Królowie Jerozolimy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Królestwa Jerozolimskiego

Królowie Jerozolimy – chrześcijańscy władcy Królestwa Jerozolimskiego utworzonego podczas pierwszej krucjaty w 1099 r. Przestało ono istnieć w 1291 r. po upadku Akki.

Władcy Królestwa Jerozolimskiego[edytuj | edytuj kod]

# Imię Urodzony Zmarł Czas rządów Rodzice
1 Gotfryd z Bouillon[a] ok. 1060
Baisy-Thy
18 lipca 1100
Hajfa
1099-1100 Eustachy II z Boulogne
Ida Lotaryńska
2 Baldwin I z Boulogne ok. 1065
2 kwietnia 1118
Arisz
1100-1118 Eustachy II z Boulogne
Ida Lotaryńska
3 Baldwin II z Bourcq ???
21 sierpnia 1131
Jerozolima
1118-1131 Hugon I z Rethel
Melisanda z Montlhéry
4 Melisanda 1105
11 września 1161
Betania
1131-1153 Baldwin II z Bourcq
Morfia z Meliteny
5 Fulko Andegaweński
król iure uxoris
1092
10 listopada 1143
Akka
1131-1143 Fulko IV Andegaweński
Bertrada z Montfort
6 Baldwin III 1130
10 lutego 1162
Bejrut
1143-1162 Fulko Andegaweński
Melisanda Jerozolimska
7 Amalryk I 1136
11 lipca 1174
Jerozolima
1162-1174 Fulko Andegaweński
Melisanda Jerozolimska
8 Baldwin IV Trędowaty 1161
10 marca 1185
Jerozolima
1174-1185 Amalryk I Jerozolimski
Agnieszka z Courtenay
9 Baldwin V Dziecię 1177
1186
Akka
1185-1186 Wilhelm z Montferratu
Sybilla Jerozolimska
10 Sybilla 1159
25 lipca 1190
Akka
1186-1190 Amalryk I Jerozolimski
Agnieszka z Courtenay
11 Gwidon de Lusignan
król iure uxoris
1150
1194
1186-1192 Hugon VIII de Lusignan
Burgogna de Rancon
12 Izabela I 1170
1205
1192-1205 Amalryk I Jerozolimski
Maria Komnena
13 Konrad z Montferratu
król iure uxoris
1146
28 kwietnia 1192
Tyr
1192 Wilhelm V z Montferratu
Judyta Babenberg
14 Henryk z Szampanii
król iure uxoris
29 lipca 1166
10 września 1197
Akka
1192-1197 Henryk I z Szampanii
Maria z Szampanii
15 Amalryk II de Lusignan
król iure uxoris
1144
1 kwietnia 1205
Akka
1198-1205 Hugon VIII de Lusignan
Burgogna de Rancon
16 Maria z Montferratu 1192
Tyr
1212
1205-1212 Konrad z Montferratu
Izabela Jerozolimska
17 Jan z Brienne
król iure uxoris
1148
23 marca 1237
Konstantynopol
1210-1212 Erard II de Brienne
Agnieszka de Montfaucon
18 Jolanta (Izabela II) z Brienne 1212
Akka
2 maja 1228
Andria
1212-1228 Jan z Brienne
Maria z Montferratu
19 Fryderyk I Hohenstauf
król iure uxoris
26 grudnia 1194
Jesi
13 grudnia 1250
Fiorentino
1225-1228 Henryk VI Hohenstauf
Konstancja Sycylijska
20 Konrad II Hohenstauf 25 kwietnia 1228
Andria
21 maja 1254
Lavello
1228-1254 Fryderyk II Hohenstauf
Jolanta Jerozolimska
21 Konrad III Hohenstauf
(Konradyn)
25 marca 1252
Wolfstein
29 października 1268
Neapol
1254-1268 Konrad IV Hohenstauf
Elżbieta Bawarska
22 Hugo I Cypryjski 1235
24 marca 1284
1268-1284 Henryk z Antiochii
Izabela z Lusignan
23 Karol I Andegaweński marzec 1227
7 stycznia 1285
Foggia
1277-1285 Ludwik VIII Lew
Blanka Kastylijska
24 Jan II Cypryjski 1259
20 maja 1285
1284-1285 Hugo III Cypryjski
Izabela z Ibelinu
25 Henryk II Cypryjski 1271
31 sierpnia 1324
Strovolos
1285-1291 Hugo III Cypryjski
Izabela z Ibelinu

