Winniki (miasto): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Merytoryczne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
→Historia: Merytoryczne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
[[Prawo magdeburskie]] miasto otrzymało w [[1603]]. |
[[Prawo magdeburskie]] miasto otrzymało w [[1603]]. |
||
W XVIII wieku w opisie do mapy Miega wspomniano o istnieniu w Winnikach murowanego zamku. |
|||
W [[1925]] r., kiedy Winniki były w granicach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], populacja miasta liczyła ok. 5 tys. mieszkańców. Wśród obywateli było 3 300 [[Polacy|Polaków]], 2 150 [[Ukraińcy|Ukraińców]], 350 [[Żydzi|Żydów]] oraz 200 [[Niemcy (naród)|Niemców]]. |
W [[1925]] r., kiedy Winniki były w granicach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], populacja miasta liczyła ok. 5 tys. mieszkańców. Wśród obywateli było 3 300 [[Polacy|Polaków]], 2 150 [[Ukraińcy|Ukraińców]], 350 [[Żydzi|Żydów]] oraz 200 [[Niemcy (naród)|Niemców]]. |
Wersja z 13:29, 1 lis 2016
Widok ogólny | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Burmistrz |
Wołodymyr Kwurt | ||||
Powierzchnia |
6,6 km² | ||||
Populacja (2004) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380-322 | ||||
Kod pocztowy |
79496 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town} | |||||
Strona internetowa |
Winniki (ukr. Винники) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim. Winniki są oddalone ok. 10 km od ścisłego centrum Lwowa (ok. 5 km od jego granicy). Miastem partnerskim jest Trzebnica.
Historia
Prawo magdeburskie miasto otrzymało w 1603. W XVIII wieku w opisie do mapy Miega wspomniano o istnieniu w Winnikach murowanego zamku.
W 1925 r., kiedy Winniki były w granicach II Rzeczypospolitej, populacja miasta liczyła ok. 5 tys. mieszkańców. Wśród obywateli było 3 300 Polaków, 2 150 Ukraińców, 350 Żydów oraz 200 Niemców.
Po ataku Niemiec na ZSRR i zajęciu Winników przez Wehrmacht, doszło tu do pogromu Żydów, podczas którego Ukraińcy rabowali mienie i zabili kilka osób; w pogromie brali też udział niemieccy żołnierze. Kilka tygodni później żydowskich mężczyzn z Winników zabrano do Piasków i tam rozstrzelano. Żydowskie kobiety z dziećmi zabito w 1942 roku, prawdopodobnie także w Piaskach. W latach 1941-1943 istniał w Winnikach obóz pracy, którego żydowscy więźniowie pracowali m.in. przy robotach drogowych. W lipcu 1943 Niemcy obóz zlikwidowali mordując więźniów[1].
Ludzie związani z Winnikami
- Ireneusz Branowski (1892-1936) - major piechoty Wojska Polskiego,
- Józef Florko (1915-1945) - polski duchowny katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego,
- Antoni Laub (1792-1843) - polski malarz miniaturzysta, litograf,
- Robert Reyman (1875-1944) - generał brygady Wojska Polskiego,
- Jerzy Rosołowicz (1928-1982) - polski malarz i teoretyk.
Zobacz też
- ↑ Historia. Społeczność żydowska przed 1989. Wirtualny sztetl. [dostęp 2016-02-23]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Winniki, 2, wś, pow. lwowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 561 ., s. 561.