu wyjątkową siłę ognia, który może prowadzić do czterech celów równocześnie pod maks. kątem 45 st. w skutecznym zasięgu do 5 km. Automatyczny system prowadzenia ognia „Ramka” zawiera naprowadzanie telewizyjne, laserowe i optyczne (360-stopniowe). Uzbrojeniem wieży operuje dowódca pojazdu. Dwaj strzelcy, wykorzystując stabilizowane systemy dzienno-nocne, obsługują granatniki AGS-17. Pojazd wyposażony jest w kompatybilne systemy nawigacji satelitarnej: [[Global Positioning System|GPS]] i [[GLONASS]]. Maszyna posiada systemy wykrywania namierzania wiązka laserową{{r|Bojewaja}}. |
||
Linia 57: | Linia 57: | ||
== Historia powstania == |
== Historia powstania == |
||
Prace konstrukcyjne nad pojazdem rozpoczęto w 1998 roku w Uralskim Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Transportowo-Maszynowego w Niżnym Tagile. Po kilku modernizacjach pierwotnego projektu z 2001 roku, polegających głównie na zwiększeniu jego siły ognia (dodano jeszcze jedno [[Działko automatyczne 2A42|działko 2A42]], a dwie wyrzutnie rakiet 9M133 Kornet zastąpiono czterema wyrzutniami pocisków 9M120 Ataka-V) w 2006 roku zakończono ostatecznie prace nad pojazdem i wyprodukowano 4 sztuki{{r|Bojewaja}}. Do 2010 roku planowano uruchomić produkcję seryjną, co jednak nie nastąpiło{{r|Bojewaja}}, wtedy też miała być gotowa pierwsza kompania tych pojazdów. Powodem zaniechania prac było to, że przy ich budowie oparto się na konstrukcji czołgów T-72/T-90, podczas gdy trwały prace nad czołgami nowej generacji. Dopiero opóźnienia w budowie nowego czołgu spowodowały powrót do projektu BMP-T. Pierwotna konstrukcja uległa jednak istotnym modyfikacjom – zmniejszono ogólną wagę pojazdu przy zachowaniu jego właściwości mobilnych. Modyfikacjom uległa również wieża pojazdu – zmieniono sposób ułożenia wyrzutni [[Przeciwpancerny pocisk kierowany|ppk]] (z pionowego na poziomy) i umieszczono je w pancernych osłonach |
Prace konstrukcyjne nad pojazdem rozpoczęto w 1998 roku w Uralskim Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Transportowo-Maszynowego w Niżnym Tagile. Po kilku modernizacjach pierwotnego projektu z 2001 roku, polegających głównie na zwiększeniu jego siły ognia (dodano jeszcze jedno [[Działko automatyczne 2A42|działko 2A42]], a dwie wyrzutnie rakiet 9M133 Kornet zastąpiono czterema wyrzutniami pocisków 9M120 Ataka-V) w 2006 roku zakończono ostatecznie prace nad pojazdem i wyprodukowano 4 sztuki{{r|Bojewaja}}. Do 2010 roku planowano uruchomić produkcję seryjną, co jednak nie nastąpiło{{r|Bojewaja}}, wtedy też miała być gotowa pierwsza kompania tych pojazdów. Powodem zaniechania prac było to, że przy ich budowie oparto się na konstrukcji czołgów T-72/T-90, podczas gdy trwały prace nad czołgami nowej generacji. Dopiero opóźnienia w budowie nowego czołgu spowodowały powrót do projektu BMP-T. Pierwotna konstrukcja uległa jednak istotnym modyfikacjom – zmniejszono ogólną wagę pojazdu przy zachowaniu jego właściwości mobilnych. Modyfikacjom uległa również wieża pojazdu – zmieniono sposób