Przejdź do zawartości

Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna
Numer IPA 138
ç
Jednostka znakowa

ç

Unikod

U+00e7

UTF-8 (hex)

c3 a7

Inne systemy
X-SAMPA C
Kirshenbaum C
IPA Braille ⠖⠉
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ç].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ç]:

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Dodatkowym elementem artykulacji może być:

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

Miękki odpowiednik spółgłoski /x/ jest często oznaczany, dla łatwiejszego odróżnienia, symbolem ⟨ç⟩, jednak nie jest on podniebienny, a prewelarny, dlatego w wąskiej transkrypcji dokładniejszym zapisem jest ⟨x̟⟩ lub ⟨xʲ⟩. Podobna konwencja stosowana jest w przypadku prewelarnych spółgłosek zwartych, zapisywanych jako ⟨c⟩ i ⟨ɟ⟩.