Aleksandrów Kujawski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne redakcyjne
Linia 74: Linia 74:


== Historia ==
== Historia ==
Miejscowość założona na bazie wsi i majątku [[Białe Błota (powiat aleksandrowski)|Białe Błota]] (pierwsza wzmianka w dokumentach z [[1489]]). Początkowo jednak miejscowość ta nosiła nazwę Sieła, od znajdującej się tam cerkwi. Po zmianie właściciela majątku i wsi w roku [[1850]], nazwa Białe Błota pozostała a sam majątek nazwano "Trojanowo". W [[1859]] roku Towarzystwo Kolei Żelaznych postanowiło usytuować tutaj stację graniczną, między dwoma zaborami rosyjskim i pruskim. W [[1862]] roku uruchomiono połączenie kolejowe Prus z Rosją z Bydgoszczy przez Toruń do Łowicza. Dzięki temu miejscowość zaczęła się systematycznie rozwijać. W tym czasie w mieście zaczęli osiedlać się [[Żydzi]]<ref name="historia_żyd">; zobacz stronę [[Żydowski Instytut Historyczny|Żydowskiego Instytutu Historycznego]] poświęconą Aleksandrowi Kujawskiemu http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/99.html</ref>. Mieli swoją [[Synagoga w Aleksandrowie Kujawskim|synagogę]] i korzystali z [[Cmentarz żydowski w Służewie|cmentarza]] w pobliskim [[Służewo (województwo kujawsko-pomorskie)|Służewie]]. W [[1875]] roku uruchomiona została Międzynarodowa Stacja Kolejowa i Telegraficzna. Od nazwiska [[Aleksander II Romanow|cara Aleksandra II Romanowa]], który przyczynił się do dalszej rozbudowy stacji, miasteczko zmieniło nazwę na '''Aleksandrów Pograniczny''' ([[Prawa miejskie]] w [[1879]] roku). W 1877 powstała [[Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Aleksandrowie Kujawskim|cerkiew prawosławna św. Aleksandra Newskiego]]. Car dobudował wówczas dwupiętrowe skrzydło do gmachu dworca i luksusowo je wyposażył, gdyż [[4 września]] [[1879]] roku spotkał się tutaj z cesarzem niemieckim [[Wilhelm I Hohenzollern|Wilhelmem I]]. Aleksandrów był od tego czasu bardzo ważnym miastem dla królestwa Polskiego i Rosji, dzięki czemu bardzo intensywnie się rozwijał aż do I wojny światowej. Naczelnik Państwa Józef Piłsudski dekretem z dnia 4 lutego 1919 r. nadał prawa miejskie o zmienionej nazwie miasta na '''Aleksandrów Kujawski'''. W latach [[1921]]-[[1923]] w mieście istniał [[Obóz Internowania nr 6 w Aleksandrowie Kujawskim|obóz internowania przeznaczony dla byłych żołnierzy URL]]. Po jego likwidacji część byłych internowanych [[historia Ukraińców w Aleksandrowie Kujawskim|stworzyła ukraińską społeczność w mieście]]<ref>E. Wiszka, ''Emigracja ukraińska w Polsce 1920-1939'', MADO, Toruń 2005, s. 392.</ref>. W [[1921]] r. w mieście żyło 977 Żydów, co stanowiło 11,9% ogółu mieszkańców. Rozwój przemysłu i budownictwa publicznego sprawił, że siedzibę [[powiat nieszawski|powiatu nieszawskiego]] przeniesiono właśnie do Aleksandrowa. [[III Rzesza|Niemieccy okupanci]] wysiedlili aleksandrowskich Żydów do [[Getto|getta]] w [[Służewo (województwo kujawsko-pomorskie)|Służewie]], a następnie zgładzili w obozie [[Kulmhof]]. W latach 1943-45 podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miasto nosiło przejściową nazwę '''Weichselstädt'''.
Miejscowość założona na bazie wsi i majątku [[Białe Błota (powiat aleksandrowski)|Białe Błota]] (pierwsza wzmianka w dokumentach z [[1489]]). Początkowo jednak miejscowość ta nosiła nazwę Sieła, od znajdującej się tam cerkwi. Po zmianie właściciela majątku i wsi w roku [[1850]], nazwa Białe Błota pozostała a sam majątek nazwano "Trojanowo". W [[1859]] roku Towarzystwo Kolei Żelaznych postanowiło usytuować tutaj stację graniczną, między dwoma zaborami rosyjskim i pruskim. W [[1862]] roku uruchomiono połączenie kolejowe Prus z Rosją z Bydgoszczy przez Toruń do Łowicza. Dzięki temu miejscowość zaczęła się systematycznie rozwijać. W tym czasie w mieście zaczęli osiedlać się [[Żydzi]]<ref name="historia_żyd">; zobacz stronę [[Żydowski Instytut Historyczny|Żydowskiego Instytutu Historycznego]] poświęconą Aleksandrowi Kujawskiemu http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/99.html</ref>. Mieli swoją [[Synagoga w Aleksandrowie Kujawskim|synagogę]] i korzystali z [[Cmentarz żydowski w Służewie|cmentarza]] w pobliskim [[Służewo (województwo kujawsko-pomorskie)|Służewie]]. W [[1875]] roku uruchomiona została Międzynarodowa Stacja Kolejowa i Telegraficzna. Od nazwiska [[Aleksander II Romanow|cara Aleksandra II Romanowa]], który przyczynił się do dalszej rozbudowy stacji, miasteczko zmieniło nazwę na '''Aleksandrów Pograniczny''' ([[Prawa miejskie]] w [[1879]] roku). W 1877 powstała [[Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Aleksandrowie Kujawskim|cerkiew prawosławna św. Aleksandra Newskiego]]. Car polecił wówczas dobudować dwupiętrowe skrzydło do gmachu dworca i luksusowo je wyposażył, w związku ze spotkaniem w tym miejscu [[4 września]] [[1879]] z cesarzem niemieckim [[Wilhelm I Hohenzollern|Wilhelmem I]]. Aleksandrów jako stacja graniczna był od tego czasu ważnym miastem dla Królestwa Polskiego i Rosji, dzięki czemu intensywnie się rozwijał aż do I wojny światowej. Naczelnik Państwa Józef Piłsudski dekretem z dnia 4 lutego 1919 r. nadał prawa miejskie o zmienionej nazwie miasta na '''Aleksandrów Kujawski'''. W latach [[1921]]-[[1923]] w mieście istniał [[Obóz Internowania nr 6 w Aleksandrowie Kujawskim|obóz internowania przeznaczony dla byłych żołnierzy URL]]. Po jego likwidacji część byłych internowanych [[historia Ukraińców w Aleksandrowie Kujawskim|stworzyła ukraińską społeczność w mieście]]<ref>E. Wiszka, ''Emigracja ukraińska w Polsce 1920-1939'', MADO, Toruń 2005, s. 392.</ref>. W [[1921]] r. w mieście żyło 977 Żydów, co stanowiło 11,9% ogółu mieszkańców. Rozwój przemysłu i budownictwa publicznego sprawił, że siedzibę [[powiat nieszawski|powiatu nieszawskiego]] przeniesiono właśnie do Aleksandrowa. [[III Rzesza|Niemieccy okupanci]] wysiedlili aleksandrowskich Żydów do [[Getto|getta]] w [[Służewo (województwo kujawsko-pomorskie)|Służewie]], a następnie zgładzili w obozie [[Kulmhof]]. W latach 1943-45 podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miasto nosiło przejściową nazwę '''Weichselstädt'''.


