Wilhelm Denifl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelm Denifl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1980
Rum

Klub

SV Innsbruck-Bergisel

Debiut w PŚ

13.01.2000, Breitenwang (39. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

13.01.2000, Breitenwang
(39. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

25.02.2012, Liberec
(3. miejsce – Gundersen)

Rekord życiowy

213,0 m na Letalnicy w Planicy (14 marca 2012)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
brąz Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Val di Fiemme 2003 Sztafeta
srebro Val di Fiemme 2013 Sprint drużynowy
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Štrbské Pleso 2000 Sztafeta
Strona internetowa

Wilhelm Denifl (ur. 10 listopada 1980 w Rum) – austriacki narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, brązowy medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata i brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Wilhelm Denifl pojawił się w sezonie 1997/1998 Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny). W zawodach tego cyklu startował do sezonu 2004/2005 sześciokrotnie stając na podium, w tym odnosząc trzy zwycięstwa: 17 marca 2001 roku w norweskim Mo i Rana (start masowy), 3 marca 2002 roku w Calgary (start masowy) oraz cztery dni później w Lake Placid (sprint). W klasyfikacji generalnej najlepiej wypadł w sezonie 2001/2002, który ukończył na piątej pozycji. W 2000 roku brał udział w mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie wspólnie z kolegami wywalczył brązowy medal w zawodach drużynowych.

W Pucharze Świata zadebiutował 16 stycznia 2000 roku w Breitenwang, zajmując 39. miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty (w sezonach 1993/1994-2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata). W sezonie 1999/2000 punktował jeszcze trzykrotnie i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 49. miejsce. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2012/2013, kiedy był ósmy w klasyfikacji generalnej. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 25 lutego 2012 roku w Libercu, gdzie był trzeci w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze zwycięstwo odniósł 5 stycznia 2014 roku w Czajkowskim, gdzie był najlepszy w Gundersenie.

Pierwszą dużą imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 2003 roku. Wspólnie z Michaelem Gruberem, Felixem Gottwaldem i Christophem Bielerem zdobył złoty medal w sztafecie. Austriacy prowadzili już po konkursie skoków i na trasę biegu ruszyli z przewagą 13 sekund nad zajmującymi drugie miejsce Niemcami. Z tej przewagi stracili tylko 0.4 sekundy i sięgnęli po złoty medal. Indywidualnie Denifl zaprezentował się dobrze, zajmując ósme miejsce w Gundersenie i dziesiąte w sprincie. Na następny występ na zawodach tego kalibru musiał zaczekać do 2009 roku, kiedy odbywały się mistrzostwa świata w Libercu. Indywidualnie był trzydziesty w Gundersenie, a w drużynie zajął piąte miejsce. Brał także udział w mistrzostwach świata w Oslo dwa lata później, gdzie startował w obu konkursach indywidualnych, ale w sztafetach nie brał udziału. Na dużej skoczni był dziewiętnasty, a na normalnym obiekcie uplasował się sześć pozycji wyżej.

Był także piąty w klasyfikacji generalnej dziesiątej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W czterech konkursach indywidualnych Denifl dwukrotnie stawał na podium: 26 sierpnia w Oberhofie i 2 września 2007 roku w Bischofshofen był trzeci w Gundersenie.

Po sezonie 2018/2019 zakończył karierę sportową[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
19. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50,2 +1:16,2 Niemcy Eric Frenzel
29. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +2:50,4 Niemcy Eric Frenzel
8. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +1:02,1 Niemcy Johannes Rydzek
3. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[3] 46:09,8 +1:13,8  Niemcy