ułożenia wyrzutni [[Przeciwpancerny pocisk kierowany|ppk]] (z pionowego na poziomy) i umieszczono je w pancernych osłonach{{r|Proryw}}. Przede wszystkim jednak zmniejszono załogę pojazdu z pięciu do trzech osób{{r|op}}. Najnowszą wersję pojazdu zaprezentowano we wrześniu 2013 roku na targach uzbrojenia „Russia Arms EXPO 2013” pod nazwą „Terminator-2”{{r|red}}. Był już również inaczej klasyfikowany – BMOP (Bojewaja maszyna ogniewoj poddierżki – Bojowy Wóz Wsparcia Ogniowego) – jako pojazd szerokiego zastosowania{{r|op}}. |
||
== Użycie == |
== Użycie == |
||
Pierwsze wozy zostały dostarczone armii rosyjskiej na początku 2005 roku (bliżej nieznana liczba pojazdów wersji z 2000 roku, w którą wyposażono [[Wyższa Szkoła Dowódcza Wojsk Powietrznodesantowych im. generała armii W.F. Margiełowa|szkołę oficerską w Riazaniu]]). Pomimo oficjalnych deklaracji o wprowadzeniu pojazdu na uzbrojenie armii rosyjskiej do 2010 roku |
Pierwsze wozy zostały dostarczone armii rosyjskiej na początku 2005 roku (bliżej nieznana liczba pojazdów wersji z 2000 roku, w którą wyposażono [[Wyższa Szkoła Dowódcza Wojsk Powietrznodesantowych im. generała armii W.F. Margiełowa|szkołę oficerską w Riazaniu]]). Pomimo oficjalnych deklaracji o wprowadzeniu pojazdu na uzbrojenie armii rosyjskiej do 2010 roku{{r|tass}}, w ciągu następnych lat pozostawał on jedynie doświadczalnym, efektownym obiektem wystawowym, prezentowanym na targach uzbrojenia w Rosji i za granicą. W 2010 roku rosyjskie ministerstwo obrony oficjalnie poinformowało o usunięciu „Terminatora” (obok kilku innych projektów) z listy państwowych zamówień obronnych, uznając pojazd za przestarzały, oparty na nienowoczesnych, radzieckich konstrukcjach. Eksperci podkreślali jego słabą i przestarzałą pasywną obronę pancerza, z powodu której pojazd, pomimo dużej i nowoczesnej siły ognia, mógłby być stosunkowo łatwo wyeliminowany z walki już w pierwszych minutach boju. Zbyt liczna załoga i stosunkowo słaba możliwość pokonywania przeszkód wodnych były dla nich dodatkowymi minusami{{r|Bojewaja}}. |
||
W 2011 roku 3 najnowsze wersje maszyny znajdowały się na uzbrojeniu sił zbrojnych [[Kazachstan]]u, dostarczone na podstawie kontraktu zawartego rok wcześniej |
W 2011 roku 3 najnowsze wersje maszyny znajdowały się na uzbrojeniu sił zbrojnych [[Kazachstan]]u, dostarczone na podstawie kontraktu zawartego rok wcześniej{{r|kaz}}. |
||
Kiedy wszystko wskazywało na to, że „Terminator” stanie się porzuconym projektem, nieoczekiwanie w 2017 roku rosyjskie ministerstwo obrony poinformowało o planowanym wprowadzeniu pojazdów na uzbrojenie armii w 2018 roku |
Kiedy wszystko wskazywało na to, że „Terminator” stanie się porzuconym projektem, nieoczekiwanie w 2017 roku rosyjskie ministerstwo obrony poinformowało o planowanym wprowadzeniu pojazdów na uzbrojenie armii w 2018 roku{{r|wp}}. Nastąpiło to jednak dwa lata później (2020) i była to już zmodernizowana wersja pojazdu – „Terminator-2”. W „odchudzoną” o dwóch członków załogi i lepiej opancerzoną, modułową i bezzałogową wieżę pojazdu wersji T-72B3M, zaczęto wyposażać 90. Witebsko-Nowogródzką Gwardyjską Dywizję Pancerną na Uralu{{r|MZ}}. Wcześniej po raz pierwszy użyto bojowo tych pojazdów podczas konfliktu w Syrii{{r|Proryw}}. |