Wiosną 1945 na terenie żwirowni "Halinowo" oraz w okolicy "Młyna Parowego" zabito prawdopodobnie ok. 100 Niemców.
Wiosną 1945 na terenie żwirowni "Halinowo" oraz w okolicy "Młyna Parowego" zabito prawdopodobnie ok. 100 Niemców.

Wersja z 22:32, 19 kwi 2011

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]]
{{{opis zdjęcia}}}
Herb [[Plik:{{{flaga}}}| 100x130px| alt=Flaga]]
[[Herb {{{dopełniacz nazwy}}}|Herb]] [[Flaga {{{dopełniacz nazwy}}}|Flaga]]
Państwo {{{państwo}}}
Zarządzający

Burmistrz

Powierzchnia

7,23 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


{{{liczba ludności}}}
{{{gęstość zaludnienia}}} os./km²

Nr kierunkowy

{{{numer kierunkowy}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Aleksandrów Kujawski – miasto, będące siedzibą gminy w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim na skraju Równiny Inowrocławskiej. Miasto jest także siedzibą władz powiatu aleksandrowskiego oraz wiejskiej gminy Aleksandrów Kujawski.

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa włocławskiego.

Według danych z 2008 miasto miało 12 278 mieszkańców[potrzebny przypis].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[1] Aleksandrów Kujawski ma obszar 7,17 km², w tym:

  • użytki rolne: 31%
  • użytki leśne: 25%

Miasto stanowi 1,51% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 12 437 100 6557 52,7 5880 47,3
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
1734,6 914,5 820,1

Według danych z roku 2002[1] średni dochód na mieszkańca wynosił 1312,5 zł.

