BA-27
 BA-27M | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja | |
| Egzemplarze |
215 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy AMO o mocy 35 KM |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Poj. zb. paliwa |
88 l (BA-27M - 150 l) |
| Pancerz |
nitowany z płyt walcowanych o grubości: 3 – 8 mm |
| Długość |
4,620 m (BA-27M - 4,82 m) |
| Szerokość |
1,71 m (BA-27M - 1,93 m) |
| Wysokość |
2,52 m (BA-27M - 2,54 m) |
| Prześwit |
0,24 m |
| Masa |
bojowa - 4 400 kg (BA-27M - 4 525 kg) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
45 - 48 km/h (droga) |
| Zasięg pojazdu |
200 (droga), 100 (teren) (BA-27M - 416 i 165) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
0,60 m |
| Rowy (szer.) |
0,70 m |
| Kąt podjazdu |
18º |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 armata Hotchkiss kal. 37 mm (zapas amunicji 40 sztuk) 1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji 2079 sztuk) | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR | |
BA-27 (ros. БА-27) – radziecki samochód pancerny, pierwszy opracowany w całości w ZSRR.
Historia konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
W połowie lat dwudziestych w ZSRR zaczęto opracowywanie własnych konstrukcji wozów bojowych, które mogłyby zastąpić użytkowane w Armii Czerwonej samochody pancerne pochodzące z okresu I wojny światowej. Pracę na pierwszym projektem samochodu pancernego rozpoczęto w 1926 roku w zakładach AMO w biurze konstrukcyjnym inż. B. Strokanowa.
Sam projekt opracowali inż. J. Ważyński i I. Wittenberg, a jako podwozie wykorzystano samochód ciężarowy AMO-F 15 produkowany w zakładach AMO. W 1927 roku zbudowano kilka prototypów samochodu, który został oznaczony jako BA-27 (skrót od Бронеавтомобиль 1927). Po zbudowaniu kilku prototypów w zakładach AMO samochód BA-27 skierowano do produkcji seryjnej, którą rozpoczęto w zakładach Iżorskich. A pierwsze seryjne samochody zostały zbudowane w 1928 roku.
W 1929 roku do budowy samochodu BA-27 zaczęto stosować importowane podwozie pochodzące z samochodu Ford-Timken 6x4, a wersja ta otrzymała oznaczenie BA-27M. Zastosowano w niej również mocniejszy silnik o mocy 40 KM, a wprowadzone zmiany spowodowały zmniejszenie wagi do 4 100 kg. W 1937 roku kilka samochodów przebudowano na drezyny pancerne, który oznaczono jako BA-27ŻD.
Produkcję samochodów pancernych BA-27 zakończono pod koniec 1931 roku. Łącznie zbudowano ponad 215 samochodów BA-27 obu wersji.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Samochody pancerne BA-27 zaczęto wprowadzać do uzbrojenia Armii Czerwonej w grudniu 1928 roku. Od razu też zostały skierowane do walk z oddziałami basmaczy w Azji Środkowej oraz w trakcie wojny z Chinami na Dalekim Wschodzie w 1929 roku.
W 1929 roku utworzono w Armii Czerwonej doświadczalny pułk zmechanizowany w skład którego wszedł dywizjon samochodów pancernych BA-27. Przekształcony w 1930 roku w 1 Samodzielną Brygadę Zmechanizowaną. W jej składzie było 48 samochodów pancernych BA-27. Samochody tego typu wprowadzono także na wyposażenie dywizji kawalerii Armii Czerwonej.
Pod koniec lat trzydziestych samochodu BA-27 zaczęto wycofywać z jednostek bojowych i skierowano je do szkolenia, choć użyto ich jeszcze bojowo w trakcie wojny zimowej z Finlandią.
Samochód BA-27 wystąpił też w roli samochodu pancernego okresu wojny domowej w filmie Czapajew z 1934 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- А. В. Карпенко: Обозрение отечественной бронетанковой техники (1905-1995). Санкт-Петербург: Невский Бастион, 1996, s. 18-19. (ros.).
- Максим Коломиец: Броня на колесах. История советского бронеавтомобиля 1925-1945. Moskwa: Эксмо, 2007, s. 141-148, 372-374. ISBN 978-5-699-21870-7.