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
8. 21 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +2:11,7 Niemcy Ronny Ackermann
1. 24 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[4] 47:23,9 – –
10. 28 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sprint K-120/7,5 km 18:47,8 +52,3 Stany Zjednoczone Johnny Spillane
30. 22 lutego 2009 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +3:21,0 Stany Zjednoczone Todd Lodwick
5. 26 lutego 2009 Czechy Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[5] 48:32,3 +1:05,0  Japonia
13. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19,2 +59,4 Niemcy Eric Frenzel
19. 2 marca 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31,6 +1:50,6 Francja Jason Lamy Chappuis
20. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13,2 +1:29,9 Francja Jason Lamy Chappuis
5. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[6] 57:34,0 +7,6  Francja
6. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22,8 +47,7 Niemcy Eric Frenzel
2. 2 marca 2013 Włochy Val di Fiemme Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[7] 35:37,9 +16,6  Francja
28. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS100/10 km 26:38,9 +2:10,9 Niemcy Johannes Rydzek
5. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 +26,5 Niemcy Johannes Rydzek
4. 3 marca 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[7] 28:45,8 +10,7  Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 27 stycznia 2000 Słowacja Štrbské Pleso Sztafeta K-90/4x5 km[8] ? ?  Finlandia

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 25 lutego 2012 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 27:29,6 min 3. +25,2 s Austria Bernhard Gruber
2. 26 stycznia 2013 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:03,4 min 3. +16,6 s Niemcy Eric Frenzel
3. 16 marca 2013 Norwegia Oslo Gundersen HS134/15 km 42:06,5 min 3. +1,5 s Francja Jason Lamy Chappuis
4. 5 stycznia 2014 Rosja Czajkowski Gundersen HS140/10 km 26:11,0 min 1. – –
5. 23 lutego 2016 Finlandia Kuopio Gundersen HS127/10 km 23:59,6 min 3. +35,4 s Niemcy Johannes Rydzek
6. 27 listopada 2016 Finlandia Ruka Gundersen HS142/10 km 27:13,0 min 2. +14,7 s Niemcy Johannes Rydzek
7. 18 marca 2017 Niemcy Schonach Gundersen HS106/10 km 28:14.0 min 2. +3,4 s Niemcy Eric Frenzel
8. 26 stycznia 2019 Norwegia Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:03,7 min 3. +24,1 s Norwegia Jarl Magnus Riiber

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 26 stycznia 2001 Czechy Liberec Sprint K120/7.5 km ? 2. ? Norwegia Amund Johnsen
2. 17 marca 2001 Norwegia Mo i Rana Gundersen K90/10 km ? 1. – –
3. 28 lutego 2002 Kanada Calgary Gundersen K90/15 km ? 2. +2.9 s Kanada Jason Myslicki
4. 3 marca 2002 Kanada Calgary Sprint K90/7.5 km ? 3. +18.7 s Słowenia Andrej Jezeršek
5. 28 lutego 2002 Kanada Calgary Start Masowy K90/10 km ? 1. – –
6. 7 marca 2002 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint K90/7.5 km ? 1. – –

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 26 sierpnia 2007 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/15 km 31:10.3 min 3. +3.3 s Austria David Kreiner
2. 2 września 2007 Austria Bischofshofen Gundersen HS140/15.0 km 28:06.6 min 3. +6.2 s Francja Jason Lamy Chappuis

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  2. ↑ Letztes Weltcuprennen für Denifl: „Freue mich auf neuen Abschnitt“. tt.com, 2019-03-13. [dostęp 2019-03-17]. (niem.).
  3. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Lukas Klapfer, Bernhard Gruber, Mario Seidl
  4. ↑ Skład drużyny: Michael Gruber, Wilhelm Denifl, Christoph Bieler, Felix Gottwald.
  5. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl, Christoph Bieler, Mario Stecher.
  6. ↑ Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber, Lukas Klapfer, Mario Stecher.
  7. ↑ a b Skład drużyny: Wilhelm Denifl, Bernhard Gruber.
  8. ↑ Skład drużyny: David Kreiner, Florian Aichinger, Bernhard Gruber, Wilhelm Denifl.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Drużynowi mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)
Sprint drużynowy (skocznia duża)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilhelm_Denifl&oldid=70324202”