I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 23:54, 10 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
I Liceum Ogólnokształcące
im. Jana Kasprowicza
w Inowrocławiu
szkoła ponadgimnazjalna
Państwo

 Polska

Miejscowość

Inowrocław

Adres

ul. 3 Maja 11/13
88-100 Inowrocław

Data założenia

1855

Patron

Jan Kasprowicz

Liczba uczniów

550 (2010)

Dyrektor

mgr Rafał Łaszkiewicz

Wicedyrektorzy

mgr Krzysztof Śledziński

Członkostwo
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „I Liceum Ogólnokształcąceim. Jana Kasprowiczaw Inowrocławiu”
Ziemia52°47′50,082″N 18°15′47,171″E/52,797245 18,263103
Strona internetowa

I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiuinowrocławska szkoła średnia o ponadstupięćdziesięcioletniej tradycji (najstarsza na Kujawach Zachodnich). Należy do Stowarzyszenia na rzecz Najstarszych Szkół w Polsce[1], Towarzystwa Szkół Twórczych oraz programu Szkół Stowarzyszonych UNESCO[2]. Od roku szkolnego 2011/2012 przy I LO działa Gimnazjum Dwujęzyczne z językiem angielskim[3].

Pozycje w ogólnopolskim rankingu szkół ponadgimnazjalnych

W roku szkolnym 2007/2008 „Kasper” okazał się najlepszą szkołą średnią w województwie kujawsko-pomorskim: uczniowie zdobyli 26 tytułów laureata i finalisty ogólnopolskich olimpiad przedmiotowych; w roku szkolnym 2008/2009 – na miejscu II w województwie: 21 tytułów laureata i finalisty; w roku szkolnym 2009/2010 – również na miejscu II: 3 tytuły laureata i 20 tytułów finalisty ogólnopolskich olimpiad przedmiotowych.

Od 2011 r. uległy zmianie zasady tworzenia rankingu. Do kryteriów olimpijskich (liczba finalistów i laureatów olimpiad w przeliczeniu na liczbę uczniów) doliczono kryterium związane z wynikami egzaminu maturalnego oraz tzw. kryterium akademickie (ocenę szkoły przez pracowników wyższych uczelni). Stąd w 2011 r. I LO uplasowało się na 55. miejscu w kraju, a na 5. w województwie, według starych zasad utrzymując 2. pozycję w województwie i odnotowując 21. miejsce w kraju[4].

Ogólnopolski ranking szkół ponadgimnazjalnych
Rzeczpospolitej” i „Perspektyw
Rok Miejsce
2005 54.
2006 39.
2007 141.
2008 41.
2009 17[5].
2010 27[6].

Historia

Szkoła została założona w 1855, pierwotnie jako niemieckie Królewskie Gimnazjum (Königliches Gymnasiums) dla chłopców. Od 1860 działa w obecnej lokalizacji, przy ul. 3 Maja 11/13. Do najstarszej części dobudowano w 1880 salę sportową otoczoną boiskiem, w latach 1913–1915 dwuskrzydłowy budynek z aulą, zaś w 1976 oddano do użytku nową salę gimnastyczną i łącznik pomiędzy nią a fasadą gmachu głównego.

Szkoła miała w swoich szeregach uczniowskich Niemców, Polaków i Żydów, uczyli w niej również, ze względu na specyfikę regionu, tak Niemcy, jak i nieliczni Polacy. W latach 1870–1880 uczniem gimnazjum był przyszły poeta i patron szkoły, Jan Kasprowicz.

W 1873 język polski utracił w szkole status języka wykładowego, a jako przedmiot stał się nieobowiązkowy. Polskość kultywowały wśród uczniów tajne organizacje – powstałe ok. 1870 Tajne Kółko Literackie Młodzieży Polskiej im. Tomasza Zana, a od 1873 do 1883 organizacja filomacka o nazwie „Wincenty Pol”. Germanizacja postępowała i w 1907 język polski został całkowicie zlikwidowany jako przedmiot.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości szkoła przeszła w 1919 pod administrację polską – rok później odbył się w niej pierwszy egzamin dojrzałości przed polską komisją. W 1926 placówka otrzymała imię Jana Kasprowicza. W 1932, na mocy nowej ustawy o szkolnictwie, została przekształcona z 8-letniego gimnazjum ogólnokształcącego w 6-letnią szkołę z 4-letnim gimnazjum i 2-letnim liceum z wydziałami humanistycznym, klasycznym, przyrodniczym i matematyczno-fizycznym.