||
„Terminatory” zostały użyte podczas [[Inwazja Rosji na Ukrainę (2022)|inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku]]. Miano z nich skompletować kompanię (14 pojazdów), którą późną wiosną skierowano w rejon [[Siewierodonieck]]a, a następnie w rejon [[Swatowe]]go w [[Obwód ługański|obwodzie ługańskim]]. Media nie podały żadnych informacji mających świadczyć o sukcesach tej broni. Według analityków, BMPT „Terminator” pokazał się wyłącznie z negatywnej strony. Złożyły się na to: zbyt duża masa, słaba manewrowość i nieadekwatne ze względu na specyfikę działań bojowych uzbrojenie{{r|ŁM}}. 9 lutego 2023 Ukraińcy donieśli, że udało im się zniszczyć jeden z tych pojazdów{{r|MK}}. |
|||
== Przeznaczenie == |
== Przeznaczenie == |
||
W założeniu jego konstruktorów pojazd przeznaczony jest do współdziałania z dwoma, a w terenie zabudowanym z jednym konwencjonalnym czołgiem. Jest w stanie niszczyć siłę żywą przeciwnika na obszarze 3 km kw.{{r|lenta}} Ma on za zadanie, posiadając wyjątkowo wyspecjalizowany system obrony, osłaniać atakujące czołgi przed bezpośrednimi środkami zwalczania czołgów, jak pociski z ręcznej broni przeciwpancernej, miny itp.; wspierać atakującą piechotę i zwalczać lekko opancerzone pojazdy przeciwnika oraz cele nisko lecące. Siła ognia BMPT zapewnia wsparcie równorzędne dwóm zmechanizowanym plutonom sił konwencjonalnych{{r|Bojewaja}} |
W założeniu jego konstruktorów pojazd przeznaczony jest do współdziałania z dwoma, a w terenie zabudowanym z jednym konwencjonalnym czołgiem. Jest w stanie niszczyć siłę żywą przeciwnika na obszarze 3 km kw.{{r|lenta}} Ma on za zadanie, posiadając wyjątkowo wyspecjalizowany system obrony, osłaniać atakujące czołgi przed bezpośrednimi środkami zwalczania czołgów, jak pociski z ręcznej broni przeciwpancernej, miny itp.; wspierać atakującą piechotę i zwalczać lekko opancerzone pojazdy przeciwnika oraz cele nisko lecące. Siła ognia BMPT zapewnia wsparcie równorzędne dwóm zmechanizowanym plutonom sił konwencjonalnych{{r|Bojewaja|op}}. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
<references> |
|||
{{Przypisy}} |
|||
<ref name="Bojewaja">{{cytuj stronę |url = http://www.modernarmy.ru/article/58 |tytuł = Bojewaja maszyna poddierżki tankow – BMPT |autor = |opublikowany = |praca = Sowriemiennaja Armija |data = 2010-08-14 |język = ru |data dostępu = 2013-12-26}}</ref> |
|||
<ref name="kaz">{{cytuj stronę |url = http://www.newskaz.ru/society/20110816/1802821.html. |tytuł = Gusienicznaja tiechnika na paradie w Astanie budiet „pierieobuta w asfaltochodnyje baszmaki” |praca = newskaz.ru |język = ru |data dostępu = 2013-12-26}}</ref> |
|||
<ref name="lenta">{{cytuj stronę |url = http://www.lenta.ru/news/2005/03/15/terminator/ |tytuł = Rossijskaja armija woorużitsja tiażełym „Tierminatorom” |praca = Lienta.ru |data = 2005-03-15 |język = ru |data dostępu = 2011-03-26}}</ref> |
