3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1918 |
| Rozformowanie |
1920 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Romuald Kohutnicki |
| Ostatni |
ppłk Romuald Kohutnicki |
| Działania zbrojne | |
| Wojna domowa w Rosji | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego (3 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, będącego częścią Armii Polskiej we Francji.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego został sformowany w listopadzie 1918 roku w Nowonikołajewsku (obecnie Nowosybirsk) na Syberii[1][2]. Początkowo pułk był podporządkowany dowódcy Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, a od 25 stycznia 1919 dowódcy 5 Dywizji Strzelców Polskich pułkownikowi Kazimierzowi Rumszy[3]. 15 września 1919 pułk liczył 1956 żołnierzy, w tym 82 oficerów, 4 lekarzy, 3 urzędników, 322 podoficerów i 1545 szeregowców, co stanowiło 75% stanu etatowego (2616 żołnierzy)[4].
Obsada personalna pułku
[edytuj | edytuj kod]Obsada personalna pułku w dniu 17 maja 1919 roku:
- dowódca pułku – kpt. / ppłk Romuald Kohutnicki,
- zastępca dowódcy pułku – Bronisław Wyhowski
- dowódca I batalionu – kpt. Emil Niebieszczański,
- dowódca II batalionu – por. Edward Kościński,
- dowódca III batalionu – kpt. Tytus Obłaza[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 557.
- ↑ Radziwonowicz 1990 ↓, s. 84.
- ↑ Radziwonowicz 1990 ↓, s. 91.
- ↑ Radziwonowicz 1990 ↓, s. 96.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 558.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
- Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 2016-11-12
- Tadeusz Radziwonowicz. Z problematyki tworzenia polskiego wojska na Syberii (1918-1919). „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3/4 (133/134), 1990. Warszawa.