Język uzbecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez John Belushi (dyskusja | edycje) o 00:07, 20 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Oʻzbekcha
Ўзбекча
Klasyfikacja genetyczna

{{{klasyfikacja}}}

Status oficjalny
Organ regulujący ?
UNESCO 1 bezpieczny
Kody języka
ISO 639-1 uz
ISO 639-2 uzb
ISO 639-3 uzb
IETF uz
Glottolog uzbe1247
Ethnologue uzb
GOST 7.75–97 узб 710
WALS uzb
SIL UZB
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku uzbeckim
Słownik języka uzbeckiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język uzbecki (uzb. Oʻzbekcha) – język z rodziny języków tureckich, urzędowy w Uzbekistanie. Dane mówiące o liczbie mówiących językiem uzbeckim są rozbieżne. Zgodnie ze spisem powszechnym, przeprowadzonym w 1989 roku, językiem uzbeckim na terenie byłego ZSRR posługiwało się ok. 16,7 mln osób. Poza Uzbekistanem uzbecki jest i był w przeszłości używany głównie w Afganistanie, gdzie liczbę jego użytkowników ocenia się na ok. 1,2–1,4 mln osób. Uzbeckim posługują się także Uzbecy osiadli w sąsiednich republikach środkowoazjatyckich: w Kazachstanie, Kirgistanie, azjatyckiej części Rosji, w Turkmenistanie, a także w Chinach. Stosunkowo niewielkie skupiska emigrantów uzbeckich występują w Australii, Izraelu, Niemczech, Turcji, na Ukrainie i w Stanach Zjednoczonych.

Jeśli chodzi o specyfikę języka uzbeckiego, bardzo charakterystyczna jest nieobecność harmonii wokalicznej, tak typowej dla innych języków tureckich. W fonetyce, gramatyce oraz leksyce widoczne są bardzo silne wpływy języka perskiego, w leksyce obecne są również pożyczki arabskie (starsze) oraz rosyjskie (nowsze).

Alfabet uzbecki

Język uzbecki do 1927 roku zapisywany był alfabetem arabskim, później łacińskim, od 1940 roku w czasach Uzbeckiej SRRcyrylicą. Od 1992 roku oficjalnym zapisem jest alfabet oparty na angielskim wariancie pisma łacińskiego (z dwuznakami „ch”, „sh”, z „j” dla dźwięku ʤ i „i” dla zarówno i, jak i dla ɨ), jednak w użyciu jest także cyrylica. Ludność uzbecka w Chinach i Afganistanie stosuje zapis alfabetem arabskim.

Arabski Cyrylica Łaciński Wymowa IPA
ﺍ, ه А а A a a, æ
Б б B b b
چ Ч ч Ch ch ʧ
Д д D d d
Е е E e ɛ, e
Ф ф F f f
گ Г г G g ɡ
Ғ ғ Gʻ gʻ ɣ
ﺡ, ﻩ Ҳ ҳ H h h
ی И и I i i, ɨ, ɪ
ﺝ, ژ Ж ж J j ʤ, ʒ
К к K k k'
Қ қ Q q q
Л л L l l
М м M m m
Н н N n n
О о O o ɒ
Ў ў Oʻ oʻ o, ø
پ П п P p p
Р р R r r
ﺙ, ﺱ, ﺹ С с S s s
Ш ш Sh sh ʃ
ﺕ, ﻁ Т т T t t
У у U u u, y
В в V v v, w
Х х X x x, χ
ی Й й Y y j
ﺫ, ﺯ, ﺽ, ﻅ З з Z z z
ء, ع Ъ ъ ʼ ʔ
  • Cyrylickim literom Ё ё, Ю ю, Я я odpowiadają łacińskie dwuznaki Yo yo, Yu yu, Ya ya.
  • Cyrylickiej literze Е е na początku wyrazu i po samogłoskach odpowiada łaciński dwuznak Ye ye.
  • Cyrylickiej literze Ц ц odpowiada łaciński dwuznak Ts ts lub litera S s, w zależności od pozycji w wyrazie.
  • Cyrylickiemu dwuznakowi сҳ w alfabecie łacińskim odpowiada zestawienie sh.
  • Cyrylickiej literze Э э odpowiada łacińska litera E e.

Zwroty

  • dzień dobry – assalomu alaykum (Ассаламу алайкум)
  • do widzenia – xayr (хайир)
  • dziękuję – rahmat (рахмат)
  • proszę (jak coś daję) – marhamat (мархамат)

Linki zewnętrzne