Sejny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Linki zewnętrzne: usunięcie Szablon:Linki do map Polski |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 109: | Linia 109: | ||
* w latach 1818-1925 siedziba biskupstwa |
* w latach 1818-1925 siedziba biskupstwa |
||
* 23 sierpnia 1919 [[powstanie sejneńskie]] |
* 23 sierpnia 1919 [[powstanie sejneńskie]] |
||
* 19 lipca 1920 - zajęcie przez wojska litewskie przy współdziałaniu z bolszewikami |
|||
* do 1939 na obszarze [[powiat suwalski|powiatu suwalskiego]] [[Województwo białostockie (II Rzeczpospolita)|województwa białostockiego]] |
* do 1939 na obszarze [[powiat suwalski|powiatu suwalskiego]] [[Województwo białostockie (II Rzeczpospolita)|województwa białostockiego]] |
||
* do września 1939 [[garnizon]] macierzysty [[Batalion KOP "Sejny"|Batalionu KOP "Sejny"]] |
* do września 1939 [[garnizon]] macierzysty [[Batalion KOP "Sejny"|Batalionu KOP "Sejny"]] |
Wersja z 10:04, 15 cze 2012
Szablon:POL miasto infobox Sejny – miasto i gmina w północno-wschodniej części województwa podlaskiego, w powiecie sejneńskim. Położone na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Marychą (lewy dopływ Czarnej Hańczy).
Według danych z 31 grudnia 2010 miasto miało 5707 mieszkańców[1].
Położenie
Według danych z roku 2002[2] Sejny zajmują obszar 4,49 km², w tym:
- użytki rolne: 65%
- użytki leśne: 2%
Według danych z 1 stycznia 2011 powierzchnia miasta wynosiła 4,49 km²[3]. Miasto stanowi 0,52% powierzchni powiatu.
Niedaleko Sejn znajduje się przejście graniczne z Litwą.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego.
Nazwa miasta
Według tradycji początki Sejn sięgają XV wieku. Po pierwszej wojnie polsko-krzyżackiej trzej starsi rycerze z dworu króla Władysława Jagiełły otrzymali tereny, gdzie założyli osadę, która z litewskiego Seinai oznacza "starców", co wiąże się z podeszłym wiekiem legendarnych założycieli osady.
Jerzy Grodziński w 1593 założył nad rzeką Sejna miasteczko Juriewo. Nazwa jednak się nie przyjęła – miasteczko nazwano Sejny od nazwy przepływającej przez nie rzeki. Słowo "seina" w języku jaćwieskim oznaczało również trawy, które w tamtym okresie bujnie porastały brzegi i zakola rzeki. Z języka jaćwieskiego wywodzi się więcej nazw (jezior, miejscowości, itd.) w okolicach miasta.
Kultura
Sejny są miastem bardzo rozwiniętym pod względem kultury.[potrzebny przypis] Co roku odbywa się tu wiele międzynarodowych festiwali, należą do nich Międzynarodowy Koncert Organowy Młodych i Baltic-Satelid. Ponadto działa tu Ośrodek Pogranicze Sztuk, Kultur, Narodów, który przekazuje historię, kulturę, tradycje i wielonarodowość Sejn.
Warunki naturalne
Klimat umiarkowany ciepły, przechodzący w kontynentalny. Stosunkowo ciepły, zimy są mroźne, a lata bardzo gorące i słoneczne – jedne z najbardziej słonecznych w Polsce, dlatego iż przeważa tu klimat kontynentalny znad Rosji[potrzebny przypis].
Demografia
Według danych z 30 czerwca 2008[4] miasto liczyło 5 872 mieszkańców.
Dane z 30 czerwca 2008[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 5 872 | 100 | 3 073 | 52,33 | 2 799 | 47,67 |
powierzchnia | 4,49 km² | |||||
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
1 307,78 | 684,41 | 623,39 |
Ok. 30% populacji stanowią Litwini[5].
Gospodarka
W Sejnach rozwija się przemysł spożywczy.[potrzebny przypis] Największym zakładem tej branży jest mleczarnia Sejnmlek z zakładem serowarskim i proszkownią. Ponadto mieści się tu gorzelnia i zakłady drzewne.
Sport
W Sejnach występuje polski piłkarski klub sportowy Pomorzanka Sejny (Sejneński Klub Sportowy Pomorzanka Sejny). Rok założenia 1957. Drużyna swoje mecze rozgrywa na Stadionie Miejskim w Sejnach przy ul. Konarskiego 23A. Pojemność stadionu to 1 000 miejsc. Trenerem jest Krzysztof Kropiwnicki. Obecnie Pomorzanka Sejny występuje w klasie okręgowej w grupie podlaskiej. Pomorzanka posiada drużyny młodzieżowe: Juniorów Młodszych, Żacy i Orliki. Oto link do strony Juniorów Młodszych Pomorzanki Sejny: http://skskpomorzankasejny.futbolowo.pl/
Wielonarodowość i wielokulturowość
Sejny to miasto, które przez wieki zamieszkiwali nie tylko Polacy. Gdy zostało założone, dla rozpowszechnienia handlu i przemysłu sprowadzono Żydów, którzy zasiedlali Sejny do II wojny światowej. Mieszkali i nadal mieszkają w Sejnach także Litwini. Do innych grup etnicznych zamieszkujących miasto należeli Rosjanie, Niemcy, Białorusini oraz wiele innych. Każda z tych narodowości wniosła do życia miasta własną kulturę i tradycje.
