Giedo van der Garde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giedo van der Garde
Ilustracja
Giedo van der Garde (2013)
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1985
Rhenen

Sezon 2014
Seria

Formuła 1

Zespół

Sauber

Samochód

Sauber C33

Sukcesy

2008: Formuła Renault 3.5 (mistrz)

Strona internetowa

Giedo van der Garde (ur. 25 kwietnia 1985 w Rhenen) – holenderski kierowca wyścigowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karting[edytuj | edytuj kod]

Giedo osiągał spore sukcesy w kartingu, w którym zadebiutował w roku 1997. Oprócz tytułu mistrza swojego kraju, ma w swoim dorobku również tytuł mistrza świata w najwyższej kategorii Formula Super A (2002) oraz wygrane w wielu prestiżowych zawodach.

Formuła 3 Euroseries[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku rozpoczął starty w wyścigach samochodów jednomiejscowych, debiutując w Duńskiej Formule Renault. Został w niej sklasyfikowany tuż za podium, na 4. miejscu. Rok później awansował do silnie obsadzonej Formuły 3 Euroseries. Van der Garde spędził w niej łącznie trzy sezony, osiągając ciągłą progresję wyników. Najlepiej spisał się w roku 2006, kiedy to reprezentował drugi team mistrzowskiej ASM Formule 3 (obecnie ART Grand Prix). Zajął wtedy 6. miejsce z dorobkiem jednego pole position i zwycięstwa.

Formuła Renault 3.5[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2007 przeniósł się do World Series by Renault. Pierwszy rok startów, w ekipie Victory Engineering, zakończył na 6. miejscu. W drugim sezonie startów, będąc już w mistrzowskim zespole P1 Motorsport, od początku pewnie prowadził w generalce, by ostatecznie przypieczętować tytuł na rundę przed zakończeniem sezonu. W tym czasie odniósł pięć zwycięstw oraz dwukrotnie sięgnął po pole position.

Seria GP2[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2009 Holender podpisał kontrakt z brytyjskim zespołem iSport International, na udział w azjatyckim i europejskim cyklu GP2. W pierwszym z nich rywalizację ukończył na 12. miejscu. Zdecydowanie lepiej spisał się w głównej edycji. Pomimo dość przeciętnej pierwszej połowy sezonu, w drugiej Holender poradził sobie znacznie lepiej, będąc trzykrotnie na najwyższym stopniu podium. Dzięki temu w klasyfikacji końcowej zajął 7. miejsce.

Na sezon 2010 przeniósł się do hiszpańskiego zespołu Barwa Addax. W zimowym cyklu Giedo pojawił się tylko raz, podczas drugiej rundy, na torze w Abu Zabi. Wówczas pierwszego z wyścigów nie ukończył, natomiast w drugim dojechał na dziewiętnastej lokacie. W głównym cyklu dziewięciokrotnie dojechał na punktowanej pozycji, w tym cztery razy na podium. W klasyfikacji generalnej ponownie został sklasyfikowany na siódmej pozycji, gdy jego młodszy zespołowy partner Sergio Pérez, walczył o tytuł mistrzowski.

W roku 2011 van der Garde sezon azjatyckiej GP2 zakończył na 3. lokacie, z dorobkiem dwóch miejsc na podium, na włoskim torze Imola. W drugim roku współpracy w europejskiej edycji Holender również należał do grona czołowych zawodników. Giedo przez pewien okres prowadził nawet w klasyfikacji generalnej. W trakcie sezonu pięciokrotnie znalazł się na podium. Najbliżej zwycięstwa był w pierwszym w Walencji, jednakże w wyniku ignorowania żółtych flag otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową. Na torze Circuit de Catalunya sięgnął po pierwsze w karierze pole position, po tym, jak ukarany został Francuz Jules Bianchi, za uzyskanie czasu przy żółtych flagach. Pierwszą pozycję faktycznie uzyskał w kolejnej rundzie, w Monako, jednakże tym razem to on dopuścił się takiego błędu i stracił swą pozycję na rzecz Brytyjczyka Sama Birda. Szansę na tytuł wicemistrzowski stracił po kompletnie nieudanych wyścigach na Spa-Francorchamps oraz Monza. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej znalazł się na 5. pozycji, za zespołowym partnerem Charles'em Pic.

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Giedo van der Garde podczas drugiej sesji treningowej Grand Prix Malezji w 2013 roku

W latach 2007–2008 Holender pełnił funkcję kierowcy testowego holenderskiego zespołu Spyker oraz hinduskiej ekipy Force India. W sezonie 2012 został kierowcą rezerwowym teamu Caterham[1], a rok później kierowcą etatowym tego zespołu. W sezonie 2014 został kierowcą testowym ekipy Sauber.

W 2015 roku testował produkty Pirelli wykorzystywane w bolidach GP2, a następnie został kierowcą testowym tej firmy[2].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2013 Caterham F1 Team Caterham CT03 Renault RS27-2013, 2,4 litra, V8 Australia
AUS
Malezja
MAL

CHN
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Kanada
KAN
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Singapur
SIN
Korea Południowa
KOR
Japonia
JPN
Indie
IND

ABU
Stany Zjednoczone
USA
Brazylia
BRA
0 22
18 15 18 21 NU 15 NU 18 18 14 16 18 16 15 NU NU 18 19 18

GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2009 iSport International Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Portugalia
POR
Portugalia
POR
34 7
7 4 NS 11 15 13 NU 13 12 NU 7 1 14 NU 6 1 1 6 NU 6
2010 Barwa Addax Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
39 7
20 9 6 2 4 3 4 2 9 7 12 9 5 4 9 2 NU NU NU 19
2011 Barwa Addax Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
49 5
4 2 2 NU NU 9 2 3 8 3 6 NU 4 4 NU 20 21 13
2012 Caterham Racing Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Singapur
SIN
Singapur
SIN
160 6
9 4 NU 9 3 19 1 6 3 3 11 6 8 21† 5 2 5 10 5 21 NU 10 8 1

Azjatycka Seria GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2008/2009 GFH Team iSport
CHN

CHN
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Katar
QAT
Katar
QAT
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
11 12
10 NW 4 7 14 12 8 14 10 5 7
2009/2010 Barwa Addax Team Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
0 34
- - NU 19 - - - -
2011 Barwa Addax Team Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Włochy
ITA
Włochy
ITA
16 3
5 23 2 3

Formuła Renault 3.5[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2007 Victory Engineering Włochy
ITA
Włochy
ITA
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Monako
MON
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Portugalia
PRT
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
67 6
19 12 7 19 5 6 6 6 5 21 12 5 6 4 4 6 NU
2008 P1 Motorsport Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Monako
MON
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Francja
FRA
Francja
FRA
Portugalia
PRT
Portugalia
PRT
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
137 1
1 1 NU 1 2 5 2 1 21 2 7 NW 1 8 8 NW NU

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi PP Zwycięstwa Punkty Pozycja
1998 Holenderskie Mistrzostwa Mini Junior Team CRG Holland 1.
2000 Mistrzostwa Świata Formuły A Team CRG Holland 6.
Mistrzostwa Europy Formuły A Team CRG Holland 8.
2001 Mistrzostwa Świata Formuły Super A Team CRG Holland 5.
2002 Mistrzostwa Świata Formuły Super A Team CRG Holland 1.
2003 Duńska Formuła Renault Van Amersfoort Racing 4.
Mistrzostwa Zandvoort Masters Van Amersfoort Racing 2.
2004 Formuła 3 Euroseries Signature-Plus 20 0 0 37 9.
2005 Formuła 3 Euroseries Team Rosberg 20 1 0 34 9.
2006 Formuła 3 Euroseries ASM 20 1 1 37 6.
2007 Formula Renault 3.5 Victory Engineering 17 0 0 67 6.
Formuła 1 Spyker F1 kierowca testowy
2008 Formuła 1 Force India kierowca testowy
Formula Renault 3.5 P1 Motorsport 17 2 5 137 1.
2008–09 Azjatycka Seria GP2 GFH Team iSport 10 0 0 11 12.
2009 Seria GP2 iSport International 20 0 3 34 7.
2009–10 Azjatycka Seria GP2 Barwa Addax 2 0 0 0 34.
2010 Seria GP2 Barwa Addax 20 0 0 39 7.
2011 Seria GP2 Barwa Addax 18 0 1 49 5.
Azjatycka Seria GP2 4 0 0 16 3.
2012 Seria GP2 Caterham Racing 24 2 2 160 6
Formuła 1 Caterham kierowca testowy
2013 Formuła 1 Caterham 19 0 0 0 22

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nataniel Piórkowski: Van der Garde trzecim kierowcą Caterhama. f1wm.pl, 2012-02-04. [dostęp 2012-02-04]. (pol.).
  2. Mateusz Szymkiewicz: Giedo van der Garde został kierowcą testowym Pirelli. f1wm.pl, 2015-11-14. [dostęp 2015-11-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]