Na początku II wojny światowej budynek szkoły służył jako kwatera i szpital dla Niemców rannych w kampanii wrześniowej. W 1940 stworzono tam gimnazjum z internatem dla niemieckich chłopców. Po wyzwoleniu miasta w 1945 gimnazjum i liceum wznowiło działalność jako szkoła polska, już koedukacyjna.

Przez lata swej działalności, zwłaszcza od połowy XX wieku, placówka stanowi ważny ośrodek naukowy i kulturalny regionu. Uczniowie corocznie osiągają sukcesy naukowe[7], co daje szkole wysokie pozycje w rankingach. Przy szkole działa teatr[8], koła naukowe, szkolny klub sportowy[9] – organizujący coroczny ogólnopolski turniej koszykarski[10], muzeum i biblioteka z ponad 30 tysiącami woluminów oraz zbiorem starodruków[11]. Prężnie działa też Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum[12] – zjazd z okazji 150-lecia szkoły w 2005 r. zgromadził ich ponad 1000. Szkoła organizuje imprezy kulturalne, odczyty i wykłady, m.in. w ramach Wszechnicy Absolwentów. Uczniowie wraz z wychowawcami trzykrotnie wystawili plenerowe widowisko Misterium Męki Pańskiej dla mieszkańców miasta (2007[13], 2008, 2009), zaś w styczniu 2009 (wraz z grupami rekonstrukcyjnymi) inscenizację walk powstania wielkopolskiego na ulicach Inowrocławia – według scenariusza nauczyciela I LO Edmunda Mikołajczaka[14]. W grudniu 2011 otwarto przy szkole miniobserwatorium astronomiczne jako część projektu Astrobaza[15].

Jubileuszowy rok 150-lecia szkoły (2005) został ogłoszony przez Radę Miasta Inowrocławia „Rokiem Liceum Jana Kasprowicza”, zaś rok później placówka została odznaczona honorową odznaką „Zasłużony dla Województwa Kujawsko-Pomorskiego”.

Najdłużej urzędującym dyrektorem szkoły był Zdzisław Żyliński, sprawujący tę funkcję w latach 1977–2005. Od 2005 do 2007 dyrektorem szkoły był Grzegorz Roszak, który zrezygnował z funkcji po wyborze na Posła na Sejm VI kadencji. Po jego odejściu obowiązki dyrektora pełnił przez krótki czas Krzysztof Śledziński (wicedyrektor od 1994). Od 1 stycznia 2008 stanowisko dyrektora piastuje Rafał Łaszkiewicz.

Dyrektorzy

I – okres od powstania szkoły do odzyskania niepodległości przez Inowrocław (1855-1919)
  1. Eduard Gustav Schaub 1855-1859
  2. Theodor Bernhard Gunther 1859-1872
  3. Karl Friedrich Menzel 1872-1882
  4. Ernst Traugott Eichner 1883-1902
  5. Ernst Viedt 1902-1919
    II – okres międzywojenny (1919-1939)
  6. Wojciech Krajewski 1919-1920
  7. Jan Augustak 1920-1931
  8. Zenon Niedzielski 1931-1932
  9. Józef Czownicki 1932-1939
    III – okres powojenny (od 1945)
  10. Jan Mikołajewski 1945
  11. Edward Mańkowski 1945-1951
  12. Mieczysław Zandecki 1951-1953
  13. Roman Mróz 1953-1956
  14. Stanisław Korpalski 1956-1966
  15. Henryk Kaczmarek 1966-1968
  16. Andrzej Krzemiński 1968-1977
  17. Zdzisław Żyliński 1977-2005
  18. Grzegorz Roszak 2005-2007
  19. Krzysztof Śledziński 2007 (p.o.)
  20. Rafał Łaszkiewicz od 2008[16]

Najbardziej znani wychowankowie gimnazjum i liceum

Przypisy

Linki zewnętrzne