|||
<ref name="ŁM">{{cytuj stronę |url = https://tech.wp.pl/bmpt-terminator-w-ukrainie-ciezki-bojowy-woz-wsparcia-czolgow-nie-sprawdza-sie-w-walce,6843108123515456a |tytuł = BMPT Terminator w Ukrainie. Ciężki bojowy wóz wsparcia czołgów nie sprawdza się w walce |autor = Łukasz Michalik |opublikowany = |praca = Wirtualna Polska |data = 2022-12-10 |język = pl |data dostępu = 2022-12-17}}</ref> |
|||
<ref name="MK">{{Cytuj stronę |url = https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114881,29450359,rosyjski-terminator-stanal-w-plomieniach-wczesniej-zachwalano.html |tytuł = Rosyjski „Terminator” stanął w płomieniach. Wcześniej zachwalano go w telewizji. „Już nie wróci” |autor = Marcin Kozłowski |data = 2023-02-09 |opublikowany = gazeta.pl |język = pl |data dostępu = 2023-02-09}}</ref> |
|||
<ref name="MZ">{{cytuj stronę |url = https://www.defence24.pl/terminatory-na-uralu |tytuł = „Terminatory” na Uralu |autor = Mateusz Zielonka |opublikowany = |praca = Defence24 |data = 2020-12-02 |język = pl |data dostępu = 2020-12-04}}</ref> |
|||
<ref name=op>[http://uralvagonzavod.ru/product/70/67 Strona producenta].</ref> |
|||
<ref name=Proryw>{{cytuj stronę |url = https://www.defence24.pl/proryw-i-terminator-ida-do-wojska-w-rosji |tytuł = Proryw i Terminator idą do wojska w Rosji |autor = |opublikowany = |praca = Defence24 |data = 2020-04-07 |język = pl |data dostępu = 2020-04-17}}</ref> |
|||
<ref name="red">{{cytuj stronę |url = http://archive.redstar.ru/index.php/siriya/item/11422-naslednik-terminatora |tytuł = Nsliednik „Terminatora” |autor = Andriej Garawski |opublikowany = |praca = Krasnaja zwiezda |data = 2013-09-10 |język = ru |data dostępu = 2020-04-17}}</ref> |
|||
<ref name="tass">{{cytuj stronę |url = http://arms-tass.su/?page=article&aid=40650&cid=44 |tytuł = Do 2010 goda Suchoputnyje wojska połuczat kompliekt nowoj bojewoj maszyny poddierżki tankow |praca = Arms-tass |data = 2007-06-01 |język = ru |archiwum = https://web.archive.org/web/20131019122541/http://arms-tass.su/?page=article&aid=40650&cid=44 |zarchiwizowano = 2013-10-19 |data dostępu = 2013-12-26}}</ref> |
|||
<ref name="wp">{{Cytuj |autor = Wirtualna Polska Media S.A. |tytuł = Rosja: pancerne „Terminatory” w przyszłym roku. Nowa wsparcie czołgów |czasopismo = tech.wp.pl |data = 2017-09-29 |data dostępu = 2017-10-07 |url = https://tech.wp.pl/rosja-pancerne-terminatory-w-przyszlym-roku-nowa-wsparcie-czolgow-6171429866477185a |język = pl}}</ref>.</ref><!-- SPRAWDŹ TO MIEJSCE! (TAG ZAMYKAJĄCY BEZ OTWIERAJĄCEGO?) --> |
|||
</references> |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{Cytuj stronę | |
* {{Cytuj stronę |url = http://uvz.ru/product/70/39 |tytuł = „Terminator” na oficjalnej stronie producenta |opublikowany = uvz.ru |archiwum = https://web.archive.org/web/20140625054318/http://uvz.ru/product/70/39 |zarchiwizowano = 2014-06-25}} |
||
{{Rosyjskie pojazdy wojskowe po 1945}} |