Historia

Miejscowość założona na bazie wsi i majątku Białe Błota (pierwsza wzmianka w dokumentach z 1489). Początkowo jednak miejscowość ta nosiła nazwę Sieła, od znajdującej się tam cerkwi. Po zmianie właściciela majątku i wsi w roku 1850, nazwa Białe Błota pozostała a sam majątek nazwano "Trojanowo". W 1859 roku Towarzystwo Kolei Żelaznych postanowiło usytuować tutaj stację graniczną, między dwoma zaborami rosyjskim i pruskim. W 1862 roku uruchomiono połączenie kolejowe Prus z Rosją z Bydgoszczy przez Toruń do Łowicza. Dzięki temu miejscowość zaczęła się systematycznie rozwijać. W tym czasie w mieście zaczęli osiedlać się Żydzi[3]. Mieli swoją synagogę i korzystali z cmentarza w pobliskim Służewie. W 1875 roku uruchomiona została Międzynarodowa Stacja Kolejowa i Telegraficzna. Od nazwiska cara Aleksandra II Romanowa, który przyczynił się do dalszej rozbudowy stacji, miasteczko zmieniło nazwę na Aleksandrów Pograniczny (Prawa miejskie w 1879 roku). W 1877 powstała cerkiew prawosławna św. Aleksandra Newskiego. Car polecił wówczas dobudować dwupiętrowe skrzydło do gmachu dworca i luksusowo je wyposażył, w związku ze spotkaniem w tym miejscu 4 września 1879 z cesarzem niemieckim Wilhelmem I. Aleksandrów jako stacja graniczna był od tego czasu ważnym miastem dla Królestwa Polskiego i Rosji, dzięki czemu intensywnie się rozwijał aż do I wojny światowej. Naczelnik Państwa Józef Piłsudski dekretem z dnia 4 lutego 1919 r. nadał prawa miejskie o zmienionej nazwie miasta na Aleksandrów Kujawski. W latach 1921-1923 w mieście istniał obóz internowania przeznaczony dla byłych żołnierzy URL. Po jego likwidacji część byłych internowanych stworzyła ukraińską społeczność w mieście[4]. W 1921 r. w mieście żyło 977 Żydów, co stanowiło 11,9% ogółu mieszkańców. Rozwój przemysłu i budownictwa publicznego sprawił, że siedzibę powiatu nieszawskiego przeniesiono właśnie do Aleksandrowa. Niemieccy okupanci wysiedlili aleksandrowskich Żydów do getta w Służewie, a następnie zgładzili w obozie Kulmhof. W latach 1943-45 podczas II wojny światowej miasto nosiło przejściową nazwę Weichselstädt.

Wiosną 1945 na terenie żwirowni "Halinowo" oraz w okolicy "Młyna Parowego" zabito prawdopodobnie ok. 100 Niemców. Po wojnie do 1975 roku Aleksandrów również był siedzibą powiatu, należącego wówczas do województwa bydgoskiego, a w latach 1975-98 do województwa włocławskiego. Po ponownej reformie w 1999 stał się siedzibą władz powiatu aleksandrowskiego województwa kujawsko-pomorskiego.

Gospodarka

Aleksandrów jest ośrodkiem przemysłu metalowego, poligraficznego oraz spożywczego. Dobrze rozwinięty jest też przemysł tworzyw sztucznych, ceramiczny oraz drzewny. Znany z wyrobów wikliniarskich. W mieście znajduje się również Uzdrowisko. Do największych zakładów należą:

  • Zakłady Odkrywkowe i Mechaniczne Górnictwa Skalnego Budkrusz
  • Wytwórnia silosów Bin.
  • Kujawskie Zakłady Poligraficzne Druk-Pak S.A.
  • Przetwórnia owoców i warzyw Grados
  • WIP Sp. z o.o. Producent perform i butelek PET
  • Oddział PKS Włocławek sp. z o.o.
  • Dalgety Agra Polska sp. z o.o.
  • Aleks-Fruit
  • Styro-Mar
  • Zakłady Odzieżowe EMEX
  • Producent opakowań jednorazowych PolKrys
  • Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej PEC
  • Społem PSS
  • Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Wodociągowej
  • Surowce Mineralne Sp. z o.o.
  • Aleksandrowskie TBS Sp. z o.o.

Komunikacja

Przez teren miasta przebiega droga 266 (KoninSompolnoPiotrków KujawskiRadziejówAleksandrów KujawskiCiechocinek). 4 km od Aleksandrowa w Służewie przebiega droga 250, która łączy miasto z drogą 15 w kierunku Inowrocławia oraz Poznania. W pobliżu miasta przebiega 1E75 (GdańskToruńWłocławekŁódźKatowiceCieszyn) oraz w przyszłości pod miastem będzie się znajdował węzeł (Odolion) na autostradzie A1.

