Takujū Kosen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Takujū Kosen
卓洲胡僊
Data i miejsce urodzenia

1760
Tsushima

Data i miejsce śmierci

1833
Sōken-ji

Szkoła

rinzai

Linia przekazu
Dharmy zen

Hakuin Ekaku

Nauczyciel

Gasan Jitō

Następca

Sozan Genkyō i inni

Zakon

zen

Takujū Kosen (ur. 1760, zm. 1833; jap. 卓洲胡僊) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, założyciel jednej z dwóch najważniejszych linii przekazu szkoły rinzai.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Takujū Kosen urodził się w Tsushimie w pobliżu Nagoi. Po wielu próbach zostania mnichem, w wieku 15 lat trafił do klasztoru Sōken (總見寺) w Nagoi, a w wieku 20 lat został w końcu przyjęty do mnisiej społeczności prowadzonej przez mistrza zen Gasana Jitō w klasztorze Hōrin w Nagacie. Tam całą swoją energię przeznaczył na pracę nad kōanem mu, pierwszym przypadkiem ze zbioru Mumonkan. W swojej gorliwości miał nawet okres, w którym przez dziewiętnaście dni niczego nie jadł i w ogóle nie spał[1].

Po 14 latach praktyki został spadkobiercą mistrza Gasana. Po pewnym czasie powrócił do klasztoru Sōken w Nagoi, gdzie przed laty rozpoczął swoją monastyczną karierę. W klasztorze tym spędził 20 lat w odosobnieniu poświęcając się medytacji i pogłębianiu wiedzy[1][2].

W 1813 roku został wyznaczony opatem Myōshin-ji, wielkiego i prestiżowego klasztoru zen, zastępując swojego brata dharmicznego - Inzana Iena. Stał się jednym z najbardziej wpływowych liderów religijnych tego okresu[1].

Obok Inzana Iena stał się głównym propagatorem drogi Hakuina do oświecenia[1].

Nauczał zarówno mnichów jak i ludzi świeckich. Zapoczątkowana przez niego linia przekazu okazała się, tak jak i linia Inzana Iena, najważniejszą linią przekazu szkoły rinzai.

Pod koniec życia wycofał się znów do Sōken-ji, gdzie żył w wybudowanej pustelni do końca życia.

Mistrz zen Takujū Kosen zmarł w 1833 roku.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Współczesny amerykański mistrz zen Bernard Glassman tak napisał o Inzanie i Takujū[2]:

Inzan i Takuju mieli całkowicie różne osobowości. Inzan był energiczny, bardzo dynamiczny; Takuju był skrupulatny, bardzo uważny w swoich studiach. I gdy rozwinęły się dwa systemy kōanowe, miały charakterystyczne cechy każdego nauczyciela: jeden był bardzo dynamiczny, a drugi wymagał od ciebie skrupulatności w sprawdzaniu wszystkich elementów z każdego punktu koanu

Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

  • 69/42/15. Takujū Kosen (Daido Enkan) (1760-1833)
  • 71/44/17.
  • 72/45/18.
  • 73/46/19.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Str. 392
  2. ↑ a b Richard Bryan McDaniel. Zen Masters of Japan. Str. 264

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.
  • Richard Bryan McDaniel: Zen Masters of Japan. The Second Step East. Rutland, Vermont: Tuttle Publishing, 2013, s. 317. ISBN 978-4-8053-1272-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Takujū_Kosen&oldid=72203954”