{{Rosyjskie pojazdy wojskowe po 1945}} |
Wersja z 20:38, 9 lut 2023
BMPT na wystawie w Żukowski pod Moskwą (2012) | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
3-5 osób |
Historia | |
Produkcja |
od 1995 |
Dane techniczne | |
Silnik |
W92S2 (Terminator) lub B92C2 (Ramka) Diesel (1000 KM) |
Długość |
6,96 m |
Szerokość |
3,46 m |
Wysokość |
2,10 m |
Masa |
47 ton |
Osiągi | |
Prędkość |
65 km/h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2x Działka automatyczne kal. 30 mm 2A42 2x Granatniki automatyczne AGS-17 kal. 30 mm 1x Karabin maszynowy PK/PKS 4x ppk 9M120-1 Ataka-T ATGM | |
Użytkownicy | |
Rosja Kazachstan |
BMPT „Terminator”[1] (ros. Боевая машина поддержки танков) lub Obiekt 199 „Ramka” – rosyjski ciężki bojowy wóz wsparcia czołgów (ang. Tank Support Fighting Vehicle – TSFV). Zaprojektowany do współdziałania z oddziałami pancernymi, a także piechotą, głównie w czasie walk toczonych na obszarach miejskich podczas konfliktów lokalnych. Idea pojazdu oparta jest głównie na doświadczeniach wojen w Czeczenii[2].
Opis konstrukcji
Pojazd został zbudowany w oparciu o podwozie czołgu T-72 MBT, możliwa jest również jego wersja z użyciem podwozia T-90. Jego uzbrojenie składa się z dwóch działek automatycznych kal. 30 mm 2A42 (900 szt. amunicji), jednego karabinu maszynowego PK/PKS (2 000 szt. amunicji), czterech wyrzutni rakiet przeciwpancernych 130 mm 9M120-1 Ataka-T ATGM z laserowym systemem naprowadzania (4 pociski) umieszczonych w bezzałogowej wieży i dwóch granatników automatycznych AGS-17 kal. 30 mm (po 300 szt. amunicji każdy) ulokowanych w przedniej płycie pancerza nad gąsienicami[2].
Uzbrojenie pojazdu zapewnia mu wyjątkową siłę ognia, który może prowadzić do czterech celów równocześnie pod maks. kątem 45 st. w skutecznym zasięgu do 5 km. Automatyczny system prowadzenia ognia „Ramka” zawiera naprowadzanie telewizyjne, laserowe i optyczne (360-stopniowe). Uzbrojeniem wieży operuje dowódca pojazdu. Dwaj strzelcy, wykorzystując stabilizowane systemy dzienno-nocne, obsługują granatniki AGS-17. Pojazd wyposażony jest w kompatybilne systemy nawigacji satelitarnej: GPS i GLONASS. Maszyna posiada systemy wykrywania namierzania wiązka laserową[2].
Oprócz głównej jednostki napędowej „Terminator” posiada pomocniczy silnik Diesla, który generuje energię elektryczną umożliwiającą operowanie uzbrojeniem pojazdu, gdy pozostaje on w bezruchu z wyłączoną główną jednostką napędową. Pojazd jest w stanie pokonywać przeszkody wodne do głębokości 5 m.
Pojazd wyposażony jest w pancerz reaktywny uzupełniony ekranami przeciwkumulacyjnymi. Pomimo użycia kadłuba czołgu T-72, dzięki wykorzystaniu silnika z T-90 i nowoczesnym środkom obrony pojazd nie ustępuje konstrukcji T-90, a nawet, dzięki wykorzystaniu reaktywnego pancerza „Relikt”, przewyższa ją. Pojazd wyposażony jest w system ochrony filtrowowentylacyjnej, chroniący go przed atakiem chemicznym i pyłem radioaktywnym, oraz w system obrony elektromagnetycznej, zapewniający mu neutralizację min i ochronę przed fugasami.