Litwini
W Sejnach działa Szkoła Podstawowa i Gimnazjum z Litewskim Językiem Nauczania "Žiburys" (pol. Światełko), która prowadzi także przedszkole. Mieści się tu także Konsulat Republiki Litewskiej.
Komunikacja
Miasto położone jest przy drodze prowadzącej do przejścia granicznego w Ogrodnikach. Ma dobre połączenie drogowe z Augustowem i Suwałkami. Komunikację autobusową zapewnia przedsiębiorstwo PKS Suwałki. Sejny posiadają bezpośrednie połączenia z Suwałkami, Białymstokiem, Warszawą, Łomżą, Augustowem i Puńskiem.
Historia
- założone w latach 1593-1602 przez Jerzego Grodzińskiego
- 1655-1660 spalone i zniszczone przez Szwedów;
- ponowny rozwój w 2. poł. XVIII i w XIX w.
- od 1795 w zaborze pruskim
- od 1807 w Księstwie Warszawskim
- od 1815 w Królestwie Polskim
- w latach 1818-1925 siedziba biskupstwa
- 23 sierpnia 1919 powstanie sejneńskie
- 19 lipca 1920 - zajęcie przez wojska litewskie przy współdziałaniu z bolszewikami
- do 1939 na obszarze powiatu suwalskiego województwa białostockiego
- do września 1939 garnizon macierzysty Batalionu KOP "Sejny"
- lata 1807-1925, 1956-1975 i od 1 stycznia 1999 miasto powiatowe
Turystyka
Zabytki
- Kaplica św. Agaty - kaplica postawiona na placu św. Agaty, przed bazyliką. Kapliczka zbudowana została około 1789, z fundacji parafian, a na jej postawienie wpływ miały liczne pożary nawiedzające miasto. W kaplicy znajduje się obraz św. Agaty, z połowy XVIII w. Na sklepieniu kaplicy fresk wyobraża "Kuszenie Chrystusa", wykonany w latach 50. XX wieku przez Stanisława Kaźmierczyka. Na szczycie kaplicy, na dachu stoi figura św. Agaty, wykonana w drewnie lipowym w 1828. Kute ogrodzenie budowli wykonane zostało w 1904 przez miejscowych rzemieślników.
- klasztor Dominikanów z XVII w.
- Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
- poewangelicki Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej z połowy XIX w.
- figura Matki Bożej Sejneńskiej – słynie wieloma cudami i łaskami. Sprowadzona do Sejn w 1602, a jej koronacja odbyła się 7 września 1975
- ratusz miejski z 1846
- Biała Synagoga z lat 1860-70
- Stara Synagoga
- Synagoga w Sejnach
- pomnik wdzięczności
- pomnik powstania sejneńskiego
- pomnik Antanasa Baranauskasa
- pomnik Wdzięczności poległym w walce
- układ urbanistyczny miasta
- kamienice w centrum miasta
Poza tym w Sejnach znajduje się Muzeum Ziemi Sejneńskiej w którym można oglądać zbiory archeologiczne, numizmatyczne, dominikanów i biskupów w Sejnach.
Wspólnoty wyznaniowe
- Osobny artykuł:
- Kościół rzymskokatolicki
- Staroprawosławna Pomorska Cerkiew RP – diaspora[6]
- Świadkowie Jehowy
- Zbór z Salą Królestwa (ul. 22 Lipca 22)[potrzebny przypis]
Sejny w mediach i utworach
- Do Sejn - utwór Lonstara z płyty Co to jest to country
Współpraca międzynarodowa
Miasta i gminy partnerskie: Onikszty [potrzebny przypis]
Zobacz też
- Diecezja augustowska
- Gmina Sejny
- Ośrodek "Pogranicze - sztuk, kultur, narodów"
- Stary cmentarz żydowski w Sejnach
- Nowy cmentarz żydowski w Sejnach
- Powstanie sejneńskie
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Urzędu Miasta w Sejnach
- Sejny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 416 .
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-06-10. ISSN 1734-6118.
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-08-10. ISSN 1505-5507.
- ↑ a b Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
- ↑ Grzegorz Rąkowski: Polska egzotyczna: przewodnik, Część 1 - Google Książki, (dostęp 22.10.2009). Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2005, s. 64. ISBN 83-89188-37-6.
- ↑ Strona Staroprawosławnej Pomorskiej Cerkwi RP