Brygada Rezerwowa
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1917 |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Brygada Rezerwowa – brygada Wojska Polskiego na Wschodzie.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Brygada Rezerwowa została sformowana jesienią 1917 roku w Dorohobużu, w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji[1]. Według etatu brygada miała liczyć 75 oficerów, 9 lekarzy, 18 urzędników i 1819 żołnierzy frontowych oraz około 380 koni, natomiast w grudniu 1917 roku stan ewidencyjny liczył 216 oficerów, 4 lekarzy, 10 urzędników i 670 żołnierzy frontowych oraz około 85 koni.
Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo Brygady Rezerwowej
- 1 pułk rezerwowy - płk Jakub Bohusz-Szyszko, potem Kubiak
- 2 pułk rezerwowy - płk Aleksander Załęski, potem podkapitan Stefan Oczesalski
- 3 pułk rezerwowy[2]
- rezerwowa kompania inżynieryjna
- rezerwowa bateria artylerii
Dowódcy brygady[edytuj | edytuj kod]
- generał major Józef Pawłowski
- pułkownik Kuryłło
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 154.
- ↑ „Placówka - Ilustracja Polska” (8, 9 i 10), 1934.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
- Jacek Woyno: Materiały archiwalne do dziejów polskich formacji wojskowych w Rosji (1914-1920). Centralne Archiwum Wojskowe. [dostęp 2012-12-16].