Historia powstania
Prace konstrukcyjne nad pojazdem rozpoczęto w 1998 roku w Uralskim Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Transportowo-Maszynowego w Niżnym Tagile. Po kilku modernizacjach pierwotnego projektu z 2001 roku, polegających głównie na zwiększeniu jego siły ognia (dodano jeszcze jedno działko 2A42, a dwie wyrzutnie rakiet 9M133 Kornet zastąpiono czterema wyrzutniami pocisków 9M120 Ataka-V) w 2006 roku zakończono ostatecznie prace nad pojazdem i wyprodukowano 4 sztuki[2]. Do 2010 roku planowano uruchomić produkcję seryjną, co jednak nie nastąpiło[2], wtedy też miała być gotowa pierwsza kompania tych pojazdów. Powodem zaniechania prac było to, że przy ich budowie oparto się na konstrukcji czołgów T-72/T-90, podczas gdy trwały prace nad czołgami nowej generacji. Dopiero opóźnienia w budowie nowego czołgu spowodowały powrót do projektu BMP-T. Pierwotna konstrukcja uległa jednak istotnym modyfikacjom – zmniejszono ogólną wagę pojazdu przy zachowaniu jego właściwości mobilnych. Modyfikacjom uległa również wieża pojazdu – zmieniono sposób ułożenia wyrzutni ppk (z pionowego na poziomy) i umieszczono je w pancernych osłonach[3]. Przede wszystkim jednak zmniejszono załogę pojazdu z pięciu do trzech osób[4]. Najnowszą wersję pojazdu zaprezentowano we wrześniu 2013 roku na targach uzbrojenia „Russia Arms EXPO 2013” pod nazwą „Terminator-2”[5]. Był już również inaczej klasyfikowany – BMOP (Bojewaja maszyna ogniewoj poddierżki – Bojowy Wóz Wsparcia Ogniowego) – jako pojazd szerokiego zastosowania[4].
Użycie
Pierwsze wozy zostały dostarczone armii rosyjskiej na początku 2005 roku (bliżej nieznana liczba pojazdów wersji z 2000 roku, w którą wyposażono szkołę oficerską w Riazaniu). Pomimo oficjalnych deklaracji o wprowadzeniu pojazdu na uzbrojenie armii rosyjskiej do 2010 roku[6], w ciągu następnych lat pozostawał on jedynie doświadczalnym, efektownym obiektem wystawowym, prezentowanym na targach uzbrojenia w Rosji i za granicą. W 2010 roku rosyjskie ministerstwo obrony oficjalnie poinformowało o usunięciu „Terminatora” (obok kilku innych projektów) z listy państwowych zamówień obronnych, uznając pojazd za przestarzały, oparty na nienowoczesnych, radzieckich konstrukcjach. Eksperci podkreślali jego słabą i przestarzałą pasywną obronę pancerza, z powodu której pojazd, pomimo dużej i nowoczesnej siły ognia, mógłby być stosunkowo łatwo wyeliminowany z walki już w pierwszych minutach boju. Zbyt liczna załoga i stosunkowo słaba możliwość pokonywania przeszkód wodnych były dla nich dodatkowymi minusami[2].
W 2011 roku 3 najnowsze wersje maszyny znajdowały się na uzbrojeniu sił zbrojnych Kazachstanu, dostarczone na podstawie kontraktu zawartego rok wcześniej[7].
Kiedy wszystko wskazywało na to, że „Terminator” stanie się porzuconym projektem, nieoczekiwanie w 2017 roku rosyjskie ministerstwo obrony poinformowało o planowanym wprowadzeniu pojazdów na uzbrojenie armii w 2018 roku[8]. Nastąpiło to jednak dwa lata później (2020) i była to już zmodernizowana wersja pojazdu – „Terminator-2”. W „odchudzoną” o dwóch członków załogi i lepiej opancerzoną, modułową i bezzałogową wieżę pojazdu wersji T-72B3M, zaczęto wyposażać 90. Witebsko-Nowogródzką Gwardyjską Dywizję Pancerną na Uralu[9]. Wcześniej po raz pierwszy użyto bojowo tych pojazdów podczas konfliktu w Syrii[3].