Aleksandrów jest lokalnym węzłem kolejowym. Linia kolejowa nr 18 ma tutaj swoje odgałęzienie do Ciechocinka

Podział administracyjny

Osiedla

  • Centrum
  • Osiedle Parkowa I
  • Osiedle Parkowa II
  • Osiedle Piaski
  • Osiedle Południe
  • Halinowo

Edukacja

Przedszkola

  • Przedszkole Samorządowe Nr 1
  • Przedszkole Samorządowe Nr 3
  • Niepubliczne Przedszkole Zgromadzenia Sióstr Służebniczek

Szkoły podstawowe

  • Szkoła Podstawowa Nr 1 w Aleksandrowie Kuj.
  • Szkoła Podstawowa Nr 3 w Aleksandrowie Kuj.
  • Szkoła Podstawowa przy Zespole Szkół Specjalnych Nr 3

Gimnazja

  • Publiczne Gimnazjum Nr 1 im. Lotników Polskich
  • Publiczne Gimnazjum Towarzystwa Salezjańskiego
  • Gimnazjum przy Zespole Szkół Specjalnych Nr 3

Szkoły Ponadgimnazjalne

  • Zespół Szkół Nr 1 Centrum Kształcenia Praktycznego
  • Zespół Szkół Nr 2 im. mjr Henryka Dobrzańskiego „HUBALA”
  • Liceum Ogólnokształcące Towarzystwa Salezjańskiego im. Kardynała Augusta Hlonda

Publiczne Gimnazjum oraz Liceum Towarzystwa Salezjańskiego tworzą Kolegium Kujawskie Towarzystwa Salezjańskiego.

Życie kulturalne

Od 1920 roku w mieście istnieje Miejski Związkowy Klub Sportowy Orlęta Aleksandrów Kujawski Jest również Miejskie Centrum Kultury, w którym jeszcze parę lat temu działało kino. Jest to najaktywniejsze kulturowo miejsce zrzeszające sekcje artystyczne młodzieży aleksandrowskiej, w tym śpiewu i malarstwa. Organizowane są regularne koncerty muzyczne i festiwale oraz wystawy sztuki lokalnych artystów. Przy MCK od lat działa również miejscowy klub szachowy.

Od kilkunastu lat w Aleksandrowie, Ciechocinku i na Łazieńcu, w domu rodzinnym Edwarda Stachury ma miejsce cykliczna impreza znana pod nazwą "Biała Lokomotywa", która skupia środowisko artystów zajmujących się nie tylko słowem pisanym, ale i muzyką oraz teatrem.

Oprócz tego od kilku lat miasto organizuje "Stachuriadę", również będącą imprezą poświęconą Edwardowi Stachurze.

Religia

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzi Kościół Rzymskokatolicki oraz dwie protestanckie wspólnoty o charakterze ewangelicznym: Kościół Zielonoświątkowy (Zbór "Betel") oraz Kościół Boży w Chrystusie (Chrześcijańska Wspólnota "Jezus Król"). W mieście znajduje się również prawosławna, filialna wobec parafii św. Mikołaja we Włocławku kaplica św. Aleksandra Newskiego, dawny dom proboszcza cerkwi św. Aleksandra Newskiego, zburzonej w okresie międzywojennym.

Wierni rzymskokatoliccy zrzeszeni są w dwóch parafiach: Przemienienia Pańskiego oraz NMP Wspomożenia Wiernych.

Ludzie związani z Aleksandrowem Kujawskim

Turystyka i zabytki

Miasto stanowi miejsce kuracji solankowych oraz zaplecze mieszkaniowe i usługowe Ciechocinka. Do najważniejszych zabytków należą dworzec kolejowy, w którego apartamentach 4 września 1879 car Aleksander II Romanow przyjął cesarza niemieckiego Wilhelma I Hohenzollerna oraz neogotycki kościół pw. Przemienienia Pańskiego wzniesiony w latach 1896-1905.

Pałac, 1974
Park, 1974

Inne zabytki:

  • zespół pałacowy Trojanowskich – pałac z początku XX w. i park z 1 połowy XIX w.
  • cmentarz z 2 połowy XIX w.
  • Ukraiński Cmentarz Wojskowy z 1921 r.
  • Budynek szkoły Towarzystwa Salezjańskiego

Zobacz też: Szlaki turystyczne powiatu aleksandrowskiego

Sąsiednie gminy i miejscowości

Zobacz też

  1. a b Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  2. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  3. ; zobacz stronę Żydowskiego Instytutu Historycznego poświęconą Aleksandrowi Kujawskiemu http://www.jewishinstitute.org.pl/pl/gminy/miasto/99.html
  4. E. Wiszka, Emigracja ukraińska w Polsce 1920-1939, MADO, Toruń 2005, s. 392.

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski