Agata Zubel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agata Zubel
ilustracja
Imię i nazwisko

Agata Zubel-Moc

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1978
Wrocław

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytorka, śpiewaczka, pedagożka

Powiązania

Cezary Duchnowski

Zespoły
ElettroVoce
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Agata Zubel-Moc, także Agata Zubel (ur. 25 stycznia 1978 we Wrocławiu)[1][2] – polska kompozytorka, śpiewaczka i pedagożka.

Laureatka licznych nagród zarówno jako wokalistka, jak i kompozytorka. Dokonuje wielu prawykonań i nagrań dzieł współczesnych kompozytorów[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się we Wrocławiu, gdzie ukończyła z wyróżnieniem Primus Inter Pares studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w klasie Jana Wichrowskiego oraz wokalne pod kierunkiem Danuty Paziuk-Zipser[1]. W szkole podstawowej i średniej grała na perkusji, co pozwalało jej na bardziej sonorystyczne podejście do muzyki[4].

Następnie kontynuowała studia w Conservatorium Hogeschool Enschede w Holandii oraz na licznych kursach[1]. Była stypendystką m.in. Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000–2002), Zarządu Miasta Wrocławia (2001–2002), Ernst von Siemens Musikstiftung (2001) oraz Fundacji Edukacji Międzynarodowej (2002)[3].

Od 2002 jest wykładowcą Akademii Muzycznej we Wrocławiu[1][5]. W 2004 uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych[1]. W 2014 habilitowała się w dyscyplinie kompozycja i teoria muzyki na Akademii Muzycznej w Krakowie na podstawie dzieła Utwór nad Pieśniami na głos, wiolonczelę, chór i orkiestrę[6].

Jako wokalistka brała udział w wielu wydarzeniach muzycznych. Współtworzy z Cezarym Duchnowskim duet ElettroVoce[1]. Współpracowała z takimi zespołami, jak Klangforum Wien, musikFabrik, London Sinfonietta, Eighth Blackbird Ensemble, Seattle Chamber Players. Latem 2004 uczestniczyła w eksperymentalnym projekcie improwizacji podczas koncertu zamówionego przez organizatorów Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie[2][3].

W jej repertuarze specjalne miejsce zajmuje muzyka najnowsza. Dokonała wielu prawykonań i nagrań dzieł współczesnych twórców, dała się również poznać jako wykonawczyni Chantefleurs et Chantefables W. Lutosławskiego (Musica Polonica Nova 2006), DW9 B. Langa (Warszawska Jesień 2004), Gwiazdy Zygmunta Krauzego (adaptacja elektroakustyczna C. Duchnowskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu 2005) czy też roli Fedry w operze Dobromiły Jaskot pod tym samym tytułem (Teatr Wielki-Opera Narodowa 2006). Koncertowała także za granicą: we Włoszech, w Belgii, Szwajcarii, Francji, Holandii, Austrii, Portugalii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Rosji, na Ukrainie, Litwie i Łotwie, w Grecji, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Korei Południowej, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych[1][3]. W 2023 została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[7].

Wybrane nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Jest beneficjentką prestiżowych zamówień kompozytorskich, m.in. Deutsche Welle (np. II Symfonia, która miała swoje prawykonanie podczas Festiwalu Beethovenowskiego w Bonn, w 2005[3]), Festival Ultraschall w Berlinie, Festiwal Muzyki Europy Środkowej w Seattle, Fundacji Rockefellera, Wratislavia Cantans, a także licznych stypendiów i grantów, w tym dwukrotnie Wrocławskiej Nagrody Muzycznej (2005, 2008) oraz laureatką Paszportu „Polityki” (2004)[1].

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1999 Muzyka poważna Agata Zubel
za Lumière 		Ogólnopolski Konkurs Kompozytorski im. A. Panufnika w Krakowie I nagroda [1][2]
2000 Muzyka poważna Agata Zubel
za Piosenkę o końcu świata 		Ogólnopolski Konkurs Kompozytorski im. A. Didura w Sanoku I nagroda i nagroda specjalna PR [1][2]
2002 Muzyka poważna
kategoria solistów (śpiew) 		Agata Zubel Międzynarowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego w Krakowie I nagroda [1][8]
2003 Muzyka poważna Agata Zubel Konkurs Muzyki XX i XXI wieku dla Młodych Wykonawców w Warszawie nagroda główna [1][2]
Agata Zubel
za Re-Cycle 		Międzynarowy Konkurs Kompozytorski im. Piotra I. Jurgensona w Moskwie II nagroda [1][2]
Agata Zubel Międzynarodowy Konkurs Interpretacji Muzyki Współczesnej dla Profesjonalnych Solistów „Nicati” w Szwajcarii III nagroda [1][2]
2005 Muzyka poważna duet ElettroVoce (Agata Zubel/Cezary Duchnowski) Międzynarodowy Konkurs Wykonawców Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Amsterdamie nagroda specjalna [1][2]
Agata Zubel Paszport „Polityki” 2004 laur [9]
2010 Album roku muzyka współczesna Cascando Fryderyki 2010 laur [10]
2013 Osobowość roku Agata Zubel Koryfeusz Muzyki Polskiej nominacja [11]
Muzyka poważna Agata Zubel
za Not I 		60. Międzynarodowa Trybuna Kompozytorów UNESCO w Pradze I nagroda [2][12]
2014 Osobowość roku Agata Zubel Koryfeusz Muzyki Polskiej nominacja [13]
Najlepszy współczesny utwór Agata Zubel
za Not I 		Polonica Nova nagroda [14][15]
2016 Osobowość roku Agata Zubel Koryfeusz Muzyki Polskiej laur [16]
2018 Najlepszy utwór Agata Zubel
za Fireworks 		Festiwal Young Euro Classic w Berlinie Europejska Nagroda Kompozytorska [17][18]
2019 Kompozytor Agata Zubel Koussevitzky Music Foundation
(fundacja Siergieja Kusewickiego) 		stypendium [19]

W październiku 2017 otrzymała Brązowy Medal „Gloria Artis”. Jest członkinią zwyczajną Związku Kompozytorów Polskich.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żoną kompozytora Michała Moca.

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2015 Znikąd historie
  • 2015 Dream Lake
  • 2014 Not I
  • 2013 Plamy na słońcu. El-Derwid
  • 2010 Cascando
  • 2009 Poems – Agata Zubel: sopran; Marcin Grabosz – fortepian
  • Andrzej Krzanowski in memoriam – Agata Zubel i Kwartet Śląski
  • ElettroVoce (Agata Zubel – głos, Cezary Duchnowski – fortepian, głos, fortepian preparowany i elektronika)
  • Warsaw Autumn 2006. CD no. 4. Nono, Zubel, Bujarski. Agata Zubel – II Symfonia; Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, dyr. Wojciech Czepiel
  • Agnieszka Duczmal i Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus Vol.11. Bacewicz, Pstrokońska-Nawratil, Zubel, Ptaszyńska, Sikora. Agata Zubel – Piosenka o końcu świata na głos, recytatora i zespół kameralny. Agata Zubel – głos, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus, dyr. Agnieszka Duczmal
  • Deutsche Welle. Beethoven, Zubel, Paderewski. Agata Zubel – II Symfonia; Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, dyr. Wojciech Czepiel
  • Warsaw Autumn 2005. CD no. 1. Stachowski, Górecki, Wielecki, Zych, Bargielski. Zbigniew Bargielski – Jeszcze noc, jeszcze dźwięk na mezzosopran i orkiestrę; Agata Zubel, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Takuo Yuasa
  • Warsaw Autumn 2001. CD no. 6. Szalonek, Sikorski, Szymański, Zubel, Skrzypczak, Lasoń. Agata Zubel – Lentille na orkiestrę smyczkową, głos i akordeon; Agata Zubel – sopran, Michał Moc – akordeon, Orkiestra Kameralna AUKSO, dyr. Marek Moś
  • Warsaw Autumn 2003. CD no. 2. Bortnowski, Duchnowski, Talma-Sutt, Mykietyn, Trębacz. Cezary Duchnowski – monada 2 na głos, trąbkę i komputer; Agata Zubel – głos, Piotr Wojtasik – trąbka, Cezary Duchnowski – komputer
  • Warsaw Autumn 2004. CD no. 7. Darmstadt-Warszawa „Shared Spaces”: Agata Zubel – głos, Uwe Oberg – fortepian, Ernesto Molinari – klarnet, Uli Fussenegger – komputer, Marcus Weiss – saksofon, Adam Pierończyk – saksofon, Axel Dörner – trąbka, Uwe Dierksen – puzon, Carl-Ludwig Hübsch – tuba, Frank Wingold – gitara, Jacek Kochan – perkusja, Krzysztof Knittel – elektronika, Anna Jędrzejewska – elektronika, wideo, Robert Jędrzejewski – wiolonczela, Natasza Goerke – literatura
  • VI Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej imienia Krzysztofa Pendereckiego. Brodski, Oroń, Dziad, Zubel, Isphording, Bäter, Pałosz, Marucha, Jasiński, Micić. Luciano Berio – Sequenza III; Agata Zubel – głos
  • 9 lat Studia Kompozycji Komputerowej Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Krupowicz, Rupociński, Zubel, Duchnowski, Błońska, Kupczak, Bortnowski. Agata Zubel – Parlando na głos i komputer, Agata Zubel – głos. Sławomir Kupczak – Akwaforta na głos żeński i elektronikę, Agata Zubel – głos
  • Universitas Cantat 2003. Krzesimir Dębski – II Symfonia Ver redit na wielką orkiestrę symfoniczną, chóry i solistów; Agata Zubel – sopran, Jorgos Skolias – wokalista jazzowy, chóry uczestniczące w festiwalu, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Poznaniu, dyr. Krzesimir Dębski
  • 2004 – Nagranie archiwalne dla Polskiego Radia z orkiestrą Amadeus Agnieszki Duczmal – A. Zubel Piosenka o końcu świata
  • 2004 – Nagranie archiwalne dla Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia – C. Duchnowski monada 3 na głos, fortepian i komputer – I Nagroda Radiofonii na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie 2004
  • 2006 – Nagranie archiwalne dla Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia – C.Duchnowski monada 2 na głos, trąbkę i komputer; Trawy rozczochrane na głos i komputer; A. Zubel Opowiadania na głos i fortepian preparowany; Duchnowski/Zubel Szymborskie improwizacje; R.Osada – Mimesis na głos, fortepian preparowany i elektronikę

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Cichy 2012 ↓, s. 379.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Małgorzata Kosińska: Agata Zubel. culture.pl. [dostęp 2011-09-08]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f Zubel, Agata. [w:] Warszawska Jesień [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
  4. ↑ Wizytówka Agaty Zubel. [w:] MeaKultura [on-line]. [dostęp 2019-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-17)]. (pol.).
  5. ↑ dr hab. Agata Zubel-Moc. [w:] Akademia Muzyczna we Wrocławiu [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
  6. ↑ Dr hab. Agata Zubel-Moc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-04-15].[martwy link]
  7. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 471
  8. ↑ Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej. [w:] Culture [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
  9. ↑ Rozmowa z Agatą Zubel laureatką Paszportu „Polityki”. wroclaw.wyborcza.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  10. ↑ Fryderyki 2010: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  11. ↑ Znamy nominowanych do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2013. www.jazzarium.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  12. ↑ Agata Zubel zdystansowała wszystkich!. www.polskieradio.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  13. ↑ 30 września poznamy laureatów nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej 2014. www.kolberg2014.org.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  14. ↑ Agata Zubel. Osiągnięcia. [w:] Music from Poland [on-line]. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)]. (pol.).
  15. ↑ Agata Zubel zdobywa Wrocławską Nagrodę Muzyczną „Polonica Nova”!. www.polskieradio.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  16. ↑ Wręczono Koryfeusze Muzyki Polskiej 2016. Jan „Ptaszyn” Wróblewski z Nagrodą Honorową. niezalezna.pl. [dostęp 2016-10-09]. (pol.).
  17. ↑ Agata Zubel laureatką Europejskiej Nagrody Kompozytorskiej. kultura.onet.pl, 2018-08-21. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)].
  18. ↑ Agata Zubel otrzymała Europejską Nagrodę Kompozytorską. rmfclassic.pl. [dostęp 2018-08-21].
  19. ↑ Koussevitzky Foundation Commissions 2010-2019 [online], The Koussevitzky Music Foundation [dostęp 2021-07-18] (ang.).
  20. ↑ a b Agata Zubel nagrodzona w Donaueschingen. ruchmuzyczny.pl, 2022-10-17. [dostęp 2022-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-19)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Daniel Cichy: Zubel Agata. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 12: W–Ż część biograficzna. Kraków: PWM, 2012, s. 379–380. ISBN 978-83-224-0935-0. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe Letnie Kursy Nowej Muzyki w Darmstadcie
wykładowcy
uczestnicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Agata_Zubel&oldid=72627992”