Tytularni Królowie Jerozolimy[edytuj | edytuj kod]

Kursywą oznaczono osoby, którzy osobiście nie używali tytułu Króla Jerozolimy i nie zgłaszali tym samym roszczeń do tronu.

Następcy Henryka II, króla Cypru i Jerozolimy[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Lusignan[edytuj | edytuj kod]

Królowie Cypru i tytularni królowie (pretendenci do tronu) Jerozolimy

W 1464 roku Charlotta została usunięta z tronu cypryjskiego i tytularnego jerozolimskiego. Nadal jednak uważana była za prawowitą królową. W 1485 roku po śmierci męża Ludwika Sabaudzkiego, scedowała swoje prawa do tronu na rzecz kuzyna – Karola I Sabaudzkiego.

Dynastia Sabaudzka[edytuj | edytuj kod]

sabaudzka linia legitymistyczna

Po śmierci Karola II Księstwo Sabaudii przejął jego najbliższy męski krewny Filip II, pretensje do tronu cypryjskiego i jerozolimskiego zgłosiła jednak siostra Karola – Jolanta. Tron Sabaudzki mogli dziedziczyć jedynie mężczyźni, a co do dziedzictwa Lusignanów nie było tego typu restrykcji.

Dynastia Lusignan[edytuj | edytuj kod]

linia faktycznych królów Cypru

W 1489 Katarzyna przekazała swoje królestwo i prawa do tronu jerozolimskiego Republice Weneckiej
linia Filipa II księcia Sabaudii

linia Jolanty, siostry Karola II

Następcy Karola I, króla Neapolu i Jerozolimy[edytuj | edytuj kod]

Karol I Andegaweński odkupił prawa do tronu Jerozolimskiego od wygnanej przez Hugona I, pretendentki do tronu, Marii z Antiochii. Maria była wnuczką Amalryka I i Izabeli I. 18 marca 1277 r. odsprzedała ona swoje prawa do tronu Karolowi za 1000 funtów złota i 4000 liwrów dożywotniej renty. Transakcja uzyskała akceptację i potwierdzenie papieża. Karol jednak tylko kilka lat kontrolował część Królestwa.

Dynastia Andegaweńska[edytuj | edytuj kod]

starsza linia andegaweńska

młodsza linia andegaweńska

Dynastia Walezjuszów (linia Valois-Anjou)[edytuj | edytuj kod]

René I Andegaweński połączył roszczenia dwóch linii. W 1441 kontrola nad Królestwem Neapolu została utracona na rzecz Alfonsa V, króla Aragonii, który również przejął roszczenia do tronu jerozolimskiego. Spowodowało to ponowne rozwarstwienie pretendentów.

linia andegaweńsko-lotaryńska

Dynastia Walezjuszów[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Lotaryńska[edytuj | edytuj kod]

Dynastia Habsbursko-Lotaryńska[edytuj | edytuj kod]

linia królów aragońskich

Habsburgowie[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie o hiszpańską sukcesję tron Hiszpanii został rozdzielony z królestwem Neapolu, które od 1759 przekształciło się w Królestwo Obojga Sycylii.

Burbonowie[edytuj | edytuj kod]

Habsburgowie[edytuj | edytuj kod]

linia królów Obojga Sycylii

Burbonowie[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Ferdynanda Piusa doszło do rozłamu w rodzinie.

linia książąt Castro

| linia książąt Kalabrii

Regenci Królestwa Jerozolimskiego[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Jako „Obrońca Grobu Świętego”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Morby J. E., Dynastie świata, Wydawnictwo Znak, Kraków 1995