Władysław I Święty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:01, 15 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Święty
Władysław I
I. (Szent) László
król
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1040-1048
Kraków (Polska)

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1095
Nitra (Królestwo Węgier, obecnie Słowacja)

Czczony przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

1192
przez Celestyna III

Wspomnienie

30 czerwca

Atrybuty

anioł podający włócznię, chorągiew, krzyż, turban turecki

Patron

Węgier

Władysław I Święty, węg. I. (Szent) László (ur. ok. 1040-1048 w Krakowie, zm. 29 lipca 1095 w Nitrze na Węgrzech, obecnie Słowacja) – król Węgier z dynastii Arpadów, stronnik papieża Grzegorza VII podczas jego konfliktu z cesarzem Henrykiem IV, święty Kościoła katolickiego i patron Węgier.

Władysław był synem Beli I, króla Węgier, oraz nieznanej z imienia córki Mieszka II Lamberta, króla Polski. Urodził się w Krakowie, gdzie jego ojciec znajdował się na wygnaniu. Dzieciństwo i młodość spędził na dworze Kazimierza Odnowiciela, później Bolesława Śmiałego. Na Węgrzech znalazł się po powrocie Beli ok. 1050 roku. W 1077 roku, po śmierci swojego brata Gejzy I, objął panowanie nad Węgrami i poślubił Adelajdę, córkę Rudolfa, księcia Szwabii. Miał z nią dwie córki:

W czasie swego panowania wypędził Pieczyngów z Siedmiogrodu i osadził tam kolonistów węgierskich. Aktywnie też działał na polu chrystianizacji Węgier. W 1092[1] podczas synodu w Szabolcs nakazał odbudować zniszczone kościoły jednocześnie zabraniając kultywowania wszelkich obyczajów pogańskich.

Kult

Król Władysław został kanonizowany przez papieża Celestyna III w 1192 roku. W ikonografii św. Władysław przedstawiany jest z insygniami królewskimi. Jego atrybutami są: anioł podający włócznię, chorągiew, krzyż, turban turecki. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 30 czerwca.

Zobacz też

Szablon:Portal

Przypisy

  1. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 246. ISBN 978-83-7425-697-1.

Bibliografia