„Terminatory” zostały użyte podczas inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku. Miano z nich skompletować kompanię (14 pojazdów), którą późną wiosną skierowano w rejon Siewierodoniecka, a następnie w rejon Swatowego w obwodzie ługańskim. Media nie podały żadnych informacji mających świadczyć o sukcesach tej broni. Według analityków, BMPT „Terminator” pokazał się wyłącznie z negatywnej strony. Złożyły się na to: zbyt duża masa, słaba manewrowość i nieadekwatne ze względu na specyfikę działań bojowych uzbrojenie[10]. 9 lutego 2023 Ukraińcy donieśli, że udało im się zniszczyć jeden z tych pojazdów[11].
Przeznaczenie
W założeniu jego konstruktorów pojazd przeznaczony jest do współdziałania z dwoma, a w terenie zabudowanym z jednym konwencjonalnym czołgiem. Jest w stanie niszczyć siłę żywą przeciwnika na obszarze 3 km kw.[1] Ma on za zadanie, posiadając wyjątkowo wyspecjalizowany system obrony, osłaniać atakujące czołgi przed bezpośrednimi środkami zwalczania czołgów, jak pociski z ręcznej broni przeciwpancernej, miny itp.; wspierać atakującą piechotę i zwalczać lekko opancerzone pojazdy przeciwnika oraz cele nisko lecące. Siła ognia BMPT zapewnia wsparcie równorzędne dwóm zmechanizowanym plutonom sił konwencjonalnych[2][4].
Przypisy
- ↑ a b Rossijskaja armija woorużitsja tiażełym „Tierminatorom”. [w:] Lienta.ru [on-line]. 2005-03-15. [dostęp 2011-03-26]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g Bojewaja maszyna poddierżki tankow – BMPT. [w:] Sowriemiennaja Armija [on-line]. 2010-08-14. [dostęp 2013-12-26]. (ros.).
- ↑ a b Proryw i Terminator idą do wojska w Rosji. [w:] Defence24 [on-line]. 2020-04-07. [dostęp 2020-04-17]. (pol.).
- ↑ a b c Strona producenta.
- ↑ Andriej Garawski: Nsliednik „Terminatora”. [w:] Krasnaja zwiezda [on-line]. 2013-09-10. [dostęp 2020-04-17]. (ros.).
- ↑ Do 2010 goda Suchoputnyje wojska połuczat kompliekt nowoj bojewoj maszyny poddierżki tankow. [w:] Arms-tass [on-line]. 2007-06-01. [dostęp 2013-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-19)]. (ros.).
- ↑ Gusienicznaja tiechnika na paradie w Astanie budiet „pierieobuta w asfaltochodnyje baszmaki”. [w:] newskaz.ru [on-line]. [dostęp 2013-12-26]. (ros.).
- ↑ Wirtualna Polska Media S.A. , Rosja: pancerne „Terminatory” w przyszłym roku. Nowa wsparcie czołgów, „tech.wp.pl”, 29 września 2017 [dostęp 2017-10-07] (pol.).
- ↑ Mateusz Zielonka: „Terminatory” na Uralu. [w:] Defence24 [on-line]. 2020-12-02. [dostęp 2020-12-04]. (pol.).
- ↑ Łukasz Michalik: BMPT Terminator w Ukrainie. Ciężki bojowy wóz wsparcia czołgów nie sprawdza się w walce. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. 2022-12-10. [dostęp 2022-12-17]. (pol.).
- ↑ Marcin Kozłowski: Rosyjski „Terminator” stanął w płomieniach. Wcześniej zachwalano go w telewizji. „Już nie wróci”. gazeta.pl, 2023-02-09. [dostęp 2023-02-09]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- „Terminator” na oficjalnej stronie producenta. uvz.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-25)].